Ponowne otwarcie Tabernakulum po gruntownej renowacji

Tabernakulum w Salt Lake, od czasu gdy po raz pierwszy odbyła się w nim konferencja generalna w roku 1867, stało się symbolem wiary i pomysłowości pionierów. Obecnie, po prawie 140 latach, Tabernakulum nadal stoi i nigdy przedtem nie spoczywało na tak mocnym fundamencie.

Prezydent Gordon B. Hinckley, podczas sobotniej sesji popołudniowej, 31 marca ponownie wyświęcił Tabernakulum w Salt Lake po dwóch latach zabiegów renowacyjnych.

Wstawiono dębowe ławki i powiększono przestrzeń pomiędzy nimi, przez co goście mają więcej miejsca. Schody, które poprzednio prowadziły z zewnątrz na balkon zostały przemieszczone do wnętrza budynku, aby zapewnić gościom łatwiejszy dostęp, a we wnętrzu dodano dwie kondygnacje nowych schodów. Piszczałki organów, będące na widoku, otrzymały nowe złocenia. Zreperowano i ponownie pomalowano sufit. Utworzono nowe garderoby i bibliotekę muzyczną dla członków chóru. Przerobiono mównicę, tak aby można było ją usunąć, co stwarza możliwość stworzenia dodatkowych miejsc siedzących lub utworzenia sceny. A wszystkie systemy hydrauliczne, mechaniczne i elektryczne zostały wymienione i dostosowane do wymogów prawa budowlanego.

Mimo że Tabernakulum otrzymało te godne uwagi unowocześnienia i nie tylko, najważniejsze zmiany są niewidoczne dla publiczności.

Fundament i ściany Tabernakulum zostały zmodyfikowane dla wzmocnienia struktury, by lepiej wytrzymywała trzęsienia ziemi.

Wszystkie 44 filary, które podtrzymywały unikatowy dach Tabernakulum, zostały wzmocnione prętami stalowymi, które przechodzą przez filary, od podstawy do szczytu. Każdy z filarów został też umocniony betonem. Użyto stalowych ram, by połączyć kratownice z filarami, jak również dołączono długie kratownice sufitu do filarów, szczelnie wypełnionych zbrojeniem ze stali.

Obecnie Tabernakulum jest mocniejsze, niż do tej pory, podobnie jak stan członkostwa samego Kościoła.

„W pewnym okresie większość Świętych w Dniach Ostatnich żyła w tej dolinie i jej okolicach, w miejscach, gdzie zakładano osady — powiedział Prezydent Gordon B. Hinckley podczas modlitwy poświęcającej wyremontowane Tabernakulum. — Teraz, Twe dzieło urosło i rozprzestrzeniło się po świecie, tak że więcej członków mieszka poza granicami tego kraju, niż w jego granicach”.

Tworzenie i budowanie Tabernakulum

Prezydent Brigham Young zwrócił się do Henry’ego Growa z prośbą o pomoc w realizacji swej wizji wybudowania Tabernakulum. Brat Grow, nawrócony do Kościoła, pochodzący z Filadelfii, w stanie Pensylwania, był budowniczym mostów i posiadał umiejętności potrzebne do wykonania takiego zadania.

Zrobiono plany i w roku 1863 rozpoczęła się budowa.

Wobec niemożności nabycia wielu zwykłych materiałów budowlanych, robotnicy używali do budowy Tabernakulum materiałów wtórnych i korzystali z lokalnych źródeł. Tarcica została zebrana z miejscowych kanionów, zabrano nadmiar kamieni z miejsca budowy Świątyni Salt Lake, pozostałości ekwipunku wojskowego i niepotrzebne podkowy wołów przerabiano na gwoździe i podkładki do śrub, robiono klej, gotując skóry zwierzęce, a gips wytwarzano z miejscowego wapienia i umacniano go, dodając sierść zwierzęcą.

Jeśli weźmie się pod uwagę materiały dostępne w tym czasie, Tabernakulun było budowane przy pomocy wiary i pomysłowości.

W cztery lata po rozpoczęciu budowy w Tabernakulum odbyła się konferencja. Tabernakulum zostało oficjalnie poświęcone w październiku 1875 roku, po dobudowaniu balkonu.

Fakty godne odnotowania

• Każdy z Prezydentów Kościoła, z wyjątkiem Józefa Smitha i Brighama Younga był popierany podczas uroczystego zgromadzenia w Tabernakulum.

• Tabernakulum mieściło baptysterium, które służyło członkom obszaru Salt Lake City aż do ostatniej renowacji, podczas której usunięto je, aby zyskać więcej miejsca.

• Pierwotnie ławki były wykonane z drewna sosnowego i pomalowane, tak by wyglądały na dębowe.

• Pudło organów jest wykonane z sosny żółtej i pomalowane, tak by wyglądało na mahoniowe.

• Zanim zbudowano Tabernakulum w Salt Lake, przy południowo–zachodnim rogu budynku świątyni wybudowano dom obecnie zwany „Starym Tabernakulum”, który był miejscem gromadzenia się Świętych.

• Tabernakulum odwiedziło dwunastu prezydentów Stanów Zjednoczonych.

• Akustyka w Tabernakulum jest zupełnie odmienna, niż w innych budynkach. Mówi się, że odgłos szpilki upuszczonej na pulpit na przedzie Tabernakulum słychać w ostatnim rzędzie.