“Rozdział 44: Dziesięcina: lipiec 1838r.,” Czytanka z Księgi Nauki i Przymierza (2002), 165–66
“Rozdział 44,” Czytanka z Księgi Nauki i Przymierza, 165–66
Rozdział 44
Dziesięcina
(lipiec 1838r.)
Święci byli w Far West, w Missouri. Pan powiedział Józefowi Smithowi, że Jego lud powinien płacić dziesięcinę. Józef modlił się do Ojca w Niebie. Zapytał, ile dziesięciny powinni zapłacić Święci. Miał objawienie od Boga. Pan powiedział, że Święci powinni płacić jedną dziesiątą wszystkiego, co mają.
Jeśli zarobili dziesięć groszy, to powinni oddać jeden grosz na dziesięcinę. Jeśli zarobili sto groszy, to powinni oddać dziesięć.
Święci mogli także zapłacić dziesięcinę innymi sposobami. Święci płacili dziesięcinę z plonów, które zebrali. Dali jedną dziesiątą swojego zboża i siana. Dali jedną dziesiątą swoich kur i innych zwierząt. Płacili dziesięcinę z mleka i warzyw.
Pieniędzy z dziesięciny używa się na pomoc dla członków Kościoła. Pomagają one kupić jedzenie i ubranie dla potrzebujących.
Dziesięciny używa się na budowę świątyni oraz na pracę misjonarską. Używa się jej także, by pomóc ludziom, którzy poświęcają cały swój czas na pracę dla Pana.
Dajemy naszą dziesięcinę biskupowi. Biskup daje ją przywódcom Kościoła. Oni decydują, jak użyć pieniędzy z dziesięciny.
Ojciec w Niebie daje wspaniałe błogosławieństwa Świętym, którzy płacą dziesięcinę. Święci, którzy nie płacą dziesięciny, nie mogą mieć tych wszystkich błogosławieństw. Biblia mówi, że Święci, którzy nie płacą dziesięciny, okradają Boga.