ឆ្នាំ ២០២០
ការ​ជ្រើស​រើស​ភាព​អស់​កល្ប
ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២០


ការ​ជ្រើស​រើស​ភាព​អស់​កល្ប

ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា ឥឡូវ​នេះ​គឺជា​ពេលវេលា​សម្រាប់​ខ្ញុំ​ជ្រើស​រើស​ថាតើ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​គុណតម្លៃ​របស់​ខ្ញុំ​ដែរ​ឬ​ទេ ។

នៅពេល​ខ្ញុំ​បាន​ឮ​ថា ខ្ញុំ​បាន​ទទួល​អាហារូបករណ៍​មួយ​ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​បទពិសោធន៍​ខាង​វប្បធម៌​នៅ​ប្រទេស​អាហ្សង់ទីន​ដែល​ខ្ញុំ​តែង​តែ​នឹក​ស្រមៃ​ដល់ ខ្ញុំ​ពុំ​ធ្លាប់​នឹក​ស្រមៃ​ថា វា​នឹង​ក្លាយ​ជា​ការ​ចាប់ផ្ដើម​នៃ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​ដ៏​ធំ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​ឡើយ ។

ខ្ញុំ​បាន​មក​ដល់​ទីក្រុង​រ៉ូសារីយ៉ូ ប្រទេស​អាហ្សង់ទីន ជា​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​រស់​នៅ​ជាមួយ​នឹង​គ្រួសារ​មួយ ដែល​ជា​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុង​ក្រោយ ។ ដូច្នេះហើយ ខ្ញុំ​បាន​ចាប់ផ្ដើម​ដំណើរ​ផ្សង​ព្រេង​ខាង​វិញ្ញាណ​រយៈពេល​មួយ​ឆ្នាំ ដោយ​និយាយ​នឹង​ពួក​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា ហើយ​ចូល​រួម​ថ្នាក់​សិក្ខា​សាលា និង​ថ្នាក់​វិទ្យាស្ថាន ។ ខ្ញុំ​ចង់​ដឹង​អ្វីគ្រប់​យ៉ាង ហើយ​ខ្ញុំ​អាច​ដឹង​ថា អ្វី​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​រៀន​អំពី​ដំណឹងល្អ​កំពុង​ផ្ដល់​ពរ​ជ័យ​ដល់​ខ្ញុំ​តាម​វិធី​ជាច្រើន ។

និយាយ​ឲ្យ​ខ្លី​ទៅ ខ្ញុំ​អាច​ទទួល​បាន​ទីបន្ទាល់​មួយ​ដ៏​រឹង​មាំ​អំពី​សេចក្ដីពិត​ដ៏​ពេញលេញ​នៃ​គោលលទ្ធិ​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវបាន​បង្រៀន រួមមាន សេចក្ដី​ជំនឿ សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ សេចក្ដី​អត់ធ្មត់ សេចក្ដី​សប្បុរស ការ​ទុកចិត្ត និង​ការ​គោរព​ប្រតិបត្តិ​ចំពោះ​បទបញ្ញត្តិ​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ដែល​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ដល់​យើង ដើម្បី​ការ​ពារ​យើង​ពី​ការ​ឈឺ​ចាប់ ។

ទ្រង់​ពុំ​ចង់​ឲ្យ​យើង​ឆ្លងកាត់​ការ​ឈឺចាប់​ដោយ​គ្មាន​គោលបំណង​នោះ​ឡើយ ។ ទ្រង់​ស្រឡាញ់​យើង ហើយ​ចង់​បង្ហាញ​ឲ្យ​យើង​ឃើញ​ខ្លាំង​ណាស់ ។ ប៉ុន្តែ​ពេល​ខ្លះ តាមរយៈ​ការ​ជ្រើស​រើស​របស់​យើង​ផ្ទាល់ យើង​បាន​បិទ​ទ្វារ​នោះ យើង​ដក​ខ្លួន​ចេញ​ពី​ទ្រង់ រួចហើយ​វា​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​យើង ។ បន្ទាប់មក យើង​ត្រូវ​តែ​បោះ​មួយ​ជំហាន​ដំបូង​ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​ការ​ទទួល​បាន​សេចក្ដី​សុខសាន្ត​នៅ​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​របស់​យើង​វិញ ។ នេះ​គឺជា​អ្វី​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ដក​ពិសោធន៍​ខ្លួន​ឯង ។

បន្ទាប់​ពី​ការ​រៀន​សូត្រ រៀន​មេរៀន​របស់​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា និង​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​ថ្នាក់​អស់​ជាច្រើន​ខែ​មក ខ្ញុំ​បាន​ដក​ពិសោធន៍​នូវ​សេចក្ដីវេទនាដ៏​ឈឺចាប់​បំផុត​មួយ—ជា​សេចក្ដី​លំបាក​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​នឹក​ឃើញ​ពី​អារម្មណ៍​កាល​ពី​អតីត ល្បួង​អ្នក​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ជ្រើស​រើស​ពុំ​ត្រឹមត្រូវ​នៅ​បច្ចុប្បន្ន ហើយ​ព្យាយាម​បំផ្លាញ​អនាគត​ដែល​អ្នក​តែង​តែ​នឹក​ស្រមៃ ។ ខ្ញុំ​បាន​រៀន​ថា សេចក្ដី​វេទនា​នោះ ពេលខ្លះ ( ហើយ​ភាគច្រើន )​កើត​ចេញ​ពី​អ្វី​មួយ​ដែល​អ្នក​ពុំ​បាន​រំពឹង​ទុក​ឡើយ ។

ការ​មាន​គំនិត និង​សកម្មភាព​ស័ក្ដិសម ហើយ​មាន​គុណ​ធម៌​ទំនង​ជា​ផ្នែក​មួយ​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ជានិច្ច​នៅ​ពេល​នោះ ។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា រឿង​ដែល​ខ្ញុំ​ហៀប​នឹង​ធ្វើ​ពុំ​ត្រឹមត្រូវ​ទេ ថា​មនុស្ស​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ទុក​ចិត្ត​នៅ​គ្រា​មួយ​ហៀប​នឹង​ដើរ​ខុស​ផ្លូវ ហើយ​ថា​ខ្ញុំ​ពិត​ជា​បាន​ចាប់ផ្ដើម​រួច​រាល់​ហើយ​ក្នុង​ការ​បង្កើត​គម្លាត​មួយ​រវាង​ខ្ញុំ និង​ព្រះវរបិតា​សួគ៌ ។ ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា ឥឡូវ​នេះ​គឺជា​ពេលវេលា​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវការ​ដើម្បី​ជ្រើស​រើស​ថាតើ​ខ្ញុំ​នឹង​ប្រកាន់​ខ្ជាប់​នូវ​គុណតម្លៃ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​គោរព​ដែរ​ឬ​អត់ ។ ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​ត្រូវ​ស្វែង​រក​កម្លាំង​នៅ​ក្នុង​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ដែល​បាន​ប្រាប់​ខ្ញុំ​ថា ខ្ញុំ​ពុំ​អាច​បំផ្លាញ​ក្ដី​ស្រមៃ​ទាំង​នេះ​ងាយៗ​បាន​ឡើយ ។ ខ្ញុំ​ពុំ​អាច​បំផ្លាញ​សេចក្ដី​សង្ឃឹម​របស់​ខ្ញុំ​ពី​គ្រួសារ​ដ៏​អស់​កល្ប​ជានិច្ច និង​ស្វាមី​ជាទីស្រឡាញ់​ម្នាក់​បាន​នោះ​ទេ ។ នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​មាន​រឿង​មួយ​ដែល​ខុស​ឆ្គង ហើយ​ខ្ញុំ​បាន​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ផ្លាស់ប្ដូរ ។

អារម្មណ៍​នោះ​រួម​ជាមួយ​នឹង​ទីបន្ទាល់​ក្មេង​ខ្ចី​ដែល​បាន​ចាប់ផ្ដើម​មាន​ពន្លក​នៅ​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ និង​ពួក​ទេវតា​ពិត​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​តែង​តែ​ចាំ​ជួយ​ដល់​ខ្ញុំ បាន​សង្គ្រោះ​ខ្ញុំ​ពី​ការ​វង្វេង ហើយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​រឹង​មាំ​ម្ដង​ទៀត​រហូត​ដល់​ខ្ញុំ​អាច​ជ្រើស​រើស​ត្រឡប់​មក​រក​ព្រះអម្ចាស់​ទាន់​ពេល ។ ហើយ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ទ្រង់​តែង​គង់​នៅ​ទី​នោះ​ជានិច្ច ដោយ​ប្រទាន​ពរ​ខ្ញុំ​នៅ​ក្នុង​ការ​ខិតខំ​របស់​ខ្ញុំ​ដើម្បី​ស្ដាប់​តាម​ព្រះសូរសៀង​របស់​ទ្រង់ ហើយ​បន្ត​ស័ក្ដិសម​ចំពោះ​ពរជ័យ​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ។

ឥឡូវ​នេះ ពេល​ខ្ញុំ​គិត​ពី​គ្រា​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ឆ្លង​កាត់ ខ្ញុំ​បាន​គិត​ឃើញ​ពី​ភាព​ក្លាហាន​ពុំ​ព្រម​ចុះចាញ់ ភាព​ក្លាហាន​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​គុណ​តម្លៃ​របស់​ខ្ញុំ​ជានិច្ច និង​សេចក្ដីជំនឿ​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​មាន ហើយ​នៅ​តែ​មាន ។

គ្រានៃ​ការប្រែចិត្ត និងការឈឺចាប់កើតមានទន្ទឹម​គ្នា ដោយ​ទទួល​ស្គាល់​ពី​អារម្មណ៍ និង​គ្រា​ខុស​ឆ្គង និង​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​គុណ​ជា​ខ្លាំង​ចំពោះ​ការណ៍​នោះ—ហើយ​ខ្ញុំ​នឹង​មាន​អំណរ​គុណ​ជានិច្ច ។ ខ្ញុំ​មាន​អំណរ​គុណ​ដោយសារ​ខ្ញុំ​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ទាន់​ពេល​ថា ព្រះវរបិតា​សួគ៌​របស់​ខ្ញុំ​បាន​អភ័យទោស​ដល់​ខ្ញុំ ថា​ទ្រង់​បន្ត​ស្រឡាញ់​ខ្ញុំ ហើយ​ថា​ទ្រង់​នឹង​ធ្វើ​បែប​នេះ​ជានិច្ច ។

ផ្នែក​ដែល​លំបាក​បំផុត​សម្រាប់​ខ្ញុំ​គឺ​ការ​រៀន​អភ័យទោស​ឲ្យ​ខ្លួន​ឯង ។ ខ្ញុំ​ចងចាំ​ពី​អារម្មណ៍​ដែល​ខ្ញុំ​មាន ជា​អារម្មណ៍​ពុំ​ស័ក្ដិសម ហើយ​ខ្វះ​ភាព​ស្រស់​ស្អាត គឺ​ទាំង​ផ្នែក​ខាង​ក្រៅ និង​ផ្នែក​ខាង​ក្នុង ។ ប៉ុន្តែ ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​ខ្ញុំ​តែងតែ​គង់នៅទីនេះ ដោយ​ប្រទាន​ដល់​ខ្ញុំ​នូវ​កម្លាំង និង​ការបំផុស​គំនិត ។ ទ្រង់​ប្រទាន​មនុស្ស​ល្អ​មក​ក្នុងជីវិត​ខ្ញុំ ដែល​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​រៀន​កាន់​តែ​ច្រើន​អំពី​សាសនាចក្រ ចាប់​តាំង​ពី​ខ្ញុំ​បាន​ត្រឡប់​មក​ប្រទេស​បែលហ្ស៉ិក​វិញ ។ ពួកគេ​បាន​ស្រឡាញ់ ហើយ​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ចេះ​ស្រឡាញ់​ខ្លួន​ឯង​ម្ដង​ទៀត ហើយ​ស្គាល់​ថា បទពិសោធន៍​នេះ​ពុំ​គួរ​ជា​ការ​ឈឺចាប់​ដែល​ខ្ញុំ​ត្រូវ​រែក​ពន់​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ​ជា​រៀង​រហូត​នោះ​ឡើយ ។ ខ្ញុំ​អាច​មើល​ឃើញ​ថា ខ្ញុំ​មាន​ឱកាស​ជ្រើស​រើស ដក​ពិសោធន៍​ថាតើ​ទីបន្ទាល់​របស់​ខ្ញុំ​រឹង​មាំ​ដល់​កម្រិត​ណា តាមរយៈ​ការ​ការពារ​គុណ​តម្លៃ​របស់​ខ្ញុំ ។ ឥឡូវ​នេះ ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ថា ដោយសារ​បាន​ខិតខំ​ពង្រឹង​ទីបន្ទាល់​របស់​ខ្ញុំ​តាមរយៈ​បទពិសោធន៍​នេះ ខ្ញុំ​អាច​ជា​ពរជ័យ​មួយ​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​មនុស្ស​ជាច្រើន ទាំង​អ្នក​នៅ​ជិត និង​នៅ​ឆ្ងាយ ។

ចូរ​កុំ​ខ្លាច​ឡើយ ។ ចូរ​កុំ​ចុះចាញ់ ហើយ​ការពារ​គុណ​តម្លៃ​របស់​អ្នក​ជានិច្ច ។ ចូរ​ចាំ​ជានិច្ច​ពី​ភាព​ស្រស់​ស្អាត និង​ពរជ័យ​ដែល​កើត​មាន​តាម​រយៈ​ការ​ចែក​រំលែក​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ ហើយ​មាន​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​ដ៏​សុទ្ធ​សាធ​របស់​ទ្រង់​ជា​គ្រឹះ​ដើម្បី​ស្ថាបនា​ទំនាក់ទំនង​មួយ និង​គ្រួសារ​នា​ពេល​អនាគត ។ ប្រសិន​បើ​អ្នក​ជ្រើស​រើស​គោរពប្រតិបត្តិ ហើយ​ជ្រើស​យក​ព្រះវរបិតា​សួគ៌​នៅ​គ្រប់​រឿង​ទាំងអស់ មិន​យូរ​មិន​ឆាប់ ពរជ័យអស់កល្ប​ជានិច្ច​នឹង​កើត​មាន ។ កុំ​ព្រួយ​បារម្ភ​ឡើយ ប្រសិន​បើ​អ្នក​មិន​អាច​មើល​ឃើញ​វា​នៅ​ពេល​នេះ ប៉ុន្តែ​ចូរ​ទុក​ចិត្ត​លើ​រឿង​នោះ​បន្ថែម​ទៀត​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ នោះ​អ្នក​នឹង​មើល​ឃើញ​ព្រះហស្ដ​របស់​ព្រះអម្ចាស់​នៅ​ក្នុង​ជីវិត​របស់​អ្នក ។ ភាព​រីករាយ​នឹង​ចាប់ផ្ដើម​នៅ​ក្នុងដួង​ចិត្ត​របស់​អ្នក ហើយ​ពរជ័យ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​នឹង​ចាប់ផ្ដើមរីក​ឡើង ។

ខ្ញុំ​បាន​ជ្រមុជ​ទឹក​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ១៦ ខែ​មីនា ឆ្នាំ​២០១៩ នៅ​ក្នុង​វួដ​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​ប្រទេស​បែលហ្ស៉ិក ហើយ​ខ្ញុំ​រីករាយ​ខ្លាំង​ណាស់​ដើម្បី​បោះ​ជំហាន​ដំបូង​នេះ​ដើរ​លើ​ផ្លូវ​ទៅ​កាន់​ភាព​អស់​កល្ប​ជានិច្ច ។ ពិតណាស់ ខ្ញុំ​នឹង​ជួប​នូវ​ឧបសគ្គ​ជាច្រើន​នៅ​លើ​ផ្លូវ​នោះ—យើង​គ្រប់​គ្នា​នឹង​ជួប​បញ្ហា​នេះ—ប៉ុន្តែ​ដោយមាន​ទីបន្ទាល់​នៅ​ក្នុង​ដួង​ចិត្ត​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ត្រៀម​ខ្លួន​ជា​ស្រេច​ដើម្បី​ប្រឈម​នឹង​បញ្ហា​ទាំង​នោះ ដោយសារ​ខ្ញុំ​ដឹង​ពី​អង្គ​ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​ជ្រើស​រើស ។