Pielęgnuj swoją wiarę

Pomoc w podnoszeniu czyjegoś ciężaru wymaga wysiłku i może rozszerzyć nasze możliwości w nieoczekiwany sposób. Upewnij się, że troszczysz się o siebie pod względem duchowym i pozostań ugruntowany w przywróconej ewangelii Jezusa Chrystusa. W nagłych wypadkach pasażerowie samolotu są instruowani, aby najpierw zabezpieczyć własne maski tlenowe, a następnie pomóc innej osobie. Podobnie możemy podnosić na duchu bliźnich jedynie wtedy, gdy przykładamy się do wykonania ważnej pracy polegającej na pielęgnowaniu własnej wiary i świadectwa.

Poniższe zasady mogą pomóc ci wzmocnić twoją wiarę podczas posługi bliźnim:

Pamiętaj, w co wierzysz i czego doświadczyłeś. Przypominaj sobie chwile, kiedy odczuwałeś wpływ Ducha Świętego. Pamiętaj o sytuacjach, w których doświadczyłeś spokoju, radości, miłości i jasności. Zastanów się, kiedy czułeś, że Bóg przemawia do ciebie na osobności, aby potwierdzić twoją wiarę. Twoje duchowe doświadczenia z przeszłości mogą być źródłem siły i ochrony przed wątpliwościami i strachem.
Stale kultywuj swoje świadectwo. Ważne jest, aby nadal robić to, co pomogło ci zbudować świadectwo o ewangelii. Mogą to być: czytanie pism świętych, modlitwa, przyjmowanie sakramentu, oddawanie czci Bogu w świątyni i służba bliźnim. Te proste praktyki mogą pomóc ci poczuć wpływ Ducha i pozostać wiernym.
Wyciągaj pomocną dłoń do bliźnich. Jeśli czujesz, że ciężar posługi względem przyjaciela lub członka rodziny cię przytłacza, pamiętaj, iż nie jesteś sam. Możesz dotrzeć do zaufanych członków rodziny, przyjaciół, przywódców Kościoła lub specjalistów. Ich empatia, modlitwy i wiedza mogą pomóc ci pamiętać o tym, jak bardzo Bóg cię kocha. Mogą cię również wspierać, gdy szukasz odpowiedzi na własne pytania.
Wyznacz zdrowe granice. Choć powinniśmy starać się słuchać i wspierać bliźnich w kwestii ich pytań lub wątpliwości, powinniśmy również dostrzegać własne potrzeby i ograniczenia. Twoje emocje i uczucia też mają znaczenie. W trakcie tego procesu możesz odczuwać strach, frustrację i smutek. Jeśli czujesz, że rozmowa jest zbyt przytłaczająca, wyraź swoje uczucia i umów się na rozmowę w innym czasie. Bliska ci osoba może dążyć do tego, żeby jej pytania stały się tematem każdej rozmowy lub rozmawiać na pewien temat w sposób, który umniejsza ciebie lub twoją wiarę. Tak jak musisz szanować podróż innych osób, tak i one powinny szanować twoją. Nie musisz czuć się pomniejszony lub nieinteligentny, jeśli dojdziesz do innych wniosków niż ktoś inny.
Bądź dobrze poinformowany. Nie musisz być ekspertem w jakiejś kwestii, aby być dobrym wsparciem. Poznanie tematu, którego nie znasz, może być bardzo pozytywne. Studiuj wnikliwie doktrynę i historię Kościoła. Poznaj często zadawane pytania. Dowiedz się, co powiedzieli na te tematy przywódcy Kościoła i wierni specjaliści. Podczas tego procesu możesz uczyć się, oduczyć się i ponownie nauczyć się wielu rzeczy.
Zapoznaj się z zasadami szukania odpowiedzi. Przestudiuj zasady omówione w części „Szukanie odpowiedzi na pytania” niniejszego podręcznika i postępuj zgodnie z nimi.

Kluczowe fragmenty z pism świętych: Ew. Łukasza 22:31–32; I Ks. Nefiego 15:8–11; Ks. Jakuba 4:6; Ks. Almy 32:41–43; Doktryna i Przymierza 6:14