Kapitulo 12
Ang mga tawo pabag-o bag-o kag buang-buang kag madasig sa paghimo sang malain—Ginapinahan sang Ginuo ang Iya katawhan—Ang pagkawala-wala sang tawo may kinalain sa gahum sang Dios—Sa adlaw sang paghukom, ang tawo makaangkon sang kabuhi nga wala’y katubtuban ukon wala’y katubtuban nga silot. Mga 6 B.C.
1 Kag gani makita naton kon daw ano ka mapakunokunohon, kag amo man ang pabag-o bag-o sang mga tagipusuon sang mga anak sang katawhan; huo, makita naton nga ang Ginuo sa iya dako nga wala’y dulonan nga kaayo nagapakamaayo kag nagapauswag sinang mga nagabutang sang ila pagsalig sa iya.
2 Huo, makita naton nga sa tion mismo kon san-o ginapauswag niya ang iya katawhan, huo, sa patubas sang ila mga kaumhan, sa ila mga panong kag sa ila mga kasapatan, kag sa bulawan, kag sa pilak, kag sa tanan nga sari sang malahalon nga mga butang sang tagsa ka sahi kag tipo; nga ginakaluoyan ang ila mga kabuhi, kag ginaluwas sila halin sa mga kamot sang ila mga kaaway; nga ginapahumok ang mga tagipusuon sang ila mga kaaway agud indi sila magdeklarar sang mga giyera batok sa ila; huo, kag sa malip-ot nga pulong, nagahimo sang tanan nga butang para sa kaayohan kag kalipayan sang iya katawhan; huo, dayon sa amo nga tion ginapatig-a nila ang ila mga tagipusuon, kag ginakalipatan ang Ginuo nga ila Dios, kag ginatasak sa idalom sang ila mga tiil ang Balaan—huo, kag ini tungod sang ila kasulhayan, kag sang ila tuman kadako nga kauswagan.
3 Kag gani makita naton nga luwas lang nga pinahan sang Ginuo ang iya katawhan paagi sa madamo nga pag-antos, huo, luwas lang nga bisitahan niya sila paagi sa kamatayon kag kahadlok, kag paagi sa tiggulutom kag paagi sa tanan nga sari sang peste, indi sila magdumdum sa iya.
4 O daw ano kabuang-buang, kag daw ano kawala’y pulos, kag daw ano kalain, kag kayawan-on, kag daw ano kadasig sa paghimo sang kalainan, kag daw ano kahinay sa paghimo sang maayo, ang mga anak sang katawhan; huo, daw ano kadasig sa pagpamati sa mga pulong sang isa nga malain, kag sa pagpahamtang sang ila mga tagipusuon sa wala’y pulos nga mga butang sang kalibutan!
5 Huo, daw ano kadasig sa pag-alsa sa bugal; huo, daw ano kadasig sa paghinambog, kag sa paghimo sang tanan nga sari sang kalainan; kag daw ano sila kahinay sa pagdumdum sang Ginuo nga ila Dios, kag sa pagpamati sa iya mga laygay, huo, daw ano kahinay sa paglakat sa mga banas sang kaalam!
6 Tan-awa, indi sila maluyag nga ang Ginuo nga ila Dios, nga nagtuga sa ila, amo ang magdumala kag maghari sa ila; sa pihak sang iya dako nga kaayo kag sang iya kaluoy sa ila, ginabale-wala nila ang iya mga laygay, kag indi nila luyag nga sia ang ila mangin giya.
7 O daw ano kadako ang pagkawala-wala sang mga anak sang katawhan; huo, bisan sila kubos pa sangsa yab-ok sang duta.
8 Kay tan-awa, ang yab-ok sang duta nagahulag diri kag didto, sa pagkapihak sa mga tinipik, sa sugo sang aton dako kag wala’y katubtuban nga Dios.
9 Huo, tan-awa sa iya tingug ang mga bungyod kag ang mga kabukiran nagakurog kag nagauyog.
10 Kag sa gahum sang iya tingug nagakaladugmok ang mga ini, kag mangin matapan, huo, bisan pareho sing isa ka patag.
11 Huo, sa gahum sang iya tingug, ang bug-os nga duta nagauyog;
12 Huo, sa gahum sang iya tingug, ang mga pundasyon nagatay-og, bisan tubtob sa pinakasentro mismo.
13 Huo, kag kon magsiling sia sa duta—Giho—magagiho ini.
14 Huo, kon magsiling sia sa duta—Magbalik ka, agud palawigon sini ang adlaw sa sulod sang madamo nga oras—matabo ini;
15 Kag gani, suno sa iya pulong ang duta nagatiyog pabalik, kag kon tan-awon sang tawo and adlaw daw nagapahimuyong; huo, kag tan-awa, amo sini; kay pat-od gid nga ang kalibutan amo ang nagatiyog kag indi ang adlaw.
16 Kag tan-awa, kon magsiling man sia sa mga tubig sang dako nga kadadalman—Magmala ka—matabo ini.
17 Tan-awa, kon magsiling sia sa sini nga bukid—Mag-alsa ka, kag magpalapit kag tumbahan ina nga siyudad agud nga malubong ini—tan-awa matabo ini.
18 Kag tan-awa, kon ang isa ka tawo magtago sang manggad sa duta, kag ang Ginuo magasiling—Sumpaon ini tungod sang kalainan niya nga nagtago sini—tan-awa, pagasumpaon ini.
19 Kag kon ang Ginuo magsiling—Pagasumpaon ka agud wala sing tawo nga makasapo sa imo halin sa sini nga tion padayon tubtob sa wala’y katapusan—tan-awa, wala sing tawo nga makakuha sini halin sa sini nga tion padayon tubtob sa wala’y katapusan.
20 Kag tan-awa, kon ang Ginuo magsiling sa isa ka tawo—Tungod sang imo mga kalainan, pagasumpaon ka sa wala’y katapusan—matabo ini.
21 Kag kon ang Ginuo magsiling—Tungod sang imo mga kalainan pagasikwayon ka halin sa akon presensya—ipahanabo niya nga mangin amo sini.
22 Kag kalisud sa iya kon kay sin-o niya ihambal ini, kay mangin amo sini sa iya nga magahimo sang kalainan, kag indi sia maluwas; gani, sa amo nga kabangdanan, agud ang tawo mahimo nga maluwas, ginpahayag ang paghinulsol.
23 Gani, bulahan sila nga magahinulsol kag magapamati sa tingug sang Ginuo nga ila Dios; kay amo ini sila ang maluwas.
24 Kag kabay nga itugot sang Dios, sa iya dako nga pagkabalaan, nga ang tawo madala padulong sa paghinulsol kag maayo nga mga buluhaton, agud mapanumbalik sila sing grasya sa grasya, suno sa ila mga binuhatan.
25 Kag luyag ko nga ang tanan nga tawo maluwas. Apang mabasa naton nga sa dako kag katapusan nga adlaw may pila nga pagasikwayon; huo, nga pagatabugon halin sa presensya sang Ginuo;
26 Huo, nga igatalana sa kahimtangan sang nagapadayon nga kalisud, nga nagatuman sang mga pulong nga nagasiling: Sila nga naghimo sang maayo makaangkon sang kabuhi nga wala’y katubtuban; kag sila nga naghimo sang malain makaangkon sang wala’y katubtuban nga silot. Kag gani amo sini. Amen.