”بیائید، از من پیروی کنید”با انجام عشق و خدمت مسیحی

توسّط ارشد رابرت دی. هیلز

از گروه دوازده رسولان

بعنوان مریدان آخرین زمان ناجی، با عشق و خدمت به فرزندان خدا به سوی او میائیم.

ایلای وایسل برندۀ جایزۀ نوبل وقتی در بیمارستان بخاطر جراحی قلب بستری بود توسّط نوۀ پنج ساله اش ملاقات شد. وقتی پسر کوچک به چشمان پدر بزرگش نگاه کرد، متوجّه درد او شد. ”پدر بزرگ، او پرسید، ”اگر من ترا بیشتر دوست داشتم، شما [کمتر رنج می بردی]؟ ¹ امروز من از هر کدام از ما چنین سؤالی را می پرسم: ”اگر ما ناجی را بیشتر دوست بداریم، آیا کمتر رنج خواهیم برد؟”

وقتی ناجی از مریدانش خواست که از او پیروی کنند، آنها بر طبق قانون موسی زندگی می کردند، شامل ”چشم برای چشم، و دندان برای دندان بود،”² امّا ناجی برای تکمیل آن قانون از طریق کفّارۀ خود آمده بود. او اصول جدیدی را تعلیم داد: ”دشمنان خود را دوست بدارید، به آنهائی که شما را نفرین می کنند برکت دهید، به آنهائی که از شما متنفّر هستند خوبی کنید، و برای آنهائی که با کینه توزی از شما سوء استفاده می کنند، و شما را اذیّت می کنند دعا کنید.”³

به مریدان تعلیم داده شد که از روشهای انسان طبیعی به روشهای مهر و محبّت ناجی روی آورند با جایگزین کردن مشاجره با بخشش، مهربانی، و دلسوزی. ”فرمان نوین” که ”یکدیگر را دوست بدارید”⁴ همیشه آسان نبود. وقتی مریدان در بارۀ معاشرت با گناهکاران و بعضی از طبقات مردم نگران بودند، ناجی صبورانه تعلیم داد، ”از آنجا که شما آنرا برای حقیر ترین برادران من انجام داده اید، انگار که برای من انجام داده اید.”⁵ یا، همانطور که پیامبر کتاب مورمون بیان کرد، ”وقتی که شما در خدمت انسان ها هستید انگار که در خدمت به خدا می باشید.”⁶

بعنوان مریدان آخرین زمان ناجی، با عشق و خدمت به فرزندان خدا به سوی او میائیم. وقتی این کار را انجام می دهیم، سختی، رنج، و درد جسمی شاید قابل اجتناب نباشند، امّا رنج معنوی کمتر خواهد بود. حتّی در سختی های مان می توانیم لذّت و آرامش تجربه کنیم.

عشق و خدمت مسیحی ما طبیعتاً از خانه شروع می شود. والدین، شما بعنوان معلّمان و مأمورین مذهبی مهربان برای فرزندان و نو جوانان فراخوانده شده اید. آنها جستجویان شما هستند. شما مسئولیّت کمک کردن برای تغییر مذهب آنها را دارید. در حقیقت، همۀ ما در جستجوی تغییر مذهب هستیم—که معنایش سرشار از عشق ناجی گشتن است.

وقتی از عیسی مسیح پیروی می کنیم، عشق او ما را تشویق می کند که یکدیگر را در این سفر فانی حمایت کنیم. ما نمی توانیم آنرا به تنهائی انجام دهیم.⁷ شما بار ها این ضرب المثل کویکر را از من شنیده اید: تو بمن کمک کن، من به تو کمک خواهم کرد، و با هم تا ابد صعود خواهیم کرد.⁸ بعنوان مریدان، ما اینرا با تعمید خود آغاز می کنیم، تمایل خود را ”برای بدوش گرفتن بار یکدیگر نشان می دهیم، که سبکتر گردند.”⁹

”تعلیم[دادن] اصول مژده به یکدیگر”¹⁰ راهی برای عشق و خدمت به یکدیگر است. والدین و پدر و مادران بزرگ، ما تمایل به ماتم از احوال دنیا می کنیم—که مدارس شخصیّت اخلاقی آموزش نمی دهند. امّا کار های زیادی مامی توانیم انجام بدهیم. ما می توانیم از لحظات آموزش در خانواده های خود استفاده کنیم—یعنی الان. اجازه ندهید که تلف بشوند. وقتی فرصتی پیش میاید که می توانید افکار خود را در بارۀ مژده و درس های زندگی در میان بگذارید، همه چیز را متوقّف کرده، بنشینید، و با فرزندان و نوه هایتان صحبت کنید.

ما نباید نگران باشیم که معلّمان تربیت شده و خبره نیستیم. هیچ کلاس تربیتی بهتر از مطالعۀ شخصی کتاب های مقدّس، دعا کردن، تعمّق نمودن، و جویا شدن روح القدُس نیست. روح القدُس شما را هدایت خواهد کرد. من به شما قول می دهم: فراخواندگی والدین شامل هدیۀ تدریس راه های درست برای خود و فرزندان شما می باشد. بیاد داشته باشید، عشق خدا قدرت او در نفوذ عادلانۀ ما است. ”ما او را دوست میداریم، چرا که او اوّل ما را دوست داشت.”¹¹

نوجوانان، شما برخی از مؤثّر ترین معلّمان مژده هستید. شما به کلیسا میائید که یاد بگیرید که بتوانید به خانه بر گشته و به خانواده ، همسایه ها، و دوستان خود تدریس و خدمت کنید. نترسید. با ایمان از آنچه که میدانید حقیقت دارد گواهی بدهید. رشد مبلّغین تمام وقت مذهبی بخاطر زندگی وقف شده و با ایمان است—با استفاده از وقت و استعداد و گواهی شان به دیگران خدمت کرده و به آنها برکت می دهند. وقتی گواهی خود را از مژده در میان می گذارید، ایمان تان رشد کرده و اعتماد به نفس تان افزایش خواهد یافت.

برخی از تأثیر گذارترین خدمات مسیحی ما با مطالعۀ خانوادگی کتاب های مقدّس، دعا های خانوادگی، و شورا های خانوادگی داده می شوند. برای بیش از یک صد سال، رهبران کلیسا از ما خواسته اند که هر هفته زمان منظّمی برای این کنار بگذاریم. امّا بسیاری از ما هنوز از این برکات استفاده نمی بریم. گرد همائی شب خانوادگی یک سخنرانی از والدین نیست. آن زمانی است برای در میان گذاشتن مفاهیم و تجارب معنوی، برای کمک به فرزندان در یاد گیری و مراقبت و شراکت، خوش گذرانی با هم، گواهی دادن با هم، و رشد کردن با هم. وقتی هر هفته گرد همائی شب خانوادگی داریم، عشق مان برای یکدیگر رشد کرده و کمتر رنج خواهیم برد.

بیائید بیاد داشته باشیم، مهمترین کاری که ما در خانواده انجام می دهیم از طریق قدرت روح القدُس است. وقتی با عصبانیّت صدای خود را بلند می کنیم، روح القدُس ما و خانوادۀ ما را ترک می کند. وقتی با عشق سخن می گوئیم، روح القدُس می تواند با ما باشد. بیائید بیاد داشته باشیم که فرزندان و نوه های مان عشق ما را با اندازۀ زمانی که با آنها می گذرانیم می سنجند. بالا تر از همه، صبور باشید و تسلیم نشوید!

کتاب های مقدّس بما می گویند وقتی که بعضی از فرزندان روحی پدر بهشتی تصمیم گرفتند که از طرح او پیروی نکنند، بهشت ها گریان شدند.¹² بعضی از والدین که فرزندان شان را دوست داشته و تعلیم داده اند همچنان گریانند وقتی فرزندان شان تصمیم می گیرند که از طرح خداوند پیروی نکنند. چکاری والدین می توانند انجام دهند؟ ما نمی توانیم با دعا آزادی انتخاب را از آنها سلب، کنیم. پدر پسر ولخرج را بیاد آورید، که صبورانه منتظر پسرش شد که ”به خودش [بیاید]،”در حالی که همیشه مراقب او بود. و ”وقتی که او هنوز خیلی فاصله داشت،” به سویش دوید.¹³ ما می توانیم در بارۀ اینکه کی صحبت کنیم، چه بگوئیم، و آری، در بعضی مواقع، چه زمانی ساکت بمانیم برای راهنمائی دعا کنیم. بیاد داشته باشید، فرزندان و اعضای خانوادۀ ما قبلاً در دنیای پیشین تصمیم گرفتند که از ناجی پیروی کنند. بعضی اوقات، تنها از طریق تجارب زندگی خود این احساسات مقدّس دوباره زنده می شوند. نهایتاً، انتخاب عشق و پیروی از خداوند باید تصمیم خودشان باشد.

یک راه دیگری برای نشان دادن عشق خود به ناجی برای مریدان وجود دارد. امروز من به همۀ آنهائی که بعنوان پرستار به خداوند خدمت می کنند ادای احترام می کنم. چقدر خداوند شما را دوست دارد! در خلوت، بدون سر و صدا، شما در پیرو کسی هستید که وعده داد، ”پدرت که در خفا می بیند، خودش آشکاراً پاداش خواهد داد.”¹⁴

من در بارۀ همسایه ام فکر می کنم که زنش از مرض آلزایمر رنج می برد. هر یکشنبه برای پوشیدن لباس برای جلسۀ کلیسا به او کمک می کرد، مویش را شانه می زد، صورتش را آرایش می داد، حتّی گشواره هایش را می زد. با انجام این خدمت، او سرمشقی برای همۀ مردان و زنان در شعبۀ ما بود—در واقع، برای تمام دنیا. روزی زنش به او گفت، ”من فقط می خواهم دوباره شوهرم را ببینم و با او باشم.”

او جواب داد، ”من شوهرت هستم.”

و زنش با مهربانی جواب داد، آه، چه خوب!”

من نمی توانم در بارۀ پرستاری حرف بزنم بدون تشخیص یک پرستار مخصوص در زندگی خودم—مرید مخصوص ناجی برای من—شریک ابدیم، مری. او در دادن عشق و پرورش از هیچ چیزی دریغ نکرده است. دست هایش منعکس لمس و حفاظت ملایم ناجی هستند. من بدون او به اینجا نمی رسیدم. و با او، خواهم توانست که تا آخر تحمّل کرده و در زندگی ابدی با او باشم.

اگر شما عمیقاً از دردی رنج می برید، با دیگران یا به تنهائی، من از شما می خواهم که اجازه دهید ناجی پرستار تان باشد. به عشق با عظمت او تکیه کنید.¹⁵ اطمینان او را بپذیرید. ”من شما را بدون آرامش نخواهم گذاشت: من به پیش شما خواهم آمد،” او قول می دهد.¹⁶

برادران و خواهران، اگر هنوز اینکار را انجام نداده ایم، بیائید که بیشتر به سوی عفو، مهربانی، و عشق گام برداریم. بگذارید احساسات خشنی را که اغلب در دل انسان طبیعی است نفی کرده و پرستاری، عشق، و صلح ناجی را جایگزین کنیم.¹⁷

اگر ”به دانش شکوه [و نیکی] خدا پی برده اید”¹⁸ و همچنین ”به کفّارۀ او که از آغاز آفرینش دنیا فراهم گشته است،”¹⁹ ”هر گز قصد صدمه به یکدیگر را نداشته، بلکه در صلح و آرامش زندگی خواهید کرد. … و هر گز به فرزندان خود اجازه نخواهید داد که … از قوانین خدا سر پیچی کنند، و با یکدیگر جنگ و جدال نمایند. … بلکه به آنها تعلیم خواهید داد … که یکدیگر را دوست داشته، و به همدیگر خدمت کنند.”²⁰

درست قبل از مصلوب شدن ناجی، به رسولانش تعلیم داد: ”من یک فرمان جدید به شما می دهم، که یکدیگر را دوست بدارید؛ چنانکه من شما را دوست دارم”²¹ و ”اگر شما مرا دوست دارید، از فرامینم پیروی کنید.”²²

من گواهی می دهم که احساس حقیقی ناجی برای ما در آن مجسّمۀ توروالدسن با آغوش باز منعکس است مسیح آغوش او همیشه باز است،²³ اشاره می کند، ”بیائید، از من پیروی کنید.” ما با عشق و خدمت به یکدیگر و نگهداشتن فرامینش از او پیروی می کنیم.

من گواهی ویژه می دهم که او زنده است و ما را با عشق کاملی دوست دارد. این کلیسای او است. توماس اس. مونسون پیامبر او در روی زمین است. که ما پدر بهشتی و پسرش را بیشتر دوست بداریم، و کمتر رنج بکشیم، دعای من است. بنام عیسی مسیح، آمین.