‘Wat voor liedje was dat?’
Caleb zong en zijn angst verdween.
Caleb zwaaide naar mama. Hij ging met zijn broer en zus een hele week bij zijn tante logeren. Het was niet ver van hun huis in de Filipijnen, maar hij vond het toch een beetje een avontuur. Hij keek er enorm naar uit!
Ze stapten allemaal in de auto. Papa bracht ze naar het huis van hun tante. Caleb rende op zijn tante en neef af en gaf ze een dikke knuffel.
‘Ik heb jullie gemist!’ zei hij.
Zijn tante glimlachte. ‘Ik heb jullie ook gemist! Kom, ik heb wat lekkers voor jullie gemaakt.’
Twee dagen lang speelde Caleb met zijn broer, zus en neef. Ze speelden videospelletjes, maakten tekeningen en speelden buiten. Maar op de derde dag voelde Caleb zich niet lekker. Hij voelde zich slapjes en had pijn.
‘Je bent vast moe van al dat spelen’, zei zijn tante. Ze gaf hem een glas water. Caleb ging die dag vroeg naar bed.
Toen hij wakker werd, voelde hij zich nog slechter. Hij kon zich nauwelijks bewegen! Hij had over zijn hele benen uitslag. Zijn tante maakte zich zorgen. Ze belde mama.
Al gauw haalden mama en papa Caleb op en brachten hem naar het ziekenhuis. De dokter onderzocht hem. Hij zei dat Caleb een ziekte had die knokkelkoorts heet. Dat klonk eng.
‘Goed dat u hem naar het ziekenhuis hebt gebracht’, zei de dokter. ‘Hij moet hier een tijdje blijven zodat we hem in de gaten kunnen houden.’
Een verpleegster nam ze mee naar een kamer met drie andere zieke kinderen. Mama hielp Caleb in zijn bed. Ze pakte hem stevig vast en sprak een gebedje uit. Toen gingen mama en papa weg.
Caleb was bang. Hij begon een jeugdwerkliedje te zingen om zich beter te voelen.
Hij zong: ‘Hemelse vader, hoort U mijn gebed, en is het waar dat U daarboven op mij let?’
De andere kinderen luisterden. ‘Wat voor liedje was dat?’ vroeg een jongen.
‘Ik heb het in het jeugdwerk geleerd’, zei Caleb. ‘Ik voel me moediger als ik het zing. Het herinnert me eraan dat mijn hemelse Vader altijd voor me klaarstaat.’
‘Kun je het nog een keer zingen?’ vroeg een meisje. ‘Ik vind het erg mooi.’
Toen Caleb het liedje nog eens zong, verdween zijn angst.
‘Wat is het jeugdwerk?’ vroeg het andere meisje. Caleb vertelde ze alles over de kerk en het jeugdwerk. Hij gaf zijn getuigenis van onze hemelse Vader en Jezus Christus.
Caleb zong elke dag jeugdwerkliedjes voor de andere kinderen tot hij weer naar huis mocht. Hij vertelde ook verhalen uit de Schriften. Hij voelde zich er beter door, en hij wist dat het hen ook hielp. Hij was blij dat hij zelfs in het ziekenhuis over het evangelie kon vertellen.
Illustraties, Maria Mola