Genel Konferans
Her Şey Bizim İyiliğimiz İçin
Nisan 2024 genel konferansı


14:14

Her Şey Bizim İyiliğimiz İçin

Zaman ve sonsuzluk içinde, Yaratılış’ın amacı ve Tanrı’nın Kendisinin doğası her şeyi bizim iyiliğimiz için bir araya getirmektir.

Bugün 6 Nisan, İsa Mesih’in son zaman Kilisesi’ni iade etmesinin yıldönümüdür ve İsa Mesih’in mükemmel hayatına, kefaret amacıyla kurban oluşuna ve görkemli Dirilişi’ne sevinçle tanıklık ettiğimiz Paskalya zamanının bir parçasıdır.

Bir Çin hikayesi, bir adamın oğlunun güzel bir at bulmasıyla başlar.

Komşuları, “Ne kadar şanslı” der.

Adam da “göreceğiz” der.

Daha sonra oğlu attan düşer ve kalıcı olarak yaralanır.

Komşuları, “Ne kadar şansız” der.

Adam da “göreceğiz” der.

Zorla asker toplayan bir ordu gelir ama yaralı oğlunu alıp götürmezler.

Komşuları, “Ne kadar şanslı” der.

Adam da “göreceğiz” der.

Bu değişken dünya çoğu zaman fırtına yüzünden harabeye dönmüş gibi, belirsiz, bazen şanslı, çoğu zaman da şanssız hissettirir. Fakat bu sıkıntılı dünyada, “[Tanrı’yı sevenlere, … bütün her şeyin birlikte iyilik için işlediğini] biliriz.” Gerçekten de, dürüst bir şekilde yaşadığımızda ve antlaşmalarımızı hatırladığımızda, “her şey sizin iyiliğiniz için bir arada işleyecektir.”

Her şey bizim iyiliğimiz için.

Harika bir vaat! Bizzat Tanrı’dan gelen teselli edici bir güvence! Mucizevi bir şekilde, Yaratılış’ın amacı ve Tanrı’nın doğası, sonu ve başlangıcı bilmek, bizim iyiliğimiz için olan her şeyi gerçekleştirmek ve İsa Mesih’in lütfu ve Kefareti aracılığıyla kutsallaşmamıza ve kutsal olmamıza yardımcı olmaktır.

İsa Mesih’in Kefareti bizi günahtan serbest bırakabilir ve fidye ile kurtarabilir. Fakat İsa Mesih, aynı zamanda her çeşit ağrımızı, sıkıntımızı, hastalığımızı, üzüntümüzü ve ayrılığımızı da yakından anlar. Zaman ve sonsuzluk içinde, O’nun ölüme ve cehenneme karşı kazandığı zafer her şeyi düzeltebilir. İsa Mesih, kırılmış ve hor görülmüş olanları iyileştirmeye, kızgın ve küskün olanları barıştırmaya, yalnız ve dışlanmış olanları teselli etmeye, tereddütlü ve kusurlu olanları cesaretlendirmeye ve sadece Tanrı ile mümkün olan mucizeleri gerçekleştirmeye yardım eder.

Şükürler olsun diyor ve hozana diye haykırıyoruz! Sonsuz güç ve sonsuz iyilik sayesinde, Tanrı’nın mutluluk planında her şey bizim iyiliğimiz için birlikte işleyebilir. Hayatla korkarak değil, güvenle yüzleşebiliriz.

Kendi başımıza kaldığımızda, kendi iyiliğimizi bilemeyebiliriz. “Kendimi seçtiğimde,” aynı zamanda kendi sınırlamalarımı, zayıflıklarımı, yetersizliklerimi de seçmiş olurum. Sonuçta, en iyiyi yapabilmek için iyi olmalıyız. İyi olan yalnızca Tanrı olduğu için, kusursuzluğu İsa Mesih’te bulmaya çalışırız. En gerçek, en iyi halimize sadece doğal [nefsani] erkek ya da kadın olmayı bir kenara bırakıp Tanrı’nın önünde bir çocuk olduğumuzda erişebiliriz.

Tanrı’ya olan güvenimiz ve inancımızla, imtihanlar ve sıkıntılar kendi iyiliğimiz için kutsal kılınabilir. Mısır’a köle olarak satılan Yusuf, daha sonra ailesini ve halkını kurtardı. Peygamber Joseph Smith’in Özgürlük Hapishanesi’ndeki mahkumiyeti ona “bunlar sana tecrübe kazandıracak ve senin iyiliğin için olacaktır” diye öğretmiştir. İmanla yaşadığımızda, asla tercih etmeyeceğimiz imtihanlar ve fedakarlıklar, bizi ve başkalarını hayal bile edemeyeceğimiz şekillerde kutsayabilir.

Sonsuzluk perspektifini elde ettikçe, her şeyin bizim iyiliğimiz için birlikte işleyebileceğine dair Rab’be olan inancımız ve güvenimiz artar; denemelerimizin “sadece kısa bir an” süreceğini anlarız; sıkıntıların iyiliğimize çevirebileceğini fark ederiz; kazaların, zamansız ölümlerin, zayıflatıcı hastalıkların ve rahatsızlıkların ölümlü hayatın bir parçası olduğunu kabul eder ve sevgi dolu Cennetteki Baba’nın denemeleri cezalandırmak ya da yargılamak için vermediğine güveniriz. O, ekmek isteyene taş, balık isteyene yılan vermez.

Başımıza sıkıntılar geldiğinde, çoğu zaman en çok istediğimiz şey birisinin bizi dinlemesi ve yanımızda olmasıdır. Her ne kadar niyetleri teselli etmek olsa da, o anda klişe cevaplar yardımcı olmayabilir. Bazen bizimle birlikte yas tutacak, acı çekecek ve ağlayacak; acımızı, hayal kırıklığımızı, hatta bazen öfkemizi ifade etmemize izin verecek ve bilmediğimiz şeyler olduğunu bizimle birlikte kabul edecek birisini özleriz.

Tanrı’ya ve O’nun bize olan sevgisine güvendiğimizde, en büyük kalp kırıklıklarımız bile sonunda bizim iyiliğimiz için birlikte işleyebilir.

Sevdiklerimin karıştığı ciddi bir trafik kazası haberini aldığım günü hatırlıyorum. Böyle zamanlarda, ızdırap içinde ama iman ederek, Eyüp’le birlikte sadece şunu söyleyebiliriz: “Rab verdi [ve] Rab aldı; Rab’bin adı kutsal olsun.”

Dünya genelinde Kilise’ye bağlı yaklaşık 3.500 çadır kazığı ve bölge ile yaklaşık 30.000 mahalle ve dal, sığınak ve güvenlik sağlamaktadır. Fakat çadır kazıklarımızda ve mahallerimizde birçok sadık aile ve birey, (henüz nasıl olduğunu bilmeseler de) her şeyin bizim iyiliğimiz için birlikte işleyeceğini bilerek, çetin zorluklara göğüs germektedirler.

İngiltere’nin Huddersfield şehrinde kardeş Samuel Bridgstock’a, yeni bir çadır kazığı başkanı olarak hizmete çağrılmasından kısa bir süre önce dördüncü evre kanser tanısı kondu. Korkunç teşhisi göz önüne alındığında, karısı Anna’ya neden mülakata gitmesi gerektiğini sordu.

“Çünkü,” dedi Kızkardeş Bridgstock, “sen çadır kazığı başkanı olarak hizmete çağrılacaksın.”

Bridgstock ailesi.

Başlangıçta bir ya da iki yıl ömür biçilen Başkan Bridgstock, (kendisi bugün buradadır) şu anda hizmetinin dördüncü yılındadır. İyi ve zor günleri oluyor. Onun çadır kazığı artan inanç, hizmet ve nezaketle canlanıyor. Kolay değil, ama karısı ve ailesi imanla, minnettarlıkla ve İsa Mesih’in yeniden canlandırıcı Kefareti sayesinde sonsuz sevince dönüşeceğine inandıkları anlaşılabilir bir üzüntüyle yaşıyorlar.

Sakin, açık ve saygılı olduğumuzda, Rab’bin sunduğu antlaşmaya ait olmanın güzelliğini, amacını ve huzurunu hissedebiliriz. Kutsal zamanlarda Rab, küçük ve basit şeylerin, verenlerin ve alanların iyiliği için birlikte işlediği, günlük hayatlarımızın bir parçası olduğu daha büyük, ebedi hakikati görmemize izin verebilir.

İlk görev bölgesi başkanımın kızı olan Rebekah, Rab’bin onun teselli için ettiği duaya, başka birisinin duasına cevap vermek için beklenmedik bir fırsatla nasıl cevap verdiğini paylaştı.

Rebekah kadına annesinin oksijen makinesini verdi.

Bir akşam geç saatlerde, annesinin yakın zamanda vefatına üzülen Rebekah, arabasına benzin almaya gitmesi gerektiğini net bir şekilde hissetti. İstasyona vardığında, büyük bir oksijen tüpüyle nefes almaya çalışan yaşlı bir kadınla karşılaştı. Daha sonra Rebekah, kadına annesinin taşınabilir oksijen makinesini verebildi. Bu kız kardeş minnettarlıkla, “Bana özgürlüğümü geri verdin” dedi. İsa Mesih’in istediği gibi hizmet ettiğimizde, her şey iyilik adına birlikte işler.

Öğretmen kurulu yaşındaki oğluyla birlikte koruyucu yoldaş olarak görevlendirilen bir baba şöyle açıkladı, “Koruyup kollama, kurabiye götüren komşular olmaktan çıkıp, ruhsal açıdan ilk müdahaleyi yapan güvenilir arkadaşlara dönüştüğümüz zamandır.” İsa Mesih’te antlaşmaya ait olmak teselli eder, bağlar, kutsar.

Trajedide bile, ruhsal hazırlık bize Cennetteki Baba’nın en savunmasız ve yalnız hissettiğimiz zamanları bildiğini hatırlatabilir. Örneğin, çocukları hastaneye kaldırılan bir aile, daha sonra Kutsal Ruh’un ne beklemeleri gerektiğini önceden fısıldadığını hatırlayarak teselli buldu.

Bazen Rab’bin hissetmemize izin verdiği daha büyük ebedi hakikat, perdenin ötesindeki aileyi de içerir. Bir kızkardeş İsa Mesih’in iade edilmiş sevindirici haberine dönerek sevinç buldu. Ancak iki travma onun hayatını çok derinden etkilemişti: Bir tekne kazası geçirmesi ve trajik şekilde canına kıyan annesini kaybetmesi.

Kızkardeş korkusunun üstesinden geldi ve vaftiz oldu.

Sonunda bu kızkardeş suya daldırılarak vaftiz olabilecek kadar su korkusunu yendi. Ve ölen annesinin yerine vekaleten birisinin tapınakta vaftiz olmasına şahit olduğu gün, çok mutlu bir gün oldu. Kızkardeş, “Tapınak vaftizi annemi iyileştirdi ve beni de özgürleştirdi. Annem öldüğünden beri ilk kez huzur hissettim” dedi.

Kutsal müziğimizin şu sözleri, her şeyin bizim iyiliğimiz için birlikte işleyebileceğine dair Rab’bin güvencesini vurgular.

Sakin ol, ruhum: Senin Tanrın yüklerini çekecek

Geçmişte yol gösterdiği gibi, gelecekte de yol göstermek için.

Umudun, güvenin hiç sarsılmasın;

Şimdi gizemli olan her şey en sonunda aydınlık olacak.

Gelin, gelin, ey Azizler, çalışmaktan, emek vermekten korkmayın;

Ama yolunuzda sevinçle ilerleyin.

Bu yolculuk sizin için zor gözükse de,

Tanrı’nın lütfu sizin gündüzünüz gibi olacak. …

Ve yolculuğumuz bitmeden ölürsek,

Mutlu bir gün olacak! Her şey güzel!

Mormon Kitabı, İsa’nın Mesih olduğuna ve Tanrı’nın peygamberliklerini yerine getirdiğine dair elimizde tutabileceğimiz bir kanıttır. Günümüzü görmüş ilham sahibi peygamberler tarafından yazılan Mormon Kitabı, derin farklılıklarla uğraşan bir ailenin yaşadığı saf bir drama ile başlar. Yine de, 1. Nefi 1’in başından Moroni 10’un sonuna kadar çalışıp üzerinde derinlemesine düşünürken, orada ve o zamanlarda olanların bizi burada ve şimdi kutsayabileceğine dair sağlam bir tanıklıkla İsa Mesih’e doğru çekiliriz.

Rab, yaşayan peygamberi aracılığıyla daha fazla yerde daha fazla Rab’bin evini birbirine yaklaştırdıkça, tapınak kutsamaları bizim iyiliğimiz için birlikte işler. Antlaşma ve kutsal tören aracılığıyla Tanrı Babamız’a ve İsa Mesih’e gelir ve ölümlü hayat hakkında ebedi bir bakış açısı kazanırız. Sevgili aile üyelerimize, atalarımıza, Rab’bin Siyon Dağı’ndaki kurtarıcılar örneğine uygun olarak kutsal törenleri ve antlaşma kutsamalarını teker teker, isim isim sunarız.

Tapınaklar birçok yerde bize daha yakın hale geldikçe, Rab’bin evinde daha sık kutsallık aramak, sunabileceğimiz bir tapınak fedakarlığı olacaktır. Yıllarca tapınağa gitmek için para biriktirdik, plan yaptık ve fedakarlıkta bulunduk. Şimdi, koşullar elverdiğince, lütfen Rab’bin kutsal evinde O’na daha sık gelin. Düzenli tapınak ibadeti ve hizmetinin sizi ve ailenizi, sahip olduğunuz aileyi veya bir gün sahip olacağınız aileyi kutsamasına, korumasına ve hepinize ilham vermesine izin verin.

Büyükanne tapınağın dışında.

Ayrıca, imkanlarınızın elverdiği durumlarda, lütfen kendi tapınak giysilerinize sahip olma nimetini değerlendirin. Mütevazı bir aileden gelen bir büyükanne, dünyada en çok istediği şeyin kendi tapınak giysilerine sahip olmak olduğunu söyledi. Torunu şöyle dedi, “Büyükannem, ‘Kendi tapınak giysilerimle hizmet edeceğim ve öldükten sonra onlarla gömüleceğim’ diye fısıldadı.” Ve zamanı geldiğinde de öyle oldu.

Başkan Russell M. Nelson’ın öğrettiği gibi “İnandığımız her şey ve Tanrı’nın antlaşmalı halkına verdiği her vaat, tapınakta bir araya gelir.”

Zaman ve sonsuzluk içinde, Yaratılış’ın amacı ve Tanrı’nın Kendisinin doğası her şeyi bizim iyiliğimiz için bir araya getirmektir.

Bu, Rab’bin ebedi amacıdır. Bu O’nun ebedi bakış açısıdır. Bu O’nun ebedi vaadidir.

Hayat darmadağın olduğunda ve amacınız net olmadığında, daha iyi yaşamak istediğinizde fakat bunu nasıl yapacağınızı bilemediğinizde, lütfen Babamız Tanrı’ya ve İsa Mesih’e gelin. Güvenin, Onlar yaşıyor, sizi seviyor ve her şeyi sizin iyiliğiniz için istiyorlar. İsa Mesih’in kutsal ve mukaddes adıyla, Onlar’ın sonsuza dek ve ebedi olarak bunları istediklerine tanıklık ederim, amin.

Kaynaklar

  1. Bkz. Yuhanna 16:33.

  2. Romalılar 8:28.

  3. Bkz.Öğreti ve Antlaşmalar 90:24. “Her şey yolunda” şeklindeki popüler ifade çoğu zaman her şeyin yolunda ve düzen içinde olduğunu belirtir, fakat bunların bizim iyiliğimiz için olduğu anlamına gelmez.

  4. Bkz. Musa 1:3.

  5. Bkz. Alma 7:11.

  6. Bkz. 2. Nefi 9:10-12. Tanrı ahlaki iradeye saygı duyar, bazen başkalarının haksız eylemlerinin bile bizi etkilemesine izin verir. Fakat biz isteyerek elimizden geleni yapmaya çalıştıkça, İsa Mesih’in lütfu ve O’nun mümkün kılan ve kefaret eden gücü bizi perdenin her iki tarafından da temizleyebilir, iyileştirebilir, bağlayabilir, kendimizle ve birbirimizle barıştırabilir.

  7. Bkz. Moroni 7:6, 10–12. Profesör Terry Warner bu konu hakkında algısal olarak yazıyor.

  8. Bkz. Romalılar 3:10; Moroni 10:25.

  9. Bkz. Moroni 10:32.

  10. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 122:4, 7.

  11. Asla tercih etmeyeceğimiz tecrübeler sayesinde öğreniriz. Bazen Rab’bin yardımıyla yüklerimizi taşımak, bu yükleri taşıma kapasitemizi artırabilir; Mosiya 24:10–15, Rab’bin “halkımı sıkıntılı günlerinde görmeye geleceğim” ve “yüklerini kolayca taşıyabilmeleri için onları güçlendireceğim” şeklindeki vaadini gösterir. Alma 33:23, “Oğlu’nun sevinciyle [çektiğimiz] yüklerin [hafifleyebileceğini]” öğretir. Mosiya 18:8 bize, “çektiğiniz yüklerin hafiflemesi için birbirinizin yükünü taşımaya hevesli” olmamızı hatırlatır.

  12. Peygamber Yeşaya Mesih hakkında şöyle der: “Egemen Rab’bin Ruhu üzerimdedir. Çünkü O beni yoksullara müjde iletmek için meshetti. Yüreği ezik olanların yaralarını sarmak için … Yas tutanların hepsini avutmak, Siyon’da yas tutanlara yardım sağlamak –kül yerine çelenk, yas yerine sevinç yağı, çaresizlik ruhu yerine onlara övgü giysisini vermek– için Rab beni gönderdi” (Yeşaya 61:1–3). Aynı şekilde mezmur yazarı da Rab’bin vaat ettiği bakış açısını şöyle sunar, “Gözyaşlarınız belki bir gece akar, ama sabahla sevinç doğar” Mezmurlar 30:5). Buna, İlk Diriliş sabahında doğrulara verilen görkemli vaatler de dahildir.

  13. Öğreti ve Antlaşmalar 122:4. Denemelerin sonsuzlukta “küçük bir an” olabileceğine inanmak, bu hayatta her gün yaşayabileceğimiz ıstırap verici ağrıları veya acıları, uykusuz geçen dayanılmaz geceleri ya da her yeni günün dayanılmaz belirsizliklerini küçümsemek ya da daha kolay veya daha az mücadeleci duruma getirmek anlamına gelmez. Belki geriye dönüp bakabilme ve Tanrı’nın şefkati ve sonsuz görüşü ışığında ölümlü hayattaki acılarımızı görebilme vaadi, ölümlü hayattaki anlayışımıza ve O’na iman ve güvenle sonuna kadar dayanma umudumuza bir bakış açısı katar. Ayrıca, görecek gözlerimiz olduğunda, şu anda genellikle iyi şeyler vardır, iyi şeyleri görmek için ille de gelecek bir zamanı beklememiz gerekmiyor.

  14. Bkz. 2. Nefi 2:2.

  15. Bkz. Matta 7:9-10. Tanrı’nın hayatlarımızda galip gelmesine izin vermek, başımıza gelecek her şeyi sessizce kabul etmek değildir. Cennetteki Baba ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in sadece ve her zaman bizim için en iyisini istediğine inanmak etkin bir davranıştır. Bir trajedi olduğunda, inançla “Neden ben?” diye değil, “Ne öğrenebilirim?” diye sorabiliriz. Ve O’nun zamanında ve yolunda telafi edici nimetlerin ve fırsatların geleceğini bilerek, kırık kalplerle ve pişmanlık dolu ruhlarla yas tutabiliriz.

  16. Yas tutanlarla yas tutacağımıza, teselliye ihtiyacı olanları teselli edeceğimize dair bir antlaşma yaptık (bkz. Mosiya 18:9).

  17. Eyüp 1:21.

  18. Bkz. Öğreti ve Antlaşmalar 115:6.

  19. Zorluklar karşısında iman, Mormon Kitabı’nda “Tanrı’ya lanet okuyup ölmeyi arzu [eden” ama “ne var ki canlarını kurtarmak için kılıçla mücadele [eden]” (Mormon 2:14) kişilerin tarif ettiği varoluşsal ızdırap ve umutsuzluğun tam tersidir.

  20. “Sakin Ol Ruhum,” İlahiler, no. 124.

  21. “Gelin, Gelin, Ey Azizler,” İlahiler, no: 30. Ayrıca şunları göz önünde bulundurun:

    Tanrı’nın hikmeti ve sevgisi ne kadar büyüktür. …

    Fidye ile kurtuluşun büyük planı

    Adaletin, sevginin ve merhametin

    İlahi bir ahenk içinde buluştuğu yer!

    (“How Great the Wisdom and the Love,” İlahiler, no. 195.)

    Hayatın belirsizliklerinin ortasında, fidye ile kurtuluşun büyük planının; adaleti, sevgiyi ve merhameti iyiliğimiz için bir araya getireceğini biliriz.

  22. Bkz. Obadya 1:21. Peygamber Joseph Smith şöyle öğretti: “Onlar [Son Zaman Azizleri] Siyon Dağı’nda nasıl kurtarıcı olacaklar? Tapınaklarını inşa ederek, vaftiz kurnalarını yaparak ve ölmüş olan bütün ataları adına … gidip bütün kutsal törenleri gerçekleştirerek” (Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [2007], 473).

  23. Tapınağa ilk kez giden üyeler, tapınak giysilerini büyük bir indirimle satın alabilirler.

  24. Russell M. Nelson, “Tapınak ve Ruhsal Temeliniz,” Liyahona, Kasım 2021, 94.