Door jou geschreven
Ga naast hem zitten
Sierra F. (12), Utah (VS)
Op een dag hoorde ik op school dat een jongen gepest werd. Dat vond ik erg. Zo hoort niemand behandeld worden.
Later die dag hadden we een feestje. De jongen die eerder gepest was, kwam naar het feestje en zonderde zich af. Toen ik hem zag, moest ik denken aan wat er gebeurd was. Ik hoorde een stem die zei dat ik naast hem moest gaan zitten. Maar ik wilde niet de enige zijn die naast hem zat. Hij overleeft het wel, dacht ik. Er hoeft niemand naast hem te zitten. Ik negeerde het gevoel.
Maar de stem kwam terug, deze keer sterker. Ga naast hem zitten.
Ik keek naar de jongen. Hij zag er eenzaam en verdrietig uit. Oké, dacht ik. Toen ik naast hem ging zitten, werd hij ongemakkelijk. Ik stelde me voor en stelde hem wat vragen. Ik was eerst zenuwachtig. Maar tijdens het praten voelde ik me rustig. En hij zag er niet meer eenzaam of verdrietig uit.
Toen hij weer naar de les moest, zei ik dat we later verder zouden praten. Hij glimlachte een beetje en zei oké. Mijn leerkracht kwam naar me toe en zei: ‘Bedankt, Sierra. Dat was heel lief.’ Ik knikte.
De rest van de dag ging snel voorbij, maar dat kalme gevoel verdween niet. Ik wist dat ik iets goeds had gedaan. Soms worden mensen slecht behandeld omdat ze anders zijn. Dat vind ik niet leuk. Maar het gebeurt wel.
We zijn allemaal kinderen van God. We moeten lief zijn voor elkaar. Als we dat doen, zal God ons zegenen.
Illustratie, Kristin Sorra