ចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ៖ លូកា ២៤:៣៦–៣៩

« ខ្មោចគ្មានសាច់ឬឆ្អឹង ដូចជាឃើញខ្ញុំនេះទេ »

នៅក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកអំពី លូកា ២៤:១–៩, ៣៦–៤៨ អ្នកបានរៀនអំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ដោយប្រើវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ លូកា ២៤:៣៦–៣៩ មេរៀននេះនឹងជួយអ្នកឲ្យបង្កើនចំណេះចំណាននៃគោលលទ្ធិនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញដោយការទន្ទេញសេចក្ដីយោង និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះ ពន្យល់ពីគោលលទ្ធិ និងអនុវត្តតាមគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណនៅក្នុងស្ថានភាពជីវិតជាក់ស្ដែង ។

ការគ្រប់គ្រងពេលវេលា ។ សកម្មភាពរំឭកចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិគួរតែខ្លីៗ និងមានប្រសិទ្ធភាព ។ សូមមានវិន័យ នៅពេលអ្នកគ្រប់គ្រងសកម្មភាពរំឭកទាំងនេះ ដើម្បីកុំឲ្យពួកគេចំណាយពេលវេលាច្រើនពេក ។

ការរៀបចំរបស់សិស្ស ៖ សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលពួកគេបានរៀន និងទទួលអារម្មណ៍ នៅពេលពួកគេសិក្សាអំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង លូកា ២៤:១–៩, ៣៦–៤៨ ។

សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន

ទន្ទេញចាំ និងពន្យល់

សូមចាំថា បន្ទាប់ពីការរងទុក្ខរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅសួនច្បារគែតសេម៉ានី និងការសុគតនៅលើឈើឆ្កាង នោះព្រះសពទ្រង់ត្រូវបានគេយកចុះ ហើយតម្កល់នៅក្នុងផ្នូរ ។ បីថ្ងៃក្រោយមក ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ។ សូមអានវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ លូកា ២៤:៣៦–៣៩ ហើយគូសបន្ទាត់ពីក្រោមពាក្យ ឬឃ្លាដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានបង្រៀនសិស្សទ្រង់បន្ទាប់ពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ។

សូមស្រមៃថា អ្នកត្រូវបានសុំឲ្យឆ្លើយតបទៅនឹងការបំផុសខាងក្រោមនេះសម្រាប់ផ្នែក « សំណួរ និងចម្លើយ » នៃទស្សនាវដ្ដី ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ។ សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកអាចចែកចាយត្រឹមតែ ២–៣ ប្រយោគប៉ុណ្ណោះ ។

ប្រសិនបើសិស្សមិនសូវដឹងពីផ្នែក « សំណួរ និងចម្លើយ » នៃទស្សនាវដ្ដី ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ទេ សូមពិចារណាចែកចាយឧទាហរណ៍មកពីច្បាប់បោះពុម្ពថ្មីៗ ។

• តើមានអ្វីពិសេសចំពោះដំណើរមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមផ្តល់ឱកាសឲ្យសិស្សទន្ទេញសេចក្តីយោងសម្រាប់វគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ លូកា ២២:៣៦–៣៩ និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះដែលភ្ជាប់មកជាមួយ ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាឧទាហរណ៍មួយនៃរបៀបទន្ទេញ ។

ដើម្បីអនុវត្តការទន្ទេញសេចក្ដីយោង និងឃ្លាបទគម្ពីរគន្លឹះនេះ សូមបែងចែកទំព័រក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នកជាបួនផ្នែក ។ សូមសរសេរសេចក្តីយោង និងឃ្លាមួយក្នុងចំណោមឃ្លាទាំងអស់ ( ដូចបង្ហាញខាងក្រោម ) នៅក្នុងផ្នែកនីមួយៗ ។ សូមពិចារណាគូររូប ឬរូបតំណាងងាយៗមួយដែលត្រូវគ្នា ដើម្បីតំណាងឲ្យផ្នែកនីមួយៗនៃផ្នែកទាំងបួននៃសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរ និងឃ្លាគន្លឹះ ។ សូមអនុវត្តសូត្រសេចក្ដីយោងនីមួយៗរហូតដល់អាចសូត្របានទាំងអស់ដោយមិនចាំបាច់មើល ។

• លូកា ២៤:៣៦–៣៩

• ដ្បិតខ្មោច

• គ្មានសាច់ ឬឆ្អឹង

• ដូចជាឃើញខ្ញុំនេះទេ

រៀនអនុវត្ត

សូមជួយសិស្សឲ្យរំឭកឡើងវិញនូវគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណដោយបំពេញសកម្មភាពខាងក្រោមក្នុងរយៈពេលប្រហែល ៣–៥ នាទី ។ សូមពិចារណាសុំឲ្យពួកគេរាយការណ៍ ប្រសិនបើពួកគេអាចរៀបរាប់គោលការណ៍ទាំងបីនេះពីចេញពីចិត្តបាន ហើយអញ្ជើញអ្នកដែលស្ម័គ្រចិត្តឲ្យចែកចាយពីរបៀបដែលគោលការណ៍ទាំងនេះត្រូវបានប្រើប្រាស់ ឬអាចប្រើប្រាស់បាននៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

សូមពិនិត្យមើលកថាខណ្ឌទី ៥–១២ ដោយសង្ខេបៗនៅក្នុងផ្នែក « ការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ » នៃ ឯកសារគោលនៃចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ( ឆ្នាំ ២០២២ ) ។ របៀបមួយដើម្បីធ្វើបែបនេះអាចនឹងត្រូវមើលថាតើអ្នកអាចរាយគោលការណ៍ទាំងបីចេញពីចិត្តឬអត់ ។ បន្ទាប់មក នៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក សូមកត់ត្រាពីរបៀបដែលអ្នកបានប្រើ ឬអាចប្រើគោលការណ៍ទាំងនេះនៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នកបាន ។

ឥឡូវនេះ សូមអនុវត្តដោយប្រើគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណ និងគោលលទ្ធិដែលបានបង្រៀននៅក្នុង លូកា ២៤:៣៦–៣៩ ដោយអានសាច់រឿងខាងក្រោម ហើយឆ្លើយសំណួរដែលមានបន្ទាប់មក ។

សូមពិចារណាបត់បែនសាច់រឿងខាងក្រោម ដើម្បីធ្វើឲ្យវាទាក់ទងជាមួយសិស្ស ។

មិត្តជិតស្និទ្ធរបស់អ្នកម្នាក់ឈ្មោះ ជីនយ៊ូន បានយល់ព្រមរៀនជាមួយនឹងអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនានៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នក ។ ជីនយ៊ូន និងគ្រួសាររបស់គាត់ថ្មីៗនេះបានផ្លាស់ទៅទីក្រុងរបស់អ្នក ហើយគាត់មិនមានការយល់ដឹង ឬចំណេះដឹងអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទពីមុនមកទេ ។ នៅពេលបង្រៀនអំពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ និងតួនាទីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជីនយ៊ូន ហាក់ដូចជាមិនស្រណុកចិត្ត ប៉ុន្តែមិនបាននិយាយអ្វីទាំងអស់ ។ ក្រោយមក បន្ទាប់ពីពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាបានចាកចេញ គាត់ប្រាប់អ្នកថា គាត់មិនជឿលើគោលគំនិតនៃការរស់ឡើងវិញ និងជីវិតបន្ទាប់ពីសេចក្ដីស្លាប់នោះទេ ។

សំណួរខាងក្រោមនេះគឺមានគោលបំណងដើម្បីអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សរៀនប្រើប្រាស់គោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណដោយខ្លួនឯង ។ មិនថាសំណួរទាំងនេះត្រូវបានពិភាក្សាជាថ្នាក់ ឬជាក្រុមតូចៗទេ ត្រូវប្រាកដថាស្តាប់សិស្សដោយយកចិត្តទុកដាក់ ដើម្បីវាស់វែងសមត្ថភាពរបស់ពួកគេក្នុងការប្រើប្រាស់គោលការណ៍ទាំងនេះដោយខ្លួនឯង ។ ប្រសិនបើសិស្សត្រូវការជំនួយ សូមពិចារណាបំផុសពួកគេដោយការសួរសំណួរដូចជាសំណួរដែលស្ថិតក្រោមចំណងជើងនៃគោលការណ៍នីមួយៗដែលមានរាយខាងក្រោមនេះ ។

• តើអ្នកអាចធ្វើអ្វី ឬនិយាយអ្វីដើម្បីជួយ ជីនយ៊ូន ឲ្យយល់ពីបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកក្នុងការជួយគាត់ ?

• តើអ្នកអាចសួរសំណួរអ្វីខ្លះ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីអ្វីដែល ជីនយ៊ូន ជឿ ឬថាតើគាត់មកពីណា ?

• តើអ្នកអាចប្រើគោលការណ៍ទាំងបីនៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណដើម្បីជួយ ជីនយ៊ូន យ៉ាងដូចម្តេច ?

ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ

• តើអ្នកធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿនៅក្នុងស្ថានភាពនេះដោយរបៀបណា ?

• តើអ្នកអាចចែកចាយអ្វីខ្លះជាមួយ ជីនយ៊ូន អំពីការធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ ? ហេតុអ្វីបានជាការណ៍នេះជាជំហានដ៏សំខាន់ក្នុងការស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួររបស់គាត់ ?

ពិនិត្យមើលគោលគំនិត និងសំណួរទាំងឡាយដោយទស្សនវិស័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច

• តើសំណួរអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចសួរ ឬសេចក្ដីពិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដែលអ្នកអាចថ្លែងទីបន្ទាល់ទៅកាន់ ជីនយ៊ូន នៅពេលអ្នកព្យាយាមជួយគាត់ឲ្យមើលឃើញពីកង្វល់របស់គាត់ដោយប្រើទស្សនវិស័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះ ?

• តើការណ៍នេះអាចជួយ ជីនយ៊ូន ឲ្យចាប់ផ្ដើមយល់ពីទស្សនវិស័យដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនេះដោយរបៀបណា ?

• តើអ្វីបានជួយអ្នកឲ្យយល់អំពីការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងតួនាទីនៃការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញនេះនៅក្នុងផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ ?

ស្វែងរកការយល់ដឹងបន្ថែមតាមរយៈប្រភពដែលបានតែងតាំងដ៏ទេវភាព

• តើបទគម្ពីរជាក់លាក់ណាមួយចេញពី លូកា ២៤ ដែលអ្នកអាចប្រើបានពេលឆ្លើយនឹង ជីនយ៊ូន ? តើប្រភពបន្ថែមអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចរំឭកឡើងវិញមុនពេលអ្នកឆ្លើយ ? ( សម្ភារមួយចំនួនដែលអ្នកបានសិក្សានៅក្នុងមេរៀនមុនអំពីលូកា ២៤ អាចជួយបាន ) ។

• បើ ជីនយ៊ូន ចង់សិក្សាបន្ថែមដោយខ្លួនគាត់ផ្ទាល់ តើអ្នកនឹងបញ្ជូនគាត់ឲ្យទៅរៀននៅកន្លែងណាទៀត ?

បន្ទាប់ពីសិស្សមានពេលដើម្បីអនុវត្តគោលការណ៍នៃការទទួលបានចំណេះដឹងខាងវិញ្ញាណហើយ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតអំពីអារម្មណ៍ដែលពួកគេបានទទួលបន្ទាប់ពីបានធ្វើហើយ ។ សូមពិចារណាសុំឲ្យសិស្សចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេក្នុងការអនុវត្តគោលការណ៍ទាំងនេះក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេផ្ទាល់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយថាតើគោលការណ៍ទាំងនេះមានអត្ថន័យយ៉ាងណាចំពោះពួកគេ ។

ការរំឭកចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ

សូមប្រើសកម្មភាពរំឭកឡើងវិញដូចខាងក្រោមនេះនៅក្នុងអំឡុងមេរៀនដែលនឹងត្រូវបង្រៀននៅថ្ងៃក្រោយដូចខាងក្រោម ។សូមបង្ហាញបួនផ្នែកខាងក្រោមនៃសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរ និងឃ្លាគន្លឹះសម្រាប់ លូកា ២៤:៣៦–៣៩ ដូចដែលបានបង្ហាញ ។

គ្មានសាច់ ឬឆ្អឹង

ដ្បិតខ្មោច

លូកា ២៤:៣៦–៣៩

ដូចជាឃើញខ្ញុំនេះទេ

សូមអញ្ជើញសិស្សឲ្យកត់ត្រាសេចក្ដីយោងបទគម្ពីរ និងឃ្លាគន្លឹះតាមលំដាប់លំដោយដែលត្រឹមត្រូវចូលក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់ពួកគេ ។