ហេព្រើរ ១២:៩

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ២០២៣ )

មាតិកា
សេចក្តីផ្តើមអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ឯកសារណែនាំ
ម៉ាថាយ ១; លូកា ១
ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃ ម៉ាថាយ ២; លូកា ២
យ៉ូហាន ១
ម៉ាថាយ ៣; ម៉ាកុស ១; លូកា ៣
ម៉ាថាយ ៤; លូកា ៤–៥
យ៉ូហាន ២–៤
ម៉ាថាយ ៥; លូកា ៦
ម៉ាថាយ ៦–៧
ម៉ាថាយ ៨; ម៉ាកុស ២–៤; លូកា ៧
ម៉ាថាយ ៩–១០; ម៉ាកុស ៥; លូកា ៩
ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១
ម៉ាថាយ ១៣; លូកា ៨; ១៣
ម៉ាថាយ ១៤; ម៉ាកុស ៦; យ៉ូហាន ៥–៦
ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩
ម៉ាថាយ ១៨; លូកា ១០
យ៉ូហាន ៧–១០
លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១
ម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; លូកា ១៨
ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ម៉ាថាយ ១; ម៉ាថាយ ២៥; ម៉ាកុស ១២–១៣; លូកា ២១
ម៉ាថាយ ២៦; ម៉ាកុស ១៤; យ៉ូហាន ១៣
យ៉ូហាន ១៤–១៧
លូកា ២២; យ៉ូហាន ១៨
ម៉ាថាយ ២៧; ម៉ាកុស ១៥; លូកា ២៣; យ៉ូហាន ១៩
ម៉ាថាយ ២៨; ម៉ាកុស ១៦; លូកា ២៤; យ៉ូហាន ២០–២១
កិច្ចការ ១–៥
កិច្ចការ ៦–៩
កិច្ចការ ១០–១៥
កិច្ចការ ១៦–២១
កិច្ចការ ២២–២៨
រ៉ូម ១–៦
រ៉ូម ៧–១៦
កូរិនថូស ទី១ ១–៧
កូរិនថូស ទី១ ៨–១៣
កូរិនថូស ទី១ ១៤–១៦
កូរិនថូស ទី២ ១–៧
កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣
កាឡាទី
អេភេសូរ
ភីលីព; កូល៉ុស
ថែស្សាឡូនីច ទី១–២
ធីម៉ូថេ ទី១–២, ទីតុស, ភីលេម៉ូន
ហេព្រើរ ១–៦
ហេព្រើរ ៧–១៣
យ៉ាកុប
ពេត្រុស ទី១–២
យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស
វិវរណៈ ១–៥
វិវរណៈ ៦–១៤
វិវរណៈ ១៥–២២

ហេព្រើរ ១២:៩

ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាខាងវិញ្ញាណរបស់យើង

ការឧទ្ទិសឆ្លងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ហ្គីលប៊ើត - ឪពុក &និង កូនប្រុស

ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា យើងនិយាយច្រើនអំពីការធ្វើជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះ ? តើចំណេះដឹងនេះអាចជះឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់អ្នកដោយរបៀបណា ? ខណៈពេលរំឭកដល់ពួកបរិសុទ្ធហេព្រើរអំពីការកែតម្រូវដែលពួកគេបានទទួលពីឪពុកនៅលើផែនដីរបស់ពួកគេ នោះប៉ុលបានបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌គឺ « ព្រះវរបិតាខាងវិញ្ញាណ » ( ហេព្រើរ ១២:៩ ) ។ គោលបំណងនៃមេរៀននេះជួយអ្នកឲ្យស្គាល់ព្រះវរបិតាសួគ៌កាន់តែច្បាស់ ហើយយល់ពីរបៀបដែលចំណេះដឹង និងទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់អាចជះឥទ្ធិពលវិជ្ជមានដល់ជីវិតរបស់អ្នក ។

មេរៀនដ៏គួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលមួយពីសត្វតោនៅក្នុងសួនសត្វ

នៅក្នុងការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានទូទាំងពិភពលោកសម្រាប់យុវមជ្ឈិមវ័យ ស៊ីស្ទើរ ខាធី ខ្លេតុន ភរិយារបស់អែលឌើរ អិល វិតនី ក្លេតុន ក្នុងពួកចិតសិបនាក់បានចែកចាយបទពិសោធន៍របស់គាត់ពេលទៅលេងសួនសត្វនៅប្រទេសអាហ្សង់ទីន ជាកន្លែងដែលគាត់អាចចូលក្នុងទ្រុង ហើយប្រលែងលេងជាមួយសត្វព្រៃដូចជាសត្វតោជាដើម ។ នៅពេលស៊ីស្ទើរ ក្លេតុន បានសួរពីមូលហេតុដែលសត្វដ៏គ្រោះថ្នាក់ត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយមនុស្ស នោះគាត់បានរៀនអ្វីមួយដែលធ្វើឲ្យគាត់ភ្ញាក់ផ្អើល ។ អ្នកប្រហែលជាចង់មើលវីដេអូ « A Regal Identity » ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ចាប់ពីនាទីទី ១:២២ ដល់នាទីទី ៣:២៦ ឬ អានអត្ថបទដូចខាងក្រោម ។

A Regal Identity
September 13, 2015: Sister Kathy Kipp Clayton invites all to embrace and rejoice in who we really are.

[ គ្រូបង្វឹក ] បានធ្វើឲ្យខ្ញុំចាប់អារម្មណ៍លើសត្វឆ្កែតូចៗជាច្រើនដែលរស់នៅក្នុងទ្រុងទាំងនោះ ។ ពួកគេបានប្រាប់ខ្ញុំថា រឿងមួយដែលពួកគេបានធ្វើគឺចិញ្ចឹមតោជាមួយសត្វឆ្កែទាំងនោះឲ្យនៅជាមួយគ្នាជាប់ជានិច្ច ។ នៅពេលដែលសត្វតោនៅតូច សត្វឆ្កែទាំងនោះធំជាងកូនតោទៅទៀត ។ សត្វឆ្កែជឿថាពួកវាជាអ្នកមើលការខុសត្រូវ ហើយពួកវាបានដេញតាមតោយ៉ាងប្រកៀកដោយឥតមេត្តា និងគ្មានការអាណិតអ្វីសោះឡើយ ។ កូនតោបានទម្លាប់ធ្វើក្រញោនៗនៅកាច់ជ្រុង ហើយមានឥរិយាបថដូចជាខ្លាចកូនឆ្កែ ដែលពូកែរុកកួនទាំងនោះ ។

ពេលសត្វតោធំឡើង ពួកវាបន្តធ្វើក្រញោនៗនៅកាច់ជ្រុងនោះ ហើយខ្លាចឆ្កែតូចៗ ។ ជាមួយការទះនឹងក្រញាំជើង តោមួយក្បាលក្នុងចំណោមសត្វតោធំៗទាំងនោះអាចធ្វើឲ្យសត្វឆ្កែទាំងនោះហោះខ្ទាតចេញពីទ្រុងយ៉ាងងាយស្រួល ប៉ុន្តែសត្វតោមិនបានឃើញខ្លួនវាថា ជាសត្វតោដ៏ខ្លាំងនោះទេ ។ ពួកវាឈឺចាប់ដោយមិនដឹងអត្តសញ្ញាណនៃភាពជាស្ដេចរបស់ពួកវា ។ ពួកវាត្រូវបានជាប់គាំង និងកំណត់ដោយការយល់ខុសអំពីសក្តានុពលនៃសញ្ញាណរបស់ពួកវា ។ ពួកវាគិតថាពួកវាតូចនិងខ្សោយ ដូច្នេះពួកវាអនុញ្ញាតឲ្យសត្វឆ្កែដែលពូកែរុកកួននោះ គ្រប់គ្រងនិងបំភិតបំភ័យពួកវា ។

( ខាធី ឃីប ខ្លេតុន « A Regal Identity » [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានយុវមជ្ឈិមវ័យទូទាំងពិភពលោក ថ្ងៃទី ១៣ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០១៥ ] នៅលើគេហទំព័រ broadcasts.ChurchofJesusChrist.org )

តើការប្រៀបធៀបខាងវិញ្ញាណអ្វីខ្លះដែលយើងអាចនឹងធ្វើជាមួយនឹងបទពិសោធន៍របស់ស៊ីស្ទើរ ក្លេតុន ?
តើពេលខ្លះយើងអាចដូចសត្វតោនៅក្នុងសួនសត្វនេះដោយរបៀបណា ?

ទ្រង់គឺជា « ព្រះវរបិតាខាងវិញ្ញាណ »

ពេលថ្លែងទៅកាន់សាសន៍ហេព្រើរអំពីរបៀបឆ្លើយតបនឹងការវាយផ្ចាល ឬការកែតម្រូវពីព្រះ ( សូមមើល ហេព្រើរ ១២:៦–៨ ) នោះប៉ុលបានបង្រៀនសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់មួយអំពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ នៅពេលអ្នកសិក្សានៅថ្ងៃនេះ សូមយកចិត្តទុកដាក់លើការបំផុសគំនិតមកពីព្រះវិញ្ញាណ ដែលអាចជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសេចក្ដីពិតនេះ ។

សូមអាន ហេព្រើរ ១២:៩ ហើយពិចារណាគូសសម្គាល់ពាក្យ ឬឃ្លាដែលបង្រៀនអំពីទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមកំណត់ចំណាំថាឃ្លា « ចុះចូល » សំដៅលើការចុះចូល ឬទទួលឥទ្ធិពលពីនរណាម្នាក់ ។

ហេព្រើរ ១២:៩ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិមួយ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដូច្នេះអ្នកអាចរកឃើញវាដោយងាយស្រួល ។

ចេញពីខគម្ពីរនេះ យើងរៀនថា ព្រះគឺជាព្រះវរបិតាខាងវិញ្ញាណរបស់យើង ។

តើការដឹងអំពីសេចក្ដីពិតនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកមើលឃើញខ្លួនឯង និងអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អែលឌើរ ថាត អ័រ ខាលីស្ទើរ ក្នុងពួកចិតសិបនាក់បានចែកចាយឧទាហរណ៍មួយអំពីរបៀបដែលការចងចាំអត្តសញ្ញាណរបស់យើងថាជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះអាចជះឥទ្ធិពលលើយើងបាន ៖

នៅក្នុងសម័យប្រជុំបំពាក់បំប៉ននាពេលថ្មីៗសម្រាប់ពួកអ្នកមានសិទ្ធអំណាចទូទៅ សំណួរមួយបានសួរថា « តើយើងអាចជួយអ្នកដែលកំពុងពុះពារនឹងរូបអាសគ្រាមតាមរបៀបណា ? »

អែលឌើរ រ័សុល អិម ណិលសុន បានក្រោកឈរ ហើយបានឆ្លើយតបថា « បង្រៀនពួកគេអំពីអត្តសញ្ញាណ និងគោលបំណងរបស់ពួកគេ » ។

ចម្លើយនោះបានទាក់ចិត្តខ្ញុំ មិនត្រឹមតែជាការឆ្លើយតបទៅនឹងសំណួរជាក់លាក់នោះប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែជាការឆ្លើយតបដ៏សមស្របចំពោះបញ្ហាប្រឈមភាគច្រើនដែលយើងជួបប្រទះក្នុងជីវិត ។

( ថាត អរ ខាលីស្ទើរ « Our Identity and Our Destiny » [ ការប្រជុំធម្មនិដ្ឋានសាកលវិទ្យាល័យព្រិកហាំ យ៉ង់ ថ្ងៃទី ១៤ ខែ សីហា ឆ្នាំ ២០១២ ] ១ នៅលើគេហទំព័រ speeches.byu.edu )

តើការយល់ដឹងអំពីអត្តសញ្ញាណរបស់យើងថា ជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះអាចជួយយើងដោះស្រាយបញ្ហាដែលយើងប្រឈមមុខដោយរបៀបណា ?
តើឥទ្ធិពលខាងលោកិយអ្វីខ្លះដែលអាចរំខានយើងពីការចងចាំអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពរបស់យើង ?
តើអ្វីអាចជួយយើងឲ្យចងចាំ និងគោរពអត្តសញ្ញាណដ៏ទេវភាពរបស់យើង ?

ចំណេះដឹងត្រឹមត្រូវអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌

សូមសញ្ជឹងគិតមួយភ្លែតអំពីការយល់ដឹងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់ ។ សូមពិចារណានូវពរជ័យអ្វីខ្លះដែលអ្នកបានទទួល និងអាចទទួលបាននាពេលអនាគត ដោយសារអ្នកជាបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ សូមគិតអំពីអ្វីដែលអាចផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក ប្រសិនបើអ្នកស្គាល់ទ្រង់កាន់តែប្រសើរ ហើយមានអារម្មណ៍កាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងទ្រង់ ។

បងប្រុស ប្រៃអិន ខេ អាស្តុន អតីតគណៈប្រធានសាលាថ្ងៃអាទិត្យទូទៅ បានសង្កត់ធ្ងន់លើឥទ្ធិពលនៃការមានការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងទំនាក់ទំនងរបស់យើងជាមួយទ្រង់ ៖

ការមាន « គំនិតដ៏ ត្រឹមត្រូវ មួយអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈ ភាពល្អឥតខ្ចោះ និងគុណលក្ខណៈរបស់ [ ព្រះវរបិតាសួគ៌ ] » គឺជារឿងដ៏ចាំបាច់ចំពោះការអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទទួលបានភាពតម្កើងឡើង [ Lectures on Faith ( ឆ្នាំ ១៩៨៥ ) ទំព័រ ៣៨ ] ។ ការយល់ដឹងដ៏ត្រឹមត្រូវមួយអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ អាចផ្លាស់ប្ដូររបៀបដែលយើងមើលឃើញខ្លួនឯង និងមនុស្សដទៃទៀត ហើយជួយយើងឲ្យយល់ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់ព្រះចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ និងព្រះរាជបំណងដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ដើម្បីជួយយើងឲ្យក្លាយដូចជាទ្រង់ ។ ទស្សនៈខុសឆ្គងមួយអំពីនិស្ស័យរបស់ទ្រង់អាចបន្សល់ទុកឲ្យយើងនូវអារម្មណ៍ថា យើងខ្វះសមត្ថភាពដើម្បីត្រឡប់ទៅវត្តមានរបស់ទ្រង់វិញ ។

( ប្រៃអិន ខេ អាស្តុន « The Father » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៩៣–៩៤ )

វិធីមួយដែលយើងអាចទទួលបានការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌គឺដោយការសិក្សាព្រះគម្ពីរអំពីទ្រង់ ។

សូមសរសេរនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកដោយប្រើប៊ិច ឬខ្មៅដៃ ។

ជម្រើស ៖ តើចង់រៀនសូត្របន្ថែមទៀតទេ ?

តើការដឹងថាខ្ញុំជាបុត្ររបស់ព្រះអាចជួយខ្ញុំដោយរបៀបណា ?

ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានបង្រៀន ៖

សូមពិចារណាពីអំណាចនៃគំនិតដែលត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងចម្រៀងជាទីស្រឡាញ់របស់យើងគឺបទ « ខ្ញុំជាកូនរបស់ព្រះ » [ ទំនុកតម្កើង លេខ ៣០១ ] ។ … នេះជាចម្លើយចំពោះសំណួរក្នុងជីវិតមួយដ៏អស្ចារ្យ « តើខ្ញុំជានរណា ? » ខ្ញុំជាកូនរបស់ព្រះ ដែលមានវង្សត្រកូលខាងវិញ្ញាណមកពីព្រះមាតាបិតាសួគ៌ ។ ពូជពង្សនោះចង្អុលបង្ហាញអំពីសក្ដានុពលភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់យើង ។ គំនិតដ៏មានឥទ្ធិពលនោះ ជាថ្នាំប្រឆាំងនឹងជំងឺថប់អារម្មណ៍ដ៏អស្ចារ្យ ។ វាអាចពង្រឹងយើងម្នាក់ៗ ឲ្យធ្វើការជ្រើសរើសសុចរិត និងស្វែងរកអ្វីដែលល្អបំផុតនៅក្នុងខ្លួនយើង ។

( ដាល្លិន អេក អូក « Powerful Ideas » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៥ ទំព័រ ២៥ )

ហេតុអ្វីយើងមិននិយាយបន្ថែមទៀតអំពីមាតារបស់យើងដែលនៅស្ថានសួគ៌ ?

« សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយបង្រៀនថា មនុស្សលោក ទាំងបុរសនិងស្ត្រី គឺជាបុត្រាបុត្រីសំណព្វខាងវិញ្ញាណរបស់ព្រះមាតាបិតាសួគ៌ ជាព្រះវបិតាសួគ៌ និងព្រះមាតាសួគ៌ ។ …

ដូចសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អដទៃទៀតជាច្រើនដែរ ចំណេះដឹងបច្ចុប្បន្នរបស់យើងអំពីព្រះមាតាសួគ៌គឺមានកម្រិត ។ ហេតុដូច្នោះហើយ យើងត្រូវបានប្រទានឲ្យនូវចំណេះដឹងល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីថ្លែងអំណរគុណចំពោះភាពពិសិដ្ឋនៃគោលលទ្ធិនេះ និងដើម្បីយល់ដឹងអំពីលំនាំដ៏ទេវភាពដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងសម្រាប់យើង ក្នុងនាមជាបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះមាតាបិតាសួគ៌ » ( អត្ថបទប្រធានបទដំណឹងល្អ « Mother in Heaven » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។

តើព្រះជន្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្រៀនអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច ?

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន ៖

នៅគ្រប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេស៊ូវយាងមកដើម្បីមានបន្ទូលនិងធ្វើ ដែលរួមមានជាពិសេស នៅក្នុងការរងទុក្ខនៃដង្វាយធួន និងការពលិកម្មរបស់ទ្រង់ នោះទ្រង់កំពុងបង្ហាញដល់យើងថា តើព្រះវរបិតាសួគ៌ដ៏អស់កល្បជានិច្ចរបស់យើងជានរណា និងទ្រង់មានលក្ខណៈបែបណា ហើយថាទ្រង់បានលះបង់ទាំងស្រុងយ៉ាងណាខ្លះសម្រាប់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់គ្រប់ជំនាន់ និងគ្រប់ជាតិសាសន៍នោះ ។ ទាំងជាព្រះបន្ទូលនិងទង្វើរបស់ទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានព្យាយាមបើកសម្ដែង ហើយធ្វើឲ្យយើងដឹងដោយផ្ទាល់អំពីលក្ខណៈពិតរបស់ព្រះបិតារបស់ទ្រង់ ថាជាព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌របស់យើង ។ …

ដូច្នេះការឲ្យអាហារដល់អ្នកស្រេកឃ្លាន ការព្យាបាលអ្នកឈឺ ការវាយផ្ចាលដល់មនុស្សលាក់ពុត ការទូលអង្វរសុំសេចក្ដីជំនឿ—គឺជាអ្វីដែលព្រះគ្រីស្ទបានបង្ហាញយើងពីមាគ៌ានៃព្រះវបិតា ពោលទ្រង់គឺ « ប្រកបដោយក្ដីមេត្តាករុណា និងព្រះគុណ កម្រខឹង អត់ធ្មត់ និងពេញដោយសេចក្ដីល្អ » [ Lectures on Faith ( ឆ្នាំ ១៩៨៥ ) ទំព័រ ៤២ ] ។ នៅក្នុងព្រះជន្មរបស់ទ្រង់ និងជាពិសេសនៅក្នុងការសុគតរបស់ទ្រង់ នោះព្រះគ្រីស្ទកំពុងប្រកាសថា « នេះគឺជាសេចក្តីមេត្តាករុណា របស់ព្រះ ដែលយើងកំពុងបង្ហាញដល់អ្នក ព្រមទាំងវាក៏ជាសេចក្តីមេត្តាករុណារបស់យើងផ្ទាល់ផងដែរ » ។ នៅក្នុងការបង្ហាញដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះរាជបុត្រាអំពីការខ្វល់ខ្វាយដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះវរបិតា នៅក្នុងការរងទុក្ខ និងទុក្ខព្រួយរួមគ្នារបស់ទ្រង់ទាំងទ្វេចំពោះអំពើបាប និងការខូចចិត្តរបស់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា នោះយើងឃើញពីអត្ថន័យដ៏ធំធេងបំផុតនៅក្នុងការប្រកាសដូចនេះ ៖ « ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោកដល់ម្ល៉េះ បានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះមិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចវិញ ។ ពីព្រោះព្រះទ្រង់មិនបានចាត់ព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ឲ្យមកក្នុងលោកិយដើម្បីនឹងជំនុំជម្រះលោកិយនោះទេ គឺឲ្យលោកិយបានសង្គ្រោះដោយសារទ្រង់វិញ » [ យ៉ូហាន ៣:១៦–១៧ ] ។

( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « The Grandeur of God » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៣ ទំព័រ ៧០, ៧២ )