HET VUUR VAN DE BROEDERSCHAP
Mitch Dunford is het grootste deel van de elf jaar dat hij in de wijk Santee 1, in de ring Santee (Californië), woont lid van de hogepriestersgroep in zijn wijk. ‘Onze hogepriestersgroep heeft samen de Schriften bestudeerd en zendingswerk gedaan’, zegt hij. ‘We hebben elkaar en gezinsleden van anderen zegens gegeven. Onze kameraadschap is een natuurlijk gevolg van de hulp die we elkaar geven bij het vervullen van roepingen in de priesterschap.’
Op zondagavond 26 oktober 2003 werden de hogepriesters in de ring Santee en de meeste andere inwoners van San Diego County bedreigd door de grootste bosbrand in de geschiedenis van Californië. Bijna 24 uur lang hadden winden met snelheden van tachtig tot honderdentien kilometer per uur vlammen opgejaagd tot dertig meter hoogte, waardoor honderden woningen in vlammen opgingen en dertien mensen de dood vonden.
Mitch Dunford stond helemaal alleen in de heuvels achter zijn huis met een tuinslang in de ene hand en een schop in de andere. Eerder had hij al zijn vrouw, Cathy, en hun vijf kinderen naar een hotel gebracht. Toen het evacuatiebevel werd ingetrokken, ging hij terug naar huis om te kijken wat hij kon doen.
‘Het vuur was ruim een meter hoog en negen meter breed’, zegt broeder Dunford. ‘Het kwam van twee kanten. Het was zo stil. Ik vroeg me af of ik dit vuur echt zelf kon tegenhouden.’
Intussen stond president Chris Allred met een verrekijker op het dak van het ringcentrum. Toen de vlammen in de richting van het huis van de familie Dunford gingen, pleegde hij een aantal telefoontjes.
‘Eerst was ik alleen,’ zegt broeder Dunford aangedaan, ‘en toen kwamen ze één voor één — de “jongens” van het quorum, met hun zoons, ieder met een schop. Ik was volkomen overweldigd, maar het leek er wel op dat het zo hoorde.’
Een kwartier later kwam de eerste golf van de brand eraan.
‘We sloegen het vuur neer en gooiden er aarde over’, zegt Steven Schimpf (15), die zijn vader, bisschop Randall Schimpf, kwam helpen.
Toen de eerste golf voorbij was, kwam de tweede. Die kreeg dezelfde behandeling.
Een cameraman van een nieuwszender klom omhoog naar de groep en was verbaasd toen hij ontdekte dat het gewoon wat mannen en jongens van een kerk waren die een van hun medeleden hielpen.
‘Het was ontroerend dat mijn broeders van de priesterschap ons huis redden’, zegt broeder Dunford. ‘Het is zo typerend voor ze. Mijn buren konden maar niet geloven dat al die mannen en jongens zomaar kwamen helpen. Maar wij weten dat je dat doet als je lid van een priesterschapsquorum bent.’