به گلّۀ خدا در آیید

توسط ارشد رَندی دی. فانک

از هفتادان

در گلّهٔ خدا، ما مراقبتِ هشیارانه و پرورندهٔ شبانِ خوب را تجربه می‌کنیم و از اینکه عشق ضمانت‌کنندهٔ او را احساس می‌کنیم، سعادتمندیم.

به عنوان پدر و مادری جوان، برادر و خواهر صَمَد مژده عیسی مسیح را در خانه دو اتاقه ساده آنها در سمارنگ اندونزی آموختند.^۱ دو مبشر جوان که دور یک میز کوچک با آنها نشسته بودند، با یک چراغ نفتی که به نظر می‌رسید اتاق را بیش آنکه از نور پُر کند از پشه پُر می‌کرد، حقایق ابدی را به آنها آموزش می‌دادند. از طریق دعای خالصانه و راهنمایی روح القدس، به آنچه به آنها آموزش داده شده بود ایمان آوردند و تعمید یافتند و عضویت در کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان را انتخاب کردند. این تصمیم و الگوی زندگیِ آنها از آن زمان، باعث برکت برادر و خواهر صمد و خانوادۀ آنها در تمام جنبه‌های زندگیشان شده است.^۲

آنها از جملهٔ اولین مقدّسینِ پیشگام در اندونزی هستند. بعد‌ها آنها آئین‌های معبد را دریافت کردند و برادر صَمَد به عنوان رئیس شعبه و سپس رئیس ناحیه خدمت کرد و در سراسر جاوه مرکزی رانندگی کرد تا مسئولیت‌های خود را به انجام برساند. در ده سال گذشته، او به عنوان اولین سرنیای سوراکارتا در وَتَدِ اندونزی خدمت کرده است.

به عنوان یکی از مبشران در آن خانه محقر و پر از ایمان ۴۹ سال پیش، من در آنها شاهد آنچه که پادشاه بنیامین در کتاب مورمون تعلیم داد، بوده‌ام: «من می‌خواهم که شما وضعیّت برکت یافته و خوشحالیِ آنهایی که فرمان‌های خدا را نگاه می‌دارند را در نظر بگیرید. زیرا بنگرید، آنها در همۀ چیزها، هم جسمی هم روحی برکت یافته‌اند.»^۳ برکاتی که در زندگی کسانی که از الگو و تعالیم عیسی مسیح پیروی می‌کنند و انتخاب می‌کنند تا در زمره شاگردان او به شمار آیند، جاری می شود، بی شمار، شادی آور و ابدی است.^۴

گلّهٔ خدا

دعوتِ آلما به پیمان تعمید یافتن به آنانی که در آب‌های مورمون جمع شده بودند با این عبارت آغاز می‌شود: «و اینک، از آنجایی که شما خواستار هستید تا به گلّۀ خدا در آیید.»^۵

Flock of sheep in the country side standing next to a rock fence.

گلّه یا آغلِ گوسفندان، محوطه بزرگی است که اغلب با دیوارهای سنگی ساخته می‌شود، جایی که گوسفندان در شب محافظت می‌شوند. فقط یک راهِ ورودی دارد. در پایان روز، چوپان گوسفندان را صدا می‌زند. آنها صدای او را می‌شناسند و از دروازه وارد آغلِ امن می‌شوند.

مردم آلما می‌دانستند که چوپان‌ها بر درِ ورودی باریک آغل می‌ایستند تا وقتی گوسفندها وارد می‌شوند، آنها را شمارش می‌کنند.^۶ و زخم‌ها و بیماری‌های آنها را یکی یکی ملاحظه و مراقبت می‌کردند. ایمنی و رفاه گوسفندان به تمایل آنها برای آمدن به گلّه و ماندن در گلّه بستگی دارد.

در میان ما ممکن است عده‌ای باشند که احساس می‌کنند در حاشیه گلّه قرار دارند، شاید فکر می‌کنند که کمتر مورد نیاز یا ارزشمند هستند یا به گلّه تعلق ندارند. و مانند آغل، در گلّهٔ خدا نیز ما گاهی بر انگشتان یکدیگر پا می‌گذاریم و نیاز داریم که توبه کنیم یا ببخشیم.

اما شبان نیکو^۷ — شبان حقیقی ما — همیشه نیکو است. در گلّهٔ خدا، ما مراقبتِ هشیارانه و پرورندهٔ او را تجربه می‌کنیم و از اینکه عشق ضمانت‌کننده‌ٔ او را احساس می‌کنیم، سعادتمندیم. او گفت: «من اسم تو را در کف دست‌های خود نوشته‌ام؛ و دیوارهای تو پیوسته در نظر من است.»^۸ مُنجی‌مان گناهان، دردها، مصائب ما را بر کف دست خود حک کرده است،^۹ و همچنین همه چیزهایی را که در زندگی ناعادلانه است.^۱۰ همه به دریافت این برکات دعوت شده‌اند، زیرا «خواهانِ [آمدن هستند]»^۱۱ و انتخاب‌ می‌کنند تا در گلّهٔ باشند. هدیهٔ حقِّ انتخاب فقط حق انتخاب‌ کردن نیست، بلکه مهمتر از آن فرصتی برای انتخاب درست است. و دیوارهای گلّه یک محدودیت نیست بلکه یک منبع امنیت روحانی است.

عیسی تعلیم داد که «یک گلّه و یک شبان» وجود دارد.^۱۲ او گفت:

«کسی که از در وارد شود، شبان گوسفندان است. …

«و گوسفندان صدایش را می‌شنوند … ،

«… و گوسفندان به دنبالش می‌روند: زیرا صدای او را می‌شناسند.»^۱۳

سپس عیسی بیان کرد: «من در هستم، هرکه به وسیلهٔ من وارد شود نجات می‌یابد،»^۱۴ به وضوح تعلیم می‌دهد که تنها یک راه برای ورود به گلّهٔ خدا و تنها یک راه برای نجات وجود دارد. این بواسطهٔ عیسی مسیح و از طریقِ او است.^۱۵

به کسانی که در گلّهٔ خدا هستند برکت می‌رسد

ما می‌آموزیم که چگونه از کلام خدا که اصولی است که توسط عیسی مسیح و پیامبرانش تعلیم داده‌ شده‌است، وارد گلّه شویم.^۱۶ وقتی از اصولِ مسیح پیروی می‌کنیم و از طریق ایمان به عیسی مسیح، توبه، تعمید و تأیید، و وفاداری مستمر وارد گلّه می‌شویم.^۱۷ آلما چهار نعمت خاص و شخصی را وعده داد. شما باشد که (۱) «از سوی خدا [ضمانت] شوید»، (۲) «با آنهایی که از رستاخیز نخستین هستند شمرده شوید»، (۳) «زندگی جاویدان داشته باشید»، و (۴) تا سَروَر «روحش را فراوان‌تر بر شما برون ریزد.»^۱۸

پس از اینکه آلما در مورد این برکت‌ها آموزش داد، مردم از شادی دست‌ زدند. دلیلِ آن این بود:

اول: ضمانت کردن به معنای پرداخت بدهی یا تعهد یا رهایی از آنچه باعث ناراحتی یا ضرر می‌شود است.^۱۹ هیچ میزان پیشرفت شخصی از جانب ما نمی‌تواند ما را از گناهانی که مرتکب شده‌ایم یا از زخم‌هایی که متحمل شده‌ایم بدون کفاره عیسی مسیح پاک کند. او [ضامن] ماست.^۲۰

دوم: به خاطر رستاخیزِ مسیح، تمامی مردم رستاخیز خواهند شد.^۲۱ پس از اینکه ارواح ما از بدن میرا ما خارج شدند، بدون شک منتظریم که دوباره با یک بدن رستاخیز شده، کسانی که دوستشان داریم را در آغوش بگیریم. ما مشتاقانه منتظر حضور در رستاخیزِ اول خواهیم بود.

سوم: زندگی جاودان یعنی زندگی با خدا و آن گونه که او زندگی می‌کند. این «بزرگترین همۀ هدیه‌های خداست»^۲۲ و شادی کامل را برایشان به ارمغان خواهد آورد.^۲۳ این مقصود و هدف نهایی زندگی ماست.

همراهی یکی از اعضای الوهیت، روح‌القدس، راهنمایی و راحتی بسیار مورد نیاز را در طول این زندگی میرا فراهم می‌کند.^۲۴

برخی از علل ناراحتی را در نظر بگیرید: بدبختی که از گناه می‌آید،^۲۵ غم و اندوه و تنهایی ناشی از مرگ یکی از عزیزان، و ترس از نامعلوم بودنِ آنچه در هنگام مرگ ما اتفاق می‌افتد. اما هنگامی‌که وارد گلّهٔ خدا می‌شویم و پیمان‌های خود را با او نگاه می‌داریم، ما احساس آرامش می‌کنیم از اینکه می‌دانیم و اعتماد داریم که مسیح ما را از گناهانمان نجات خواهد داد، و اینکه جدایی جسم و روح ما سریعتر پایان خواهد یافت، و ما جاودانه با خدا به با شکوه‌ترین شیوه زندگی خواهیم کرد.

به مسیح اعتماد کنید و با ایمان رفتار کنید

برادران و خواهران، نوشته‌های مقدس مملو از نمونه‌هایی از قدرت باشکوه مُنجی و رحمت و شفقت دلسوزانهٔ او است. در طول خدمت او بر روی زمین، برکات شفای او نصیب کسانی شد که به او اعتماد کردند و با ایمان عمل کردند. به عنوان مثال، مرد ناتوان در حوض بیت حسدا راه رفت هنگامی‌که با ایمان از دستور مُنجی پیروی کرد که «بلند شو، بسترت را بردار و راه برو.»^۲۶ کسانی که در سرزمین خُرّمساران به هرشیوه‌ای بیمار یا رنج‌کشیده بودند، هنگامی‌که «همگی» «پیش رفتند» شفا یافتند.^۲۷

به طور مشابه، برای دریافت برکات شگفت‌انگیز وعده داده شده به کسانی که به گلّهٔ خدا در می‌آیند، مستلزم این است که ما دقیقاً همین کار را انجام دهیم — ما نیاز داریم که انتخاب کنیم که بیاییم. آلمای جوان تعلیم داد: «و اینک من به شما می‌گویم که شبانِ نیکو شما را فرا می‌خواند؛ و اگر شما ندای او را بگوش دل بپذیرید او شما را به گلّه‌اش خواهد آورد.»^۲۸

چند سال پیش، دوست عزیزی بر اثر سرطان در گذشت. وقتی همسرش، شارون، برای اولین بار در مورد تشخیصِ [بیماری] او نوشت، او گفت که ما ایمان را انتخاب می‌کنیم. ایمان به مُنجی‌مان، عیسی مسیح. ایمان به برنامه پدر آسمانیمان، و ایمان به اینکه او نیازهای ما را می‌داند و به وعده‌هایش عمل می‌کند.^۲۹

من بسیاری ازمقدّسین آخرین زمان مانند شارون را ملاقات کرده‌ام که آرامش درونی امن بودن در گلّهٔ خدا را احساس می‌کنند، به‌ویژه زمانی که وسوسه، تضاد یا سختی پیش می‌آید.^۳۰ آنها انتخاب کرده‌اند که به عیسی مسیح ایمان داشته باشند و از پیامبر او پیروی کنند. پیامبر عزیزمان، رئیس راسل اِم. نلسون آموزش داده است، «همه چیز خوب در زندگی — هر برکت بالقوه از اهمیت ابدی — با ایمان آغاز می شود.»^۳۱

کاملاً به گلّهٔ خدا در آیید

پدربزرگِ پدربزرگ من از سَمتِ پدری، جیمز سویِر هُلمن در سال ۱۸۴۷ به یوتا آمد، اما او جزو کسانی نبود که در ماه ژوئیه با بریگام یانگ به آنجا آمدند. او در اواخرِ آن سال آمد، و طبق اسناد خانواده، مسئول آوردن گوسفندان (اعضا) بود. او تا قبل از اُکتبر به درهٔ سالت لِیک نرسید، اما او و گوسفندان (اعضا) موفق شدند.^۳۲

به طور استعاری صحبت کنیم، برخی از ما هنوز در راه هستیم تا به گلّهٔ خدا در آییم. همه با گروه اول وارد نمی‌شوند. دوستان عزیزم، لطفاً به این سفر ادامه دهید — و به دیگران کمک کنید — تا کاملاً به گلّهٔ خدا در آیند. برکات مژدهٔ عیسی مسیح بی‌اندازه است، زیرا آنها ابدی هستند.

من از اینکه عضوی از کلیسای عیسی مسیح مقدّسین آخرین زمان هستم عمیقاً شکرگزارم. من شهادت می‌دهم به عشق پدر آسمانیمان و ضامن‌مان، عیسی مسیح، و آرامشی که تنها از آنها می‌آید — آرامشی درونی و برکاتی که در گلّهٔ خدا یافت می‌شود. به نام عیسی مسیح، آمین.