We verheugden ons in haar genezing
Op 2 juni 2002 werd mijn kleindochter, Susan Melina, die pas zeven maanden oud was, ernstig ziek, en haar ouders brachten haar naar het ziekenhuis. De artsen stelden vast dat ze een nierinfectie had. Ze kreeg ook een ernstige bacteriële infectie die zich door haar lichaam verspreidde, waardoor haar hart, lever, milt, nieren, longen, zenuwstelsel en spijsverteringsorganen beschadigd werden. Ze was zo ziek dat ze naar de intensive care gebracht werd.
De artsen zeiden tegen de ouders dat ze zich op haar dood moesten voorbereiden. Ze bleef 26 dagen op de intensive care, waar ze antibiotica en allerlei transfusies kreeg. Ondertussen vastten we als familie geregeld en vroegen we God om een wonder, om een volledige genezing — als het zijn wil was. Twee priesterschapsdragers gaven haar een zalving.
Toen Susan Melina twee weken in het ziekenhuis lag, werd haar moeder ziek. Zij moest aan een acute blindedarmontsteking geopereerd worden. Dat was een moeilijke tijd voor het hele gezin.
Twintig dagen nadat Susan Melina in het ziekenhuis was opgenomen, was ze nog steeds niet beter. Maar door de vrijgevigheid van iemand die we niet eens kenden, konden haar ouders haar naar een privé-ziekenhuis overbrengen waar ze beter verzorgd zou worden.
Op een zaterdagmiddag kreeg ik een telefoontje van mijn doch- ter, Susan Carolina. Ik was in de Guatemala-Stadtempel (Guatemala), waar ik als conciërge werkzaam was. Mijn dochter zei dat de conditie van haar baby was verslechterd en dat de infectie nu in een van haar hartkamers terecht was gekomen. Volgens de artsen konden ze niet veel voor haar doen omdat ze volledig ondervoed was. Ze was zo ziek dat het gevaarlijk was om haar vast te houden omdat ze inwendige bloedingen kon krijgen. Toen ik dat hoorde, sprak ik meteen mijn hemelse Vader in gebed aan. En ik ging opnieuw vasten.
De volgende dag, op zondag, belde mijn dochter op en zei dat de bacterie volledig was verdwenen. De artsen ontsloegen Susan Melina op maandag uit het ziekenhuis omdat ze buiten gevaar was.
Toen we ons over dat wonder verheugden, beseften we dat niet ieder gelovig gebed wordt beantwoord zoals wij dat willen. Maar ik ben mijn hemelse Vader mateloos dankbaar. Ik twijfel er niet aan dat Hij leeft en dat Hij onze gebeden verhoort.
Magdalena Peñate de Guerra is lid van de wijk Villa Canales, in de ring Villa Hermosa (Guatemala-Stad).