İki Büyük Emir Arasında Köprü Kurun
İsa Mesih’i takip etme yeteneğimiz, birinci ve ikinci emirleri dengeli ve eşit bağlılıkla yaşama gücümüze ve kuvvetimize bağlıdır.
Giriş
Eşim Lesa ve ben görev gereği dünyanın her yerine seyahat ederken, sizlerle irili ufaklı topluluklarda bir araya gelmenin ayrıcalığını yaşıyoruz. Rab’bin işine olan bağlılığınız bizi cesaretlendiriyor ve İsa Mesih’in sevindirici haberine dair bir tanıklık olarak duruyor. Her seyahatten eve döndüğümüzde, aldığımız nimetler kadar yeterince katkıda bulunup bulunmadığımızı merak ederiz.
Seyahat ederken, gezmek için çok az zamanımız oluyor. Fakat mümkün olduğunda, özel bir tutkum için biraz zaman harcıyorum. Mimariye ve tasarıma ilgi duyuyorum ve köprülere özel bir hayranlığım var. Asma köprüler beni hayrete düşürüyor. Gerek Tokyo’daki Rainbow Köprüsü, gerek Hong Kong’daki Tsing Ma Köprüsü, gerekse Londra’daki Tower Köprüsü ya da gördüğüm diğer köprüler olsun, bu karmaşık yapılardaki mühendislik dehasına hayran kalıyorum. Köprüler bizi normalde gidemeyeceğimiz yerlere götürür. (Devam etmeden önce, bu mesaj hazırlandıktan sonra Baltimore’da trajik bir köprü kazası meydana geldiğini belirtmek isterim. Hayatını kaybedenlerin yasını tutuyor ve acılı ailelere başsağlığı diliyoruz).
Muhteşem Bir Asma Köprü
Kısa süre önce bir konferanstaki görevim nedeniyle Kaliforniya’ya gittim ve burada bir kez daha dünyanın mühendislik harikalarından biri olarak kabul edilen ikonik Golden Gate Köprüsü’nden geçtim. Bu anıtsal yapı, güzel formu, işlevsel amacı ve usta mühendisliği bir araya getiriyor. Devasa ayaklarla desteklenen, kitap desteği gibi kuleleri olan klasik bir asma köprüdür. Okyanusun üzerinde yükselen devasa, görkemli, ağırlık taşıyan ikiz kuleler inşa edilmesi gereken ilk yapılardı. Kuleler birlikte, genişleyen ana askı kablolarının ve zemindeki karayolunu beşik gibi saran dikey askı kablolarının yükünü omuzlarlar. Olağanüstü dengeleme kapasitesi, kulenin gücü, köprü mühendisliğinin ardındaki sihirdir.
Golden Gate Köprüsü Bölgesi
Köprünün erken dönem inşaat görüntüleri bu mühendislik ilkesine tanıklık etmektedir. Her köprü parçası, her ikisi de birbirine bağımlı olarak bağlanan simetrik kulelerden ağırlık taşıyıcı destek bulur.
Getty Images/Underwood Arşivleri
Köprü tamamlandığında, iki güçlü kulesi sağlam bir şekilde yerlerine yerleştiğinde ve ana kaya temeline sabitlenmiş ayaklarıyla birlikte, güç ve güzelliğin bir simgesi haline gelir.
Bugün sizi, sağlam bir temel üzerine inşa edilmiş yükselen ikiz kuleleriyle bu görkemli köprüye sevindirici haber merceğinden bakmaya davet ediyorum.
İsa Mesih’in hizmetinin sonlarına doğru, şimdi Kutsal Hafta olarak adlandırdığımız dönemde, Kutsal Yazı uzmanı olan bir Ferisi cevap vermenin neredeyse imkansız olduğunu bildiği bir soruyu Kurtarıcı’ya sordu: “Öğretmenim, Kutsal Yasa’da en önemli buyruk hangisidir?” Görünüşte aldatıcı bir niyetle “O’nu denemek amacıyla” ve yasaya uygun bir yanıt arayan Kutsal Yazı uzmanı, gerçek, kutsal, ilahi bir cevap aldı.
“İsa ona şu karşılığı verdi: ‘Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla ve bütün aklınla seveceksin.’
“İşte ilk ve en önemli buyruk budur.” Köprü benzetmemizle ilişkili olarak, bu birinci kuledir!
“İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: ‘Komşunu kendin gibi seveceksin.’ İşte bu da ikinci kule!
“Kutsal Yasa’nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.” Köprünün kalan parçaları!
İsa Mesih’in cevabında meydana çıkan ve söylenen iki büyük emrin her birini inceleyelim. Bunu yaparken, muhteşem asma köprünün görüntüsünün zihninizde belirmesine izin verin.
Rab’bi Sevin
Birincisi, Rab’bi bütün yüreğinizle, canınızla ve aklınızla sevmektir.
Bu cevapta İsa Mesih, Eski Antlaşma’nın kutsal öğretilerinde yer alan yasanın özünü özetlemiştir. Rab’bi sevmek öncelikle yüreğinize, yani doğanıza odaklanır. Rab sizden tüm canınızla, bütün adanmış varlığınızla ve nihai olarak da tüm aklınızla, yani zekanız ve kavrayışınızla sevmenizi ister. Tanrı sevgisi sınırlı ya da sonu olan bir sevgi değildir. Sınırsız ve ebedidir.
Benim için ilk büyük emrin uygulanması bazen soyut, hatta göz korkutucu olabiliyor. Şükürler olsun ki, İsa’nın diğer sözlerini düşündüğümde, bu emir çok daha kavranabilir hale geliyor: “Beni seviyorsanız, buyruklarımı yerine getirirsiniz.” İşte bunu yapabilirim. Cennetteki Baba’yı ve İsa Mesih’i sevebilirim, bu da beni dua etmeye, kutsal yazıları çalışmaya ve tapınakta ibadet etmeye yöneltir. Ondalık ödeyerek, Şabat gününü kutsal tutarak, erdemli ve iffetli bir hayat sürerek ve itaatkar olarak Baba ve Oğul’u severiz.
Rab’bi sevmek genellikle küçük günlük eylemlerle, antlaşma yolundaki adımlarla ölçülür: Gençler için sosyal medyayı kişileri aşağılamak yerine onları kuvvetlendirmek için kullanmak, standartlara aykırı düşebilecek parti, film veya etkinliklerden ayrılmak; kutsal şeylere saygı göstermek.
Bu hassas örneği göz önünde bulundurun. Vance ve ben küçük mütevazı bir evin kapısını çaldığımızda, bir oruç pazarı günüydü. Biz ve kuruldaki diğer hizmetliler, kapıdan duyulabilecek kadar yüksek bir sesle, kalın bir Alman aksanıyla, sıcak bir şekilde “Lütfen içeri girin” sözlerinin seslenilmesini bekliyorduk. Kızkardeş Muellar, mahalledeki birkaç göçmen dul kadından biriydi. Yasalara göre kör olduğu için kapıya kolayca cevap veremiyordu. Loş ışıklı bu eve girerken bizi nazik sorularla karşıladı: Sizin isimleriniz nedir? Nasılsınız? Rab’bi seviyor musunuz? Cevap verdik ve oruç adağını toplamaya geldiğimizi söyledik. Genç yaşımıza rağmen, içinde bulunduğu yetersiz koşullar açıkça ortadaydı ve inanç dolu yanıtı son derece dokunaklıydı: “Bu sabah erkenden masaya on sent koydum. Oruç adağımı sunabildiğim için çok minnettarım. Parayı zarfın içine koyup oruç adağı makbuzumu doldurabilir misiniz?” Onun Rab’be olan sevgisi, evinden her ayrıldığımızda inancımızı artırdı.
Kral Benyamin, ilk büyük emri uygulayanlara olağanüstü bir güç vaat etti. “[Emirleri] yerine getirenlerin kutsal ve sevinçli durumlarını düşünmenizi istiyorum. … “Onlar … her şeyde kutsanmışlardır; ve sonuna kadar da dayanırlarsa cennete kabul edilecekler … sonsuz bir mutluluk durumunda [yaşayacaklardır].”
Rab’bi sevmek sonsuz mutluluğa götürür!
Komşunuzu Sevin
Daha sonra İsa şöyle dedi: “İlkine benzeyen ikinci buyruk da şudur: Komşunu kendin gibi seveceksin.” Bu da köprünün ikinci kulesidir.
Burada İsa, Rab’bi sevmek için göksel yukarıya bakışımızla, erkek ve kadın kardeşlerimizi sevmek için dünyevi dış bakışımız arasında köprü kurar İkisi de birbirine bağlıdır. Komşularımızı ihmal edersek, Rab’be olan sevgimiz eksik kalır. Bu dışa dönük sevgi, cinsiyet, sosyal sınıf, ırk, cinsellik, gelir, yaş veya etnik kökene bakılmaksızın Tanrı’nın tüm çocuklarını kapsar. İncinmiş ve kırılmış olanları, ötekileştirilmiş olanları ararız, çünkü “Tanrı katında herkes eşittir.” “Zayıfların yardımına [koşarız], sarkık elleri [kaldırır] ve bükük dizleri [güçlendiririz].”
Şu örneği düşünün: Kardeş Evans, arabasını durdurup tanımadığı bir ailenin kapısını çalması kendisine telkin edildiğinde çok şaşırmıştı. On çocuklu dul bir anne kapıyı açtığında, içinde bulundukları zor koşullar ve büyük ihtiyaçları hemen açıkça belli oldu. İlki basitti, evlerinin boyanmasıydı ve bunu, bu aileye uzun yıllar süren dünyevi ve ruhsal hizmet takip etti.
Bu şükran dolu anne daha sonra imdadına yetişen arkadaşı hakkında şöyle yazdı: “Hayatınızı en basit insanlar olan bizlere el uzatarak geçirdin. Rab’bin, sadece sizin ve O’nun bileceği insanlar için maddi ve manevi olarak yaptığınız iyiliklere olan takdirini ifade ederken size söyleyeceği şeyleri duymayı ne kadar çok isterdim. Bizi birçok yönden kutsadığınız için teşekkür ederiz, … sağladığınız görevliler için. … Sık sık Tanrı’nın özellikle sizi mi seçtiğini yoksa sadece sizin mi dinlediğinizi merak ediyorum.”
Komşunuzu sevmek, Mesih’e benzer nezaket ve hizmet eylemlerini içerir. Kinlerinizi bir kenara bırakabilir, düşmanlarınızı affedebilir, komşularınızı hoş karşılayabilir, onlara hizmet edebilir ve yaşlılara yardımcı olabilir misiniz? Komşunuz için sevgi kulenizi inşa ederken her biriniz ilham alacaksınız.
Başkan Russell M. Nelson şöyle öğretti: “Başkalarına yardım etmek, başkalarıyla kendimizi önemsediğimiz kadar ya da kendimizden daha fazla, ilgilenmek için bilinçli bir çaba göstermek, bizim sevincimizdir. Özellikle bu uygun olmadığında ve bizi konfor alanımızdan çıkardığında. İkinci büyük emre göre yaşamak, İsa Mesih’in gerçek bir öğrencisi olabilmenin anahtarıdır.”
Karşılıklı Bağlılık
İsa ayrıca şöyle öğretti: “Kutsal Yasa’nın tümü ve peygamberlerin sözleri bu iki buyruğa dayanır.” Bu çok öğreticidir. Rab’bi sevmekle birbirimizi sevmek arasında önemli bir karşılıklı bağlılık vardır. Golden Gate Köprüsü’nün tasarlanan işlevini yerine getirebilmesi için her iki kulenin de eşit derecede güçlü olması ve asma kabloların, karayolunun ve köprüden geçen trafiğin ağırlığını taşıyabilecek eşit kuvvette olması gerekmektedir. Bu mühendislik simetrisi olmadan köprü tehlikeye girebilir, hatta yıkılabilir. Herhangi bir asma köprünün inşa edilme amacını yerine getirebilmesi için kulelerinin birlikte tam bir uyum içinde işlev görmesi gerekir. Benzer şekilde, İsa Mesih’i takip etme yeteneğimiz, birinci ve ikinci emirleri dengeli ve her ikisine de eşit bağlılıkla yaşama gücümüze ve kuvvetimize bağlıdır.
Fakat dünyada artan çekişmeler, zaman zaman bunu göremediğimizi ya da hatırlayamadığımızı göstermektedir. Bazıları emirleri yerine getirmeye o kadar odaklanmıştır ki, kendilerinden daha az doğru gördükleri kişilere karşı çok az tolerans gösterirler. Bazıları, hayatlarını antlaşmanın dışında tutmayı veya hatta herhangi bir dini katılımdan uzak yaşamayı seçenleri sevmekte zorlanır.
Alternatif olarak, hepimizin Tanrı’ya karşı sorumlu olduğunu kabul etmeden başkalarını sevmenin önemini vurgulayanlar da vardır. Bazıları mutlak gerçek ya da doğru ve yanlış diye bir şey olduğu fikrini tamamen reddeder ve bizden istenen tek şeyin başkalarının seçimlerine karşı tam bir tolerans ve kabullenme olduğuna inanır. Bu dengesizliklerden her ikisi de ruhsal köprünüzün devrilmesine, hatta yıkılmasına neden olabilir.
Başkan Dallin H. Oaks bunu şöyle ifade etti: “Bu, herkesi sevmek için emir aldığımız anlamına gelmektedir, çünkü İsa’nın iyi Samiriyeli benzetmesi herkesin komşumuz olduğunu öğretmektedir. Fakat bu ikinci emri yerine getirme konusundaki gayretimiz, birinci emri, Tanrı’yı bütün yüreğimiz, canımız ve aklımızla sevmeyi unutmamıza neden olmamalıdır.”
Sonuç
O halde her birimiz için soru şudur: Hem Tanrı’yı sevmek hem de komşularımızı sevmek için yüksek köprü kuleleri dikerek kendi iman ve adanmışlık köprümüzü nasıl inşa edebiliriz? Hemen işe koyuluruz. İlk çabalarımız bir peçetenin arkasına yazılmış bir plan ya da inşa etmeyi umduğumuz köprünün erken aşamadaki bir planı gibi görünebilir. Rab’bin sevindirici haberini daha iyi anlamak ya da başkalarını daha az yargılamaya yemin etmek gibi birkaç gerçekçi hedeften oluşabilir. Hiç kimse başlamak için çok genç veya çok yaşlı değildir.
Zaman içinde, duayla ve düşünceli bir planlamayla, kabataslak fikirler geliştirilir. Yeni eylemler alışkanlık haline gelir. İlk taslaklar gösterişli planlara dönüşür. Kişisel ruhsal köprümüzü Cennetteki Babamız ve O’nun Biricik Doğmuş Oğlu’nun yanı sıra birlikte çalıştığımız, oynadığımız ve yaşadığımız kardeşlerimize adanmış yürekler ve akıllarla inşa ederiz.
Önümüzdeki günlerde görkemli bir asma köprünün üzerinden geçerken, hatta yükselen kuleleri olan bir köprü resmi gördüğünüzde, sizleri Yeni Antlaşma’da İsa Mesih tarafından açıklanan iki büyük emri hatırlamaya davet ediyorum. Rab’bin talimatlarının bize ilham vermesini diliyorum. Yüreklerimiz ve akıllarımız Rab’bi sevmek için yukarı doğru yükselsin ve komşularımızı sevmek için dışa doğru dönsün.
Dilerim bu, bizim İsa Mesih’e ve O’nun Kefareti’ne olan inancımızı güçlendirir; buna İsa Mesih’in adıyla tanıklık ediyorum, amin.