មានតែឌីជីថលប៉ុណ្ណោះ
របៀបដែលព្រះគម្ពីរមរមនបានជួយខ្ញុំឆ្លងកាត់ការដាក់ឲ្យនៅដាច់ពីសង្គម
ខ្ញុំបានអានព្រះគម្ពីរមរមនជាច្រើនដង ប៉ុន្តែពេលនេះ ខ្ញុំបានដឹងកាន់តែច្បាស់ពីអំណាចដ៏ពេញលេញ ដែលព្រះគម្ពីរនេះអាចនាំចូលមកក្នុងជីវិតយើង ។
ខ្ញុំបានអានជំពូកទាំងឡាយក្នុងគម្ពីរមរ៉ូណៃនៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនជាច្រើនដង ប៉ុន្តែឆ្នាំនេះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជាប់ទាក់ទងនឹងគាត់ណាស់ ។ នៅចុងបញ្ចប់ គាត់ត្រូវបានបំបែកចេញពីមនុស្សគ្រប់គ្នាដែលគាត់ស្រឡាញ់ ។ គាត់ប្រាកដជាឯកោខ្លាំងណាស់អំឡុងពេលចុងក្រោយនៃជីវិតគាត់ ។ ប៉ុន្តែ សូម្បីតែនៅកណ្ដាលនៃភាពឯកោ គាត់បានចងចាំពីអ្វីដែលឪពុកគាត់បានបង្រៀនគាត់ថាមានកិច្ចការមួយត្រូវធ្វើ ( សូមមើល មរ៉ូណៃ ៩:៦ ) ។ វាគឺនៅពេលដែលកំពុងតែប្រឈមនឹងអនាគតដ៏មិនច្បាស់លាស់មួយ ដែលគាត់បានសង្ខេបបញ្ជីទាំងឡាយរបស់ពួកប្រជាជនយ៉ារេឌ ហើយបានបញ្ចូលនូវសារដ៏បំផុសគំនិតសម្រាប់យើង អំពីសេចក្ដីជំនឿ ក្ដីសង្ឃឹម និងសេចក្ដីសប្បុរស ។
ខ្ញុំត្រូវបានបំផុសដោយភាពក្លាហានរបស់មរ៉ូណៃ ដោយសារតែការសាកល្បងជាច្រើនដែលពិភពលោកនេះមិនធ្លាប់បានឃើញនៅឆ្នាំនេះ រួមទាំងជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩ ផងដែរ ។ មនុស្សជាច្រើននៅជុំវិញពិភពលោកត្រូវបង្ខំឲ្យនៅដាច់ពីសង្គមនៅឆ្នាំនេះ ពួកយើងមួយចំនួនត្រូវដាក់ខ្លួនយើងឲ្យនៅដោយឡែកពីមនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់បំផុត ។ ខ្ញុំក៏ត្រូវតែធ្វើជម្រើសដ៏ពិបាកនោះផងដែរ ។
ខ្ញុំជាវេជ្ជបណ្ឌិតខាងកុមារ ហើយខ្ញុំធ្វើការនៅជួរមុខ ដើម្បីផ្ដល់ការថែទាំបន្ទាន់ដល់កុមារនៅក្នុងទីក្រុង ម៉ារ៉ានហៅ ប្រទេសប្រេស៊ីល ។ អំឡុងជំងឺរាតត្បាតនេះ ខ្ញុំបានធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ពិបាកនោះ ដើម្បីចៀសវាងពីទំនាក់ទំនងខាងរាងកាយជិតស្និតជាមួយនឹងស្វាមីជាទីស្រឡាញ់ កូនស្រីអាយុពីរឆ្នាំ ម្ដាយក្មេក និងក្មួយប្រុសរបស់ខ្ញុំ ( ដែលទាំងអស់គ្នារស់នៅក្នុងផ្ទះខ្ញុំ ) ព្រមទាំងជាមួយនឹងគ្រួសារ និងមិត្តភក្ដិផ្សេងៗទៀតទាំងអស់របស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានដាក់ខ្លួនឯងឲ្យនៅដោយឡែក ដើម្បីចៀសវាងពីការចម្លងជំងឺដោយយថាហេតុណាមួយ ។
ការដាក់ឲ្យនៅដាច់ពីសង្គមគឺពិបាកណាស់ ដោយសារគ្រួសារខ្ញុំជិតស្និតនឹងគ្នាណាស់ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ យើងជួបជុំគ្នាញ៉ាំអាហារថ្ងៃត្រង់ ។ យើងក៏មានរាត្រីគ្រួសារជាទៀងទាត់ផងដែរ ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកសៅ និងឯកោ ដែលគ្មានពួកគេ ។ ទោះជាយ៉ាងណា ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តចំណាយពេលជាច្រើនអានព្រះគម្ពីរមរមន ដើម្បីយាងអញ្ជើញព្រះវិញ្ញាណចូលក្នុងជីវិតខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានរៀនថា ការមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធជាដៃគូខ្ជាប់ខ្ជួនរបស់ខ្ញុំ ជួយខ្ញុំឲ្យផ្ដោតលើការដឹងគុណ និងសេចក្ដីល្អ បង្ហាញខ្ញុំពីរបៀបដើម្បីបម្រើអ្នកដទៃ និងឡោមព័ទ្ធខ្លួនខ្ញុំដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អំឡុងគ្រាដ៏ពិបាកៗនានា ។
ជួនកាល ខ្ញុំឆ្ងល់ថាតើវាប្រកបដោយការលួងលោមយ៉ាងណាចំពោះមរ៉ូណៃ ដែលបានអានពាក្យពេចន៍របស់មរមនជាឪពុកគាត់ បន្ទាប់ពីលោកបានចាកចេញទៅ ។ ខ្ញុំបានព្យាយាមអនុវត្តតាមពាក្យពេចន៍របស់លោកចំពោះខ្លួនខ្ញុំ ៖ « [ ឱកូនស្រីរបស់ឪពុកអើយ ] ចូរនៅស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះគ្រីស្ទចុះ …សូមឲ្យព្រះគ្រីស្ទលើកកូនឡើង » ( មរ៉ូណៃ ៩:២៥ ) ។ ខ្ញុំបានរៀនថា ទ្រង់តែងតែនឹងធ្វើដូច្នោះ ! ព្រះអង្គសង្គ្រោះអាចប្រទានអំណាចដល់យើងដែលធំធេងជាងបញ្ហាទាំងអស់ ដែលយើងអាចប្រឈមមុខនៅក្នុងពិភពលោកដ៏មានបញ្ហានេះ ហើយជួយយើងឲ្យតោងជាប់នឹងសេចក្ដីសង្ឃឹម ។
ទោះជាឆ្នាំនេះពិបាកខ្លាំង ក៏ខ្ញុំមានអំណរគុណខ្លាំងណាស់ ដែលបទពិសោធន៍នេះបានពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានបង្រៀនខ្ញុំឲ្យដាក់ការទុកចិត្តទាំងស្រុងរបស់ខ្ញុំលើទ្រង់ ដូចជាមរ៉ូណៃបានធ្វើដែរ ។ កាលដែលខ្ញុំបានអានបញ្ជីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងទ្វីបអាមេរិក ខ្ញុំបានដឹងថា ពីមុនពេលការយាងមកដល់របស់ទ្រង់ ដែនដីនីហ្វៃកំពុងឆ្លងកាត់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏អស្ចារ្យ និងល្អប្រពៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១១:១ ) ។ ប្រាកដណាស់ ពីមុនពេលនៃការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ យើងនឹងអាចឆ្លងកាត់នូវការផ្លាស់ប្ដូររបស់យើងផ្ទាល់ ដោយការរៀបចំខ្លួនយើងដើម្បីជួបទ្រង់ម្ដងទៀត ។ ខ្ញុំដឹងថា ឧបសគ្គទាំងអស់ដែលយើងកំពុងជួប ផ្ដល់ឱកាសដល់យើងដើម្បីជួយយើងឲ្យរៀបចំទៅជួបនឹងទ្រង់ ។
ខ្ញុំដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់ខ្ញុំ ។ ទ្រង់គឺជាពន្លឺដែលខ្ញុំត្រូវការ ដើម្បីដឹកនាំខ្ញុំពេលផ្លូវនោះមិនមានភាពច្បាស់លាស់ ។ ហើយខ្ញុំដឹងថា ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាទីបន្ទាល់អំពីទ្រង់ ។ សេចក្ដីពិតដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរនោះ ពិតជាអាចជួយយើងឲ្យបែរទៅរកទ្រង់ ហើយដើម្បីមានកម្លាំង និងភាពក្លាហាន ព្រមទាំងសេចក្ដីជំនឿនៅក្នុងគ្រានៃវិបត្តិនានា ។ ខ្ញុំដឹងថា វាបានជួយខ្ញុំ ។