ម៉ាថាយ ៦:១–១៨
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្រៀនពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើកិច្ចការសុចរិត
ព្រះយេស៊ូវបានបន្ដបទបង្រៀនរបស់ទ្រង់នៅលើភ្នំ ដោយបង្រៀនថា យើងគួរតែធ្វើអំពើល្អ ដើម្បីផ្គាប់ព្រះហឫទ័យនៃព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើង ហើយមិនមែនដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃចាប់អារម្មណ៍លើយើងឡើយ ។ នៅក្នុងមេរៀននេះ អ្នកនឹងមានឱកាសវាយតម្លៃពីបំណងរបស់អ្នកក្នុងការធ្វើអំពើល្អ ហើយសម្រេចថាតើអ្នកចង់កែលម្អវាយ៉ាងដូចម្តេច ។
សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន
ការជំរុញចិត្តរបស់យើង
សូមគិតអំពីសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដូចតទៅនេះ ៖ ហ្គូស្តាវ៉ូ បានជួសជុលរបងផ្ទះអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ ។
-
តើអ្នកគិតយ៉ាងណាអំពី ហ្គូស្តាវ៉ូ ?
-
ហេតុអ្វីការជំរុញចិត្តរបស់យើងសំខាន់ ?
យើងអាននៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦ ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបន្តបទបង្រៀនរបស់ទ្រង់នៅលើភ្នំ ហើយបានបង្រៀនអំពីការជំរុញចិត្តក្នុងការធ្វើអំពើល្អ ។ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យគិតអំពីមូលហេតុ ដែលអ្នកធ្វើកិច្ចការល្អដូចជាការងារបម្រើ ការបម្រើអ្នកដទៃ ការអធិស្ឋាន និងការចូលរួមក្នុងថ្នាក់សិក្ខាសាលា នោះសូមធ្វើសកម្មភាពដូចខាងក្រោម ។
សូមបង្កើតតារាងជួរឈរបីក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។ សូមបំពេញផ្នែកខាងលើនៃតារាងដូចខាងក្រោមនេះ ៖
តើអ្វីជាអំពើល្អចំនួនបី ដែលអ្នកបានធ្វើក្នុងសប្តាហ៍មុននេះ ? ( សូមសរសេរអំពើល្អមួយក្នុងជួរនីមួយៗ ) ។ |
តើអ្នកមានហេតុផលអ្វីខ្លះដើម្បីធ្វើវា ? |
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បន្ទាប់ពីអ្នកបានធ្វើអំពើល្អទាំងនេះ ? |
សូមអាន ម៉ាថាយ ៦:១–៦, ១៦–១៨ ដោយរកមើលអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀន អំពីការជំរុញចិត្តរបស់យើងក្នុងការធ្វើអំពើសុចរិត ។ ពាក្យ ធ្វើទាន គឺសំដៅទៅលើ « សកម្មភាពស្មោះស្ម័គ្រខាងសាសនា » ( ខទី ១ ) ដូចជាការចែកទានដល់ជនក្រីក្រ ។ ពាក្យ ពួកមានពុត សំដៅទៅលើអ្នកទាំងឡាយណាដែលធ្វើពុតជាធ្វើទាន ( ខទី ២ ) ។
-
តើអ្នកអាចសង្ខេបអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដោយរបៀបណា ?
វាជាការសំខាន់ដែលត្រូវយល់ថា ការអធិស្ឋានជាសាធារណៈមិនខុសទេ ពីព្រោះវាមិនបានធ្វើឡើង « នៅទីលាក់កំបាំង » ទេ ( ម៉ាថាយ ៦:៦ ) ។ ការអធិស្ឋាន និងការអនុវត្តតាមផ្នែកសាសនាផ្សេងៗទៀត អាចត្រូវបានធ្វើឡើងជាសាធារណៈ ប្រសិនបើការអធិស្ឋាន និងការអនុវត្តទាំងនោះត្រូវបានអនុវត្តដោយភាពស្មោះត្រង់ ភក្ដីភាព និងបំណងប្រាថ្នាដើម្បីលើកតម្កើងព្រះ ។ ការណ៍នេះក៏ពិតផងដែរ ទាក់ទងនឹងការតមអាហារ ។ ឃ្លាដែលថា « ទឹកមុខក្រៀម » និង « គេក្លែងទឹកមុខស្រងូត » នៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦:១៦ សំដៅទៅលើមនុស្សនាសម័យព្រះយេស៊ូវ ដែលបានសម្តែងពីការតមអាហាររបស់ពួកគេចេញមកខាងក្រៅ ដើម្បីឲ្យមនុស្សចាប់អារម្មណ៍លើពួកគេ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា ព្រះអម្ចាស់ខ្វល់ព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំងអំពីការជំរុញចិត្តរបស់យើង សូម្បីតែពេលយើងកំពុងធ្វើអំពើសុចរិតក៏ដោយ ?
សូមក្រឡេកមើលតារាងរបស់អ្នក ហើយប្រៀបធៀបហេតុផលនៃការធ្វើអំពើល្អរបស់អ្នក ទៅនឹងអ្វីដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនដូចដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង ម៉ាថាយ ៦ ។
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថា អ្នកគួរតែ « ខិតខំបម្រើដោយសារហេតុផលដែលខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងល្អបំផុត » ? ( ដាល្លិន អេក អូក « Why Do We Serve? » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៤ ទំព័រ ១៣ ) ។
-
ប្រសិនបើមាននរណាម្នាក់កំពុងព្យាយាមធ្វើសកម្មភាពដោយហេតុផលត្រឹមត្រូវ តើអ្នកនឹងណែនាំពួកគេឲ្យធ្វើអ្វី ?
ប្រធាន ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ដែលកាលនោះនៅក្នុងគណៈប្រធានទីមួយ បានបង្រៀនអំពីព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការបំពេញកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។ សូមមើលវីដេអូ « On Being Genuine » ចាប់ពីនាទីទី ១៥:៣៤ ដល់នាទីទី ១៦:២៩ ឬអានអត្ថបទខាងក្រោមនេះ ។
បុរសដែលអស្ចារ្យបំផុត មានសមត្ថភាពបំផុត និងមានជោគជ័យបំផុត ដែលធ្លាប់ដើរនៅលើផែនដី ក៏ជាបុរសដែលរាបសាបំផុតដែរ ។ ទ្រង់បានសម្ដែងការបម្រើដ៏ធំបំផុតក្នុងឱកាសកំបាំង មានអ្នកសង្កេតតែពីរបីនាក់ ដែលទ្រង់ហាមមិនឲ្យ « ប្រាប់អ្នកណាដឹង » ពីការដែលទ្រង់បានធ្វើនោះឡើយ [ សូមមើល លូកា ៨:៥៦ ] ។ នៅពេលមាននរណាម្នាក់ហៅថាទ្រង់ « ល្អ » ទ្រង់បានបង្វែរការសរសើរថា មានតែព្រះប៉ុណ្ណោះដែលល្អពិត [ សូមមើល ម៉ាកុស ១០:១៧–១៨ ] ។ ពិតណាស់ ការសរសើររបស់លោកិយគ្មានន័យចំពោះទ្រង់ទេ ព្រះទ័យតែមួយគត់របស់ទ្រង់ គឺដើម្បីបម្រើដល់ព្រះវរបិតាទ្រង់ ហើយ « ធ្វើការដែលគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ជាដរាប » [ យ៉ូហាន ៨:២៩ ] ។ យើងនឹងធ្វើល្អក្នុងការធ្វើតាមគំរូលោកគ្រូរបស់យើង ។
( ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « On Being Genuine » Ensign ឬ Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៨៣ )
សូមគិតពីគំរូដែលបង្ហាញពីព្រះទ័យរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់ការធ្វើកិច្ចការរបស់ទ្រង់ ។
-
តើអ្នកចាប់អារម្មណ៍លើអ្វីខ្លះអំពីគំរូទាំងនេះ ?
-
តើគំរូទាំងនេះបង្កើនការយល់ដឹងរបស់អ្នក អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច ហើយហេតុអ្វីទ្រង់ធ្វើដង្វាយធួនសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ?
-
តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរទាក់ទងនឹងការជំរុញចិត្តក្នុងការធ្វើអំពើល្អរបស់អ្នក ?
-
តើការជំរុញចិត្តរបស់អ្នកក្នុងការធ្វើអំពើល្អ អាចជះឥទ្ធិពលដល់ទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌តាមរបៀបណាខ្លះ ?
-
តើអ្វីទៅជារឿងមួយដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការធ្វើអំពើល្អ ?
វិចារណកថា និង ព័ត៌មានសាច់រឿង
តើអ្វីជាហេតុផលត្រឹមត្រូវសម្រាប់យើងដើម្បីបម្រើ ?
ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក ក្នុងគណៈប្រធានទីមួយបានបង្រៀនអំពីហេតុផលត្រឹមត្រូវដើម្បីបម្រើ ៖
ព្យាការីមរ៉ូណៃបានបង្រៀនថា ប្រសិនបើកិច្ចការរបស់យើងត្រូវបានគេផ្តល់កិត្តិយសសម្រាប់ការល្អនោះ ដូច្នេះគេត្រូវតែធ្វើវាដោយហេតុផលត្រឹមត្រូវ ។ ប្រសិនបើបុរសម្នាក់ « ថ្វាយដង្វាយ ឬអធិស្ឋានដល់ព្រះ លើកលែងតែគេធ្វើដោយស្មោះអស់ពីចិត្ត ការណ៍នោះនឹងពុំនាំផលប្រយោជន៍អ្វីដល់អ្នកនោះឡើយ ។
« ដ្បិតមើលចុះ គឺនឹងពុំត្រូវបានចាត់ទុកថា ជាសេចក្ដីសុចរិតដល់អ្នកនោះឡើយ » ( ម៉ូ. ៧:៦–៧ ) ។…
… ការបម្រើរបស់យើងគួរតែសម្រាប់សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់មនុស្ស ជាជាងសម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬការជំរុញចិត្តផ្សេងទៀតដែលមិនសូវមានតម្លៃ ។
( ដាល្លិន អេក អូក « Why Do We Serve? » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៨៤ ទំព័រ ១២, ១៤ )
តើទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ជំរុញចិត្តយើងឲ្យធ្វើការល្អដោយរបៀបណា ?
អែលឌើរ ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀនអំពី « កម្លាំងជំរុញចិត្តដ៏មានអានុភាពបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង » ៖
ការជំរុញចិត្ត និងគំនិតរបស់យើងជះឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងលើសកម្មភាពរបស់យើង ។ ទីបន្ទាល់នៃសេចក្ដីពិតដ៏ពេញលេញនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលបានស្ដារឡើងវិញ គឺជាកម្លាំងជំរុញចិត្តដ៏មានអានុភាពបំផុតនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ ព្រះយេស៊ូវបានគូសបញ្ជាក់ម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពីអំណាចនៃគំនិតល្អ និងការជំរុញចិត្តត្រឹមត្រូវ ៖ « ចូរមើលមកឯយើងដោយនូវគ្រប់ទាំងគំនិត ចូរកុំសង្ស័យ កុំខ្លាចឡើយ » ( គ&ស ៦:៣៦ ) ។
… ទីបន្ទាល់របស់យើងជំរុញចិត្តយើងឲ្យរស់នៅដោយសុចរិត ហើយការរស់នៅសុចរិតនឹងធ្វើឲ្យទីបន្ទាល់របស់យើងកាន់តែរឹងមាំឡើង ។ …
… ទីបន្ទាល់ជំរុញចិត្តយើងឲ្យជ្រើសរើសអ្វីដែលត្រូវនៅគ្រប់ពេល និងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់ ។ វាជំរុញចិត្តយើងឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះ ដោយអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់ចូលមកកាន់តែជិតយើង ( សូមមើល យ៉ាកុប ៤:៨ ) ។
( ឌៀថើរ អេហ្វ អុជដូហ្វ « The Power of a Personal Testimony » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៦ ទំព័រ ៣៧, ៣៩ )