Pioniers in elk land
Olga Šnederfler
De eerste tempelmater uit Tsjechoslowakije
Olga wist dat ze ooit naar de tempel zou gaan.
Olga keek naar de foto van de tempel aan haar muur. Ze zuchtte. Kon haar gezin maar naar de tempel gaan! Maar er waren geen tempels in de buurt, en het was te moeilijk om het land te verlaten.
Olga was jaren geleden gedoopt. Maar toen moesten de zendelingen het land verlaten. Leden van de kerk mochten niet meer naar de kerk gaan. Ze mochten niet eens met anderen over hun geloof praten.
Olga bleef het evangelie toch naleven. Haar man Jirí deed dat ook. Ze baden en lazen de Schriften. Ze deden aan thuisavond en onderwezen hun kinderen. Elke zondag hielden ze een avondmaalsdienst in hun kleine appartement. Ze hingen veel afbeeldingen van tempels op.
Wanneer Olga en haar gezin zich eenzaam voelden, dachten ze eraan dat er duizenden kerkleden over de hele wereld waren.
Op een dag gebeurde er iets bijzonders. President Russell M. Nelson, de algemeen zondagsschoolpresident, kwam hun land bezoeken. Olga glimlachte naar president Nelson terwijl ze hem de hand schudde. Toen deed hij haar een speciale belofte. ‘Zuster, op een dag zult u naar de tempel gaan.’
Olga voelde zich warm vanbinnen. ‘Dank u wel’, fluisterde ze.
Er gingen maanden voorbij. Toen jaren. Olga keek verlangend naar de tempelfoto’s aan de muur. Het leek onmogelijk om naar de tempel te gaan!
Na vier jaar werden Olga en Jirí uitgenodigd om naar de algemene conferentie in Salt Lake City (Utah, VS) te gaan. Olga maakte zich zorgen dat ze niet zouden kunnen gaan. Veel dingen gingen nog steeds moeilijk in hun land. Er zou veel papierwerk voor nodig zijn om de reis te kunnen maken. Maar toch kwam alles goed. Olga had vlinders in haar buik toen het vliegtuig naar de Verenigde Staten opsteeg. Het was een wonder!
Olga en Jirí gingen naar de conferentie en luisterden naar de profeet. Ze bezochten Temple Square en het bezoekerscentrum. Maar het allerbeste was dat ze de tempel binnengingen!
Olga voelde zich alsof ze in de hemel was toen ze, in witte kleding, speciale beloften aan God deed. Ze werd zelfs aan Jirí verzegeld. President Nelsons belofte was uitgekomen!
Olga en Jirí keerden terug naar huis. Na verloop van tijd werd de situatie in hun land beter. Ze konden eindelijk weer naar de kerk gaan, en de zendelingen mochten weer mensen onderwijzen.
Op een dag ging de telefoon. Het was president Thomas S. Monson. Hij riep Olga om mater van de Freibergtempel (Duitsland) te worden. Jirí zou de tempelpresident worden.
Olga glimlachte toen ze in haar lange witte jurk in de Freibergtempel stond. De tempel had ooit zo ver weg geleken. Maar nu kon ze er elke dag van genieten! Het was alsof een geweldige droom werkelijkheid werd.
Het gebied waar Olga woonde werd later onderdeel van Tsjechië.
Er zijn honderden kastelen in Tsjechië.
Een tempelmater is een leidster in de tempel.
Olga had meer dan twintig foto’s van tempels in haar appartement.
Ze had samen met Jirí een zoon en een dochter.
Ze hield een fotoboek bij met foto’s van de zendelingen die haar hadden onderwezen.
Illustraties, Shawna J.C. Tenney