1 და ახლა, უფალმა ღმერთმა დაუშვა, რომ გამძაფრებულიყო შიმშილი ურის მიწაზე, იმდენად, რომ ხარანი, ჩემი ძმა, მოკვდა; მაგრამ თერახი, მამაჩემი, კვლავ ცხოვრობდა ურის მიწაზე, ქალდეაში.

2 და იყო ასე, რომ მე, აბრაამმა, ცოლად სარაი შევირთე და ნახორმა, ჩემმა ძმამ, ცოლად მილქა შეირთო, რომელიც ხარანის ასული იყო.

3 ახლა უფალმა მითხრა: აბრაამ, წადი შენი ქვეყნიდან, შენი ნათესავებისგან და შენი მამის სახლიდან მიწაზე, რომელზეც მე მიგითითებ.

4 ამიტომ, დავტოვე ურის მიწა ქალდეაში, რათა წავსულიყავი ქანაანის მიწაზე; და თან წავიყვანე ლოტი, ჩემი ძმის ვაჟი და მისი ცოლი და სარაი, ჩემი ცოლი; და ასევე მამაჩემიც გამომყვა მიწაზე, რომელსაც ხარანი ვუწოდეთ.

5 და შიმშილმა იკლო; და მამაჩემი დარჩა ხარანში და იქ ცხოვრობდა, ვინაიდან ბევრი წვრილფეხა საქონელი იყო ხარანში; და მამაჩემი კვლავ დაუბრუნდა თავის კერპთაყვანისმცემლობას, ამიტომ იგი დარჩა ხარანში.

6 მაგრამ მე, აბრაამი და ლოტი, ჩემი ძმისშვილი, მივმართავდით უფალს ლოცვით და უფალი გამომეცხადა და მითხრა: ადექი და ლოტიც თან წაიყვანე; ვინაიდან ვგეგმავ, ხარანიდან გაგიყვანოთ და დაგნიშნო მსახურად, რათა ატარო ჩემი სახელი უცხო მიწაზე, რომელსაც ვუბოძებ შენს შთამომავლებს შენ შემდეგ, სანამ ყურს დაუგდებენ ჩემს ხმას.

7 ვინაიდან მე ვარ უფალი, შენი ღმერთი, ვცხოვრობ ზეცაში; დედამიწა არის ჩემი კვარცხლბეკი, გავიწვდი ხელს ზღვაზე და ის ემორჩილება ჩემს ხმას; მე ვაქცევ ქარსა და ცეცხლს ჩემს ეტლად; ვეუბნები მთებს – წადით აქედან – და, აჰა, მათ გრიგალი იტაცებს უეცრად, მოულოდნელად.

8 ჩემი სახელია იეჰოვა და ვიცი დასაბამიდანვე დასასრული; ამიტომ, ჩემი ხელი იქნება შენზე.

9 და შენგან შევქმნი დიად ერს და უსაზღვროდ გაკურთხებ; და შენს სახელს დიადად ვაქცევ ყოველ ერში და შენი შთამომავლობისთვის იქნები კურთხევა შენ შემდეგ, რათა მათ თავიანთი ხელით მიიტანონ ეს მსახურება და მღვდლობა ყოველ ერში;

10 და ვაკურთხებ მათ შენი სახელით; ვინაიდან, ამ სახარების მიმღებნი, ყველანი იქნებიან წოდებულნი შენი სახელით და ჩაითვლებიან შენს შთამომავლებად და აღიმართებიან და გაკურთხებენ, როგორც თავიანთ მამას;

11 და ვაკურთხებ მათ, ვინც გაკურთხებს და დავწყევლი მათ, ვინც გწყევლის; და შენით (ანუ შენი მღვდლობის მეშვეობით) და შენი შთამომავლობით (ანუ შენი მღვდლობით) ვინაიდან გაძლევ დაპირებას, ეს უფლება გაგრძელდება შენში და შენ შთამომავლობაში შენ შემდეგ (იგულისხმება შენი შთამომავლობისა და შენი სხეულის ნამდვილი თესლი) კურთხეულ იქნება დედამიწის ყოველი ოჯახი, სახარების კურთხევითაც კი, რაც არის ხსნის კურთხევები – მარადიული სიცოცხლის.

12 ახლა, როდესაც უფალმა დაასრულა ჩემთან საუბარი და სახე დაფარა ჩემგან, მე გულში ვთქვი: შენი მსახური გულწრფელად გეძებდა; ახლა, გიპოვე;

13 შენ მოავლინე შენი ანგელოზი, რათა ელკენას ღმერთებისგან დაგეხსენი და კარგი იქნება, თუ ყურს დავუგდებ შენს ხმას, ამიტომ, ნება უბოძე შენს მსახურს, წამოდგეს და მშვიდობით წავიდეს.

14 ამგვარად, მე, აბრაამი, წავედი, როგორც უფალმა მითხრა და ლოტიც ჩემთან ერთად; და მე, აბრაამი, ვიყავი სამოცდაორი წლის, როდესაც წავედი ხარანიდან.

15 და წავიყვანე სარაი, რომელიც ცოლად შევირთე, როდესაც ურში ვიყავი, ქალდეაში და ლოტი, ჩემი ძმის ვაჟი და მთელი ჩვენი ქონება, რაც შევკრიბეთ და სულები, რომლებიც ხარანში მოვიგეთ და გავემართეთ ქანაანის მიწისკენ მიმავალ გზაზე და ვცხოვრობდით კარვებში გზაზე მოგზაურობისას.

16 ასე რომ, მარადისობა იყო ჩვენი თავშესაფარი და ჩვენი კლდე და ჩვენი ხსნა, როდესაც მივემგზავრებოდით ხარანიდან იერშონის გზაზე, რათა ქანაანის მიწაზე მოვსულიყავით.

17 ახლა, მე, აბრაამმა, ავაგე საკურთხეველი იერშონის მიწაზე და უფალს შევწირე შესაწირი და ვილოცე, რომ შიმშილი ასცდენოდა მამაჩემის სახლს, რათა ისინი არ დაღუპულიყვნენ.

18 და შემდეგ, ხმელეთით იერშონის მიწიდან გავიარეთ შექემის ადგილამდე მორეას ვაკეზე; და ჩვენ უკვე მივედით ქანაანის მიწის საზღვრებთან და იქ შევწირე შესაწირი მორეას ვაკეზე და ღვთისმოსავად შევღაღადე უფალს, ვინაიდან ჩვენ უკვე მოვედით კერპთაყვანისმცემელი ერის მიწაზე.

19 და უფალი გამომეცხადა და უპასუხა ჩემს ლოცვებს და მითხრა: შენს შთამომავლებს ვუბოძებ ამ მიწას.

20 და მე, აბრაამი, წამოვდექი ადგილიდან, სადაც საკურთხეველი ავაგე უფლისთვის და წავედი იქიდან მთაში, ბეთელის აღმოსავლეთით და იქ გავშალე კარავი, ბეთელის დასავლეთით და ჰაღაის აღმოსავლეთით; და იქ ავაგე უფლისათვის კიდევ ერთი საკურთხეველი და შევღაღადე უფლის სახელს.

21 და მე, აბრაამმა, კვლავ გავაგრძელე მოგზაურობა სამხრეთით; და შიმშილი გრძელდებოდა მიწაზე; და მე, აბრამმა, გადავწყვიტე, ეგვიპტეში ჩავსულიყავი, რათა დროებით მეცხოვრა იქ, ვინაიდან შიმშილი ძალზედ გამწვავდა.

22 და იყო ასე: როდესაც მივუახლოვდი ეგვიპტეს, უფალმა მითხრა: აჰა, სარაი, შენი მეუღლე, არის ძალიან ლამაზი ქალი შესახედად;

23 ამიტომ, იქნება ასე: როდესაც ეგვიპტელები მას დაინახავენ, იტყვიან – ეს ქალი მისი ცოლია; და შენ მოგკლავენ, მაგრამ მას ცოცხალს დატოვებენ; ამიტომ, ასე მოიქეცი:

24 დაე, მან უთხრას ეგვიპტელებს, რომ და არის შენი; და შენი სული იცოცხლებს.

25 და იყო ასე, რომ მე, აბრაამმა, ვუამბე სარაის, ჩემს მეუღლეს, ყველაფერი, რაც უფალმა მითხრა. ამიტომ, უთხარი მათ, გემუდარები, რომ ჩემი და ხარ, რათა შენ გამო გადავრჩე და იცოცხლოს ჩემმა სულმა შენი წყალობით.