قدردانی در روز سبت
برای مقدّسین آخرین زمان، سبت یک روز قدردانی و محبّت است.
برادران و خواهران عزیز که در سراسر جهان در کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان گسترده هستید. من سپاسگزارم که رئیس توماس اس. مونسون از من خواسته که در این روز سبت در کنفرانس سخنرانی کنم. من دعا می کنم که روح القدُس حرف های مرا به قلب تان نفوذ خواهد کرد.
امروز من مایلم که در بارۀ احساسات قلبی صحبت کنم. یکی که من امروز تمرکز خواهم کرد قدردانی است—بویژه در هنگام سختی.
ما برای چیز های بسیاری احساس سپاسگزاری می کنیم: یک مهربانی از یک غریبه، یک غذا وقتی گرسنه هستیم، یک سقف خشک در هنگام طوفان، یک استخوان شکسته در حال بهبودی، و گریۀ دلچسب یک نوزاد تازه متولّد شده. بسیاری از ما احساس قدردانی را در چنین لحظات بیاد خواهیم آورد.
برای مقدّسین آخرین زمان، روز سبت چنین روز قدردانی و محبّت است. خداوند به مقدّسین شهرستان جکسون، میسوری، در ١۸٣١ هشدار داد که دعا ها و تشکّرات شان باید بسوی بهشت معطوف شود. به مقدّسین اوّلیّه الهام داده شده بود که چگونه روز سبت را حفظ کرده و روزه بگیرند و دعا کنند.1
آنها، و ما، توسّط خداوند گفته شده بودیم که چگونه پرستش کرده و در روز سبت قدردانی کنیم. چنانکه شما می توانید بگوئید، آنچه که مهم است احساس ما در بارۀ بخشندگان هدایا است. در اینجا کلمات خداوند نشان می دهند که چگونه در روز سبت قدردانی کرده و محبّت کنیم.
”من به آنها فرمانی میدهم، چنین می گویم: تو باید خداوند خدایت را با تمام قلب، با تمام قدرت، ذهن، و توان دوست داشته؛ و بنام عیسی مسیح تو باید به او خدمت کنی. …
”تو باید در همۀ چیزها از خداوند خدایت قدردانی کنی.
”تو باید به کرّات با نیکوکاری یک قربانی به خداوند خدایت تقدیم کنی، حتّی یک قلب شکسته و یک روح پشیمان.”2
و پس از آن خداوند در ادامه در بارۀ عدم عشق و قدردانی از پدر بهشتی و عیسی مسیح بعنوان بخشندگان هدایا هشدار می دهد: ”و هیچ چیزی باعث توهین به خدا یا باعث خشم او نمی شود، مگر آنهائی که دست خدا را در همه چیز اعتراف نکرده، و از فرامینش اطاعت نکنند.”3
بسیاری از شما ها که گوش می کنید قبلاً از روز سبت بعنوان یاد بود لذّت می برید و از خدا بخاطر برکاتش قدردانی می کنید. ما آن سرود آشنا را برای مدّت زیادی خوانده ایم:
هنگامی که بر ستون های زندگی طوفان شما را پرتاب می کند،
هنگامی که شما دلسرد شده، فکر می کنید که همه چیز از دست رفته،
نعمت های بسیار خود را بشمارید، آنها را یک به یک نامگذاری کنید،
و شما متعجّب خواهید شد که خداوند چه انجام داده است.
نعمت های خود را بشمارید؛
آنها را یک به یک نامگذاری کنید.
نعمت های خود را بشمارید؛
ببینید که خدا چه انجام داده است. …
آیا هر گز تحت فشار سختی ها بودید؟
آیا حمل صلیب به نظرتان سنگین میرسد؟
نعمت های خود را بشمارید؛ هر تردیدی بر طرف خواهد شد،
و شما با گذشت روزها آواز خواهید خواند.4
من از مقدّسین آخرین زمان وفادار که احساس می کنند تحت فشار سختی ها هستند نامه دریافت کرده و بازدید می کنم. برخی بر آن احساس هستند که، حدّاقل برای آنها، همه چیز از دست رفته است. من دعا می کنم و امیدوارم که هر آنچه که می گویم کمک کرده تردید ها را بر طرف نموده و باعث آغاز خواندن آواز در قلب هایتان شود.
یک برکتی که ما می توانیم برایش سپاسگزار باشیم بودن مان در آن آئین شام است، جمع شدن با بیش از یک یا دو نفر از مریدانش بنام او. کسانی در خانه هایشان هستند که قادر نیستند از رختخواب شان بلند شوند. برخی دوست دارند که به جای شما باشند امّا در عوض در بیمارستان خدمت می کنند و امنیّت عمومی فراهم می کنند یا با به خطر انداختن زندگی خودشان در یک بیابان یا جنگل از شما دفاع می کنند. فقط با این واقعیّت که ما می توانیم با حتّی یک مقدّس دیگر جمع شده و در آئین شام شرکت نمائیم بما کمک خواهد کرد که شروع به قدردانی و عشق برای محبّت خدا بکنیم.
بخاطر پیامبر جوزف اسمیت و مژدۀ باز آورده شده، یک نعمت دیگری که ما می توانیم بشماریم اینست که ما فرصت شرکت در آئین شام را در هر هفته داریم—آماده، برکت داده شده، و توسّط خدمتگزاران مقتدر خدا بما داده می شود. شما می توانید سپاسگزار باشید وقتی که روح القدُس به شما تأئید می کند که دعای آئین شام، که توسّط کشیشان مقتدر ارائه می شود، مورد احترام پدر بهشتی ما است.
از تمام برکاتی که می توانیم بشماریم، بزرگترینش تاکنون احساس بخششی است که با شرکت در آئین شام دریافت می کنیم. ما عشق و قدردانی بیشتر برای ناجی می کنیم، کسی که ایثار بی نهایتش منزّه بودن ما را از گناه ممکن ساخت. وقتی ما در آئین شام شرکت می کنیم، بیاد میاوریم که او بخاطر ما رنج کشید. و وقتی بخاطر کاری که او برای ما انجام داده است قدردانی می کنیم، عشق او را برای خود و عشق خود را برای او احساس خواهیم کرد.
برکت عشقی که ما دریافت می کنیم پیروی از فرمانش را آسانتر خواهد ساخت که ”همیشه او را به یاد آوریم.”5 شما ممکن است حتّی مثل من، به روح القدُس احساس عشق و قدردانی بکنید، که پدر بهشتی قول داده که همیشه با ما خواهد بود چنانکه ما به وعده های داده شدۀ خود وفادار بمانیم. ما می توانیم همۀ آن برکات را هر یکشنبه شمرده و احساس سپاسگزاری بکنیم.
سبت زمان مناسبی است برای بیاد آوردن پیمانی که در موقع تعمید بستید که فرزندان پدر بهشتی را دوست داشته و به آنها خدمت کنید. انجام آن وعده ممکن است شامل شرکت با تمام وجود در یک کلاس یا یک گروه به منظور بنیاد ایمان و عشق در میان برادران و خواهران خود که در آنجا با ما هستند باشد. آن وعده شامل خوش انجامی هر فراخوانی های ما است.
من هنوز بیاد میاورم یکشنبه های بسیاری را که گروهی از شماس ها را در بانتیفول یوتا، و همچنین در یک کلاس یکشنبه در آیداهو تعلیم میدادم. و من حتّی زمانی را بیاد میاورم که بعنوان دستیار به همسرم در مهد کودک خدمت میکردم، که وظیفۀ اصلی من دادن اسباب بازی ها و برداشتن آنها بود.
چندین سال پیش بود که از طریق روح القدُس تشخیص دادم که خدمت سادۀ من در زندگی فرزندان پدر بهشتی اهمیّت دارد. در کمال تعجّب، بعضی از آنها بعد از سالها تلاش های اوّلیۀ مرا برای خدمت به آنها برای استاد بیاد دارند.
همانطور که ما گاهاً نمی توانیم نتایج حاصل از خدمات خود را در روز سبت ببینیم، ممکن است قادر به دیدن اثرات تجمّعی از دیگر خدمتگزاران خداوند هم نباشیم. امّا خداوند به آرامی و بدون سر و صدای زیاد پادشاهیش را از طریق خدمتگزاران با ایمان و متواضع به سمت آیندۀ هزار سالۀ با شکوه حرکت می دهد. دیدن این عظمت در حال رُشد روح القدُس را لازم دارد.
من با رفتن به یک شاخۀ کوچک کلیسا در نیو جرسی با چند تا عضو و یک خانواده بزرگ شدم، خانوادۀ خودم. هفتاد و پنج سال پیش، من در فیلادلفیا در تنها کلیسای ساخته شده در پنسیلوانیا یا نیو جرسی.که ما می توانستیم برویم تعمید یافتم. ولیکن جائی که آن موقع یک شاخۀ کوچک کلیسا در پرینستون، نیو جرسی بود، حالا دو تا بخش بزرگ وجود دارد. و فقط چند روز پیش، هزاران مرد جوان در جشن قبل از اهداء معبد فیلادلفیا پنسیلوانیا نمایش دادند.
بعنوان مرد جوان، به مأموریّت مذهبی منطقه در تنها کلیسای آلبوکرکی، نیو مکزیکو خوانده شدم. امروز یک معبد و چهار تا وتد وجود دارند.
من آلبوکرکی را ترک کردم که به مدرسه ای در کمبریج، ماساچوست بروم. یک کلیسای کوچک و یک منطقه که بسیاری از ماساچوست و رُد آیلند را فرا می گرفت. من از تپّه های زیبای روستائی به جلسات آئین شام در شاخه های کوچک رانندگی کردم، اکثراً در مکان های اجاره ای یا خانه های نو سازی شدۀ کوچک. حالا یک معبد مقدّس خدا در بلمانت، ماساچوست، وجود دارد و وتد هائی که سراسر حومۀ شهر را فرا گرفته اند.
چیزی که نتوانستم آن موقع ببینم این بود که خداوند روحش را در آن جلسات آئین شام کوچک فرو می ریخت. من می توانستم آنرا احساس کنم امّا نمی توانستم گسترش و زمان نیّت های خداوند را در ساختن و شکوه پادشاهیش ببینم. یک پیامبر از طریق وحی، دید و ثبت کرد آنچه را که ما حالا می توانیم برای خودمان مشاهده کنیم. نیفای گفت که تعداد کلّ ما هر گز بزرگ نخواهد شد امّا که نور تجمّعی ما یک چیز دیدنی خواهد بود.
”و بدانجا رسید که من کلیسای برّۀ خدا را دیدم، و تعداد آن کم بود. …
”و بدانجا رسید که من، نیفای قدرت برّۀ خدا را دیدم، که بر روی مقدّسین کلیسای برّه، و مردم پیمان بستۀ خداوند فرود آمد، که در روی زمین پراکنده بودند؛ و با نیکوکاری و قدرت خدا با شکوه بزرگش مسلّح بودند.”6
در این دوره زمان، یک شرح نبوی مشابه از وضعیّت و فرصت های ما در آینده در اصول و پیمانها ثبت شده است:
”شما هنوز نعمت های بزرگ پدر را که در اختیار دارد و برای شما آماده کرده است درک نکرده اید؛
”و شما نمی توانید همه چیز را در حال حاضر تحمّل کنید، با این حال، شاد باشید، زیرا من شما را هدایت خواهم کرد. پادشاهی، برکاتش، و ثروت های ابدی مال شما هستند.
”و آن کسی که همه چیز را با شکرگزاری دریافت کند با شکوه خواهد شد؛ و چیز های این دنیا بر او اضافه خواهند شد، حتّی صد بار، آری، بیشتر.”7
من تحوّل رو به رُشد قدردانی برای نعمت ها و عشق خدا را که در سراسر کلیسا در حال افزایش است احساس کرده ام. به نظر می رسد در میان اعضای کلیسا در زمان و مکان هائی که تلاش های ایمان وجود دارد سرعت می یابد، جائی که آنها برای تحمّلش به خدا التماس می کنند.
در این دورانی که ما زندگی می کنیم تلاش های سختی وجود دارند همانند مردم آلما تحت حکومت ظالم آمیولان، که بار های سنگینی برای حمل کردن بر دوششان گذاشت.
”و بدانجا رسید که صدای خداوند در سختی هایشان به گوش رسید، گفتا: سر هایتان را بلند کرده و راحت باشید، زیرا از پیمانی که با من بسته اید آگاهم؛ و من با مردمم پیمان خواهم بست و آنها را از بند آزاد خواهم ساخت.
”و من همچنین بار های سنگین را که بر دوششان گذاشته شده است سبک خواهم کرد، که حتّی شما نتوانید آنرا در پشت تان حسّ کنید، حتّی زمانی که در بند هستید؛ و من این کار را انجام خواهم داد که شما بعداً شاهد من باشید، و شما مطمئنا بدانید که من، خداوند خدا، مردمم را در سختی هایشان دیدار می کنم.
”و حالا بدانجا رسید که بار هائی که بر دوش آلما و برادرانش بودند سبک شدند، آری، خداوند آنها را تقویت کرد که بار های خود را به آسانی حمل کنند، و آنها با خوشحالی و شکیبائی خود را به خواست خداوند تسلیم کردند.”8
من و شما شاهد هستیم که هر موقع فرامین خداوند را مراعات کرده ایم، مخصوصاً وقتی که سخت بودند، او دعا های شکر ما را بخاطر نعمت هائی که بما داده شنیده و جواب داده است که با قدرت صادقانه تحمّل کنیم. و بیش از یکبار او شما را شاد و همچنان تقویت کرده است.
شما ممکن است در عجب باشید که چکاری می توانید در این روز سبت انجام دهید که نشانگر قدردانی باشد و خود تان و دیگران را برای تلاش های آینده تقویت کند.
شما می توانید با یک دعای شکرگزاری خصوصی و خانوادگی برای همۀ آنچه که خدا برای شما انجام داده است آغاز کنید. شما می توانید برای دانستن خواست خدا برای خدمت به او و دیگران دعا کنید. بویژه، شما می توانید دعا کنید که روح القدُس به شما بگوید که چه کسی تنهاست یا نیازمند است که خداوند می خواهد شما به دیدنش بروید.
من می توانم به شما قول بدهم که دعا هایتان جواب داده خواهند شد، و چنانکه شما بر روی جواب هائی که دریافت می کنید عمل کنید، در روز سبت لذّت خواهید برد، و قلبتان پُر از قدردانی خواهد شد.
من گواهی می دهم که خدای پدر شما را می شناسد و دوستتان دارد. ناجی، خداوند عیسی مسیح برای گناهان شما کفّاره داد. آنها، پدر و پسر، اسم شما را میدانند همچنانکه اسم پیامبر جوزف اسمیت را وقتی که به او ظاهر شدند. من گواهی میدهم که این کلیسای عیسی مسیح است و او به پیمان هائی که شما با خدا بسته و تجدید می کنید احترام خواهد گذاشت. طبیعت شما تغییر خواهد یافت که مانند ناجی بشوید. شما بر علیه وسوسه و تردید در بارۀ حقیقت تقویت خواهید شد. شما در روز سبت لذّت خواهید یافت. من چنین گواهی می دهم بنام خداوند عیسی مسیح، آمین.