Van vriend tot vriend
Oost west, thuis best
Uit een interview met Sydney Walker.
Mijn betbetovergrootmoeder is Mary Wilson Montgomery. Ze is in Schotland geboren. Zij en haar man, Robert, voeren naar Canada op zoek naar nieuwe mogelijkheden.
In het voorjaar van 1845 ontmoetten ze de zendelingen. Die winter waren Mary en Robert klaar om lid van de kerk te worden. Ze moesten een gat in het ijs maken om zich te kunnen laten dopen!
Mary en Robert verhuisden naar Nauvoo (Illinois, VS) om bij andere kerkleden te zijn. Maar al gauw werden ze gedwongen om hun huis te verlaten. Ze gingen met een huifkar naar Utah. Ze vestigden zich in het noorden van Ogden aan de voet van een berg. Die deed Mary denken aan een berg in Schotland, de Ben Lomond (Lichtbakenberg). Ze vroeg de stadsbestuurders om deze berg ook Ben Lomond te noemen. Dat vonden ze goed.
Toen ik klein was, woonden mijn grootouders aan de voet van de Ben Lomond in Utah. We gingen vaak naar hun huis om feestdagen en bijzondere gebeurtenissen te vieren. In de winter ziet de sneeuw op de berg er als een gezicht uit. Mijn grootmoeder vertelde me dat de berg haar eraan herinnerde om sterk, moedig en trouw te zijn, net als Mary. Ze zei dat het was alsof een engel over ons waakte. ‘Zolang je de Ben Lomond maar kunt zien’, zei ze, ‘ben je thuis.’
Ik denk dat tempels net zoals de Ben Lomond zijn. Ze herinneren ons eraan om sterk, moedig en trouw te zijn. Als we naar de tempel kijken, denken we aan ons hemelse thuis. En je weet: oost west, thuis best!