Baan maken
Toen de kinderen Calderón lid van de kerk werden, maakten zij baan voor grote veranderingen bij hun thuis.
De kinderen Calderón maakten een begin aan de grote verandering in het ouderlijk gezin. Jared (15) was de eerste die lid werd, gevolgd door zijn zus, Angie (13), een jaar later. Hun ouders traden drie jaar na Angies doop tot de kerk toe.
Aanvankelijk had dit gezin uit Costa Rica geen idee hoeveel veranderingen het evangelie van Jezus Christus in hun leven zou brengen. Zij hoorden in 2002 voor het eerst over de kerk van een familielid. Maanden achtereen nodigden de Calderóns geregeld de zendelingen bij hen thuis uit om er meer over te weten te komen. Daardoor onderging het gezin een verandering — een ware bekering.
Een rijker geestelijk leven
Vóór het gezin tot de kerk toetrad, maakten de Calderóns zich zorgen of Jared en Angie in deze wereld waarin godsdienst naar de achtergrond geschoven is wel een goede morele en geestelijke basis kregen.
De Calderóns kwamen erachter dat het evangelie de antwoorden had waarnaar ze op zoek waren. ‘Toen we het evangelie eenmaal begrepen en het gingen naleven, veranderde die kennis onze leefwijze’, zegt broeder Calderón. ‘We leerden wie we zijn en hoe we bij onze hemelse Vader kunnen terugkeren. Door dat alles hebben we een rijker geestelijk leven gekregen.’
Het was niet altijd makkelijk om alles wat ze van de zendelingen leerden, te accepteren, maar toen ze de evangeliebeginselen in praktijk gingen brengen, kregen ze een getuigenis. ‘Toen ons de evangelienormen duidelijk werden, probeerden we die zo goed mogelijk na te leven. Ik liet mijn kopje koffie staan. (En ik had daarvoor heel wat koffie gedronken!) We stelden ons als gezin ten doel om niet meer te vloeken, aardig voor elkaar te zijn, en andere goede beginselen na te leven.
‘Het belangrijkste offer was onze hoogmoed’, vervolgt hij. ‘We moesten leren wat nederigheid inhield, maar toen we dat gingen begrijpen en probeerden na te leven, ontvingen we vele zegeningen en maakten we veel vooruitgang door als mens, als echtpaar, en als gezin.’
Tot de doop besluiten
Jared Calderón was de eerste in het gezin die lid van de kerk werd, hij liet zich in juni 2003 dopen. Angie volgde in juli 2004. Hun ouders lieten zich in april 2007 dopen. En ten slotte daalde het jongste lid van het gezin, James Calderón, af in de doopvont, toen hij in 2007 acht werd.
Het gezin begon zich toen voor te bereiden op de aanvullende verbonden en verordeningen van de tempel. ‘We wisten dat de doop slechts de eerste stap was’, zegt zuster Calderón. ‘We stelden ons ten doel om verder te groeien, onder andere door naar de tempel te gaan en ons als gezin te laten verzegelen, zodat we eens bij onze hemelse Vader kunnen wonen.’
Blik op de tempel
Ter voorbereiding op hun verzegeling vastte en bad het hele gezin. Jared deed ook verschillende keren mee aan dopen voor de doden. En op 10 mei 2008 is het gezin verzegeld in de San Josétempel (Costa Rica).
Jared herinnert zich wat hij die dag voelde. ‘Toen ik de verzegelkamer binnenkwam, was de Geest rijkelijk aanwezig. Het voelde echt goed om daar met zijn allen te zijn’ zegt hij.
Zijn broer, James, herinnert zich dat hij heel lang moest wachten voordat hij tot de verzegelkamer werd toegelaten, maar, zegt hij, het was het waard: ‘Ik voelde heel veel vreugde en geluk.’ En ik ben nog steeds blij dat ons gezin voor eeuwig bij elkaar kan zijn.’
De invloed van verbonden
Hoewel de Calderóns veranderingen in hun leven aanbrachten ter voorbereiding op de tempelverordeningen, komen zij er nu achter dat de verordeningen in feite hen veranderen. Angie herinnert zich bijvoorbeeld dat zij, voordat het gezin in de tempel werd verzegeld, tegen haar moeder had gezegd dat ze niet in de tempel wilde trouwen. ‘Ik begreep de beloften toen nog niet’ zegt ze. ‘Nu zie ik het grotere plaatje, en heb ik een hoger doel. Ik wil nu graag in de tempel trouwen. Ik wil op een goede dag mijn eigen gezin hebben en de eeuwigheid met ze doorbrengen.’
Een andere verandering die over Angie is gekomen is dat ze nu meer familiegeschiedenis en tempelwerk voor haar voorouders wil doen. Zij en haar moeder gaan naar het centrum voor familiegeschiedenis in hun wijk om namen op te zoeken. Angie voelt veel liefde voor haar voorouders. Ze is altijd bereid om familiehistorisch werk te doen.
Jared heeft ook een verandering bij zichzelf waargenomen, namelijk in hoe hij de andere gezinsleden behandelt. Hij legt uit: ‘Als je naar de tempel bent geweest, wordt alles veel duidelijker. Ik heb hulp van de Geest gekregen om aardiger voor mijn ouders en broer en zus te zijn, om een goede band met ze te hebben. Het gebeurde wel eens dat ik driftig werd en zeker wist dat de ander het bij het verkeerde eind had, maar nu ik weet dat we een eeuwig gezin zijn, besef ik dat het geen zin heeft om over onbelangrijke dingen te kibbelen.’
‘Trouwens’, zegt hij met een ironisch lachje, ‘als we eeuwig bij elkaar blijven, kan ik maar beter aan ze wennen.’
Groot geluk
De Calderóns beseffen maar al te goed dat verbonden sluiten niet genoeg is — verbonden nakomen, daar draait het om. Ze doen hun best om in de Schriften te lezen en samen te bidden. Ze gaan naar de kerk en vervullen hun roepingen en steunen elkaar. ‘Die zaken herinneren ons aan wat we hebben beloofd en brengen ons veel zegeningen, zowel geestelijk als stoffelijk’, zegt zuster Calderón.
Het gezin heeft met zorgen en problemen te maken gekregen en zal daar ook niet geheel van gevrijwaard blijven, maar de verbonden hebben hun een totaal ander perspectief gegeven. Als broeder Calderón terugkijkt op de veranderingen die er hebben plaatsgevonden, voelt hij zich heel blij worden: ‘Doordat we het evangelie leerden kennen en gingen naleven, hebben we de overtuiging, de zekerheid, gekregen dat dit het evangelie van Jezus Christus is, en aan de hand daarvan kunnen we de juiste beslissingen nemen. Ons gezin is dichter tot de Heiland aan het komen. We zijn geestelijk gegroeid en we zijn nog nooit zo gelukkig geweest.’
Foto’s Melissa Merrill
Jared (links) was de eerste Calderón die in 2003 lid werd. Zijn zus, Angie (onder), volgde een jaar later. Hun ouders en jongere broer werden in 2007 lid.
‘We zijn nog nooit zo gelukkig geweest’, zegt broeder Calderón over de veranderingen die de evangelieverbonden in zijn gezin hebben gebracht.