Lekcja 47.: Doktryna i Przymierza 30–36

Doktryna i Przymierza 30–36, część 1.

„Głosić moją ewangelię”

Zaledwie kilka miesięcy po tym, jak Kościół został oficjalnie zorganizowany, Zbawiciel poinstruował kilku nowych członków, aby służyli na misji. Pomimo ich niedawnego przyjęcia do Kościoła i ograniczonego zrozumienia przywróconej ewangelii Pan powołał tych mężczyzn, aby głosili Jego ewangelię niczym „głosem trąby” (Doktryna i Przymierza 30:9). Lekcja ta może pomóc uczniom zrozumieć niektóre z powodów, dla których Zbawiciel przykazał nam głosić Jego ewangelię.

Przykładowe ćwiczenia edukacyjne

Jest to pierwsza z dwóch lekcji dotyczących Doktryny i Przymierzy 30–36. Część 1. skupia się na powodach, dla których Pan chce, abyśmy dzielili się Jego ewangelią, a część 2. skupia się na pomocy, którą On nam zapewnia, oraz na tym, jak możemy głosić ewangelię innym ludziom. Jeśli masz ograniczenia czasowe i możliwość przeprowadzenia tylko jednej lekcji na temat Doktryny i Przymierzy 30–36, zastanów się, w jaki sposób te dwie lekcje można skutecznie połączyć.

Naszym obowiązkiem jest głosić ewangelię

Możesz rozpocząć lekcję od pokazania czyjegoś powołania na misję z ostatniego czasu i przeczytania go na głos. Poproś uczniów, aby podzielili się swoimi uczuciami na temat tego, co ich ekscytuje, a co być może, budzi w nich obawy, kiedy myślą o służbie na misji.

Prezydent Russell M. Nelson podzielił się następującą radą związaną z pełnoetatową służbą na misji:

Dzisiaj zdecydowanie potwierdzam, że Pan poprosił każdego godnego, młodego, zdolnego do tego mężczyznę, aby przygotował się do służby na misji i służył na niej. Dla młodych mężczyzn świętych w dniach ostatnich służba misjonarska stanowi obowiązek kapłański […].

Dla was, młode i zdolne do tego siostry, misja jest również wielką możliwością, ale jest ona opcjonalna. Kochamy siostry misjonarki i z całego serca zachęcamy je do służby. To, co dokładacie od siebie do tego dzieła, jest wspaniałe! Módlcie się, aby wiedzieć, czy Pan pragnie, abyście służyły na misji, a Duch Święty odpowie w waszym sercu i umyśle.

Drodzy młodzi przyjaciele, każdy z was jest ważny dla Pana. Zachował was na ten czas, abyście pomogli gromadzić Izrael. Wasza decyzja o służbie na misji, czy będzie to misja związana z głoszeniem ewangelii czy misja w służbie Kościoła, pobłogosławi wiele osób […].

Wszyscy misjonarze nauczają i świadczą o Zbawicielu. Duchowa ciemność na świecie sprawia, że światło Jezusa Chrystusa jest potrzebne jeszcze bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Każdy zasługuje na możliwość poznania przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. Każda osoba zasługuje na to, by wiedzieć, gdzie odnaleźć nadzieję i pokój, który „przewyższa wszelki rozum” [List do Filipian 4:7]. (Russell M. Nelson, „Głosimy ewangelię pokoju”, Liahona, maj 2022, str. 6–7)

• Jakie myśli lub uczucia towarzyszą ci w kontekście wypowiedzi Prezydenta Nelsona?

• Jakie dostrzegasz dowody na to, że światło Jezusa Chrystusa jest, bardziej niż kiedykolwiek, potrzebne na świecie?

Wyjaśnij, że głoszenie ewangelii Zbawiciela jest nie tylko obowiązkiem pełnoetatowych misjonarzy, ale także obowiązkiem, który współdzielą wszyscy członkowie Kościoła. Powiedz uczniom, że dzisiejsza lekcja skupia się na naukach Pana o tym, dlaczego powinniśmy dzielić się Jego ewangelią. Możesz podzielić się poniższymi zaproszeniami, aby pomóc uczniom przygotować się do studiowania tej lekcji:

Rozważ, jakie znasz powody, dla których Pan oczekuje, że Jego naśladowcy będą głosić ewangelię, czy to jako pełnoetatowi misjonarze, czy w codziennych kontaktach. Możesz zapisać te powody w swoim dzienniku do studiowania. Podczas dzisiejszego studiowania znajdź nauki, które pomogą ci lepiej zrozumieć, dlaczego Pan tak bardzo pragnie, aby Jego naśladowcy dzielili się Jego ewangelią.

„Zaczniesz odtąd głosić”

Przed lekcją na tablicy lub na ścianach sali rozmieść kartki z następującymi imionami: Peter Whitmer jun., John Whitmer, Thomas B. Marsh, Parley P. Pratt, Ziba Peterson, Ezra Thayer, Northrop Sweet, Orson Pratt, Sidney Rigdon i Edward Partridge. Zapytaj uczniów, czy rozpoznają któreś z tych imion i nazwisk. Wyjaśnij, że wkrótce po zorganizowaniu Kościoła wszyscy ci mężczyźni zostali powołani przez Pana do służby na misji i głoszenia ewangelii. Zwróć uwagę uczniów na to, że niektórzy z nich zostali ochrzczeni w ciągu mniej niż miesiąca przed otrzymaniem powołań.

Poniższe zadanie pomoże uczniom zrozumieć niektóre z powodów, dla których Zbawiciel prosi nas, abyśmy głosili Jego ewangelię. Możesz podzielić uczniów na grupy i wręczyć każdemu uczniowi poniższą ulotkę. Każdej grupie można wyznaczyć po jednym z fragmentów do przestudiowania.

Rada Pana dla misjonarzy w Doktrynie i Przymierzach 30–36

Przestudiujcie rady Zbawiciela dla osób wymienionych poniżej i omówcie pytania, które następują po nich.

Doktryna i Przymierza 31:1–5 (Thomas B. Marsh)

• Jakie prawdy z tych wersetów mogą pomóc ci zrozumieć, dlaczego Zbawiciel prosi nas, abyśmy dzielili się Jego ewangelią?

• Jak myślisz, dlaczego Jezus Chrystus nazwał Swoją ewangelię „radosną nowiną” (werset 3.)? W jaki sposób ewangelia Zbawiciela przynosi ci radość?

Doktryna i Przymierza 33:1–7, 10–12 (Ezra Thayer i Northrop Sweet)

• Jakie prawdy z tych wersetów mogą pomóc ci zrozumieć, dlaczego Zbawiciel prosi nas, abyśmy dzielili się Jego ewangelią?

• Dlaczego Pan pragnie, aby Jego ewangelia głoszona była dobitnym głosem, niczym „dźwięk trąby” (werset 2.)?

Doktryna i Przymierza 34:1–7 (Orson Pratt)

• Które prawdy z tych wersetów mogą pomóc ci zrozumieć, dlaczego Zbawiciel prosi nas, abyśmy dzielili się Jego ewangelią?

• Jak myślisz, dlaczego jesteśmy „bardziej [błogosławieni]” (werset 5.) za to, że zostaliśmy powołani do głoszenia ewangelii Zbawiciela, niż za to, że po prostu w nią wierzymy?

Doktryna i Przymierza 35:1–3, 6–8, 12–13 (Sidney Rigdon)

• Które prawdy z tych wersetów mogą pomóc ci zrozumieć, dlaczego Zbawiciel prosi nas, abyśmy dzielili się Jego ewangelią?

• Jak myślisz, dlaczego Pan powołuje „nieuczonych” i niedoświadczonych ludzi, aby głosili Jego ewangelię „[narodom]” ziemi (werset 13.)?

© 2023 Intellectual Reserve, Inc. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Gdy już przestudiują i omówią te wersety, poproś ich o podzielenie się tym, czego się dowiedzieli. Jednym ze sposobów na to może być zapisanie na środku tablicy wyrażenia Powody, dla których Zbawiciel chce, abyśmy dzielili się Jego ewangelią. Następnie wielu uczniów może podejść do tablicy i zapisać idee, które poznali podczas studiowania. Zachęć uczniów, aby podali jak najwięcej powodów. Oto kilka przykładów odpowiedzi, którymi mogą się podzielić:

• Jego ewangelia może pomóc ludziom doświadczać radości (zob. Doktryna i Przymierza 31:3).

• Nie możemy uzyskać życia wiecznego bez wykazywania się wiarą w Niego, pokuty i otrzymania obrzędów Jego ewangelii (zob. Doktryna i Przymierza 33:10–12).

• On chce, aby świat był przygotowany na Jego Drugie Przyjście (zob. Doktryna i Przymierza 33:10; 34:6–7).

• On nas kocha i oddał za nas Swoje życie (zob. Doktryna i Przymierza 34:3; 35:2).

Kiedy uczniowie podzielą się prawdami, które poznali, możesz zadać im następujące pytania:

• W jaki sposób znajomość tych prawd może natchnąć nas do dzielenia się ewangelią Zbawiciela z bliźnimi, czy to jako pełnoetatowi misjonarze, czy też w naszych codziennych kontaktach?

• Jakie są niektóre z najważniejszych powodów dzielenia się ewangelią Zbawiciela?

Złóż świadectwo o prawdach, które omówiliście podczas dzisiejszej lekcji. Zachęć uczniów, aby działali zgodnie z otrzymanymi podszeptami. Możesz poprosić ich, aby w duchu modlitwy zastanowili się, w jaki sposób mogą odpowiedzieć na radę Prezydenta Nelsona dotyczącą pełnoetatowej służby misjonarskiej.

Dodatkowe materiały

Doktryna i Przymierza 35:13. Co miał na myśli Pan, używając zwrotu: „wymłócili narody mocą mego Ducha”?

Słowo młócić odnosi się do praktyki młócenia ziarna. Młócenie to proces, podczas którego oddziela się ziarno od łuski i łodygi. Ziarno jest zachowywane, a łodygi i łuski się wyrzuca. Zatem „młócić narody” odnosi się do dzieła głoszenia ewangelii, aby dzieci Boże mogły być zebrane i oddzielone od świata.

Dlaczego powinienem dzielić się ewangelią?

Prezydent Russell M. Nelson oświadczył:

Naszym powołaniem jako Izraela, który zawarł przymierze, jest upewnienie się, że każdy członek Kościoła zdaje sobie sprawę z radości i przywilejów związanych z zawieraniem przymierzy z Bogiem. Jest to wezwanie, aby zachęcać każdego dochowującego przymierzy mężczyznę i kobietę, chłopca i dziewczynkę do dzielenia się ewangelią z tymi, którzy są w sferze ich wpływu. Jest to również wezwanie do wspierania i zachęcania naszych misjonarzy, którzy są wysłani z instrukcjami, aby chrzcić i pomagać w gromadzeniu Izraela, abyśmy razem mogli być ludem Boga, a On będzie naszym Bogiem (zob. Doktryna i Przymierza 42:9). (Russell M. Nelson, „Wieczne przymierze”, Liahona, październik 2022, str. 10)

Prezydent Dallin H. Oaks z Pierwszego Prezydium nauczał:

Chciałbym wspomnieć o wysiłkach misjonarskich jako o dzieleniu się ewangelią. Słowo dzielić się oznacza, iż posiadamy coś niezwykle wartościowego i pragniemy dać to innym ku ich pożytkowi i błogosławieństwu […].

Pan kocha wszystkie swoje dzieci. Pragnie, aby wszyscy mieli pełnię Jego prawdy i wiele Jego błogosławieństw. (Dallin H. Oaks, „Dzielenie się ewangelią”, Liahona, styczeń 2002, str. 8–9)

W jaki sposób służba na pełnoetatowej misji może pobłogosławić moje życie?

Starszy Denelson Silva, Siedemdziesiąty, nauczał:

Wszystkim, którzy zdecydują się Mu służyć, obiecuję, że 24 czy 18 miesięcy służby na polu misyjnym minie tak, jakby minęły wam w domu, ale możliwości, które czekają godnych młodych mężczyzn i młode kobiety tego Kościoła na polu misyjnym, są wyjątkowe. Zaszczytu reprezentowania Zbawiciela Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła nie można ignorować. Udział w niezliczonych modlitwach, kilkukrotne w ciągu dnia budowanie i składanie swojego świadectwa, studiowanie pism świętych przez wiele godzin, poznawanie ludzi, których nigdy byście nie spotkali, gdybyście zostali w domu — to nieopisane doświadczenia. Tego samego rodzaju doświadczenia są zarezerwowane dla młodzieży, którą Pan powołał do misji w służbie Kościoła. Jesteście bardzo mile widziani i potrzebni. Proszę, nie minimalizujcie znaczenia misji w służbie Kościoła, gdyż misja w służbie Kościoła też oferuje nieopisane doświadczenia. (Denelson Silva, „Odwaga, by głosić prawdę”, Liahona, listopad 2022, str. 71)

Dodatkowe ćwiczenia

Doktryna i Przymierza 30:1–4. Skupianie się na sprawach Bożych bardziej niż na „sprawach ziemskich”

Możesz poprosić uczniów, aby pomyśleli o sprawach ziemskich, które odciągają naszą uwagę od spraw duchowych. Uczniowie mogą zainteresować się tym, że Pan zganił Davida Whitmera za to, że stawiał sprawy ziemskie ponad Niego i posługę, do której David został powołany. Poproś uczniów, aby po cichu przeczytali Doktrynę i Przymierza 30:1–4 i odnaleźli radę, której Pan udzielił Davidowi. Możesz zadać pytania takie jak:

• W jaki sposób czasami, podobnie jak David Whitmer, bardziej skupiamy nasze umysły na sprawach ziemskich, a nie na sprawach Bożych?

• Kiedy czujemy pokusę, by zapomnieć o Panu i skupić się na rzeczach doczesnych, w jaki sposób możemy lepiej „[baczyć] na [Jego] Ducha” i polegać na Zbawicielu dla uzyskania siły?

Doktryna i Przymierza 31:10–13. „Lekarz dla Kościoła”

Uczniowie mogą czerpać radość z uczenia się na podstawie rady, jakiej Zbawiciel udzielił Thomasowi B. Marshowi w Doktrynie i Przymierzach 31:10–13. Zachęć uczniów, aby zaznaczyli słowo lekarz w wersecie 10. i wyjaśnili, jaka jest główna rola lekarza. Poproś ich, aby w wersecie 10. zapisali odsyłacz do Ew. Mateusza 9:12, w którym Zbawiciel określił siebie jako lekarza. Możesz zadać pytania takie, jak:

• Dlaczego „Wielki Lekarz” jest odpowiednim tytułem dla Pana Jezusa Chrystusa?

• W jaki sposób był On lekarzem dla ciebie lub dla kogoś, kogo kochasz?

• W jaki sposób możesz być „lekarzem” dla członków twojego okręgu lub gminy, tak jak doradzono Thomasowi B. Marshowi?