Seminarium
Lekcja 141.: Doktryna i Przymierza 132: Wielożeństwo


„Lekcja 141.: Doktryna i Przymierza 132: Wielożeństwo”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium (2025)

„Doktryna i Przymierza 132”, Doktryna i Przymierza. Podręcznik dla nauczyciela seminarium

Lekcja 141.: Doktryna i Przymierza 129–132

Doktryna i Przymierza 132:1–2, 34–66

Wielożeństwo

Obraz
Józef Smith czyta i tłumaczy Biblię

Mimo że Boże obowiązujące prawo małżeństwa mówi o związku między jednym mężczyzną i jedną kobietą (zob. Ks. Jakuba 2:27, 30), były okresy, kiedy Bóg nakazał niektórym Swoim dzieciom praktykować wielożeństwo. Pierwsze lata przywróconego Kościoła były jednym z tych wyjątkowych okresów. Pan przykazał Prorokowi Józefowi Smithowi praktykować wielożeństwo i nauczać tej zasady innych ludzi. Niniejsza lekcja może pomóc uczniom zrozumieć przykazanie Pana dotyczące praktykowania wielożeństwa przez niektórych świętych we wczesnych latach Kościoła.

Przykładowe ćwiczenia

Trudne przykazania

Prezydent Russell M. Nelson nauczał:

Obraz
Prezydent Russell M. Nelson

Bóg zawsze prosił Swoje dzieci przymierza o wykonywanie trudnych rzeczy. (Russell M. Nelson, „Być prawdziwym milenijnym pokoleniem”, Liahona, październik 2016, str. 27)

  • Jakie są przykładowe trudne rzeczy, o które Bóg poprosił Swoje dzieci?

    Jeśli to konieczne, odnieś się do kilku historii z pism świętych, aby uczniowie mogli się zastanowić. Na przykład Abraham został poproszony o złożenie w ofierze Izaaka (zob. I Ks. Mojżeszowa 22:1–2, 10), Maria przyjęła powołanie matki Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Łukasza 1:26–38), a Jezus Chrystus cierpiał i zadośćuczynił za całą ludzkość (zob. Ew. Mateusza 26:39). Możesz pokazać ilustracje, które przedstawiają te wydarzenia.

    Obraz
    Abraham i Izaak
    Obraz
    Maria nawiedzona przez anioła
    Obraz
    Zbawiciel w Ogrodzie Getsemane
  • Jak myślicie, dlaczego Bóg nakazuje czasem Swoim dzieciom, aby podejmowały się trudnych rzeczy?

W ramach dyskusji możecie przeczytać Ks. Abrahama 3:23–25. Możesz także pokazać film pt. „Is It Hard to Be the Prophet?” [Czy trudno jest być prorokiem?] (1:54), dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org.

W naszej dyspensacji Pan poprosił Proroka Józefa Smitha o wiele trudnych rzeczy. Jednym z trudnych przykazań, jakie Bóg dał Józefowi Smithowi, było wprowadzić praktykę wielożeństwa, zwaną również poligamią, we wczesnych latach istnienia Kościoła.

Wyjaśnij, że wielożeństwo odnosi się do małżeństwa jednego mężczyzny z więcej niż jedną kobietą. Powiedz uczniom, że zmaganie się z uczuciem zakłopotania lub nasuwające się pytania na temat tej praktyki są czymś normalnym. Możesz dać uczniom trochę czasu na zapisanie pytań w dziennikach do studiowania.

Warto, aby uczniowie szukali własnych odpowiedzi. Poproś ich, aby podczas studiowania zwrócili uwagę na przewodnictwo Ducha Świętego. Twoim zadaniem jako nauczyciela nie jest udzielanie odpowiedzi na wszystkie pytania uczniów. Nie ma nic złego w powiedzeniu uczniom, że nie znasz odpowiedzi. Możesz pokazać, że nawet jeśli nie znamy wszystkich odpowiedzi, nadal możemy iść naprzód z wiarą w Jezusa Chrystusa.

Wskazówki Pana dotyczące wielożeństwa

Podczas tłumaczenia Biblii Prorok Józef Smith czytał o pewnych sługach Boga, którzy mieli więcej niż jedną żonę. Przeczytajcie Doktrynę i Przymierza 132:1, aby dowiedzieć się, o co Józef zapytał Boga. Następnie przeczytajcie wersety 2. i 34–37. Odszukajcie, w jaki sposób Pan odpowiedział na pytanie Proroka.

  • Jaką prawdę poznajecie z tych wersetów o tym, kiedy wielożeństwo jest akceptowane przez Pana?

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, czego się nauczyli i pomóż im rozpoznać prawdę, że Pan akceptuje praktykę wielożeństwa tylko wtedy, gdy On sam ją nakaże.

Z Księgi Mormona dowiadujemy się, że niektórzy Nefici rozpoczęli praktykę wielożeństwa wbrew woli Boga. Usprawiedliwiali swoje uczynki w oparciu o zapisy Starego Testamentu (zob. Ks. Jakuba 2:23–24, zob. także Doktrynę i Przymierza 132:38–39). Pan potępił te czyny i nauczał Nefitów, co stanowi Jego normę małżeństwa.

Przeczytajcie Ks. Jakuba 2:26–27, 30 i odszukajcie nauki Pana skierowane do Nefitów.

  • W jaki sposób wersety te pogłębiły wasze zrozumienie kwestii wielożeństwa?

Jeśli zajdzie taka potrzeba, pomóż uczniom zrozumieć, że małżeństwo między jednym mężczyzną a jedną kobietą jest Bożym obowiązującym prawem małżeństwa. Jednakże Bóg czasami nakazywał praktykowanie wielożeństwa jako wyjątek w tym obowiązującym prawie. Jednym z powodów, dla których Bóg wprowadził praktykę wielożeństwa, jest „[wychowanie] sobie [potomstwa]” (Ks. Jakuba 2:30).

  • W jaki sposób wiedza ta może pomóc wam w odpowiedzi na pytania dotyczące praktykowania wielożeństwa we wczesnych latach istnienia Kościoła?

Wielożeństwo pośród pierwszych świętych

Uczniowie mogą skorzystać z wyznaczonych przez Boga źródeł, aby lepiej zrozumieć praktykę wielożeństwa we wczesnych dniach istnienia Kościoła.

Możesz rozdać ulotki zatytułowane „Fragmenty eseju pt. ‘Plural Marriage in Kirtland and Nauvoo’ [Wielożeństwo w Kirtland i Nauvoo]”. Możesz poprosić uczniów, aby samodzielnie studiowali ten materiał lub zrobili to w małych grupach. Poproś ich, aby odszukali informacje, które mogą pomóc im odpowiedzieć na ich pytania.

Kiedy uczniowie skończą studiować, daj im możliwość opowiedzenia o tym, czego się nauczyli, zadając następujące pytania:

  • Czego nauczyłeś się ze swojego studiowania, co było dla ciebie pomocne?

  • Jak czuli się Józef Smith i pozostali pierwsi członkowie Kościoła, gdy poproszono ich o praktykowanie wielożeństwa?

  • W jaki sposób Bóg pomógł tym świętym wypełnić to trudne przykazanie?

Przekaż uczniom, że to jest w porządku, jeśli nadal mają pytania na ten temat. Dla pierwszych świętych to przykazanie było trudne do wypełnienia i teraz też może być trudno je zrozumieć. Jednakże skupienie się na ważnych prawdach, które znamy na temat Ojca Niebieskiego, Jezusa Chrystusa i przywróconej ewangelii, może pomóc nam iść naprzód z wiarą. Możesz złożyć osobiste świadectwo i przytoczyć następującą wypowiedź:

Starszy Neil L. Andersen z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Obraz
Starszy Neil L. Andersen

Wiara nigdy nie wymaga odpowiedzi na wszystkie pytania, ale potrzebujemy pewności i odwagi do czynienia postępu, przyznając czasem: „Nie wiem wszystkiego, ale wiem wystarczająco dużo, aby nadal podążać ścieżką ucznia”. (Neil L. Andersen, „Wiara to nie kwestia przypadku, ale decyzji”, Liahona, listopad 2015, str. 66)

Podsumowanie tego, czego się uczysz

Aby pomóc uczniom w werbalizacji tego, czego się dzisiaj uczyli, możesz przedstawić następującą sytuację:

Wyobraźcie sobie rozmowę z przyjacielem, który zastanawia się, czy Józef Smith postępował wbrew woli Boga, kiedy ustanawiał praktykę wielożeństwa w Kościele. Poświęćcie chwilę, aby zapisać w dzienniku kilka punktów, które możesz przedstawić swojemu przyjacielowi z życzliwością i cierpliwością.

Po zapisaniu przez uczniów ich pomysłów w dziennikach, możesz zapytać, czy któryś z uczniów chciałby powiedzieć, co napisał. Może to być również okazja udzielenia przez uczniów odpowiedzi, które mogli znaleźć, na własne pytania, i rozstrzygnąć swe wątpliwości.

Możesz złożyć świadectwo uczniom, że kiedy wykazują się wiarą w Jezusa Chrystusa i zwracają się o pomoc do Ojca w Niebie, On pomoże im zmierzyć się z wyzwaniami lub pytaniami, z którymi zmagają się w swoim życiu.

Drukuj