“Pilin̄lin̄ ko an Tōmak,” Jera, M̧aaj 2024, pages 30–31.
Pilin̄lin̄ ko an Tōmak
Jacob ekar wōr juon an jorrāān—ekar aolep iien lukkuun emejkiki!
Bwebwenato in ekar bōk jikin ilo Brazil.
“Jacob, kwojeļā ke uwaak eo?” Mrs. Lelis ekar kajjitōk.
Jacob ekar kōpeļļo̧k mejān im kar kotak bōran jān ioon tebōļ eo. Aolep rijikuuļ ro m̧ōttan ilo kūlaaj eo raar reilo̧k n̄an e. Rūkaki eo an ekar kalimjōke e barāinwōt. Ekar en̄jake an jook. Ekar bar mejurļo̧k ilo kūlaaj eo!
“Joļo̧k aō bōd, Mrs. Lelis,” ekar ba. “Kwomaron̄ ke bar ba kajjitōk eo?”
“Aaet. Bōtaab jouj bōjrak am kiki ilo kūlaaj.”
Ekar nukjōkļo̧k ilo jea eo an. “Ekwe, em̧m̧an.”
Jacob ekar itok n̄an jikuuļ eo an ekāāl jejjo wōt wiik remootļo̧k. Ekar iakwe katak, im rijikuuļ ro m̧ōttan ilo kūlaaj eo raar em̧m̧an. Jacob ekar wōr juon an jorrāān—ekar aolep iien lukkuun emejkiki! Jikuuļ kāāl eo an ekar lukkuun ettoļo̧k, kōn menin ekar aikuj in ruj ilo jibbon̄ tata wōt n̄an an pād ilo awa eo ejetjet.
Ilo jinoin, ekar pidodo n̄an m̧ad ilo kūlaaj. Bōtaab menin ekar penļo̧k im penļo̧k. Jet iien Jacob ekar kanooj in m̧ōk ekar kikiļo̧k.
Raan eo tok juon, būrinjibōļ eo an jikuuļ eo ekar kajjjitōk ippān Jacob im ro jinen im jemen n̄an kweilo̧k ippān. Liin ekar ettōn̄ dikdik im karuwaineneik er n̄an lowaan opiij eo an.
“Ij m̧ōņōņō kom̧ij pād ijin” liin ekar ba. “Jacob ej juon rijikuuļ em̧m̧an Bōtaab rūkaki eo an ej ba ejjab itok limoin ilo kūlaaj ko an. Jet iien ejjab leļo̧k an im ekar āinwōt elukkuun in m̧ōk. Em̧m̧an ke an pād?”
Jinen ekar em̧ajidjid. “Jacob ekar buuļ jerbal bwe en maron̄ etal n̄an jikuuļ ijin, bōtaab elukkuun in ettoļo̧k jān m̧weo im̧ōm. E ej aikuj in ruj wōt in jibbon̄ tata aolep raan. Kōn menin ej emejkiki ilo kūlaaj ko an in jibbon̄.
“Oh, ede in men ke?” būrinjibōļ ekar ba. “Kwoj aikuj kajjieon̄ ipilin̄lin̄ in kope! Door jejjo pilin̄lin̄ in kope eo ekanooj in kajoor ilo dān eo nimenj Jacob kajjojo jibbon̄. Men in enaaj dāpij an ruj.”
Jacob ekar mejān pok. “Akō baam̧le eo am ejjab idaak kope.”
Būrinjibōļ eo ekar erreitok in tarpok. “Enaaj pen n̄an kwe n̄an katak eļan̄n̄e eban bōjrak am̧ kikiļo̧k. Bolen kwoj aikul ļōmņak kake.”
Ke raar ilo̧k jān opiij eo an principal eo, ļōmņak ko an Jacob raar kapokpok. Ekar kōņaan bwe en em̧m̧anļo̧k an jikuuļ, bōtaab ekar kōņaan bwe en ļoor kien ko barāinwōt.
Bon̄ōn eo, baam̧le eo an raar riit kōn Naan in Mālōtlōt ilo jeje ko rekwojarjar.
Ke ekar an Jacob iien, ekar riit, “Im aolep ro rekwōjarjar rej keememej n̄an kōjparok im kōm̧m̧an ennaan kein . . . naaj lo mālōtlōt im eļap mennin aorōk ko an jeļāļo̧kjeņ. Im renaaj ettōr im jab mōk, im naaj etetal im jab parōk.”*
Innām ekar wōr juon an ļōmņak.
Ekar jutak jān jea eo an. “Ijello̧kin pilin̄lin̄ in kope, inaaj kōjerbal pilin̄lin̄ tōmak!”
“Ta meļeļe in am̧ ba?” jemen ekar kajjitōk.
Jacob ekar ettōn̄ dikdik. “Aolep jibbon̄ m̧okta jān m̧abun̄, jemaron̄ ba juon jar im kajjitōk ippān Jemedwōj Ilan̄ n̄an kōjeraam̧m̧an eō bwe in jab lukkuunin emejkiki. Jar ko ad renaaj āinwōt pilin̄lin̄ ko an tōmak!”
Jinō im Jema raar barāinwōt ettōn̄ dikdik. “Ej juon ļōmņak ekanooj in em̧m̧an!” Jema ekar ba:
Jibbon̄ōn eo tok juon, baam̧le eo aer ekar bukwelōlō im kōm̧m̧ane juon jar bwe Jacob en wōr an kajoor n̄an an ruj wōt. Raar kōm̧m̧an ejja menin wōt raan eo tok juon. Im raan eo ālkin. Kajjojo bon̄, Jacob ekar kajjieon̄ m̧ōkaj an etal n̄an kiki barāinwōt. Kajjojo jibbon̄ baam̧le eo an Jacob ekar wōr aer tōmak bwe Jemedwōj Ilan̄ enaaj kar jipan̄ e.
Jān iien n̄an iien, pilin̄lin̄ ko an tōmak raar jerbal. Jacob ekar leļo̧k an n̄an aolepān raan eo! Anij ekar uwaake jar ko aer. Im Jacob ekar jeļā E ekar utiej būruōn kōn e n̄an ļoor Naan in Mālōtlōt.
“Kopojak ke n̄an kūlaaj, Jacob?” Mrs. Lelis ekar kajjitōk juon jibbon̄ ke ekar etetalļo̧k n̄an lowaan kūlaaj ruum̧ eo.
Jacob ekar em̧ajidjid kōn juon mejān ettōn̄ dikdik eļap. Ekar wōr an pilin̄lin̄ ko an tōmak m̧okta jān jikuuļ. Ekar pojak n̄an aolep men!
Kōmeļeļe ko jān Raquel Martín