ព្រះគម្ពីរ
គោល​លទ្ធិ និង​សេចក្ដី​សញ្ញា 91


កណ្ឌ​ទី ៩១

វិវរណៈ​ដែល​បាន​ប្រទាន​ឲ្យ​មក​តាម​រយៈ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជា​ព្យាការី នៅ​ក្រុង​ខឺតឡង់ រដ្ឋ​អូហៃអូ ថ្ងៃ​ទី៩ ខែ​មីនា ឆ្នាំ​១៨៣៣ (History of the Church, ១:៣៣១–៣៣២)។ នៅ​ពេល​នេះ​ព្យាការី​បាន​រវល់​នឹង​ការ​បកប្រែ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់។ ដោយ​បាន​មក​ដល់​ផ្នែក​នៃ​ការ​សរសេរ​ពី​បុរាណ ដែល​ហៅថា អ័ប៉ូគ្រីផា នោះ​លោក​បាន​ទូល​សូម​ដល់​ព្រះ​អម្ចាស់ ហើយ​បាន​ទទួល​ការ​បង្គាប់​នេះ។

១–៣, អ័ប៉ូគ្រីផា ភាគ​ច្រើន​បាន​បកប្រែ​ត្រឹម​ត្រូវ ប៉ុន្តែ​មាន​ពាក្យ​បញ្ចូល​ជា​ច្រើន ដោយ​ដៃ​មនុស្ស​ដែល​មិន​ពិត; ៤–៦, អ័ប៉ូគ្រីផា​មាន​ផល​ប្រយោជន៍​ដល់​អស់​អ្នក​ដែល​បាន​បំភ្លឺ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ។

ប្រាកដ​មែន ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ដល់​អ្នក​អំពី​អ័ប៉ូគ្រីផា​ដូច្នេះ​ថា — មាន​រឿង​ដែល​ពិតជា​ច្រើន​នៅ​ក្នុង​អ័ប៉ូគ្រីផា ហើយ​ភាគ​ច្រើន​បាន​បកប្រែ​ត្រឹម​ត្រូវ

មាន​រឿង​ជា​ច្រើន​ដែល​មិន​ពិត​នៅ​ក្នុង​នោះ​ដែរ ដែល​ជា​ពាក្យ​បញ្ចូល​ដោយ​ដៃ​មនុស្ស។

យើង​ប្រាប់​អ្នក​ជា​ប្រាកដ​ថា វា​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ការ​បកប្រែ​អ័ប៉ូគ្រីផា​ទេ។

ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ អស់​អ្នក​ណា​ដែល​អាន​អ័ប៉ូគ្រីផា ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ​បាន​យល់​ចុះ ត្បិត​ព្រះ​វិញ្ញាណ​សម្ដែង​ប្រាប់​ពី​សេចក្ដី​ពិត។

ហើយ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​បាន​បំភ្លឺ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ នោះ​នឹង​បាន​ផល​ប្រយោជន៍​ពី​អ័ប៉ូគ្រីផា​ដែរ

ហើយ​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​មិន​ទទួល​ការ​បំភ្លឺ​ពី​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ទេ នោះ​មិន​អាច​បាន​ផល​ប្រយោជន៍​ឡើយ។ ហេតុ​ដូច្នេះ​ហើយ វា​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ការ​បកប្រែ​អ័ប៉ូគ្រីផា​ទេ។ អាម៉ែន៕