آموزش خود-اتکایی به کودکان و نوجوانان

توسّط ارشد هوگو ئی. مارتینز

از هفتادان

بیایید تا با خود-اتکا شدن در طول زندگی خود، و آموزش این امر به کودکان و نوجوانانِ خود، از مُنجی‌ِمان، عیسی مسیح، و مژدهٔ او پیروی کنیم.

من در مورد خود-اتکایی و نحوه آموزش آن به کودکان و نوجوانان صحبت خواهم کرد. خود-اتکایی میتواند به عنوان موضوعی برای بزرگسالان تلقی شود. من فهمیده‌ام که بزرگسالان زمانی می‌توانند به بهترین وجه در مسیر خود-اتکایی قرار گیرند که مژده عیسی مسیح و مبانی و اصول آن از دوران کودکی و در جوانی به آنها آموزش داده و در خانه اجرا کرده باشد.

بهترین تصویر، یک مثال عالی از زندگی واقعی است. ویلفرد وانی، هفت خواهر و برادر و مادرش در شش سالگی به کلیسا در آبیجان در ساحل عاج پیوستند. او در هشت سالگی تعمید گرفت. پدرش، تامین کننده اصلی خانواده، هنگامی‌که ویلفرد یازده ساله بود درگذشت.

اگرچه ویلفرد از وضعیت خانوادگی غمگین بود، اما با تشویق مادرش و با حمایت کلیسا تصمیم گرفت به درس خواندن در مدرسه ادامه دهد. او از دبیرستان فارغ التحصیل شد و یک مأموریت تمام وقت در مأموریت تبشیریِ کیپ کُستِ غنا، خدمت کرد جایی که در آنجا زبان انگلیسی را آموخت. پس از مأموریتِ تبشیری خود، بعداً او به دانشگاه رفت و دیپلم حسابداری و مالی گرفت. گرچه پیدا کردن کار در این زمینه سخت بود، او در صنعت گردشگری و هتلداری کار پیدا کرد.

او به عنوان پیشخدمت در یک هتل پنج-ستاره شروع به کار کرد، اما اشتیاق او برای پیشرفت، او را به یادگیری بیشتر سوق داد تا اینکه در آنجا یک مسئول پذیرش دو زبانه شد. زمانی که یک هتل جدید افتتاح شد، او به عنوان حسابرس شب استخدام شد. بعداً، او در BYU–Pathway Worldwide ثبت نام کرد و در حال حاضر در حال تحصیل در دوره‌ای برای دریافت مدرک تحصیلی در مدیریت هتلداری و گردشگری است. آرزوی او این است که روزی مدیر یک هتل سطح بالا بشود. ویلفرید می‌تواند همراه جاوید و دو فرزندش را تامین کند و همچنین به مادر و خواهران و برادرانش کمک کند. او در حال حاضر به عنوان عضوی از شورای عالی وَتَد در کلیسا خدمت می‌کند.

خود-اتکایی به عنوان «توانایی، تعهد، و تلاش برای تأمین نیازهای روحانی و دنیوی زندگی برای خود و خانواده» تعریف می‌شود.^۱ تلاش برای خود اتکا بودن روندی از کار ما در مسیر پیمان است که ما را به پدر آسمانی و پسرش، عیسی مسیح بر می‌گرداند. این ایمان ما را به عیسی مسیح تقویت خواهد کرد و ما را از طریق پیمان‌ها و آیین‌های رستگاری و بلندمرتبگی به او متصل می‌کند. خود-اتکایی یک اصل از مژده عیسی مسیح است و نه یک برنامه. این فرآیندی است که در طولِ عمر ادامه دارد و نه یک رویداد.

ما در طول زندگی خود با رشد در قدرت روحانی، بهبودِ سلامت جسمی و عاطفی‌مان، به دنبال تحصیل‌ و اشتغال‌ِمان بودن، و آمادگیِ مادی داشتن، خود-اتکا می‌شویم.^۲ آیا این کار تا به حال در طول زندگی ما به اتمام رسیده است؟ خیر، این یک فرآیند مادام العمرِ یادگیری، رشد و کار است. هیچگاه تمامی ندارد؛ این یک فرآیند مداوم، و روزانه است.

چگونه می‌توانیم آموزه‌ها و اصول خود-اتکایی را به فرزندان و نوجوانان خود آموزش دهیم؟ یکی از روش‌های مهم، اِعمالِ مرتبِ اصولِ برنامهٔ کودکان و نوجوانان است. پدران و مادران و کودکان مژدهٔ عیسی مسیح را می‌آموزند، در خدمات و فعالیت‌ها شرکت می‌کنند و در چهار زمینه رشد شخصی که برای هر کودک منحصر به فرد است، با هم کار می‌کنند. این دیگر همان برنامه‌ای تجویز شده برای همه نیست.

دفترچۀ راهنمای فرزندان می‌گوید: «هنگامی‌که عیسی همسن شما بود، یاد گرفت و رشد کرد. شما هم در حال یادگیری و رشد هستید. در نوشته‌های مقدس می‌گوید: «عیسی در حكمت و قامت رشد می‌کرد و مورد پسند خدا و مردم بود.»(لوقا ۲: ۵۲).^۳ این نوشتهٔ مقدس به رشد و تعلیم از جنبه روحانی، مورد پسند خدا؛ جنبه اجتماعی، مورد پسند مردم؛ جنبه فیزیکی، قامت؛ و از جنبه ذهنی، حکمت، اشاره دارد. این جنبه‌های رشد در مورد همه ما، صرف نظر از سن ما صادق است. چه زمانی به آنها یاد می‌دهیم؟ ما در تثنیه ۶: ۶–۷ می‌خوانیم.

«دستوراتی را که امروز به شما می‌دهم در قلب خود نگه دارید:

آنها را با دقّت به فرزندانتان [آموزش دهید] و زمانی که در خانه و یا در راه هستید، هنگام استراحت و هنگامی‌که بیدار می‌شوید، دربارهٔ آنها سخن بگویید.»

ما این چیزها را با الگوی خوب خودمان، با کار کردن و خدمت کردنِ با آنها، مطالعهٔ نوشته‌های مقدس، و پیروی از آموزه‌های عیسی مسیح همانطور که توسط پیامبران آموزش داده شده‌اند، به کودکان تعلیم می‌دهیم.

اشاره کردم که در برنامه کودکان و نوجوانان، کودکان در هر یک از چهار زمینۀ توسعه، اهداف متفاوتی را انتخاب می‌کنند. این مهم است که آنها اهداف خود را در هر زمینه تعیین کنند. پدران و مادران و رهبران می‌توانند آموزش دهند، مشاوره دهند و حمایت کنند.

به عنوان مثال، نوهٔ دختریِ ما میراندا با شرکت در کلاس‌های روزانه صبحگاهی سمیناری، انگیزه زیادی برای رشد روحانی دارد. او با شنیدن نظرات مثبت سایر دانش‌‌آموزانِ کلاسِ سمیناریِ در بخشِ خودشان، علاقه‌مند شد. مادرش مجبور نیست او را برای کلاس بیدار کند. او به تنهایی بیدار می‌شود و از طریق ویدئوکنفرانس در ساعت تعیین شده ۶:۲۰ صبح وصل می‌شود زیرا عادات خوبی در خود ایجاد کرده است که به او کمک می‌کند تا این کار را انجام دهد. پدر و مادر خودِ من اخیراً به من گفتند که میراندا اکنون هنگام ملاقات با آنها بیشتر صحبت می‌کند، زیرا اعتماد به نفس او افزایش یافته است. اینها درس‌هایی برای زندگی و رشد با نتایج قابل توجه است.

پدران و مادران، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، رهبران و دوستان به رشد و تکامل کودکان کمک می‌کنند. برادران و خواهران خدمتگزارِ کاملاً متعهد، همراه با رهبران سازمان و کشیشیِ بخش، حمایت خود را ارائه می‌‌‌دهند. «اعلامیهٔ خانواده: اعلامیه‌ای به جهان» می‌گوید: «طبق طرح الهی، لازم است که پدران با عشق و [نیکو]کاری سرپرست خانواده‌هایشان و مسئول تأمین ملزومات زندگی و حفاظت از خانواده‌هایشان باشند. مادران در درجۀ اوّل، مسئول پرورش کودکانشان هستند. در این مسئولیت‌های مقدّس، پدران و مادران موظف به یاری به یکدیگر به صورت شُرَکایی برابر هستند. … در زمان نیاز، خویشاوندان ‌بایستی دست یاری خویش را دراز کنند.»^۴ این خط آخر به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و سایرین اشاره دارد.

همانطور که ما در غرب آفریقا خدمت می‌کنیم، همسرم، نوریا، در خدمت رسانی و حفظ ارتباط با خانواده و نوه‌هایمان در آن سوی اقیانوس کار قابل توجهی انجام داده است. او این کار را با استفاده از فناوری انجام می‌دهد. او برای نوه‌های کوچکتر کتاب می‌خواند. او به نوه‌های بزرگتر موضوعاتی مانندِ داستان خانواده‌مان، موضوعاتِ علمی، تاریخِ پورتوریکو، ارکانِ دین، و مژده عیسی مسیح آموزش را می‌دهد. مسافت‌ها امروزه، ارتباط، تعلق، و خدمت و آموزش به نسل در حال رشد خانواده‌هایمان را محدود نمی‌کند. من همچنین در صورت امکان با نوریا همراه می‌شوم تا به نوه‌های عزیزمان آموزش دهم، به آنها عشق بورزم، و آنها را لوس کنم و آنها را بخندانم.

شما باید به شباهت‌های الهام گرفته شده بینِ برنامهٔ کودکان و نوجوانان و پرورشِ خود-اتکایی توجه کنید. چهار زمینهٔ توسعه در هر یک بسیار شبیه به هم هستند. قدرت روحانی در خود-اتکایی با روحانیتِ در کودکان و نوجوانان ارتباط دارد. سلامت جسمانی و عاطفی در خود-اتکایی با سلامت جسمانی و اجتماعی بودنِ کودکان و نوجوانان ارتباط دارد. تحصیل، اشتغال، و آمادگی از نظر مادی در خود-اتکایی، وابسته به جنبه ذهنی در برنامهٔ کودکان و نوجوانان است.

در پایان، بیایید با خوداتکا شدن در طول زندگی خود، و آموزش این امر به کودکان و نوجوانانِ خود، از منجی خود عیسی مسیح و مژدهٔ او پیروی کنیم. ما می‌توانیم این کار را به بهترین نحو انجام دهیم بواسطهٔ

نمونه خوبی برای خدمت به دیگران بودن،
زندگی کردن و آموزش دادنِ مبانی و اصول خود-اتکایی، و
اطاعت از فرمانِ پرورش خود-اتکایی به عنوان بخشی از مژدهٔ عیسی مسیح.

اصول و پیمان‌ها ۱۰۴: ۱۵–۱۶ می‌گوید:

«این هدف من است تا مقدّسینم را تأمین کنم، زیرا همۀ چیزها از آنِ من هستند.

« ولی این ناگزیر باید به روش خود من انجام شود، و بنگرید این راهی است که من، سَروَر، حُکم کرده‌ام تا مقدّسینم را تأمین کنم، که بینوایان بلندمرتبه شوند، که در آن ثروتمندان پَست شوند.»

این کلیسای عیسی مسیح است. مژدهٔ او به خانواده‌ها در اینجا روی زمین و در سراسر جاودانگی برکت می‌دهد. هنگامی‌که در تلاش برای تبدیل شدن به خانواده‌های جاودان هستیم، ما را در زندگی‌مان راهنمایی می‌کند. من می‌دانم این حقیقت دارد. به نام عیسی مسیح، آمین.