Pioniers in elk land
Moira’s eerste toespraak
Ze wist dat ze het met de hulp van haar hemelse Vader kon.
Moira was zachtjes aan het neuriën terwijl ze met Mamá de kapel uitliep. De kerkdienst was net voorbij.
‘Hallo, Moira’, zei president Scott. Richard G. Scott was zendingspresident in Argentinië, waar Moira woonde. ‘Zou je volgende maand tijdens de districtsconferentie een toespraak willen houden?’
Moira slikte. Ze was nog maar 12 en had nog nooit een toespraak gehouden! ‘Ik kan het proberen’, zei ze.
President Scott glimlachte. ‘Dank je wel! Je zult het geweldig doen.’
Op weg naar huis was Moira’s hart snel aan het kloppen. ‘Ik weet niet of ik het wel kan’, zei ze.
‘Onze hemelse Vader zal je helpen’, zei Mamá. ‘Hij heeft je eerder ook al geholpen om moeilijke dingen te doen, toch?’
Moira knikte. Haar hemelse Vader had haar inderdaad al eerder geholpen. Zoals toen Mamá en zij een jaar geleden lid van de kerk waren geworden.
Moira had haar beste vriendin, Dorita, enthousiast over haar doop verteld. Maar toen Dorita’s ouders dat hoorden, mocht Dorita niet meer met Moira spelen. Moira voelde zich toen erg eenzaam.
Maar haar hemelse Vader had haar geholpen om nieuwe vriendschappen te sluiten. Op haar allereerste zondag in de kerk zag ze een meisje bij de deur staan.
‘Hoi’, zei het meisje. ‘Ik ben Carmen. Wil je naast mij zitten?’ Carmen en Moira werden al gauw goede vriendinnen.
Moira moest moedig zijn om tijdens de districtsconferentie te spreken. Maar ze wist dat ze het met de hulp van haar hemelse Vader kon. Moira werkte de daaropvolgende weken hard aan haar toespraak. Ze schreef op wat ze zou zeggen. Toen oefende ze hardop.
Eindelijk brak de dag van haar toespraak aan. Moira zat vooraan en keek naar alle mensen in de kapel. Er waren er zoveel!
Toen zag Moira iemand naar haar zwaaien. Het was Carmen! Moira zwaaide terug. Nadat ze haar vriendin in het publiek had gezien, voelde ze zich een beetje beter.
Toen Moira aan de beurt was, ging ze naar de microfoon. Ze haalde diep adem. Toen hield ze haar toespraak. Haar stem trilde in het begin een beetje. Maar ze kon voelen dat de Heilige Geest haar hielp. Aan het eind gaf ze haar getuigenis. ‘Ik weet dat Jezus leeft en van ons houdt. In de naam van Jezus Christus. Amen.’
Na de bijeenkomst ging iedereen naar buiten voor een picknick. Carmen kwam naar Moira toe en gaf haar een knuffel. ‘Je hebt het geweldig gedaan!’ zei ze.
‘Bedankt! Ik was bang, maar mijn hemelse Vader heeft me echt geholpen.’ Moira glimlachte. Ze had iets gedaan wat ze nog nooit eerder had gedaan, en daardoor was ze een pionier.
Argentinië is het op een na grootste land in Zuid-Amerika.
Binnenkort zijn er in Argentinië vijf tempels.
Argentinië heeft ruim dertig nationale parken.
Ouderling D. Todd Christofferson was een van de zendelingen die Moira en haar familie had onderwezen.
Toen Moira 12 was, was ze jeugdwerksecretaresse in haar gemeente.
Moira werkt tegenwoordig voor de kerk in Utah (VS).
Illustraties, Christopher Thornock