Bronnen

Hoe vacatures echt ingevuld worden

Deze werkgever beschrijft hoe vacatures daadwerkelijk ingevuld worden.

‘De fout die de meeste werkzoekenden maken, is dat ze hun tijd besteden aan het versturen van cv’s, terwijl ze hun tijd zouden moeten besteden aan netwerken, contact opnemen met sleutelfiguren in hun branche en aan het opbouwen van relaties.

‘Als recruiter heb ik vorig jaar bijna duizend vacatures voor ons bedrijf ingevuld. En dat heb ik als volgt gedaan.

‘De meeste vacatures zijn niet eens geadverteerd. In plaats daarvan had de wervende manager al iemand in gedachten, of misschien had een lid van zijn team iemand naar hem verwezen. Hij nam contact met me op om me te laten weten dat hij iemand wilde aannemen, waarna ik de procedure vervolgde.

‘Voor de geadverteerde functies waren er vaak minimaal honderd mensen die naar de vacature hadden gesolliciteerd. Ik kreeg meestal een telefoontje van de managers met het verzoek om bepaalde sollicitanten voor een gesprek uit te nodigen. Dat waren mensen die zij kenden, die naar hen waren verwezen, of die al contact met hen hadden opgenomen. Omdat de manager deze mensen al kende, wist hij dat ze ideale sollicitanten waren. Dat waren de mensen die meestal de baan kregen. We hebben wel enkele mensen uit de algemene groep sollicitanten aangenomen, maar dat was slechts zo’n 25 procent.

‘Mijn advies: netwerken. Bouw uw netwerk uit. Onderhoud uw netwerk. Neem contact op met de mensen die direct of via anderen beslissingsbevoegdheid hebben. Als werkzoekenden dat doen, zullen ze een baan vinden.’

Terug naar pagina 26.

Door basketbal kreeg ik een baan

Laten we eens lezen hoe de 30 secondenboodschap van Reuben via zijn netwerk tot een geweldige baan leidde.

‘Ik ben altijd een harde werker geweest, maar soms is dat niet genoeg. Door bezuinigingen kwam ik zonder werk te zitten. Ik dacht dat ik makkelijk een andere baan kon vinden omdat ik zo’n harde werker was. Ik had echter een aantal problemen in mijn verleden waardoor het moeilijk was om een uitnodiging voor een gesprek te krijgen. Het leek wel of ik nooit voor een gesprek in aanmerking kwam. Er gingen enkele weken voorbij, en ik raakte gefrustreerd en ontmoedigd. Toen ontdekte ik netwerken, en ik dacht dat dit mij een kans zou bieden. Ik oefende mijn 30 secondenboodschap keer op keer en begon met iedereen te praten. Ik legde uit dat ik op zoek was naar een baan in bouwbeheer en vertelde over mijn ervaring en vaardigheden.

‘Op een avond speelde ik basketbal met enkele vrienden. Ik besefte dat ze allemaal veel mensen kenden en me misschien konden helpen om werk te vinden. Daarom vertelde ik ze over mijzelf in dertig seconden. Tot mijn verbazing zei een van hen dat zijn vrouw voor een bouwbedrijf werkte en dat ik mijn cv naar haar mocht opsturen. Dat deed ik, en ik heb haar de volgende dag gebeld. Ze zei dat ze mijn cv zou doorsturen naar een industriegroep waartoe ze behoorde. Een paar dagen later kreeg ik een telefoontje van een man die ik niet kende. Hij had mijn cv ontvangen en wilde met me praten. Hij stond aan het hoofd van een groot bouwbedrijf. Dat leidde uiteindelijk tot een geweldige baan. Die baan is nooit geadverteerd, en was afkomstig van iemand die zich twee tot drie stappen verder in mijn netwerk bevond. Ik had die kans nooit gekregen als ik mijn mond niet had opengedaan en mezelf in dertig seconden had voorgesteld. Iedereen heeft een netwerk. Gebruik het om anderen op de hoogte te stellen.’

Terug naar pagina 32.