خدمت کردن
هر عضوی مورد احتیاج هست، و هر عضوی باید فرصت خدمتگزاری را داشته باشد.
بعنوان یک پسر جوان از کارکردن در مزرعۀ عمویم لایمن و عمّه ام دوروتی لذّت میبردم. معمولاً عمو لایمن طرح کار ها را می ریخت و عمّه دوروتی کامیون قدیمی داج را رانندگی میکرد. من هنوز خاطرۀ ترسناکی را بیاد دارم زمانی که کامیون ما در گل فرو رفت وقتیکه از تپّۀ شیب دار بالا میرفتیم: عمویم فریاد زد، ”بگذار توی دندۀ کمکی، دوروتی!” آنوقت بود که من شروع به دعا کردم. به نحوی، با کمک خداوند و بعد از سائیدن دنده ها، عمّه دوروتی دندۀ کمکی را پیدا کرد. با تمام چرخ ها قفل شده، کامیون بطرف جلو به حرکت افتاد و کار ما ادامه یافت.
”گذاشتن در.دندۀ کمکی” به یک دنده اشاره می کند که در آن تعدادی از دنده ها با هم کار می کنند که گشتاور بیشتری تولید کنند.1 دندۀ کمکی، همراه با چهار چرخ، اجازه میدهد که در دندۀ کوچک، با قدرت بیشتر، حرکت کنی.
دوست دارم فکر کنم که هر کدام از ما مانند یک دندۀ کمکی هستیم وقتی در کلیسا خدمت می کنیم—در بخش ها، شاخه ها، در گروه ها و امدادی ها.همانطور که دنده هابا هم کار می کنند که قدرت بیشتری را ایجاد کنند، ماهم قدرت بیشتری داریم وقتی به هم ملحق می شویم. وقتی برای خدمت به یکدیگرمتّحد می شویم، کار های بیشتری انجام میدهیم تا با خودمان. با هم بودن و متّحد شدن هیجان انگیز است چنانکه در کار خدا خدمت و کمک می کنیم.
خدمت کردن یک برکت است
فرصت برای خدمت کردن یکی از بزرگترین برکات عضویّت در کلیسا است.2 خداوند گفته است، ”اگر تو مرا دوست داری باید به من خدمت کنی،”3 و ما با کمک به دیگران در خدمت او هستیم.4
با خدمت کردن، به خدا نزدیکتر می شویم.5ما او را چنان می شناسیم که در غیر آن صورت ممکن نبود. ایمان مان به او افزایش می یابد. مشکلات ما چشم انداز دیگری می گیرند. زندگی رضایت بخش تر می گردد. عشق ما به دیگران افزایش می یابد، همچنان تمایل ما برای خدمت کردن. از طریق این فرایند پُر برکت، ما بیتشر مانند خدا می شویم، و برای باز گشت به حضورش آمادگی بهتر داریم.6
همانطور که رئیس ماریون جی. رامنی تعلیم داد: ”خدمت چیزی نیست که ما آنرا تحمّل می کنیم که بتوانیم حقّ زندگی کردن در ملکوت بهشتی را حائز شویم. خدمت پایۀ اساسی زندگی الهی در ملکوت بهشتی است.”7
خدمت میتواند دشوار باشد
ولیکن، خدمت در کلیسا، میتواند دشوار باشد اگر از ما بخواهند کاری بکنیم که ما را مشوّشکند، اگر از خدمت کردن خسته شویم، یا اگر فراخوانی را که دریافت می کنیم در ابتدا مورد رضایت ما نباشد.
اخیراً مأموریّت جدیدی دریافت کردم. من در ناحیّۀ جنوب شرقی آفریقا خدمت میکردم. آن هیجان انگیز بود خدمت کردن در جائیکه کلیسا تقریباً تازه و در حال رشد بود و ما مقدّسین را دوست داشتیم. سپس مأموریّت یافتم که به ادارۀ مرکزی کلیسا برگردم، و راستش را بگویم، من چنان مشتاق نبودم. تغییر در مأموریّت برخی مجهولات به ارمغان آورد.
یک شب بعد از اندیشیدن در بارۀ تغییرات آینده، من پدر-پدربزرگم جوزف اسکین را در خواب دیدم. از دفتر خاطراتش میدانستم از موقعی که او و همسرش، ماریا، به ناوو مهاجرت کردند، او آرزو داشت که خدمت کند، بنابراین جوزف اسمیت را پیدا کرد و پرسید چگونه میتواند خدمت کند. پیامبر او را فرستاد تا در مزرعه ای کار کند و به او گفت که سعی نهائی خودش را بکند، بنابراین او سعی خودش را کرد. او در مزرعۀ اسمیت کار کرد.8
من پیرامون امتیازی که جوزف اسکین به آن طریق مأموریّتش را دریافت کرد تعمّق کردم. ناگهان تشخیص دادم که من هم همان امتیاز را دارم، چنانکه همۀ ما داریم. تمام فراخوانی های کلیسا از جانب خدا صادر می شوند—از طریق خدمتگزاران منصوبش.9
بطور وضوح یک تأئید روحانی احساس کردم که مأموریّت جدید من الهام شده بود. این مهم است که ما رابطۀ آنرا بدانیم—که فراخوانی های ما از طرف خدا از طریق رهبران کشیشی ما میایند. بعد از این تجربه، رفتار من عوض شد، و من با آرزوی فراوان آمادۀ خدمت شدم. من برای برکت توبه و عوض شدن قلبم سپاسگزارم.من این مأموریّت جدیدم را دوست دارم.
حتّی اگر فکر کنیم که فراخوانی ما در کلیسا ایدۀ رهبر کشیشی بوده یا آن بما صادر شده زیرا هیچ کس دیگری آنرا قبول نکره است، با خدمت کردن برکت دریافت خواهیم کرد. امّا وقتی دست خدا رادر فراخوانی خود تشخیص می دهیم و از صمیم قلب خدمت می کنیم، قدرت اضافی در خدمت ما ظاهر می شود، و ما خدمتگزاران واقعی عیسی مسیح می شویم.
خدمت ایمان لازم دارد
انجام فراخوانی به ایمان احتیاج دارد. مدّت کوتاهی بعد از شروع کار جوزف در مزرعه، او و ماریا،شدیداً مریض شدند. آنها پول نداشتند و در میان غریبه ها زندگی می کردند. آن موقعیّت سختی برایشان بود. در دفتر خاطراتش، جوزف نوشت، ”ما بکار خود ادامه دادیم [و] با ایمان کمی که داشتیم نسبت به کلیسا وفادار ماندیم، هر چند که شیطان تلاش کرد که ما را نابود کرده و برگرداند.”10.
من، همراه با صد ها نسل های دیگر، تا ابد از جوزف و ماریا سپاسگزاریم که برنگشتند. با پایداری در مورد فراخوانی ها و وظایف مان با همۀ ایمانی که داریم برکت دریافت می کنیم.
من یک معلّم بسیار خوب آئین مژده را می شناسم که الهام بخش کلاسی است که تدریس میکند، امّا همیشه اینطور نبوده است. بعد از پیوستن به کلیسا، او مأموریّت یافت که کودکان را درس دهد. او احساس کرد که مهارت تدریس را ندارد، امّا چون از اهمیّت خدمت آگاه بود، آنرا پذیرفت. ترس بزودی او را فرا گرفت، وبه کلیسا نرفت که مجبور نشود تدریس کند. خدا را شکر، معلّم خانگیش متوجّه غیبتش شده، به دیدنش رفت، و دعوتش کرد که برگردد. اُسقف و اعضای بخش کمکش کردند. سرانجام، با افزایش ایمان، شروع به تدریس کودکان کرد. با کاربرد اصولی که حالا در تعلیم دادن به روش ناجی، خداوند تلاش هایش را برکت داد و او یک معلّم با استعداد شد.11
مرد یا زن طبیعی در همۀ ما بهانه هائی برای انجام خدمت داریم از قبیل ”من آمادۀ خدمت کردن نیستم؛ من باید بیشتر بیآموزم،” ”من خسته هستم و احتیاج به استراحت دارم،” ”من پیر هستم— نوبت شخص دیگری است،” یا من خیلی کار دارم.”
برادران و خواهران، پذیرفتن و انجام یک فراخوانی یک عمل ایمانی می باشد. ما می توانیم به آنچه که پیامبر ما، رئیس توماس اس. مونسون، بار ها تعلیم میدهد اعتماد کنیم: ”فردی را که خداوند فرا میخواند، واجد شرایط می کند” و وقتی که ما فرمانبردار خداوند هستیم، حقّ دریافت کمک از او را داریم.”12 اگر چه مستغرق یا در حال جریان هستیم،اگر چه خیلی می ترسیم یا اینکه خیلی خسته هستیم، خداوند از ما میخواهد که در دندۀ کوچک گذاشته، قدرت بیشتر بگیریم و خدمت کنیم.
من هیچ نشانه ای نمی بینم که رئیس مونسون و همکارانش در ریاست اوّل و اعضای گروه دوازده رسولان بسیا مشغول یا خسته هستند. آنها به راهی الهام بخش سرمشق قدرتی هستند که به زندگی ما میاید اگر ایمان داشته باشیم، وظایف را قبول کنیم، و آنها را با تعهّد و فداکاری انجام دهیم. آنها [شانه های خود] را سالها قبل بر چرخها قرار داده”13، و بجلو حرکت کردن ادامه میدهند.
بله، آنها در فراخوانی های مهمی خدمت می کنند، امّا هر فراخوانی یا وظیفه مهم میباشد. رئیس گوردون بی. هینکلی، یک پیامبر و رئیس کلیسا گفت: ”ما همه در این کوشش بزرگ سهیم هستیم.… تعهّد شما در حوزۀ مسؤلیّت تان به همان جدیّت تعهّد من در حوزۀ مسؤلیّت من میباشد. هیچ فراخوانی در این کلیسا کوچک یا کم اهمیّت نیست ”14 هر فراخوانی مهم است.15
بیائید خدمت کنیم
بیائید در ایمان افزایش یابیم، ”[ شانه های مان] را بر چرخ ها قرار داده، و این کار با ارزش را پیش ببریم.”16 بیائید ”با عمّه دوروتی با ایمان، ”در دندۀ کمکی،”بگذاریم. برادران و خواهران، بیائید خدمت کنیم.
اگر می خواهید اٌسقف یا رئیس شاخۀ کلیسا را خوشنود کنید، این سؤال را بپرسید ”چه کمکی می توانم انجام دهم؟ ”خداوند می خواهد در کجا خدمت کنم؟” چنانکه او دعا می کند و مسؤلیّت های شخصی، خانوادگی، و شغلت را در نظر می گیرد، او الهام خواهد گرفت که فراخوانی مناسبی به شما پیشنهاد کند. وقتی که تأئید می شوید، یک برکت کشیشی دریافت خواهید کرد که در موفقیّت شما کمک خواهد کرد. شما برکت خواهید یافت! هر عضوی مورد احتیاج است، و هر عضوی احتیاج به فرصتی دارد که خدمت کند.17
عیسی مسیح سرمشق ما است
عیسی مسیح، سرمشق بارز ما، زندگی خود را وقف انجام کار پدر نمود. در شورای بزرگ قبل از تشکیل این دنیا، عیسی از آغاز انتخاب و مسح یافته، داوطلب شد، ”من اینجا هستم، مرا بفرست.”18 با انجام این وظیفه، او عملاً خدمتگزار همۀ ما گردید. از طریق عیسی مسیح و قدرتی که ما از کفّاره اش میگیریم، میتوانیم خدمت کنیم. او ما را یاری خواهد داد.19
من عشق قلبی خود را تقدیم آنهائی میکنم که ممکن است نتوانند در کلیسا بخاطر شرایط شخصی به روش سنتّی خدمت کنند امّا زندگی خود را در خدمت صرف می کنید. من دعا میکنم که درتلاش های خود برکت یابید. من همچنین سپاسگزارم از افرادی که هر هفته برای خدمت خود اهمیّت خاص قایلند، همچنین از آنهائی که بزودی فراخوانی برای خدمت دریافت خواهند کرد. همۀ خدمات و از خود گذشتگی ها با ارزش می باشند،.مخصوصاً توسّط آن کسی که ما در خدمتش هستیم. همۀ آنهائی که خدمت می کنند فضل خدا را دریافت خواهند کرد.20
هر چند که سنّ یا شرایط ما باشد، بگذارید که خدمت عادت ما باشد.”21 در فراخوانی خود خدمت کنید. به یک مأموریّت مذهبی بروید. به یک غریبه خدمت کنید. به همسایۀ خود خدمت کنید. فقط خدمت کنید.
باشد که خداوند هر کدام از ما را بخاطر تلاش هایمان برای خدمت برکت داده و پیروان واقعی عیسی مسیح گردیم.22 من گواهی میدهم که او زنده است و کارش را هدایت می کند. به نام عیسی مسیح، آمین.