« មេរៀនទី ១៨៣—ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនអាចធ្វើឲ្យយើងមានលទ្ធភាពកាន់តែប្រសើរក្នុងការមើលថែទាំអ្នកដទៃ ៖ ការរៀបចំខ្លួនដើម្បីបម្រើដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ឆ្នាំ ២០២៥ )
« ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនអាចធ្វើឲ្យយើងមានលទ្ធភាពកាន់តែប្រសើរក្នុងការមើលថែទាំអ្នកដទៃ » សៀវភៅសិក្សាព្រះគម្ពីរគោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា សម្រាប់គ្រូបង្រៀនថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យ « ចូរជួយអ្នកទន់ខ្សោយ … ហើយចូរចម្រើនកម្លាំងដល់ក្បាលជង្គង់ដែលញ័រផង » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨១:៥ ) ។ យើងគួរតែធ្វើតាមការណែនាំនេះឲ្យបានល្អប្រសើរ នៅពេលយើងកាន់តែមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន ។ មេរៀននេះអាចជួយសិស្សឲ្យយល់អំពីរបៀបដែលការធ្វើជាមនុស្សមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនអាចធ្វើឲ្យពួកគេធ្វើតាមគំរូនៃការជួយអ្នកដទៃរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះបានកាន់តែប្រសើរ ។
សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន
សមត្ថភាពជួយដល់អ្នកដទៃ
-
មិត្តភក្តិរបស់មីនឌីពិបាកយល់កិច្ចការគណិតវិទ្យារបស់នាង ហើយសុំជំនួយពីមីនឌី ។
-
ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាថ្មី ណាថានបានជួបជាមួយមនុស្សម្នាក់ដែលមានសំណួរជាច្រើនអំពីការស្ដារឡើងវិញនៃសាសនាចក្ររបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
យេដាដឹងថា មានគ្រួសារមួយក្នុងវួដរបស់នាង គ្មានសម្លៀកបំពាក់ដែលកក់ក្តៅឲ្យកូនៗរបស់ពួកគេទេ ។
ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺជាការមានទំនួលខុសត្រូវលើសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណ និងខាងសាច់ឈាមរបស់យើងផ្ទាល់ និងសម្រាប់អស់អ្នកដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានទុកព្រះទ័យឲ្យយើងមើលថែទាំ ។ ទាល់តែយើងមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនសិន ទើបយើងពិតជាអាចធ្វើត្រាប់តាមព្រះអង្គសង្រ្គោះក្នុងការបម្រើ និងក្នុងការផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នកដទៃបាន ។
វាសំខាន់ដើម្បីយល់ថា ភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនគឺជាមធ្យោបាយមួយ ដែលជួយយើងឲ្យសម្រេចគោលដៅ ។ គោលដៅចុងក្រោយរបស់យើងគឺដើម្បីក្លាយដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយគោលដៅនោះត្រូវបានពង្រឹង តាមរយៈការបម្រើដល់អ្នកដទៃដោយមិនអាត្មានិមយ ។ សមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការបម្រើនឹងកើនឡើង ឬថយចុះ អាស្រ័យលើកម្រិតនៃភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនរបស់យើង ។
ដូចជាប្រធាន ម៉ារ៉ុន ជី រ៉មនី ធ្លាប់មានប្រសាសន៍ ៖ « អាហារសម្រាប់អ្នកស្រេកឃ្លាន មិនអាចបានពីធ្នើរដែលគ្មានអ្វីសោះនោះទេ ។ ប្រាក់ដើម្បីជួយដល់អ្នកខ្វះខាតពុំអាចកើតចេញមកពីកាបូបទទេនោះទេ ។ ការគាំទ្រ និងការយល់ចិត្តពុំអាចកើតចេញមកពីការស្រេកឃ្លានខាងសតិអារម្មណ៍នោះទេ ។ ការបង្រៀនពុំអាចកើតចេញមកពីអ្នកមិនរៀននោះទេ ។ ហើយអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនោះ ការណែនាំខាងវិញ្ញាណមិនអាចបានមកពីមនុស្សទន់ខ្សោយខាងវិញ្ញាណទេ » ( នៅក្នុងរបាយការណ៍សន្និសីទទូទៅ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៨២ ទំព័រ១៣៥ ឬ Ensign ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៨២ ទំព័រ៩៣ ) ។ ( រ៉ូបឺត ឌី ហែល « A Gospel Vision of Welfare: Faith in Action » នៅក្នុង Basic Principles of Welfare and Self-Reliance [ ការប្រជុំបំពាក់បំប៉នថ្នាក់ដឹកនាំទូទាំងពិភពលោក ឆ្នាំ ២០០៩ ] ទំព័រ ១–២ សូមមើលផងដែរនៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org )
-
តើសេចក្តីពិតអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានរៀនពីអែលឌើរ ហែល ?
-
តើអ្នកអាចជួយអ្នកដទៃតាមរយៈសមត្ថភាព ឬមធ្យោបាយដែលព្រះបានជួយអ្នកអភិវឌ្ឍដោយរបៀបណា ?
-
តើភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនផ្នែកណាខ្លះ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យអ្នកធ្វើនៅពេលនេះ ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចមើលថែខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃបានកាន់តែប្រសើរនៅពេលអនាគត ?
ការប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ
សូមអាន លូកា ២:៤០, ៥២ ហើយគូសចំណាំផ្នែកផ្សេងៗនៃការរីកចម្រើន ដែលព្រះយេស៊ូវបានធ្វើក្នុងយុវវ័យរបស់ទ្រង់ ។
-
តើព្រះសមត្ថភាពរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការបម្រើអ្នកដទៃបានជះឥទ្ធិពលដោយការរីកចម្រើន និងការអភិវឌ្ឍរបស់ទ្រង់ក្នុងកំឡុងយុវវ័យរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ?
-
តើអ្នកអាចជួយនរណានៅថ្ងៃអនាគត ប្រសិនបើអ្នកកាន់តែមានភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួននៅផ្នែកមួយក្នុងចំណោមផ្នែកទាំងនេះ ? តើអ្នកអាចជួយដោយរបៀបណា ?
-
តើការខិតខំឆ្ពោះទៅរកភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួនជួយយើងប្រែក្លាយកាន់តែដូចជាព្រះអង្គសង្រ្គោះដោយរបៀបណា ?
ឧទាហរណ៍នៃការបម្រើដូចជាព្រះគ្រីស្ទតាមរយៈភាពខ្លួនទីពឹងខ្លួន
3:50
60:10