Rozdział 23
„Wbij mocno twoje paliki”
„Paliki i dystrykty Syjonu symbolizują święte miejsca, o których mówił Pan — miejsca, w których Jego święci mają zgromadzić się w ostatnich dniach, szukając schronienia przed burzą”.
Z życia Ezry Tafta Bensona
13 stycznia 1935 roku członkowie palika Boise Idaho poparli 35-letniego Ezrę Tafta Bensona jako pierwszego doradcę w prezydium palika. Pod kierunkiem Prezydenta Scotta S. Browna Prezydent Benson miał wiele okazji do służby, przewodzenia innym i nauczania. Między innymi odegrał ważną rolę w życiu pewnego posiadacza Kapłaństwa Melchizedeka, pomagając mu powrócić do aktywności w Kościele1, i przewodził pracom nad wdrożeniem kościelnego programu pomocy wzajemnej w paliku2.
W 1938 roku liczba członków palika przekroczyła 8000 osób i Rada Prezydenta Kościoła poleciła podzielić go na trzy paliki. Prezydent Benson powiedział, że był „zaszokowany”, gdy 27 listopada 1938 roku został powołany do przewodniczenia jednemu z tych palików. Jego żona, Flora, powiedziała dzieciom, że to powołanie jest błogosławieństwem dla ich ojca3.
Służba Prezydenta Bensona jako prezydenta palika była błogosławieństwem dla całego palika. Nadal uczył zasad pomocy wzajemnej i przykładał szczególną wagę do spraw młodzieży. Przed sesją jednej z konferencji palika zauważył grupę młodych mężczyzn starających się wymknąć z domu spotkań. „Ruszyli powoli wzdłuż korytarza w kierunku tylnych drzwi, obserwując hol, żeby przypadkiem nikt nie zauważył ich wyjścia. Wtedy właśnie [Prezydent Benson] wyszedł ze swojego biura i rozłożył ramiona w poprzek korytarza tak, że chłopcy w nie wpadli. ‘Tak się cieszę, że was widzę, chłopcy — powiedział. — Chodźmy razem na konferencję’. Zaprowadził ich do pierwszego rzędu, a później poprosił o złożenie świadectwa”4.
Niecałe dwa miesiące po rozpoczęciu służby jako prezydent palika Prezydent Benson przeżył kolejne zaskoczenie. Zaproponowano mu stanowisko sekretarza wykonawczego w Narodowej Radzie Spółdzielni Rolniczych, co wiązało się z koniecznością pracy w Waszyngtonie. Początkowo odrzucił tę ofertę, ale po konsultacji z Florą i członkami Rady Prezydenta Kościoła postanowił ją przyjąć5. O dniu, w którym został odwołany z funkcji prezydenta palika — 26 marca 1939 r. — napisał: „Najtrudniejszy dzień w moim życiu. […] W moich uwagach [do członków palika] [powiedziałem], że jestem wielce błogosławiony przez Pana, ale mam duży problem z kontrolowaniem moich uczuć. Nie ma na całym świecie wartościowszych ludzi [i] kocham każdego z nich”6.
Bensonowie przeprowadzili się do Bethesdy w stanie Maryland, blisko Waszyngtonu. Niewiele ponad rok później Rudger Clawson, Prezydent Kworum Dwunastu Apostołów oraz Starszy Albert E. Bowen, także z Kworum Dwunastu Apostołów, odwiedzali ten obszar, by stworzyć nowy palik. Prezydent Clawson spotkał się z Ezrą Taftem Bensonem i powiedział: „Bracie Benson, Pan pragnie, abyś został prezydentem tego palika. Co ty na to?”. Prezydent Benson znowu był zaskoczony. Powiedział: „Nie znam tych ludzi. Mieszkam tu zaledwie od roku”7. Pokornie przyjął jednak to powołanie i stanął na czele rozległego geograficznie palika, liczącego około 2000 członków. Flora mówiła o jego służbie prezydenta palika: „Bardzo to kochał. Dla niego nie liczył się tytuł, ale radość płynąca z możliwości pomagania jak największej liczbie ludzi w znalezieniu prawdy ewangelii”8.
Później, jako apostoł, Prezydent Benson odwiedzał paliki na całym świecie. Mówił o tych wizytach: „Gdy wracałem z odwiedzin w palikach, czasami mówiłem do mojej żony, że nie wiem dokładnie, jak będzie w niebie, ale nie życzyłbym sobie niczego lepszego niż przyjemność i radość współpracy z mężczyznami i kobietami, którzy są przywódcami palików, okręgów Syjonu i misji na całym świecie. Naprawdę jesteśmy wielce błogosławieni”9.
Nauki Ezry Tafta Bensona
1
Jako członkowie Kościoła gromadzimy się w palikach Syjonu.
Osoby spoza Kościoła czasem pytają: „Co to jest palik?”. Członkowie robią to samo i pytają: „Jakie znaczenie ma palik? Co oznacza dla nas jako członków?”.
Dla osób spoza Kościoła palik oznacza coś podobnego do diecezji w innych kościołach. Palik jest obszarem geograficznym składającym się z pewnej liczby okręgów (lokalnych zgromadzeń), na którego czele stoi prezydium.
Dla członków zaś słowo palik jest terminem symbolicznym. Wyobraźcie sobie wielki namiot naciągnięty sznurami biegnącymi do wielu palików mocno wbitych w ziemię. Prorocy porównywali Syjon w dniach ostatnich do wielkiego namiotu rozciągniętego nad całą ziemią [zob. Ks. Izajasza 54:2; 3 Nefi 22:2]. Namiot ten utrzymywał się dzięki sznurom przymocowanym do palików. Te paliki to, oczywiście, różne geograficzne jednostki organizacyjne rozsiane po całym świecie. Obecnie Izrael gromadzi się w rozmaitych palikach Syjonu10.
Palik ma przynajmniej cztery cele:
1. Każdy palik jest miniaturą Kościoła dla świętych na konkretnym obszarze geograficznym. Przewodzi mu trzech wyższych kapłanów wspieranych przez dwunastu mężczyzn zwanych radą wyższą. Palik ma jednoczyć i doskonalić członków, którzy mieszkają w jego granicach, poprzez ofertę udziału w programach Kościoła, obrzędach oraz nauce ewangelii.
2. Członkowie palików mają dawać przykład, mają być wzorem prawości.
3. Paliki mają stanowić ochronę. Dzieje się tak, gdy członkowie palika jednoczą się pod przywództwem lokalnych urzędników w kapłaństwie i uświęcają siebie samych, wykonując swoje obowiązki i dochowując przymierzy. Przymierza, które są dochowywane, stają się ochroną przed popełnieniem błędu, złem czy klęską.
Świątynie budujemy tylko tam, gdzie są paliki. Błogosławieństwa i obrzędy świątynne przygotowują człowieka do wyniesienia. Oczywiście nie jest możliwe, by każdy palik miał świątynię, ale obecnie jesteśmy świadkami pewnych niezwykłych, wręcz cudownych wydarzeń, gdy budujemy świątynie w różnych częściach świata. Taki program pozwala członkom Kościoła otrzymać pełnię błogosławieństw Pana.
4. Paliki są schronieniem przed burzą, która ma przejść nad ziemią11.
2
Paliki są organizowane, by pomóc rodzicom uczyć dzieci ewangelii i prowadzić je ku obrzędom zbawienia.
W Naukach i Przymierzach czytamy:
„I znowu, skoro rodzice mają dzieci w Syjonie lub w jednym z jego zorganizowanych zborów, i nie uczą ich, aby rozumiały zasadę pokuty, wiary w Chrystusa Syna Boga żywego i chrztu, i nadania Ducha Świętego przez nałożenie rąk, gdy mają osiem lat, grzech ten spadnie na głowy rodziców. Bowiem będzie to prawem dla mieszkańców Syjonu, jak i każdego z jego zborów, co są zorganizowane” (Nauki i Przymierza 68:25–26; kursywa dodana) [w polskiej wersji Nauk i Przymierzy angielskie słowo „stake”, czyli „palik” zostało przetłumaczone jako „zbór” — przyp. tłum.].
Tu widzicie jeden z głównych powodów istnienia palików. Są organizowane, by pomóc rodzicom, którzy „mają dzieci w Syjonie”, uczyć je ewangelii Jezusa Chrystusa i udzielać im obrzędów zbawienia. Paliki są zakładane po to, by doskonalić świętych, a rozwój ten zaczyna się w domu od skutecznego nauczania ewangelii12.
3
Gdy członkowie palika przestrzegają Pańskiej normy świętości, palik jest jak piękne godło, dostrzegane przez cały świat.
Pan mówi: „Bowiem Syjon musi wzrosnąć w piękno i świętość; granice jego muszą być powiększone; zbory jego muszą być wzmocnione; zaprawdę powiadam wam, że Syjon musi powstać i przywdziać swe piękne szaty” (Nauki i Przymierza 82:14).
Pan mówi tu o jeszcze jednym wspaniałym celu istnienia palika — piękne godło dostrzegane przez cały świat. Wyrażenie „przywdziać swe piękne szaty” odnosi się, oczywiście, do wewnętrznej świętości, którą musi osiągnąć każdy członek, który zwie się świętym. Syjon to „ludzie czystego serca” (Nauki i Przymierza 97:21).
Paliki Syjonu są wzmocnione, a jego granice rozszerzają się, gdy członkowie przestrzegają normy świętości, czego Pan oczekuje od Swojego wybranego ludu13.
4
Każdy palik służy jako obrona i schronienie przed wrogami, których widać i których nie widać.
Kolejne objawienie od Pana wyjaśnia cel istnienia palików: „Zaprawdę, powiadam wam wszystkim: Powstańcie i jaśniejcie, aby światło wasze było na wzór narodom; I aby zgromadzenie się na ziemi Syjonu i w jej zborach było dla obrony i jako schronienie przed burzą i gniewem, kiedy będzie wylany bez pomieszania na całą ziemię” (Nauki i Przymierza 115:5–6).
W tym objawieniu zawarty jest nakaz, aby nasze światło jaśniało „na wzór narodom”. Wzór to miara, według której można określić precyzję lub doskonałość. Święci mają stać się wzorem świętości, który świat ma zobaczyć. To jest piękno Syjonu.
Pan objawił zatem, że paliki Syjonu mają być „dla obrony i jako schronienie przed burzą i gniewem, kiedy będzie wylany bez pomieszania na całą ziemię”. Paliki spełniają dla świętych funkcję ochronną przed widzialnymi i niewidzialnymi wrogami. Ochrona ta oznacza przewodnictwo drogą urzędową kapłaństwa, które wzmacnia świadectwo i propaguje rodzinną solidarność oraz osobistą prawość.
W przedmowie Pana do objawień w Naukach i Przymierzach zawarte jest ostrzeżenie: „Dzień ten nadejdzie wkrótce; jeszcze nie wybiła godzina, lecz jest blisko, gdy pokój zniknie na Ziemi, a diabeł będzie miał władzę nad swym własnym królestwem” [Nauki i Przymierza 1:35].
Dzisiaj […] widzimy wypełnianie się tej przepowiedni, w której Szatan z niesłabnącą furią, okazuje władzę „nad swym własnym królestwem” — ziemią. Nigdy jeszcze jego wpływ nie był tak olbrzymi i tylko ludzie, którzy mają za swego przewodnika Ducha Świętego — i słuchają rady przywódców kapłańskich — przetrwają spustoszenie, jakie niesie jego zły wpływ.
W tym wprowadzającym objawieniu Pan powiedział także, że On będzie panować nad swoimi świętymi i „królować pomiędzy nimi” [Nauki i Przymierza 1:36]. Dokonuje On tego, gdy działa poprzez Swoje wybrane sługi i władze w palikach oraz okręgach14.
Gdy Kościół wzrasta, jest bardzo ważne, byśmy budowali go dobrze i nieustająco, i by nasze przyszłe paliki spełniały podstawowe wymagania niezbędne dla ich funkcjonowania, a istniejące paliki pracowały niestrudzenie, by osiągnąć duchową pełnię. Paliki mają być miejscem gromadzenia się dzisiejszego Syjonu i muszą stać się duchowymi sanktuariami, samowystarczalnymi w tak wielu aspektach, jak to możliwe15.
Paliki i dystrykty Syjonu symbolizują święte miejsca, o których mówił Pan — miejsca, w których Jego święci mają zgromadzić się w ostatnich dniach, szukając schronienia przed burzą. Wy i wasze dzieci będziecie zbierać się tu, by oddawać cześć, dokonywać świętych obrzędów, spotykać się z bliźnimi, uczyć się, grać na instrumentach, śpiewać, tańczyć, wystawiać sztuki, uprawiać sport i po prostu udoskonalać siebie oraz bliźnich. Znaczącą cechą naszych kaplic jest to, że mają wieżę z iglicą skierowaną ku niebu, oznaczającą, że w naszym życiu powinniśmy zawsze zmierzać w górę ku Bogu16.
Prorok Nefi z Księgi Mormona przewidział dzień, w którym święci będą gromadzić się w palikach rozproszonych po całym świecie. Widział czasy, w których Pan wzmocni Swą ochronę nad nimi w obliczu nawałnic niosących zniszczenie grożące ich istnieniu. Nefi prorokował: „I ja, Nefi, widziałem, że moc Baranka Bożego zstąpiła na świętych Jego kościoła, na lud przymierza z Panem, którzy byli rozproszeni po całym świecie, że byli uzbrojeni w prawość i moc Boga w wielkiej chwale” (1 Nefi 14:14).
Dzięki objawieniu wiemy, że w ostatnich dniach czekają nas niebezpieczeństwa, klęski i prześladowania, ale święci zostaną ocaleni dzięki prawości. Pańska obietnica zawarta w Księdze Mormona jest pewna: „Zachowa sprawiedliwych swoją mocą” (1 Nefi 22:17)17.
Propozycje dotyczące studiowania i nauczania
Pytania
-
Jak po przeczytaniu części 1. odpowiedziałbyś komuś, kto pyta o to, dlaczego członkowie Kościoła są zgromadzeni w palikach?
-
Prezydent Benson przypomniał nam, że paliki wspierają rodziców w nauce dzieci ewangelii i w zapewnieniu im obrzędów kapłaństwa (zob. część 2.). W jaki sposób twój palik wzmocnił twoje starania w twoim domu?
-
Kiedy widziałeś członków palika, którzy zbierają się razem, by dawać przykład „[dostrzegany] przez cały świat”? (Zob. część 3.). Jakie korzyści odnieśliście z tych zajęć?
-
W jaki sposób palik zapewnia ochronę „przed widzialnymi i niewidzialnymi wrogami”? (Zob. część 4.). Jakie mamy możliwości uczestnictwa w zajęciach palika? Jakie są niektóre błogosławieństwa, które możemy otrzymać, gdy uczestniczymy w tych zajęciach?
Pokrewne fragmenty z pism świętych
Ks. Izajasza 25:3–5; Ew. Mateusza 5:14–16; Moroni 10:31–33; NiP 101:17–21; 133:7–9
Wskazówka do nauczania
„Utalentowany nauczyciel nie zastanawia się: ‘Jak powinienem poprowadzić dzisiejsze zajęcia?’, ale pyta: ‘Co moi uczniowie będą robić podczas moich zajęć?’; ani nie myśli: ‘Czego będę dziś nauczać?’, ale: ‘W jaki sposób mogę pomóc moim uczniom odkryć to, co powinni wiedzieć?’” (Virginia H. Pearce, „The Ordinary Classroom — a Powerful Place for Steady and Continued Growth”, Ensign, listopad 1996, str. 12; cytowane z: Teaching the Gospel: A Handbook for CES Teachers and Leaders [1994], str. 13).