Lekcja 48.: Doktryna i Przymierza 30–36

Doktryna i Przymierza 30–36, część 2.

„Otwórzcie usta, a zostaną napełnione”

młody mężczyzna i młoda kobieta czytają pisma święte

Kiedy wkrótce po zorganizowaniu Swojego Kościoła Pan powołał misjonarzy, aby głosili Jego ewangelię, udzielił im rad, które miały ich wzmocnić i poprowadzić w pracy misjonarskiej. Ta lekcja może wesprzeć uczniów w ich wysiłkach związanych z dzieleniem się ewangelią.

Przykładowe ćwiczenia edukacyjne

Obawy związane z dzieleniem się ewangelią

Możesz rozpocząć lekcję od podzielenia się poniższą przykładową sytuacją oraz od zadania pytań.

Kiedy mówca podczas spotkania sakramentalnego przemawiał o znaczeniu pracy misjonarskiej, Konrad czuł, że ma opór wobec idei rozmawiania z innymi ludźmi na temat ewangelii. Z natury jest on cichą osobą. Ponadto nigdy tak naprawdę nie rozmawiał o ewangelii z kimś, kto nie jest członkiem Kościoła. Martwi się tym, jak przebiegałaby taka rozmowa. Jego cicha natura i brak doświadczenia sprawiały, że czuł się nieswojo wobec pomysłu nawiązania rozmowy o ewangelii z kimś innym.

• Co, twoim zdaniem, mogłoby wpłynąć na wyobrażenie Konrada o pracy misjonarskiej?

• Jakie inne obawy ludzie mają często w kwestii dzielenia się ewangelią Zbawiciela?

Przypomnij uczniom, że podczas poprzedniej lekcji poznali wiele osób, które zostały powołane do służby misjonarskiej zaraz po zorganizowaniu Kościoła. Niektórzy z tych mężczyzn, zanim zostali powołani na misje, dopiero od niedawna znali przywróconą ewangelię.

Poproś uczniów, aby podzielili się obawami, jakie mogli mieć ci nowo powołani misjonarze. Możesz także poprosić uczniów, aby rozważyli własne obawy dotyczące dzielenia się ewangelią z bliźnimi. Następnie podziel się poniższymi informacjami, aby pomóc uczniom przygotować się do studiowania.

Dzisiaj będziesz studiować nauki Pana zawarte w Doktrynie i Przymierzach 30–36, które pozwolą ci dostrzec Jego gotowość do pomagania ci w dzieleniu się Jego ewangelią. Podczas studiowania znajdź nauki, które zwiększą twoją gotowość i zdolność do dzielenia się ewangelią Jezusa Chrystusa.

Pan udziela przydatnych rad Swoim misjonarzom

Daj uczniom czas na przestudiowanie rad Pana z poniższych wersetów. Jednym ze sposobów na to jest podzielenie klasy na pięć grup. Rozdaj wszystkim grupom kartki i poproś, aby każda z nich zaprojektowała stronę z takim tytułem: „Przydatna rada misjonarska od Pana”.

Przydziel każdej grupie po jednym zestawie wersetów. Następnie uczniowie mogą dodać do swoich stron co najmniej trzy rady, które znaleźli w przydzielonych im wersetach. W razie potrzeby mogą dodać do nich ilustracje. Możesz także poprosić uczniów, aby pokazali wypełnione przez siebie kartki reszcie klasy.

Przeczytaj poniższe wersety i znajdź radę, jakiej udzielił Pan, abyś chętniej i bardziej umiejętnie dzielił się ewangelią.

Doktryna i Przymierza 30:5, 8–11 (Warto wiedzieć, że „bratem” Petera Whitmera, o którym mowa w wersecie 5., był Oliver Cowdery, który został powołany do głoszenia ewangelii we wcześniejszym objawieniu [zob. Doktryna i Przymierza 28:14–16]).

Doktryna i Przymierza 31:4–9, 11–13

Doktryna i Przymierza 32:1–5

Doktryna i Przymierza 33:8–12, 16–17

Doktryna i Przymierza 35:13–15, 24

Gdy uczniowie skończą studiowanie, daj im możliwość podzielenia się tym, czego się nauczyli. Jednym ze sposobów na to może być poproszenie niektórych uczniów o podzielenie się radą zawartą w przydzielonych im wersetach, która miała dla nich największe znaczenie, oraz o podzielenie się prawdą, jakiej możemy nauczyć się z tej rady. Możesz zapisać te prawdy na tablicy lub poprosić uczniów, aby je zapisali.

Przykłady prawd, które uczniowie mogą wymienić, brzmią następująco: zamiast bać się innych, możemy polegać na Panu, który pomaga w dzieleniu się Jego ewangelią (zob. Doktryna i Przymierza 30:11); Pan otworzy serca nauczanych przez nas osób (zob. Doktryna i Przymierza 31:7); Pan będzie z nami, gdy będziemy starać się dzielić Jego ewangelią (zob. Doktryna i Przymierza 32:3); kiedy otwieramy usta, by dzielić się ewangelią, Pan przekaże nam, co mamy powiedzieć (zob. Doktryna i Przymierza 33:8–10); Pan daje moc Swego Ducha ludziom słabym, którzy Mu służą (zob. Doktryna i Przymierza 35:13–14).

• Jak myślisz, dlaczego Bóg jest tak chętny, aby pomagać nam w dzieleniu się ewangelią?

• W jaki sposób te prawdy o Panu przydają nam się w naszych wysiłkach głoszenia ewangelii?

Pomysły na „otwieranie ust”, aby dzielić się ewangelią

Poświęć trochę czasu, aby pomóc uczniom poznać i omówić konkretne sposoby, na jakie mogą wypełnić przykazanie Pana, by „otworzyć usta” (Doktryna i Przymierza 33:8–10, zob. także 30:5,11) i dzielić się ewangelią. Pomaganie uczniom w dostrzeganiu konkretnych i skutecznych sposobów na osiągnięcie tego celu może budować ich pewność siebie w dzieleniu się ewangelią.

Jednym ze sposobów na to może być pokazanie jednego lub kilku poniższych filmów. Poproś uczniów, aby poszukali różnych sposobów, na jakie ludzie „otworzyli usta” i sprowadzili błogosławieństwa Pana. Możesz także udostępnić inne materiały z zakładki „Dzielenie się ewangelią” na stronie ChurchofJesusChrist.org.

Poniższe filmy zawierają pomysły na to, w jaki sposób możesz „otworzyć usta” (Doktryna i Przymierza 30:5) i zapraszać innych ludzi, aby w naturalny i znaczący sposób doświadczali ewangelii Jezusa Chrystusa.

• Jakie miałeś doświadczenia związane z dzieleniem się ewangelią? Co, twoim zdaniem, było najbardziej przydatne w przygotowaniu się do tych doświadczeń?

Przygotuj plan

Daj uczniom czas na napisanie prostego planu dotyczącego tego, co zrobią, aby dzielić się ewangelią z bliźnimi. Poniższe pytania mogą podsunąć im pomysły na to, co zapisać.

• Z kim mógłbyś podzielić się ewangelią?

• Jak, zgodnie z tym, czego się dzisiaj nauczyłeś, w naturalny i znaczący sposób możesz pomóc tej osobie zbliżyć się do Jezusa Chrystusa?

• Jakie przeszkody, twoim zdaniem, mogą powstrzymać cię przed zrealizowaniem twojego planu?

• Jakie prawdy na temat Zbawiciela poznałeś w Doktrynie i Przymierzach 30–36, które z nich mogą pomóc ci pokonać te przeszkody?

Zastanów się, w jaki sposób możesz zachęcić uczniów, aby działali z wiarą w oparciu o swoje odczucia z dzisiejszej lekcji. Możesz poprosić ich, aby wyznaczyli sobie ramy czasowe na zrealizowanie tego, co zapisali. Zapewnij uczniów o tym, że z ich pomocą Zbawiciel potrafi dotykać serc ludzi.

Poproś uczniów, aby zastosowali to, czego się nauczyli: Aby zapoznać się z materiałami szkoleniowymi dotyczącymi tego, jak sprawdzać postępy uczniów dotyczące ich planu zastosowania tego, czego się uczą, obejrzyj szkolenie zatytułowane „Zapraszaj nauczane osoby, aby żyły w zgodzie z tym, czego się uczą”, które jest elementem szkolenia o nazwie Rozwój umiejętności nauczycieli.

Dodatkowe materiały

Co zrobić, jeśli ludzie nie przyjmują tego, o czym im mówię?

Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy Dieter F. Uchtdorf

Zrozumcie, że to nie wy nawracacie ludzi. To rola Ducha Świętego. Waszym zadaniem jest dzielić się tym, co drogie sercu, i żyć adekwatnie do waszych wierzeń.

Zatem nie zniechęcajcie się, jeżeli ktoś nie od razu przyjmie przesłanie ewangelii. Nie traktujcie tego jak porażki.

To kwestia, która pozostaje między daną osobą a Ojcem Niebieskim.

Waszym zadaniem jest kochać Boga i waszych bliźnich, Jego dzieci.

Wierzcie, kochajcie, czyńcie swoją powinność.

Idźcie tą ścieżką, a Bóg będzie działał cuda poprzez was, by błogosławić Swoje drogie dzieci. (Dieter F. Uchtdorf, „Praca misjonarska: dzielenie się tym, co drogie sercu”, Liahona, maj 2019, str. 17)

Doktryna i Przymierza 33:9. Co to znaczy, że „załadowane będą na [nasze] grzbiety snopy”?

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów podzielił się poniższą analogią:

Starszy David A. Bednar

Kłosy [ziarno] w tym porównaniu oznaczają nowo ochrzczonych członków Kościoła. Spichlerze [miejsca, w których przechowuje się zboża] to świątynie. Starszy Neal A. Maxwell wyjaśnił: „Z całą pewnością, kiedy kogoś chrzcimy, nasz wzrok powinien sięgać poza chrzcielnicę, aż do świątyni. Wielkim spichlerzem, w którym powinno się gromadzić kłosy, jest świątynia” (w: John L. Hart, „Make Calling Focus of Your Mission”, Church News, 17 września 1994, str. 4). Ta nauka wyjaśnia i podkreśla wielką wagę świętych obrzędów i przymierzy świątynnych, aby kłosy się nie zmarnowały. (David A. Bednar, „W szacunku mieć imię i pozycję”, Liahona, maj 2009, str. 97)

Przeczytaj Ks. Almy 26:5, aby znaleźć kolejny przykład użycia tego symbolu w pismach świętych.

Jak mogę w naturalny sposób dzielić się ewangelią z innymi ludźmi?

Starszy Gary E. Stevenson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Starszy Gary E. Stevenson

Składacie świadectwo, kiedy dzielicie się duchowymi odczuciami z innymi ludźmi. Jako członkowie Kościoła macie sposobność składać swoje świadectwo podczas formalnych spotkań kościelnych lub mniej formalnych rozmów z rodziną, przyjaciółmi i innymi ludźmi.

Innym sposobem dzielenia się świadectwem jest prawe postępowanie. Wasze świadectwo o Jezusie Chrystusie to nie tylko to, co mówicie — to również to, kim jesteście.

Za każdym razem, gdy składacie na głos świadectwo lub demonstrujecie poprzez uczynki zobowiązanie do podążania za Jezusem Chrystusem, zapraszacie innych, aby „przyszli do Chrystusa” [Ks. Moroniego 10:32].

Członkowie Kościoła stoją jako świadkowie Boga o każdej porze, we wszystkim i gdziekolwiek się znajdują. Możliwości, aby to robić w cyfrowym wszechświecie są nieskończone — można korzystać z własnych natchnionych przemyśleń lub przekazywać podnoszące na duchu treści przygotowane przez innych ludzi. Składamy świadectwo, kiedy kochamy, dzielimy się i zapraszamy, także przez Internet. Wasze tweety, wiadomości i posty przybierają wyższy, świętszy cel, gdy korzystacie z mediów społecznościowych, aby pokazać, w jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa kształtuje wasze życie. (Gary E. Stevenson, „Pielęgnowanie i składanie świadectwa”, Liahona, listopad 2022, str. 112)

Dodatkowe ćwiczenia

Dowiedz się więcej o nawróceniu Phebe i Sidneya Rigdonów

Uczniowie mogą czerpać radość z zapoznawania się z sukcesami kilku misjonarzy, którzy zostali powołani do głoszenia ewangelii w objawieniach zapisanych w Doktrynie i Przymierzach 30–36.

Wyjaśnij, że w czasie, gdy Parley Pratt i jego towarzysze wypełniali swoje zadanie głoszenia ewangelii „na [pustkowiu] między [Lamanitami]” (Doktryna i Przymierza 32:2), odwiedzili miasto Mentor w stanie Ohio. To tam Parley nauczał swojego przyjaciela, Sidneya Rigdona, który był duchownym.

Uczniowie mogą przeczytać krótki opis wydarzeń, które doprowadziły do nawrócenia Sidneya i Phebe Rigdonów, w: „Głosy Przywrócenia: Pierwsi nawróceni” (zob. także Przyjdź i naśladuj mnie — dla domu i Kościoła: Doktryna i Przymierza, 2025; Święci: Historia Kościoła Jezusa Chrystusa w ostatnich dniach, tom I, Sztandar prawdy, 1815–1846 [2018], str. 100–101).

Po przeczytaniu tej historii możesz poprosić uczniów, aby omówili, co przykuło ich uwagę. Możesz również wspomnieć, że poza Sidneyem w tym regionie nawróciło się ponad 100 innych osób, co było wielkim błogosławieństwem dla młodego Kościoła.

Zalejcie ziemię niczym potop

Aby pomóc uczniom dowiedzieć się, w jaki sposób mogą korzystać z portali społecznościowych do dzielenia się ewangelią, możesz pokazać film pt. „Sweep the Earth as with a Flood — Highlight” [Zalejcie ziemię niczym potop] (2:56). Możesz poprosić uczniów, aby wyjęli swoje urządzenia elektroniczne i udostępnili na nich przesłania skoncentrowane na ewangelii, którym mogliby się podzielić przed opuszczeniem klasy według ich uznania. Mogą też udostępnić jakąś treść po powrocie do domu.

Misjonarze, którzy niedawno wrócili z misji

Możesz poprosić jednego lub kilku misjonarzy z twojej okolicy, którzy niedawno wrócili do domu, aby przyszli na lekcję i opowiedzieli o swoich doświadczeniach związanych z nauczaniem ewangelii innych ludzi. Mogą również opowiedzieć o swoich doświadczeniach, kiedy wiedzieli, jak inni członkowie dzielili się ewangelią z przyjaciółmi i rodziną. Skonsultuj się z przywódcami seminarium i instytutu, aby uzyskać zgodę na takie zajęcia.