Գլուխ 6

Փնտրեք քրիստոսանման հատկանիշներ

Խորհեք սրա մասին

• Քրիստոսանման հատկանիշներ փնտրելն ինչպե՞ս կօգնի ինձ իրականացնել իմ միսիոներական նպատակը:

• Ինչպե՞ս կարող եմ և՛ փնտրել, և՛ ստանալ Քրիստոսանման հատկանիշներ:

• Ո՞ր հատկանիշի կամ հատկանիշների վրա պետք է կենտրոնանամ հիմա:

Նախաբան

Իր մահկանացու ծառայության սկզբում Հիսուսը քայլեց Գալիլեայի ծովի ափով և կանչեց երկու ձկնորսների՝ Պետրոսին և Անդրեասին: «Եկե՛ք իմ հետևից, - ասել է Նա, - և ես ձեզ մարդկա՛նց որսորդներ կդարձնեմ» (Մատթեոս 4.19, տես նաև Մարկոս 1.17 հատվածը):

Տերը նաև կանչել է ձեզ կատարել Իր աշխատանքը, և Նա նաև առաջարկում է ձեզ հետևել Իրեն: «Ինչպիսի՞ մարդ եք դուք պարտավոր լինել»: Հարցրել է Նա։ Ճշմարիտ եմ ասում ձեզ` ճիշտ ինչպես ես եմ» (3 Նեփի 27.27):

Քարոզիր իմ Ավետարանը գրքի որոշ գլուխներ կենտրոնանում են այն բանի վրա, թե ինչ պետք է անել որպես միսիոներ, օրինակ՝ ինչպես սովորել, ինչպես ուսուցանել և ինչպես նպատակներ դնել: Այն ինչ դուք անում եք նույնքան կարևոր է, որքան այն, թե ով եք դուք և ով եք դուք դառնում։ Այս գլուխը նվիրված է դրան:

Սուրբ գրությունները նկարագրում են քրիստոսանման հատկանիշներ, որոնց փնտրելը ձեզ անհրաժեշտ է և որպես միսիոներ և ձեր ողջ կյանքի ընթացքում: Քրիստոսանման հատկանիշը Փրկչի էության և բնավորության որակն է կամ հատկությունը: Այս գլուխը նկարագրում է այդ հատկանիշներից մի քանիսը: Ուսումնասիրեք դրանք և դրանց հետ առնչվող սուրբ գրությունները: Սուրբ գրությունների այլ հատվածներն ուսումնասիրելիս փնտրեք քրիստոսանման այլ հատկանիշներ:

Անհատական ուսումնասիրություն

Ուսումնասիրեք Վարդապետություն և Ուխտեր 4 գլուխը: Ո՞ր հատկանիշներն է կարևորում Տերը միսիոներների համար: Այս հատկանիշները փնտրելն ինչպե՞ս է օգնում ձեզ իրականացնել ձեր միսիոներական նպատակը:

«Փնտրեք այս Հիսուսին»

Մարգարե Մորոնին հորդորել է. «Ես կկամենայի հանձնարարել ձեզ փնտրել այս Հիսուսին, որի մասին գրել են մարգարեներն ու առաքյալները» (Եթեր 12.41): Հիսուսին փնտրելու կարևոր եղանակներից մեկը եռանդուն ջանքեր գործադրելն է՝ Նրա մասին սովորելու և Նրան ավելի նմանվելու համար: Ձեր միսիան կատարյալ ժամանակ է դրա վրա կենտրոնանալու համար:

Ձգտելով ավելի նմանվել Քրիստոսին, դուք ավելի լավ եք կկատարեք ձեր միսիոներական նպատակը: Դուք ուրախություն, խաղաղություն և հոգևոր աճ կզգաք, երբ Նրա հատկանիշները դառնան ձեր բնավորության մի մասը: Դուք նաև հիմք կստեղծեք, որպեսզի շարունակեք հետևել Նրան ձեր ողջ կյանքում:

Աստծո պառգևներ

Քրիստոսանման հատկանիշները պարգևներ են Աստծուց: Ինչպես բոլոր լավ բաները, այս պարգևները նույնպես գալիս են «Հայր Աստծո, և նաև Տեր Հիսուս Քրիստոսի և Սուրբ Հոգու շնորհով» (Եթեր 12.41):

Կենտրոնացեք Քրիստոսի վրա, երբ ձգտում եք զարգացնել Նրա հատկանիշները (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 6.36 հատվածը): Այս հատկանիշները ստուգաթերթի մեջ գրված տարրեր չեն: Դրանք տեխնիկական սարքավորումներ չեն, որոնք դուք զարգացնում եք ինքնակատարելագործման ծրագրի շրջանակներում: Դրանք ձեռք չեն բերվում միայն անձնական վճռականությամբ։ Ավելի շուտ, դուք կարող եք ստանալ դրանք՝ ձգտելով դառնալ Հիսուս Քրիստոսի ավելի նվիրված աշակերտ:

Աղոթեք, որ Աստված օրհնի ձեզ այս հատկանիշներով: Խոնարհաբար ընդունեք ձեր թուլությունը և ձեր կյանքում Նրա զորության կարիքը: Երբ դուք անեք դա, Նա «[ձեր] թույլ կողմերն ուժեղ կդարձնի» (Եթեր 12.27):

Աստիճանական գործընթաց

Փրկչին աստիճանաբար ավելի նմանվելը ողջ կյանքի գործընթաց է: Ցանկանալով գոհացնել Աստծուն՝ քայլ առ քայլ բարելավեք ձեր որոշումը։

Համբերատար եղեք ինքներդ ձեր հանդեպ։ Աստված գիտի, որ փոփոխություններն ու աճը ժամանակ են պահանջում: Նա գոհ է ձեր անկեղծ ցանկություններից և կօրհնի ձեզ ձեր գործադրած բոլոր ջանքերի համար:

Երբ դուք ձգտեք ավելի նմանվել Քրիստոսին, ձեր ցանկությունները, մտքերը և գործողությունները կփոխվեն: Հիսուս Քրիստոսի Քավության և Սուրբ Հոգու զորության միջոցով ձեր իսկ էությունը կզտվի (տես Մոսիա 3.19 հատվածը):

Սուրբ Հոգին ընդլայնում և ընդարձակում է մեր կարողությունները: Նա «ոգեշնչում է առաքինություն, բարություն, քնքշանք, մեղմություն և գթություն: … Այսպես ասած, դա ողնուղեղն է․ սրտի համար՝ ուրախություն, աչքերի համար՝ լույս, ականջներին՝ երաժշտություն, և կյանք՝ ողջ էության համար» (Փարլի Պ․ Պրատ, Աստվածաբանության գիտության բանալի [1855], 98–99)։

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ են ուսուցանում այս սուրբ գրությունները Հիսուս Քրիստոսի օրինակին հետևելու վերաբերյալ:

• 3 Նեփի 27․21, 27

• Հովհաննես 13․1–16

• Ա Պետրոս 2.21

Հետևյալ սուրբ գրություններից քրիստոսանման հատկանիշներ փնտրելու մասին ի՞նչ կարող եք սովորել։

• 2 Նեփի 28.30

• Մորոնի 8․25–26

• Վարդապետություն և Ուխտեր 93․12–13

Հավատք առ Հիսուս Քրիստոս

Որպեսզի հավատքն առաջնորդի դեպի փրկություն, դուք պետք է այն կենտրոնացնեք Հիսուս Քրիստոսի վրա (տես Գործք Առաքելոց 4.10–12, Մոսիա 3.17, Մորոնի 7.24–26 հատվածները): Հավատալով Քրիստոսին դուք վստահում եք Նրան որպես Աստծո Միածին Որդու: Դուք վստահ եղեք, որ երբ ապաշխարեք, կներվեն ձեր մեղքերը Նրա քավիչ զոհաբերության միջոցով և դուք կսրբագործվեք Սուրբ Հոգով (տես 3 Նեփի 27.16, 20 հատվածները):

Հավատքը կատարյալ գիտելիք ունենալը չէ: Ավելի շուտ, դա Հոգու համոզվածությունն է ձեզ համար ոչ տեսանելի, սակայն ճշմարիտ բաներում (տես Ալմա 32.21 հատվածը)։

Ձեր հավատքն արտահայտվում է ձեր գործերի միջոցով: Այս գործողությունները ներառում են Փրկչի ուսմունքներին և օրինակին հետևելը: Դրանք ներառում են ուրիշներին ծառայելը և օգնում են նրանց Քրիստոսին հետևելու ընտրություն կատարել։ Դուք նաև արտահայտում եք ձեր հավատքը ջանասիրության, ապաշխարության և սիրո միջոցով:

Հավատքը զորության սկզբունք է: Երբ դուք հավատք գործադրեք առ Հիսուս Քրիստոս, դուք կօրհնվեք Նրա զորությամբ, որը կհամապատասխանի ձեր իրավիճակին: Տիրոջ կամքով դուք կկարողանաք հրաշքների ականատեսը լինել (տես Հակոբ 4․4–7, Մորոնի 7․33, 10․7 հատվածները)։

Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ ձեր հավատքը կաճի, երբ դուք ավելի լավ ծանոթանաք Նրան և Նրա ուսմունքներին: Այն կավելանա, երբ դուք ուսումնասիրեք սուրբ գրությունները, անկեղծորեն աղոթեք և հնազանդվեք պատվիրաններին: Կասկածն ու մեղքը խաթարում են հավատքը:

«Հավատքը միայն զգացմունք չէ. դա որոշում է։ Աղոթքով, ուսումնասիրությամբ, հնազանդությամբ և ուխտերով մենք կառուցում և ամրացնում ենք մեր հավատքը: Փրկչի և Նրա վերջին օրերի աշխատանքի վերաբերյալ մեր համոզմունքը դառնում է այն հզոր ոսպնյակը, որի միջոցով մենք դատում ենք մնացած ամեն ինչը: Այնուհետև, երբ մենք հայտնվում ենք կյանքի բովում, … մենք ուժ ունենք բռնելու ճիշտ ուղին» (Նիլ Լ. Անդերսեն, «Ճիշտ է, չէ՞ Այդ դեպքում ուրիշ ի՞նչն է կարևոր»: Լիահոնա, մայիս 2007, 74)։

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է հավատքը:

• Ալմա 32.21

• Եթեր 12.6

• Եբրայեցիս 11․1, տես ծանոթագրություն բ

• Bible Dictionary․ «Հավատք»

• Թեմաների ուղոցույց․«Հավատք»

Ինչպե՞ս եք հավատք ձեռք բերում և ի՞նչ կարող եք անել հավատքի միջոցով:

• Մոսիա 4․6–12

• Ալմա 5.46

• Ալմա 32

• Հելաման 15.7–8

• Եթեր 12.7–22

• Մորոնի 7․33

• Վարդապետություն և Ուխտեր 11․9–10

• Հռովմայեցիս 10.17

• Եբրայեցիս 11

Ի՞նչ օրհնություններ են գալիս հավատքի միջոցով:

• Մոսիա 5

• Հելաման 5.9–12

Հույս

Հույսը պարզապես ցանկություն չէ: Փոխարենը, դա խորը վստահություն է, որը հիմնված է Քրիստոսի հանդեպ ձեր հավատքի վրա առ այն, որ Աստված կկատարի ձեզ տված Իր խոստումները (տես Մորոնի 7.42 հատվածը): Դա «հանդերձյալ բարիքների» ակնկալիքն է Քրիստոսի միջոցով (Եբրայեցիս 9.11):

Ձեր հույսի վերջնական աղբյուրը Հիսուս Քրիստոսն է: Մորմոն մարգարեն հարցրել է. «Ի՞նչն է, որի համար դուք պիտի հույս ունենաք»: Այնուհետև նա պատասխանել է․ «Դուք կունենաք հույս, Քրիստոսի քավության և նրա հարության զորության միջոցով, բարձրացվելու դեպի հավերժական կյանք, և դա՝ ձեր հավատքի շնորհիվ առ նա՝ խոստումի համաձայն» (Մորոնի 7.41, տես հատվածներ 40–43-ը)։

Երբ ձեր հույսը կենտրոնացնեք Քրիստոսի վրա, դուք վստահություն կունենաք, որ բոլոր բաները միաժամանակ կգործեն ձեր բարիքի համար (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 90.24 հատվածը): Այս վստահությունն օգնում է ձեզ հավատքով համբերել, երբ բախվում եք փորձություններին: Այն կարող է նաև օգնել ձեզ աճել փորձություններից և զարգացնել հոգևոր տոկունություն և ուժ: Քրիստոսի հանդեպ հույսը խարիսխ է հանդիսանում ձեր հոգու համար (տես Եթեր 12.4 հատվածը):

Հույսը ձեզ վստահություն է տալիս, որ Աստված կմեծացնի ձեր ջանասեր, արդար ջանքերը (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 123.17 հատվածը):

Հույսը մեծացնելու եղանակներից մեկն ապաշխարությունն է: Հիսուս Քրիստոսի քավիչ զոհաբերության շնորհիվ մաքրվելը և ներվելը վերածնված հույսի առաջացումն է (տես Ալմա 22.16 հատվածը):

Նեփին հորդորել է. «առաջ մղվեք Քրիստոսի հանդեպ հաստատակամությամբ, ունենալով հույսի կատարյալ պայծառություն, և սեր՝ Աստծո հանդեպ և բոլոր մարդկանց հանդեպ» (2 Նեփի 31․20)։ Երբ դուք ապրում եք ավետարանով, դուք աճում եք «հույսով շատանալու» ձեր կարողության մեջ (Հռովմեացիս 15.13):

«Վշտի ժամանակ մենք կարող ենք ամուր կառչել այն հույսից, որ ամեն ինչ «միաժամանակ կգործրի [մեր] բարիքի համար», երբ հետևենք Աստծո մարգարեների խորհրդին: Աստծո, Նրա բարության և Նրա զորության հանդեպ այսպիսի հույսը թարմացնում է մեզ քաջությամբ դժվարին պահերին և ուժ է տալիս նրանց, ովքեր ահաբեկված են վախի, կասկածի և հուսահատության պատերի ներքո» (Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Հույսի անսահման զորությունը», Լիահոնա, նոյ. 2008, 23):

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է հույսը և ինչի՞ համար ենք մենք հույս տածում:

• 2 Նեփի 31․20

• Եթեր 12․4, 32

• Մորոնի 7․40–42

• Վարդապետություն և Ուխտեր 138․14

• Եբրայեցիս 6․10–20

• Թեմաների ուղոցույց․«Հույս»

Գթություն և սեր

Մի մարդ մի անգամ հարցրեց Հիսուսին. «Օրենքի մեջ ո՞րն է ամենամեծ պատվիրանը»: Հիսուսը պատասխանել է. «Սիրի՛ր քո Տեր Աստծուն քո ամբողջ սրտով, քո ամբողջ հոգով, քո ամբողջ մտքով»: Սա է առաջին և մեծ պատվիրանը: Երկրորդն էլ նման է սրան. «Սիրի՛ր քո ընկերոջը, ինչպես ինքդ քեզ» (Մատթեոս 22.36–39):

Գթությունը «Քրիստոսի մաքուր սերն է» (Մորոնի 7.47)։ Այն ներառում է Աստծո հավերժական սերն Իր բոլոր զավակների հանդեպ:

Մորմոն մարգարեն ուսուցանել է. «Աղոթեք Հորը, սրտի ողջ կորովով, որ դուք կարողանաք լցված լինել այդ սիրով» (Մորոնի 7.48): Երբ աղոթեք, որպեսզի ձեր սիրտը լցվի գթությամբ, դուք կճաշակեք Աստծո սերը: Մարդկանց հանդեպ ձեր սերը կավելանա, և դուք անկեղծ մտահոգություն կզգաք նրանց հավերժական երջանկության համար: Դուք նրանց մեջ կտեսնեք Աստծո զավակներին, որոնք Նրան նմանվելու ներուժ ունեն, և դուք կսկսեք աշխատել նրանց համար:

Աղոթելով գթության պարգևի համար, դուք ավելի քիչ հակված կլինեք ապրել այնպիսի բացասական զգացմունքներով, ինչպիսիք են բարկությունը կամ նախանձը: Ուրիշներին դատելու կամ քննադատելու հավանականությունը քիչ կլինի: Նրանց տեսակետները հասկանալու ցանկությունն ավելի մեծ կլինի։ Դուք կդառնաք ավելի համբերատար և կփորձեք օգնել մարդկանց, երբ նրանք տառապում են կամ հուսահատված են (տես Մորոնի 7.45 հատվածը)։

Բարեգործությունը, ինչպես հավատքը, մղում է գործողության: Դուք զորացնում եք այն, երբ ծառայում եք ուրիշներին և տրվում եք ամբողջովին:

Գթությունը փոխակերպող է: Երկնային Հայրը դա շնորհում է «բոլոր նրանց, ովքեր նրա Որդու՝ Հիսուս Քրիստոսի ճշմարիտ հետևորդներն են. … որ երբ նա հայտնվի, մենք նմանվենք նրան, … որ մենք կարողանանք մաքրվել, ճիշտ ինչպես նա է մաքուր» (Մորոնի 7.48):

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է գթութոյւնը:

• Մորոնի 7.45–48

• 1 Կորնթացիս 13

• Bible Dictionary․ «Գթություն»

Հիսուս Քրիստոսն ինչպե՞ս է գթություն ցուցաբերել:

• 1 Նեփի 19․9

• Ալմա 7.11–13

• Եթեր 12․33–34

• Ղուկաս 7․12–15

Ի՞նչ կարող եք սովորել գթության մասին հետևյալ սուրբ գրություններից:

• 2 Նեփի 26․30

• Մոսիա 2․17, 28․3

• Ալմա 7․24

• Եթեր 12.28

• Վարդապետություն և Ուխտեր 88․125

• Ա Տիմոթեոս 4.12

Առաքինություն

«Մենք հավատում ենք … առաքինի լինելուն», ասվում է Հավատո Հանգանակներում (1.13): Առաքինությունը բարոյական բարձր չափանիշների վրա հիմնված մտածելակերպ և վարք է: Դա հավատարմություն է Աստծուն և ուրիշներին: Առաքինության հիմնական մասը հոգով և ֆիզիկապես մաքուր և անբիծ լինելու ձգտումն է:

Առաքինությունն առաջանում է ձեր մտքերից և ցանկություններից: «Թող առաքինությունը զարդարի ձեր մտքերն անդադար», - ասել է Տերը (Վարդապետություն և Ուխտեր 121.45): Կենտրոնացեք արդար, ոգեշնչող մտքերի վրա: Դուրս նետեք անարժան մտքերը ձեր մտքից, այլ ոչ թե ապրեք դրանցով:

Ձեր միտքը նման է թատրոնի բեմի: Եթե թույլ տաք, որ հիվանդ մտքերը մնան ձեր մտքի բեմում, ավելի հավանական է, որ մեղք գործեք: Եթե դուք ակտիվորեն լցնում եք ձեր միտքն օգտակար բաներով, ավելի հավանական է, որ կընդունեք այն, ինչ առաքինի է և կխուսափեք չարից: Իմաստուն եղեք այն հարցում, թե ինչին եք թույլ տալիս մտնել և մնալ ձեր մտքի բեմում:

Երբ դուք կջանաք առաքինի ապրել, «վստահությունը [կամրանա] Աստծո ներկայության մեջ․ և … Սուրբ Հոգին կլինի քո մշտական ընկերը» (Վարդապետություն և Ուխտեր 121.45–46):

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է նշանակում լինել առաքինի:

• Վարդապետություն և Ուխտեր 25.2, 46.33, 121․45–46

• 2 Պետրոս 1․3–8

• Սուրբ գրությունների ուղեցույց․ «Առաքինություն»

• Թեմաների ուղեցույց. «Առաքինություն, առաքինի»

Շիտակություն

Շիտակությունը բխում է Աստծուն սիրելու առաջին մեծ պատվիրանից (տես Մատթեոս 22.37 հատվածը): Քանի որ դուք սիրում եք Աստծուն, դուք հավատարիմ եք Նրան բոլոր ժամանակներում: Հելամանի որդիների նման, դուք «ուղիղ քայլում եք նրա առաջ» (Ալմա 53.21):

Երբ դուք շիտակ եք, դուք հասկանում եք, որ կա ճիշտ և սխալ, և որ կա բացարձակ ճշմարտություն՝ Աստծո ճշմարտությունը: Դուք օգտագործում եք ձեր ազատ կամքը՝ համաձայն Աստծո ճշմարտության, և արագորեն ապաշխարում եք, երբ դա չեք անում: Այն, ինչ ընտրում եք մտածել և անել, երբ դուք հավատացած եք, որ ոչ ոք չի նայում, ուժեղ չափորոշիչ է ձեր շիտակության համար:

Շիտակությունը նշանակում է, որ դուք չեք իջեցնում ձեր չափանիշները կամ վարքագիծը, որպեսզի կարողանաք տպավորություն թողնել կամ ընդունվել ուրիշների կողմից: Դուք անում եք այն, ինչ ճիշտ է, նույնիսկ երբ ուրիշները ծաղրում են Աստծուն հավատարիմ լինելու ձեր ցանկությունը (տես 1 Նեփի 8.24–28 հատվածները): Դուք պատվով եք ապրում ցանկացած միջավայրում, անգամ, երբ ներկայացնում եք ձեզ առցանց:

Շիտակ լինելով, դուք պահում եք ձեր ուխտերն աստծո հետ, ինչպես նաև ձեր արդար պարտավորություններն ուրիշների հանդեպ:

Շիտակությունը ներառում է ազնիվ լինել Աստծո, ինքներդ ձեզ, ձեր ղեկավարների և ուրիշների հետ: Դուք չեք ստում, գողանում, խաբում կամ կեղծում: Երբ ինչ-որ բան սխալ եք անում, դուք ընդունում եք պատասխանատվությունը և ապաշխարում եք այն արդարացնելու կամ տրամաբանորեն հիմնավորելու փոխարեն:

Շիտակ ապրելով, դուք կունենաք ներքին խաղաղություն և ինքնահարգանք: Տերը և այլ մարդիկ կվստահեն քեզ:

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ինչպե՞ս էր Հիսուսը շիտակություն ցուցաբերում նույնիսկ Իր ամենախոցելի պահերին:

• Մատթեոս 4.1–11

Ինչպե՞ս էին Հելամանի բանակի երիտասարդ մարտիկները շիտակություն ցուցաբերել:

• Ալմա 53․19–21

Ինչպե՞ս է Դանիելը շիտակություն ցուցաբերել։ Ինչպե՞ս Աստված օրհնեց Դանիելին իր շիտակության համար։

• Դանիել 6

Ինչո՞ւ էր Տերը սիրում Ջոզեֆ Սմիթի եղբորը՝ Հայրումին։

• Վարդապետություն և Ուխտեր 124․15

Գիտելիք

Տերը խորհուրդ է տվել. «Ուսում փնտրեք, այսինքն՝ ուսումնասիրելով և նաև հավատքով» (Վարդապետություն և Ուխտեր 88.118): Ձեր միսիայի և ձեր ողջ կյանքի ընթացքում գիտելիք փնտրեք, հատկապես հոգևոր գիտելիք:

Ամեն օր ուսումնասիրեք սուրբ գրությունները, ինչպես նաև ապրող մարգարեների խոսքերը: Ուսումնասիրության և աղոթքի միջոցով օգնություն փնտրեք հատուկ հարցերի, մարտահրավերների և հնարավորությունների համար: Փնտրեք սուրբ գրությունների հատվածներ, որոնք կարող եք օգտագործել ուսուցանելիս և ավետարանի վերաբերյալ հարցերին պատասխանելիս:

Աղոթքով և ջանասիրաբար ուսումնասիրելիս Սուրբ Հոգին կլուսավորի ձեր միտքը: Նա կուսուցանի ձեզ և ձեզ հասկանալու հնարավորություն կտա: Նա կօգնի ձեզ կիրառել սուրբ գրությունների և վերջին օրերի մարգարեների ուսմունքները ձեր կյանքում: Դուք կարող եք ասել Նեփիի նման.

«Իմ հոգին հրճվում է սուրբ գրություններով և սիրտս խորհում է դրանք: … Ահա, հոգիս հրճվում է Տիրոջ բաներով. և սիրտս շարունակ խորհում է այն բաների շուրջ, որոնք տեսել եմ ու լսել» (2 Նեփի 4.15–16):

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ինչպե՞ս կարող է գիտելիքն օգնել կատարել Տիրոջ աշխատանքը։

• Ալմա 17.2–3

• Վարդապետություն և Ուխտեր 11․21, 88․77–80

Ինչպե՞ս կարող եք գիտելիք ձեռք բերել:

• 2 Նեփի 32․1–5

• Մորոնի 10.5

• Վարդապետություն և Ուխտեր 42․61, 76․5–10, 88․118

• Bible Dictionary․ «Գիտելիք»

• Թեմաների ուղեցույց․ «Գիտելիք»

Համբերություն

Համբերությունն աստծուն վստահելու ունակությունն է ուշացման, հակադրության կամ տառապանքի բախվելիս: Ձեր հավատքի շնորհիվ դուք ապավինում եք Աստծո ժամանակին, որպեսզի Իր խոստացած օրհնությունները կատարվեն:

Երբ դուք համբերատար եք, կյանքին նայում եք հավերժական տեսանկյունից: Դուք չեք ակնկալում անհապաղ օրհնություններ կամ արդյունքներ: Ձեր արդար ցանկությունները սովորաբար իրականանում են «տող առ տող, … մի քիչ այստեղ և մի քիչ այնտեղ» (2 Նեփի 28.30): Որոշ արդար ցանկություններ կարող են իրականանալ միայն այս կյանքից հետո:

Համբերությունն անգործություն կամ պասիվ հնազանդություն չէ։ Դա նշանակում է «ուրախությամբ [կատարել] այն ամենը, ինչը [ձեր] ուժերի սահմաններում է»՝ ծառայելով Աստծուն (Վարդապետություն և Ուխտեր 123.17): Դուք տնկում եք, ջրում և սնուցում եք սերմը, և Աստված այն «քիչ-քիչ» աճեցնում է (Ալմա 32.42, տես նաև Ա Կորնթացիս 3.6–8 հատվածները): Դուք աշխատում եք՝ համագործակցելով Աստծո հետ և վստահ լինելով, որ երբ կատարեք աշխատանքի ձեր մասը, Նա կկատարի Իր աշխատանքը՝ Իր ժամանակին և ըստ մարդու ազատ կամքի:

Համբերությունը նաև նշանակում է, որ դուք քաջությամբ, շնորհով և հավատքով ընդունում եք այն, ինչը հնարավոր չէ փոխել։

Համբերություն զարգացրեք ուրիշների հանդեպ, ներառյալ ձեր զուգընկերոջ և նրանց, ում ծառայում եք: Համբերատար եղեք նաև ինքներդ ձեր հանդեպ։ Ձգտեք լավագույնին ձեր ներսում՝ միաժամանակ գիտակցելով, որ դուք քայլ առ քայլ աճելու եք:

Ինչպես քրիստոսանման այլ հատկանիշների դեպքում, համբերության մեջ աճելն ամբողջ կյանքի ընթացքում տեղի ունեցող գործընթաց է: Համբերություն ցուցաբերելը կարող է բուժիչ ազդեցություն ունենալ ձեր հոգու և ձեզ շրջապատող մարդկանց վրա:

«Համբերություն նշանակում է ակտիվ սպասել կամ տոկալ: Դա նշանակում է համառորեն դիմանալ և մեր ուժերի սահմաններում անել ամեն ինչ՝ աշխատել, հույս տածել և հավատք գործադրել և տոկալով կրել դժվարությունները՝ անգամ երբ մեր սրտի ցանկությունները ձգձգվում են։ Համբերությունը պարզապես դիմանալը չէ. դա լավ դիմանալն է»: (Դիտեր Ֆ. Ուխդորֆ, «Համբերությամբ շարունակենք», Լիահոնա, մայիս 2010, 57):

Անհատական ուսումնասիրություն

Ուսումնասիրեք Մոսիա 28․1–9։

• Որո՞նք էին Մոսիայի որդիների ցանկությունները:

• Ի՞նչ խորհուրդ էր Տերը տվել այդ միսիոներներին: (Տես Ալմա 17․10–11, 26․27 հատվածները)։

• Որո՞նք էին նրանց համբերության և ջանասիրության արդյունքները: (Տես Ալմա 26 հատվածը)։

Ձեր պատասխանները գրանցեք ուսումնասիրության ձեր օրագրում:

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ինչո՞ւ է համբերությունը կարևոր։ Ինչպե՞ս են իրար կապված համբերությունն ու հավատքը:

• Մոսիա 24․9–16

• Ալմա 31․31, 32․41–43, 34․40–41

• Հռովմայեցիս 5․3–5, 8․24–25

• Բ Կորնթացիս 6.1–10

• Հակոբոս 5․10–11

• Թեմաների ուղեցույց. «Համբերություն, համբերատար, համբերությամբ»

Խոնարհություն

Խոնարհությունը՝ Տիրոջ կամքին ենթարկվելու պատրաստակամություն է: Դա պատրաստակամություն է պատվել նրան կատարվածի համար: Դա ուսուցանվող լինելն է (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 136․32 հատվածը): Խոնարհությունը ներառում է երախտագիտություն Աստծո օրհնությունների համար և ընդունումն այն բանի, որ դուք միշտ նրա օգնության կարիքն ունեք։ Նա օգնում է նրանց, ովքեր խոնարհ են:

Խոնարհությունը ոչ թե թուլության, այլ հոգևոր ուժի նշան է: Խոնարհությունը կենսական տարանջատիչ է հոգևոր աճի համար (տես Եթեր 12.27 հատվածը):

Երբ դուք խոնարհաբար վստահում եք Տիրոջը, կարող եք համոզված լինել, որ Նրա պատվիրանները ձեր բարօրության համար են: Դուք վստահ եղեք, որ ապավինելով Նրան, դուք կարող եք անել այն, ինչ Նա կպահանջի ձեզանից: Դուք նույնպես պատրաստ եղեք վստահել Նրա ծառաներին և հետևել նրանց խորհրդին: Խոնարհությունը կօգնի ձեզ լինել հնազանդ, աշխատել ջանասիրությամբ և ծառայել:

Խոնարհության հակառակը հպարտությունն է: Հպարտ լինել նշանակում է ավելի շատ վստահել ինքներդ ձեզ, քան Աստծուն: Դա նաև նշանակում է աշխարհի բաները վեր դասել Աստծո բաներից: Հպարտությունը մրցակցական է. նրանք, ովքեր հպարտ են, ձգտում են ավելին ունենալ և ենթադրում են, որ իրենք ավելի լավն են, քան ուրիշները: Հպարտությունը գայթակղության մեծ քար է։

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է նշանակում լինել խոնարհ:

• 2 Նեփի 9.28–29

• Մոսիա 4.11–12

• Ալմա 5․26–29, 26․12

• Մատթեոս 26․39

• Թեմաների ուղեցույց. «Խոնարհություն, խոնարհ»

Ի՞նչ օրհնություններ եք ստանում, երբ խոնարվում եք:

• Ալմա 32.1–16

• Եթեր 12.27

• Վարդապետություն և Ուխտեր 12․8, 112․10, 136․32–33

• Մատթեոս 23․12

Ինչպե՞ս կարող եք ինքներդ նկատել ձեր հպարտությունը:

• 1 Նեփի 15․7–11, 16․1–3

• Բ Տիմոթեոս 3․1–4

• Առակաց 13․10

Ջանասիրություն

Ջանասիրությունը ջանքերի հետևողական և լուրջ գործադրում է։ Միսիոներական աշխատանքում ջանասիրությունը Տիրոջ հանդեպ ձեր սիրո արտահայտությունն է: Երբ դուք ջանասեր եք, դուք ուրախություն և գոհունակություն եք գտնում Տիրոջ աշխատանքում (տես Ալմա 26.16 հատվածը):

Ջանասիրությունը ներառում է ղեկավարների հրահանգներին սպասելու փոխարեն բավականաչափ բարի գործերի կատարում (տես Վարդապետություն և Ուխտեր 58.27–29 հատվածները):

Շարունակեք բարի գործեր անել, նույնիսկ երբ դժվար է կամ հոգնած եք: Այնուամենայնիվ, գիտակցեք հավասարակշռության և հանգստի անհրաժեշտությունը, որպեսզի «չվազեք ավելի արագ, քան բավարար ուժ [ունեք] դրա համար» (Մոսիա 4.27):

Կենտրոնացրեք ձեր սիրտը և հետաքրքրությունները Տիրոջ և Նրա աշխատանքի վրա: Խուսափեք այնպիսի բաներից, որոնք ձեզ շեղում են ձեր առաջնահերթություններից։ Ձեր ժամանակը և ջանքերը կենտրոնացրեք այն գործողությունների վրա, որոնք առավել արդյունավետ կլինեն ձեր տարածքում և առավել օգտակար կլինեն այն մարդկանց համար, ում դուք ուսուցանում եք:

«Սա Տիրոջ Եկեղեցին է: Նա կանչեց մեզ և վստահեց մեզ, նույնիսկ այն թուլություններով հանդերձ, որոնք Նա գիտեր, մենք ունենք: Նա գիտեր փորձությունները, որոնց մենք դիմակայելու էինք: Հավատարիմ ծառայության միջոցով և Նրա Քավության միջոցով մենք կարող ենք սկսել ցանկանալ այն, ինչ Նա է ցանկանում, և լինել այն, ինչ մենք պետք է լինենք՝ օրհնելու նրանց, ում մենք ծառայում ենք Նրա համար: Երբ մենք բավականաչափ երկար ծառայենք և ջանասիրությամբ Նրան, մենք կփոխվենք: Մենք կարող ենք ավելի շատ նմանվել Նրան» (Հենրի Բ. Այրինգ, «Գործեք ողջ ջանասիրությամբ», Լիահոնա, մայիս 2010, 62–63):

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ է նշանակում ջանասեր լինել:

• Մորոնի 9․6

• Վարդապետություն և Ուխտեր 10․4, 107․99–100

• Թեմաների ուղեցույց. «Ջանասիրություն, ջանասեր, ջանասիրաբար»

Ինչո՞ւ է Տերն ակնկալում, որ դուք ջանասեր լինենք:

• Մոսիա 4․26–27

• Վարդապետություն և Ուխտեր 75․2–5, 123․12–14, 127․4, 130․20–21

Ինչպես է ջանասիրությունն առնչվում ազատ կամքին։

• Վարդապետություն և Ուխտեր 58․26–29

Հնազանդություն

Ձեր միսիոներական ծառայությունը մկրտության ժամանակ և տաճարում Աստծո հետ կնքած ուխտերի ընդլայնումն է: Երբ դուք ստացաք մկրտության արարողությունները և օժտումը, դուք ուխտ կապեցիք, որ կպահեք Նրա պատվիրանները:

Բենիամին թագավորն ուսուցանել է. «Ես կցանկանայի, որ դուք խորհեք օրհնված և երջանիկ վիճակի վրա նրանց, ովքեր պահում են Աստծո պատվիրանները: Քանզի, ահա, նրանք օրհնված են բոլոր բաներում՝ և՛ աշխարհիկ, և՛ հոգևոր. և եթե նրանք հավատարիմ համբերում են մինչև վերջ, նրանք ընդունվում են երկնքում, որի շնորհիվ նրանք կարողանում են բնակվել Աստծո հետ երբեք չվերջացող երջանկության վիճակում» (Մոսիա 2․41):

Պատվիրաններին հնազանդվելը Երկնային Հոր և Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ սիրո արտահայտությունն է (տես Հովհաննես 14.15 հատվածը): Հիսուսն ասել է․ «Եթե իմ պատվիրանները պահեք, կմնաք իմ սիրո մեջ, ինչպես ես իմ Հոր պատվիրանները պահեցի և նրա սիրո մեջ եմ մնում» (Հովհաննես 15․10)։

Ուղեցույցներ՝ հետևելու Հիսուս Քրիստոսի աշակերտների համար նախատեսված միսիոներական չափանիշներին։ Հետևեք նաև ձեր միսիայի նախագահի և նրա կնոջ խորհրդին, քանի որ նրանք խորհուրդ են տալիս ձեզ արդարությամբ:

«Հնազանդությունը մեր ընտրությունն է։ Փրկչի ուղերձը հստակ է: Ջոզեֆ Սմիթի Ղուկաս 14.28 հատվածի թարգմանությունում ասվում է․ Հիսուսը ցուցում է տվել. «Հետևաբար, հաստատեք սա ձեր սրտերում, որ դուք պետք է անեք այն բաները, ինչ ես կուսուցանեմ և կպատվիրեմ ձեզ»։ Դա այնքան պարզ է։ … Երբ մենք դա անենք, մեր հոգևոր կայունությունը մեծապես կբարձրանա: Մենք կխուսափենք Աստծո կողմից տրված աղբյուրները վատնելուց և մեր կյանքի ուղին անարդյունավետ ու կործանարար շեղելուց» (Դեյլ Գ. Ռենլանդ, «Հոգևոր կայունության կառուցում» [Բրիգամ Յանգ Համալսարանի հոգևոր հավաք, սեպտ. 16, 2014], 2, speeches.byu.edu)։

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Ի՞նչ կարող եմ սովորել հնազանդության մասին հետևյալ սուրբ գրություններից։

• Մոսիա 5․8, 15․7

• Ալմա 56․45–48, 57․21–27

• Վարդապետություն և Ուխտեր 75․2–5, 82․8–10, 123․12–14, 127․4, 130․20–21

• Մատթեոս 7.24–27

• Հովհաննես 7․17, 14․15

Սա օրինակ է՝ Քրիստոսին ավելի շատ նմանվելու համար

Հետևյալ օրինակը կարող է օգնել ձեզ զարգացնել և ստանալ այս գլխում նկարագրված հատկանիշները և սուրբ գրություններում նկարագրված այլ հատկանիշներ.

• Բացահայտեք այն հատկանիշը, որը ցանկանում եք փնտրել:

• Գրեք այդ հատկանիշի նկարագրությունը:

• Թվարկեք և ուսումնասիրեք սուրբ գրության այն հատվածները, որոնք ցուցադրում են այդ հատկանիշին վերաբերող օրինակներ կամ ուսուցանում են դրա մասին:

• Գրի առեք ձեր զգացմունքներն ու տպավորությունները։

• Նպատակներ դրեք և ծրագրեր կազմեք այդ հատկանիշը զարգացնելու համար:

• Աղոթեք Աստծուն, որ օգնի ձեզ ստանալ և զարգացնել այդ հատկանիշը:

• Պարբերաբար գնահատեք ձեր առաջընթացը:

«Տերն օրհնում է նրանց, ովքեր ցանկանում են կատարելագործվել, ովքեր ընդունում են պատվիրանների անհրաժեշտությունը և փորձում են պահել դրանք, ովքեր սնուցում են քրիստոսանման արժանիքները և ձգտում են իրենց հնարավորության սահմանում ձեռք բերել դրանք։ Եթե ձախողեք այդ ջանքերը, ինչպես բոլորը, Փրկիչը պատրաստ է ձեզ օգնության հասնել, որ առաջ շարժվեք։ … Արդյունքում դուք կունենաք այն հաջողությունը, որը փնտրում եք» (Ջեֆրի Ռ. Հոլլանդ, «Վաղը Տերը հրաշքներ կգործի ձեր շրջապատում», Լիահոնա, մայիս 2016, 126):

Անհատական ուսումնասիրություն

Բացահայտեք այդ հատկանիշն այս գլխում կամ սուրբ գրություններից: Հետևեք վերևում նկարագրված օրինակին, որպեսզի հասկանաք և փնտրեք հատկանիշը:

Նայեք ձեր միսիոներական անվանապիտակին: Ինչո՞վ է այն տարբերվում ընկերության աշխատակիցների կողմից կրած անվանապիտակներից: Նկատի ունեցեք, որ երկու ամենաշատ աչքի ընկնող մասերն են՝ ձեր անունը և Փրկչի անունը:

• Ինչպե՞ս կարող եք ավելի լավ ներկայացնել Փրկչին՝ լինելով Նրա աշակերտներից մեկը:

• Ինչո՞ւ է կարևոր, որ մարդիկ դրական կերպով կապեն ձեր անունը Փրկչի անվան հետ:

Ձեր մտքերը գրեք ձեր ուսումնասիրության օրագրում:

Սուրբ գրությունների ուսումնասիրություն

Վերանայեք հետևյալ սուրբ գրություններում թվարկված հատկանիշները: Գրի առեք ցանկացաց տպավորություն ձեր ուսումնասիրության օրագրում։

• Մոսիա 3.19

• Ալմա 7․23

• Վարդապետություն և Ուխտեր 4, 121․41–45

• Հավատո հանգանակ 1.13

• Փիլիպպեցիս 4․8

• 2 Պետրոս 1․5–8

Հիշեք հետևյալը

• Ձգտեք ոչ միայն հետևել միսիոներական առօրյային, այլ լինել քրիստոսանման միսիոներ:

• Քրիստոսին նմանվելն ամբողջ կյանքը տևող գործընթաց է:

• Դուք հետևում եք Քրիստոսի օրինակին և ստանում Նրա հատկանիշները՝ մեկ գործողություն և մեկ որոշում:

• Քրիստոսանման դառնալը պահանջում է հավատք գործադրել, ապաշխարել, պահել ուխտերը, օգնություն ստանալ Սուրբ Հոգուց և համբերել մինչև վերջ:

---

Գաղափարներ ուսումնասիրության և կիրառման համար

Անհատական ուսումնասիրություն

• Այս գլխի վերջում պարբերաբար կատարեք «Հատկանիշների վերաբերյալ վարժություն»ը։

• Բացահայտեք այս գլխում ներկայացված հատկանիշը: Հարցրեք ինքներդ ձեզ.

  • Ինչպե՞ս կարող եմ ավելի շատ բան սովորել այս հատկանիշի մասին:

  • Այս հատկանիշը փնտրելով ինչպե՞ս կարող եմ ավելի լավ ծառայել Հիսուս Քրիստոսի ավետարանին:

• Սուրբ գրություններում գտեք քրիստոսանման հատկանիշների օրինակներ տղամարդկանց և կանանց կյանքում: Գրի առեք ձեր տպավորություններն ուսումնասիրության ձեր օրագրում։

• Գտեք քրիստոսանման հատկանիշների օրինակներ Եկեղեցու հոգևոր երաժշտության մեջ: Հատկանիշ փնտրելիս անգիր սովորեք օրհներգերի կամ երգերի բառերը, որպեսզի ուժ և զորություն գտնեք: Կրկնեք կամ երգեք բառերն ինքներդ ձեզ ոգեշնչվելու և Հոգու ազդեցությունը հրավիրելու համար:

Ուսումնասիրություն զուգընկերոջ հետ և զուգընկերների փոխանակում

• Ուսումնասիրեք քրիստոսանման հատկանիշների հղումները Gospel Library-ում կամ այլ հաստատված աղբյուրներում: Քննարկեք, թե ինչպես կիրառել ձեր սովորածը։ Դուք կարող եք նաև քննարկել, թե ինչ եք սովորել Քրիստոսին նմանվելու ձեր անձնական ջանքերում:

Շրջանի խորհուրդ, գոտու համաժողովներ և միսիայի ղեկավարների խորհուրդ

• Խորհրդից կամ համաժողովից մի քանի օր առաջ խնդրեք յուրաքանչյուր միսիոների հինգ րոպեանոց ելույթ պատրաստել քրիստոսանման հատկանիշի մասին: Ժողովի ընթացքում ժամանակ հատկացրեք, որպեսզի մի քանի միսիոներներ կիսվեն իրենց ելույթներով:

• Միսիոներներին բաժանեք չորս խմբի և տվեք նրանց հետևյալ հանձնարարությունը.

  Խումբ 1․ Կարդացեք 1 Նեփի 17․7–16 հատվածները և պատասխանեք հետևյալ հարցերին.

  • Նեփին ինչպե՞ս գործի դրեց իր հավատը:

  • Նեփին ի՞նչ քրիստոսանման բան էր արել:

  • Տերն ի՞նչ խոստումներ տվեց Նեփիին:

  • Որքանո՞վ է այս պատմությունը վերաբերում միսիոներական աշխատանքին:

  Խումբ 2․ Կարդացեք Մարկոս 5.24–34 հատվածները և պատասխանեք հետևյալ հարցերին.

  • Այս կինն Ինչպե՞ս հավատք գործադրեց առ Հիսուս Քրիստոսը:

  • Ինչու՞ նա բժշկվեց:

  • Մենք ինչպե՞ս կարող ենք հետևել նրա օրինակին մեր միսիոներական ջանքերում:

  Խումբ 3․ Կարդացեք Հակոբ 7․1–15 հատվածները և պատասխանեք հետևյալ հարցերին.

  • Ինչո՞ւ էր Հակոբի հավատը բավականաչափ ուժեղ՝ Սերեմի հարձակմանը դիմակայելու համար։

  • Ինչպե՞ս Հակոբը հավատ գործադրեց, երբ խոսում էր Սերեմի հետ։

  • Որքանո՞վ էին Հակոբի գործողությունները քրիստոսանման:

  Խումբ 4․ Կարդացեք Ջոզեֆ Սմիթ—Պատմություն 1․8–18 հատվածները և պատասխանեք հետևյալ հարցերին.

  • Ի՞նչ եղանակով Ջոզեֆ Սմիթը հավատք գործադրեց առ Հիսուս Քրիստոսը:

  • Ինչպի՞սի փորձության ենթարկվեց նրա հավատքը:

  • Նա ի՞նչ քրիստոսանման բան էր արել:

  • Ինչպե՞ս կարող ենք հետևել Ջոզեֆ Սմիթի օրինակին:

  Երբ խմբերն ավարտեն, հավաքեք միսիոներներին և խնդրեք նրանց կիսվել, թե ինչ են քննարկել:

Միսիայի ղեկավարներ և միսիայի խորհրդականներ

• Խնդրեք միսիոներներին կարդալ Նոր Կտակարանի չորս Ավետարաններից մեկը կամ 3 Նեփի 11–28 հատվածները։ Խնդրեք նրանց ընդգծել Փրկչի արած այն գործերը, որը նրանք նույնպես կարող են անել:

• Օգտագործեք նպատակադրումը և պլանավորումը՝ միսիոներներին ջանասիրության մասին ուսուցանելու համար: Ցույց տվեք, թե ինչպես է մարդկանց վրա կենտրոնանալու ջանասիրությունը հանդիսանում որպես սիրո արտահայտություն:

• Հարցազրույցների կամ զրույցների ժամանակ խնդրեք միսիոներներին խոսել իրենց կողմից փնտրվող քրիստոսանման հատկանիշի մասին:

Հատկանիշների վերաբերյալ վարժություն

Այս վարժության նպատակն է օգնել ձեզ բացահայտել հոգևոր աճի հնարավորությունները: Ստորև կարդացեք յուրաքանչյուր կետ: Որոշեք, թե ձեր մասին այդ պնդումը որքանով է ճշմարիտ և ընտրեք անհրաժեշտ պատասխանը: Ձեր պատասխանները գրեք սուրբ գրությունների ուսումնասիրության ձեր օրագրում։

Ոչ ոք չի կարող «միշտ» պատասխանել յուրաքանչյուր պնդմանը։ Հոգևոր աճն ամբողջ կյանքի ընթացքում տեղի ունեցող գործընթաց է։ Դա ոգևորիչ և արժանավոր պատճառներից մեկն է, քանի որ աճելու և աճի օրհնությունները զգալու անհամար հնարավորություններ կան:

Անկաշկանդ եղեք սկսել այնտեղ, որտեղ գտնվում եք: Պարտավորվեք կատարել այն հոգևոր աշխատանքը, որն անհրաժեշտ է աճելու համար: Փնտրեք Աստծո օգնությունը: Երբ անհաջողություններ եք ունենում, վստահ եղեք, որ Նա կօգնի ձեզ: Աղոթելիս առաջնորդություն փնտրեք, թե տարբեր ժամանակներում որպես միսիոներ որ հատկանիշների վրա է պետք կենտրոնանալ:

Պատասխաններ

• 1= երբեք

• 2 = երբեմն

• 3 = հաճախ

• 4 = գրեթե միշտ

• 5 = միշտ

Հավատք

1. Ես հավատում եմ Քրիստոսին և ընդունում եմ Նրան՝ որպես իմ Փրկիչ: (2 Նեփի 25․29)

2. Ես վստահ եմ, որ Աստված սիրում է ինձ: (1 Նեփի 11․17)

3. Ես վստահում եմ Փրկիչին այնքան, որ ընդունում եմ Նրա կամքը և անում այն, ինչ Նա է խնդրում: (1 Նեփի 3.7)

4. Ես հավատում եմ, որ, երբ ես ապաշխարեմ, Հիսուս Քրիստոսի Քավության և Սուրբ Հոգու զորության միջոցով իմ մեղքերը կարող են ներվել և ես կսրբագործվեմ: (Ենովս 1․2–8)

5. Ես հավատում եմ, որ Աստված լսում և պատասխանում է իմ աղոթքներին։ (Մոսիա 27․14)

6. Օրվա ընթացքում ես մտածում եմ Փրկչի մասին և հիշում, թե Նա ինչ է արել ինձ համար: (Վարդապետություն և Ուխտեր 20.77, 79)

7. Ես հավատում եմ, որ Աստված իմ և ուրիշների կյանք լավ բաներ կբերի, երբ մենք նվիրվենք Նրան և Նրա Որդուն: (Եթեր 12.12)

8. Ես Սուրբ Հոգու զորությամբ գիտեմ, որ Մորմոնի Գիրքը ճշմարիտ է: (Մորոնի 10․3–5)

9. Ես հավատ ունեմ իրականացնելու այն, ինչ Քրիստոսն է կամենում, որ ես անեմ: (Մորոնի 7.33)

Հույս

1. Իմ կյանքի ամենամեծ ցանկություններից մեկն այն է, որ ժառանգեմ հավերժական կյանքը Սելեստիալ արքայությունում։ (Մորոնի 7․41)

2. Վստահ եմ, որ երջանիկ և հաջող միսիա եմ ունենալու։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 31․3–5)

3. Ապագայի հանդեպ ես խաղաղ և լավատեսորեն եմ տրամադրված։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 59.23)

4. Ես հավատում եմ, որ մի օր ես կապրեմ Աստծո հետ և կնմանվեմ Նրան։ (Եթեր 12․4)

Գթություն և սեր

1. Ես անկեղծ ցանկությամբ եմ լցված ուրիշների հավերժական բարգավաճման և երջանկության հանդեպ։ (Մոսիա 28․3)

2. Երբ ես աղոթում եմ, ես խնդրում եմ գթություն՝ Քրիստոսի մաքուր սերը։ (Մորոնի 7․47–48)

3. Ես փորձում եմ հասկանալ ուրիշների զգացմունքները և տեսնել նրանց տեսակետը: (Հուդա 1․22)

4. Ես ներում եմ ուրիշներին, ովքեր վիրավորել են ինձ կամ անարդար են վարվել ինձ հետ: (Եփեսացիս 4․32)

5. Ես սիրով օգնության ձեռք եմ մեկնում նրանց, ովքեր միայնակ են, տառապում են կամ հուսահատված են: (Մոսիա 18․9)

6. Անհրաժեշտության դեպքում ես արտահայտում եմ իմ սերն ու հոգատարությունն ուրիշների հանդեպ՝ ծառայելով նրանց խոսքով և գործով: (Ղուկաս 7․12–15)

7. Ես փնտրում եմ ուրիշներին ծառայելու հնարավորություններ: (Մոսիա 2.17)

8. Ես ուրիշների հանդեպ դրական եմ արտահայտվում։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 42․27)

9. Ես բարի եմ և համբերատար ուրիշների հանդեպ, նույնիսկ երբ նրանց հետ դժվար է հարաբերվել։ (Մորոնի 7.45)

10. Ես ուրախանում եմ ուրիշների նվաճումներով: (Ալմա 17.2–4)

Առաքինություն

1. Ես սրտով մաքուր և անբիծ եմ։ (Սաղմոս 24.3–4)

2. Ես ցանկանում եմ բարի գործեր անել: (Մոսիա 5․2)

3. Ես կենտրոնանում եմ արդար, վեհացնող մտքերի վրա և հիվանդ մտքերը դուրս եմ նետում իմ մտքից։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 121․45)

4. Ես ապաշխարում եմ իմ մեղքերից և ձգտում եմ հաղթահարել իմ թուլությունները։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 49․26–28, Եթեր 12․27)

5. Ես զգում եմ Սուրբ Հոգու ազդեցությունն իմ կյանքում: (Վարդապետություն և Ուխտեր 11.12–13)

Շիտակություն

1. Ես հավատարիմ եմ Աստծուն բոլոր ժամանակներում: (Մոսիա 18․9)

2. Ես չեմ իջեցնում իմ չափանիշները կամ վարքագիծը, որպեսզի կարողանամ տպավորություն թողնել կամ ընդունվել ուրիշների կողմից: (1 Նեփի 8․24–28)

3. Ես ազնիվ եմ Աստծո, ինքս ինձ, իմ ղեկավարների և ուրիշների հետ: (Վարդապետություն և Ուխտեր 51․9)

4. Ես հուսալի եմ: (Ալմա 53․20)

Գիտելիք

1. Ես ինձ վստահ եմ զգում ավետարանի վարդապետության և սկզբունքների հանդեպ իմ հասկացողության համար։ (Ալմա 17.2–3)

2. Ես ամեն օր ուսումնասիրում եմ սուրբ գրությունները: (Բ Տիմոթեոս 3․16–17)

3. Ես ձգտում եմ հասկանալ ճշմարտությունը և պատասխաններ գտնել իմ հարցերին: (Վարդապետություն և Ուխտեր 6․7)

4. Ես գիտելիք ու առաջնորդություն եմ փնտրում Հոգու միջոցով։ (1 Նեփի 4․6)

5. Ես փայփայում եմ ավետարանի վարդապետությունն ու սկզբունքները: (2 Նեփի 4․15)

Համբերություն

1. Ես համբերությամբ սպասում եմ Տիրոջ օրհնությունների և խոստումների կատարմանը: (2 Նեփի 10․17)

2. Ես կարողանում եմ սպասել ինչ-որ բանի առանց տխրելու կամ նեղսրտելու: (Հռովմայեցիս 8.25)

3. Ես համբերատար եմ դիմակայում եմ միսիոներական մարտահրավերներին: (Ալմա 17․11)

4. Ես համբերատար եմ ուրիշների հետ: (Հռովմայեցիս 15․1)

5. Ես համբերատար եմ իմ հանդեպ և ապավինում եմ Տիրոջն իմ թուլությունները հաղթահարելիս։ (Եթեր 12.27)

6. Ես դիմավորում եմ ձախորդությունները համբերությամբ և հավատքով: (Ալմա 34․40–41)

Խոնարհություն

1. Ես հեզ եմ եւ սրտով խոնարհ: (Մատթեոս 11.29)

2. Ես ապավինում եմ Աստծուն՝ օգնության համար: (Ալմա 26․12)

3. Ես երախտապարտ եմ այն օրհնությունների համար, որոնք ես ստանում եմ Աստծուց։ (Ալմա 07․23)

4. Իմ աղոթքները լուրջ են և անկեղծ։ (Ենովս 1.4)

5. Ես գնահատում եմ իմ ղեկավարների կամ ուսուցիչների ուղղորդումը: (2 Նեփի 9․28–29)

6. Ես ձգտում եմ հնազանդվել Աստծո կամքին: (Մոսիա 24․15)

Ջանասիրություն

1. Ես արդյունավետ եմ աշխատում, նույնիսկ երբ չեմ գտնվում անմիջական ղեկավարության ներքո։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 58․26–27)

2. Ես իմ ուժերը կենտրոնացնում եմ ամենակարևոր բաների վրա։ (Մատթեոս 23․23)

3. Ես օրն առնվազն երկու անգամ անձնական աղոթք եմ անում: (Ալմա 34․17–27)

4. Ես կենտրոնացնում եմ իմ մտքերն իմ միսիոներական կոչման վրա: (Վարդապետություն և Ուխտեր 4․2, 5)

5. Ես նպատակներ եմ դնում և կանոնավոր կերպով պլանավորում եմ դրանք: (Վարդապետություն և Ուխտեր 88․119)

6. Ես ջանասիրությամբ եմ աշխատում, մինչև որ գործն ավարտվի։ (Վարդապետություն և Ուխտեր 10․4)

7. Ես ուրախություն և գոհունակություն եմ գտնում իմ աշխատանքում: (Ալմա 36․24–25)

Հնազանդություն

1. Երբ ես աղոթում եմ, ես ուժ եմ խնդրում, որպեսզի դիմակայեմ գայթակղությանը և անեմ այն, ինչը ճիշտ է: (3 Նեփի 18․15)

2. Ես արժանի եմ ունենալ տաճարային երաշխավորագիր: (Վարդապետություն և Ուխտեր 97․8)

3. Ես հոժարակամ ենթարկվում եմ միսիայի կանոններին և հետևում իմ ղեկավարների խորհրդին: (Եբրայեցիս 13․17)

4. Ես ձգտում եմ ապրել ավետարանի օրենքներին և սկզբունքներին համաձայն: (Վարդապետություն և Ուխտեր 41․5)