آئین شام می تواند بما کمک کند تا مقدّس شویم
پنج راه برای افزایش دادن اثر و قدرت مداوم شرکت کردن در آئین شام مقدّس را در نظر بگیرید.
یکی از اوّلین خاطرات من در بارۀ جلسۀ آئین شام است که در خانۀ مان در وارمامبول، استرالیا برگزار شد. بین ١٠ تا ١۵ نفر به شاخۀ ما آمدند، و پدرم، یکی از سه کسانی که مجوّز کشیشی داشت، مرتّباً فرصت برکت دادن آئین شام را داشت. احساسم را هنگامی که او متواضعانه و با احتیاط کلمات دعای آئین شام را میخواند به یاد دارم. اغلب صدایش میلرزید هنگامی که روح القدُس را حس میکرد. او گاهاً باید مکس میکرد که احساساتش را کنترل نماید تا بتواند دعا را تمام کند.
بعنوان یک بچۀ-پنج-ساله، نمیتوانستم معنای همۀ آنچه را که گفته یا کرده می شد درک کنم؛ ولیکن، میدانستم چیزی مهم اتّفاق می افتاد. من می توانستم آرامش و تأئید روح القدُس را هنگامی که پدرم عشق ناجی را برای ما فکر میکرد احساس کنم.
ناجی تعلیم داد: ”اینرا شما همواره برای کسانی که توبه می کنند و بنام من تعمید می یابند انجام دهید؛ و شما اینرا به یاد خونم، که برای شما ریخته ام انجام دهید، که شما بر پدر گواهی دهید که شما همواره مرا به یاد خواهید آورد. و اگر شما مرا همواره به یاد داشته باشید شما روح مرا همراه خود خواهید داشت.”(٣ نیفای ١١:١۸).
من همۀ مان را دعوت میکنم که پنج راه برای افزایش دادن اثر و قدرت مداوم شرکت کردن در آئین شام مقدّس را در نظر بگیریم، یک آئین که می تواند بما کمک کند که مقدّس شویم.
١. از قبل آماده شوید
ما می توانیم قبل از شروع جلسۀ آئین شام خود را آماده کنیم. شنبه ممکن است روز خوبی برای تأمّل پیشرفت معنوی و آمادگی ما باشد.
زندگی فانی هدیۀ ضروری در سفرمان برای شدن مانند پدر بهشتی ما است. الزاماً، شامل مشکلات و چالشهائی است که فرصت هائی برای تغییر و پیشرفت ما فراهم می سازد. پادشاه بنجامین تعلیم داد که ”چونکه انسان طبیعی دشمن خد است،… و برای همیشه، و همیشه خواهد بود، مگر اینکه او به نجواهای روح القدُس تن دهد، و انسان طبیعی بودن را کنار بگذارد و از راه کفّارۀ مسیح خداوند مقدّس شود” (موصایا ١٩:٣). شرکت کردن در آئین شام این فرصت را به ما میدهد که قلب و روحمان را کاملاً در اختیار خدا قرار دهیم.
با آماده شدن ، ما دل شکسته می شویم وقتی از کفّارۀ مسیح ابراز قدردانی کرده، برای اشتباهات و کمبودی هایمان توبه می کنیم، و از پدر برای ادامۀ سفر مان برای شدن مانند او تقاضای کمک می کنیم. ما سپس میتوانیم چشم براه فرصتی باشیم که آئین شام فراهم میکند تا ایثار او را بیاد آورده و تعّهدات خود را برای همۀ پیمان ها تجدید نمائیم.
٢. زود بیائید
تجربۀ آئین شام میتواند بهتر شود وقتی ما قبل از شروع جلسه بیائیم و هنگام موسیقی مقدّمه تعمّق کنیم.
رئیس بوید کی. پکر تعلیم داد: ”موسیقی مقدّمه، وقتی با احترام نواخته می شود، روح را تغذیه میکند. الهام گرفتن را دعوت میکند.”1 ”این زمانی نیست،” رئیس راسل ام. نلسون توضیح داد، ”برای گفتگو یا فرستادن پیامها بلکه زمانی است برای دعای اندیشه چنانکه رهبران و اعضا روحاً خود را برای آئین شام آماده میکنند.”2
٣. از کلمات سرود آئین شام بخوانید و از آن یاد بگیرید
سرود آئین شام قسمت مهمّی از تجربۀ آئین شام ما است. موسیقی افکار و احساست ما را بر می انگیزد. سرود آئین شام حتّی تأثیر عالی تری دارد وقتیکه بر لغات و اصول قدرتمندی که میاموزد تمرکز میکنیم. ما بیشتر یاد می گیریم در بارۀ کلماتی مانند ”کبود، شکسته ، پاره شده برای ما،”3 بگزارید بخاطر بسپاریم و مطمئن باشیم قلبها و دستهای مان پاک و خالصند،”4 و ”آنجا که عدالت، عشق، و رحمت در یک هماهنگی الهی بهم میرسند!”5
وقتی سرودی را برای آمادگی جهت بر داشتن نان و آب میخوانیم، کلمات میتوانند قسمتی از تعهدّات پیمانی ما باشند. بعنوان مثال، اینرا در نظر بگیرید، ”ما دوستت داریم، قلبهایمان سرشار هستند. ما در راهی که برایمان برگزیدی گام بر خواهیم داشت.”6
۴. روحاً در دعای آئین شام شرکت کنید (ببینید مورونای ۵–۴)
بجای توجّه نکردن به کلمات آشنای دعا های آئین شام، میتوانیم بیشتر بیاموزیم، حتّی بیشتر احساس کنیم وقتیکه روحاً شرکت کرده و به تعهّداتمان و برکات همراه با این دعا های مقدّس، تاًمّل می کنیم.
نان و آب برکت داده شده و به روان های ما تقدیس می شوند. آنها از ایثار ناجی یاد آوری می کنند و آنکه او می تواند بما کمک کند که مقدّس بشویم.
دعا ها توضیح میدهند که برداشتن نان یاد آور بدن پسر است، که او بخاطر همۀ ابناء بشر ایثار نمود تا شایستۀ رستاخیز باشند، و آب را مینوشیم به یاد آوری خون پسر، که او داوطلبانه داد تا اینکه ما باز خرید شویم بشرطی که توبه کنیم.
دعا ها پیمانها را به ما با عبارت ”که آنها خواستارند” معرفی میکنند”(مورونای ٣:۴). این عبارت برای ما توان بالقوۀ فراوانی دارد. آیا ما خواهان خدمت و شرکت کردن هستیم؟ آیا ما خواستار عوض شدن هستیم؟ آیا ما خواستار بر رسی نقاط ضعف مان هستیم؟ آیا ما خواستار برکت دادن دیگران هستیم؟ آیا ما خواستار اعتماد به ناجی هستیم؟
چنانکه قولها داده می شوند و ما میل میکنیم، ما در قلبهای مان تأئید میکنیم که خواستار یم:
-
نام عیسی مسیح را بر خود بگیریم.
-
بکوشیم که از تمام فرامینش پیروی کنیم.
-
همیشه او را به یاد داشته باشیم.
دعا با دعوت و قولی والا بپایان میرسد: ”که آنها همواره روحش را همراه خود داشته باشند” (مورونای ٣:۴).
پطروس نوشت، ”ثمرات روح القدُس عشق، لذّت، آرامش، بردباری، مهربانی، نیکوکاری، ایمان، فروتنی، [و] خویشتنداری است”(غلاطیان ٢٣–٢٢:۵). برکات و هدایای زیبائی در دسترسمان است وقتیکه به پیمان هایمان وفادار هستیم.
۵. هنگام پخش نشانه های آئین شام او را بیاد آورده و تعمّق کنید
آن لحظات با احترام که مجوّزان کشیشی آئین شام را پخش میکنند میتواند برای ما مقدّس شوند.
وقتیکه نان پخش می شود، ما ممکن است تأمّل کنیم که در آن والا ترین عمل عشق برای ما، ناجی ”مرگ را بر خود گرفت، که بتواند بند های مرگ را که مردمش را می بندند باز کند” (آلما ١٢:۷)
”ما ممکن است برکت با شکوه رستاخیز را بیاد آوریم که ”برای همه خواهد آمد، … هم اسیر و هم آزاد، هم مرد و هم زن، هم ستمکار و هم نیکوکار؛ و حتّی یک مو از سرشان کم نخواهد شد؛ بلکه هر چیزی به پیکرکامل خود بازسازی خواهد شد” (آلما ۴۴:١١)
وقتیکه آب پخش میشود، ما ممکن است التماس ناجی را بیاد آورریم:
”ببین، من، خدا، زجر این چیز ها را برای همه کشیده ام، که آنها زجر نکشند اگر توبه کنند؛ …
”چنین زجری که سبب شد که من، حتّی خدا، بزرگترین همه، به خاطر درد بلرزم، و از هر روزنه ای خون بریزم، و هم جسماً هم روحاً زجر بکشم—و چنین می کنم که جام تلخ را ننوشم، و در خود فرو نروم” (اصول و پیمانها ١۸ ،١٦:١٩).
ما به یاد می آوریم که ”او ناتوانی های [ما] را بر خود گرفت، که دلش آکنده از رحمت باشد، بر طبق جسم، که بتواند بر طبق جسم بداند که چگونه مردمش را بر طبق ناتوانی های [ما] یاری کند” (آلما ١٢:۷).
وقتی ما تجربۀ آئین شام را در نظر می گیریم، میتوانیم از خودمان بپرسیم:
-
من این هفته چه می توانم بکنم تا بیشتر برای آئین شام آماده شوم؟
-
آیا میتوانم بیشتر به احترام و الهامی که در شروع آئین شام میتواند همراه باشد کمک کنم؟
-
چه اصولی در سرود آئین شام تعلیم داده شد؟
-
چه چیزی شنیدم و حس کردم وقتیکه به دعای آئین شام گوش دادم؟
-
در بارۀ چه چیزی فکر کردم وقتیکه آئین شام پخش شد؟
ارشد دیوید آ. بدنار تعلیم داد: ”آئین شام دعوتی مکرّر و مقدّس برای توبۀ صادقانه و تجدید روحی است. عمل میل کردن آئین شام، به تنهائی، گناهان را از بین نمی برد. امّا چنانکه ما آگاهانه آماده میشویم و در این آئین مقدّس با دلی شکسته و روانی پشیمان شرکت می کنیم، سپس وعدۀ آن را داریم که همیشه روح خداوند را همراه خود داشته باشیم. و با قدرت تقدیس دهندۀ روح القدُس بعنوان همراه همیشگی، ما همیشه توانائی بدست آوردن آمرزش از گناهان را خواهیم داشت.”7
من از برکات فراوانی که در دسترس ما هستند گواهی میدهم وقتیکه آمادگی خود را برای شرکت روحی در آئین شام افزایش می دهیم. من بیشتر گواهی میدهم که این برکات در دسترس ما هستند بخاطر عشق پدرمان در بهشت و ایثار بی نهایت کفّارۀ پسر محبوبش، عیسی مسیح. به نام مقدّس او، حتّی عیسی مسیح ، آمین.