Seksyon 122
Ang pulong sang Ginuo kay Joseph Smith nga Propeta samtang isa sia ka preso sa bilanggoan sa Liberty, Missouri. Ini nga seksyon bahin sang mensahe halin sa sulat para sa Simbahan nga napetsahan ika-20 sang Marso 1839 (tan-awa sa introduksyon sang seksyon 121).
1–4, Ang mga punta sang kalibutan magapamangkot parte sa ngalan ni Joseph Smith; 5–7, Ang tanan niya nga mga peligro kag mga pag-antos magahatag sa iya sang eksperiyensya kag mangin para sa iya kaayohan; 8–9, Ang Anak sang Tawo nagpanaog sa idalom sini tanan.
1 Ang mga punta sang kalibutan magapamangkot parte sa imo ngalan, kag ang mga buang magayaguta sa imo, kag ang impiyerno magaibwal ang kaakig batok sa imo;
2 Samtang ang mga putli sing tagipusuon, kag ang mga maalam, kag ang mga dungganon, kag ang mga matarong magapangayo sang laygay, kag awtoridad, kag mga pagpakamaayo sing dalayon halin sa imo kamot.
3 Kag ang imo katawhan indi gid magtalikod sa imo bangod sang testimonya sang mga traidor.
4 Kag bisan pa nga ang ila impluwensya magahaboy sa imo sa kagamo, kag sa mga rehas kag mga pader, pagakabigon ka nga dalayawon; kag luwas sa malip-ot lamang nga tion kag ang imo tingug mangin mas makakululba sangsa mabangis nga leon sa tunga sang imo mga kaaway bangod sang imo pagkamatarong; kag ang imo Dios magaupod sa pagbulig sa imo tubtob sa wala’y katapusan.
5 Kon ginatawag ka nga magbatas sang pag-antos; kon yara ka sa mga peligro sa tunga sing di-tampad nga mga kauturan; kon yara ka sa mga peligro sa tunga sang mga makawat; kon yara ka sa mga peligro sa duta ukon sa dagat;
6 Kon pasibangdan ka sang tanan nga sari sang sayop nga mga pagpabangod; kon salakayon ka sang imo mga kaaway; kon ihamulag ka nila sa imo amay kag iloy kag mga utod; kag kon paagi sa nagabut nga espada ihamulag ka sang imo mga kaaway sa hakos sang imo asawa, kag sang imo mga anak, kag kon ang imo magulang nga anak nga lalaki, bisan nga anum ka tuig pa lang, manguyapot sa imo biste, kag magsiling, Amay ko, amay ko, ngaa indi ka makapabilin upod sa amon? O, amay ko, ano ang himuon sang mga tawo sa imo? kag kon ihamulag sia sa imo paagi sa espada, kag guyuron ka pakadto sa bilanggoan, kag bantayan ka sang imo mga kaaway pareho sang mga lobo para sa dugo sang kordero;
7 Kag kon ihulog ka sa buho, ukon sa mga kamot sang mga manugpatay-tawo, kag ang sentensya sang kamatayon ihatag sa imo; kon ihaboy ka sa lawud; kon ang dalagko nga balod magtingob batok sa imo; kon ang mabaskog nga hangin mangin imo kaaway; kon ang kalangitan magtipon sang kadulom, kag magtingob ang tanan nga elemento agud balabagan ang alagyan; kag labi sa tanan, kon mismo ang baba sang impiyerno magnganga sing dako sa pagtukub sa imo, hibaloa, anak ko, nga ining tanan nga butang magahatag sa imo sang eksperiyensya, kag mangin para sa imo kaayohan.
8 Ang Anak sang Tawo nagpanaog sa idalom sini tanan. Mas labaw ka pa bala sa iya?
9 Gani, magpadayon sa imo banas, kag ang pagkapari magapabilin sa imo; kay nahamtang ang dulonan nila; indi sila makalampuwas. Nahibaloan na ang imo mga adlaw, kag indi pag-ibanan ang imo mga tuig; gani, indi magkahadlok sa mahimo sang tawo kay makaupod mo ang Dios tubtob sa wala’y katapusan.