Makabiya ba Ako sa Akong Apohan sa Tuhod nga Babaye?
Hugo Fabián Lallana, Córdoba, Argentina
Sa dihang nag-21 anyos nako, gusto ko nga moserbisyo og misyon. Ang akong apohan sa tuhod nga babaye, si Margarita Sippo de Lallana, misuporta sa akong desisyon bisan kini nagpasabut nga siya mag-inusara. Siya ang miamuma kanako sukad sa gamay pa ko, ug nabalaka ko kon si kinsa ang moamuma kaniya samtang ako magserbisyo.
Kami nabunyagan niadtong 1978, sa dihang 11 anyos pa ko ug ang akong apohan sa tuhod nga babaye 73 anyos na. Sa wala madugay kami mihunong sa pagtambong sa among mga miting, apan ang nagpakabana nga mga kaigsoonan sa Simbahan nangita kanamo.
Naaktibo ako pag-usab, ug ang mga miyembro sa ward naghinam-hinam sa akong ordinasyon. “Aduna na gyud kitay usa ka deacon!” Mahinamon silang mosulti niini. Nianang higayona ang among ward walay tighupot sa Aaronic Priesthood. Nahimo akong presidente sa korum sa deacon tungod kay wala nay laing deacon. Natingala ako nganong gihatagan ko nila og ingon nga calling, apan akong nasabtan nga ang mga lider sa ward nagbansay kanako sa mga responsibilidad sa priesthood. Isip resulta, ako naningkamot nga magmatinud-anon.
Ang akong lola, hinoon, nagpabiling dili kaayo aktibo, panagsa lang nga motambong sa mga miting. Apan siya misuporta sa akong desisyon sa pagserbisyo tungod kay siya nasayud sa iyang kasingkasing nga ang ebanghelyo tinuod.
Sa dihang akong gipasa ang akong mga porma para sa misyon niadtong 1990, kadaghanan sa full-time nga mga misyonaryo nga gitawag gikan sa Córdoba miserbisyo sa Argentina Buenos Aires North o South Missions. Nakasiguro ko nga ako tawagon sa usa niadtong duha ka misyon ug dili kaayo malayo sa akong apohan sa tuhod nga babaye.
Unya, sa dihang ang presidente sa stake mitawag, siya miingon kanako nga nagkinahanglan ko og pasaporte tungod kay ako moadto hinoon sa Colombia! Bisan pa sa akong nagpadayon nga kahingawa, ang akong apohan sa tuhod nga babaye miawhag kanako sa pag-adto. Sa wala pa ako mibiya, siya misaad nga siya mobalik sa simbahan sa sunod gyud dayon nga Dominggo ug moadto sa templo sa dili pa ko mopauli. Kini lisud nga katuohan apan kini nakapasayon alang kanako sa pagbiya kaniya.
Samtang didto ko sa akong misyon, siya mibuhat gayud unsa ang iyang gisaad. Bisan diha sa iyang pagka 80 anyos, wala lang siya motambong sa tanan niyang mga miting apan moabut usab siya sa saktong oras. Ug siya miandam ug miadto sa Templo sa Buenos Aires Argentina.
Human sa 12 ka oras, tibuok gabii nga pagbiyahe sakay sa bus sa pagpamauli gikan sa unang biyahe ngadto sa templo, ang akong apohan sa tuhod nga babaye miabut sa meetinghouse sa among ward sa Dominggo sa buntag alas 8:30, sa wala pa magsugod ang mga miting sa Simbahan. Ang among presidente sa stake, si Rúben Spitale, miingon kaniya, “tugoti nga dad-on ka nako pauli sa balay aron makapahulay ka.”
“Ayaw,” siya mitubag. “Mosimba ko.” Ug iya kining gibuhat.
Human sa akong pag-uli gikan sa akong misyon, kami kauban nga mitambong sa templo og katulo sa wala pa siya mitaliwan niadtong tuig 2000. Tungod sa akong misyon, kaming duha napanalanginan. Kon nagpabilin lang ko sa balay, sigurado ko nga wala niining mga panalangin ang moabut.