Karaang mga Ehemplo, Modernong mga Saad
Ang pagpakig-date dili gayud sayon para kanako, apan ako mokuha og kalig-on gikan sa ehemplo sa kasulatan sa pagkamatinud-anon.
Bisan tuod akong nakita nga kadaghanan sa sosyal nga mga kalihokan makalingaw, ako nanlimbasog sa sitwasyon sa pagpakig-date. Wala pa gyud ko nakig-date sa wala pa ang akong misyon, ug sa akong pagpauli sa balay human sa duha ka tuig, labi na gyud kong mibati nga walay kasinatian.
Usa ka dekada sukad niadto, ako naningkamot “sa tanan nga [akong] mabuhat” (2 Nephi 25:23) aron maminyo—usa ka butang nga gisaad sa akong patriyarkal nga panalangin—apan wala magmalampuson. Usahay ako mibati nga matintal nga mawad-an og paglaum nga ako dili na gyud makakita og usa ka tawo, ug labi na sa mamingawon nga mga higayon, mohilak ako samtang nag-ampo: “Palihug tabangi ko. Wala ko kahibalo unsa ang akong gipangbuhat.”
Bag-ohay lang, nakakaplag ako og makahuluganong kahupay sa mga ehemplo diha sa mga kasulatan. Ang mosunod nga tulo ka mga istorya nahimong gamhanan kaayo sa pagtabang kanako sa pagsalig sa Langitnong Amahan ug sa Iyang plano.
Si Jose sa Ehipto: Magpabilin og Hugot nga Pagtuo ug Paglaum sa Dios
Si Jose gipugos og dala gikan sa panimalay pagka-17 anyos ug gidala paingon ngadto sa langyaw nga yuta diin pipila lang ang adunay sama sa iyang mga relihiyosong pagtuo. Bisan pa niining grabe nga pagsulay, siya naghupot og maayong kinaiya ug nagpabiling matinud-anon sa iyang mga agalon ug sa Dios (tan-awa sa Genesis 37; 39–41). Gani, sulod sa 13 ka tuig siya misinati og sunod-sunod nga dili maayong sitwasyon. Ang iyang kakugi mora og nakahimo og gamay apan midala kaniya sa bilanggoan, diin siya nagpabilin didto hangtud sa edad nga 30.
Usahay maghunahuna ko kon si Jose naghunahuna ba nga ang Dios daw nakalimot kaniya o kon si Jose nangutana ba kon unsa siya kadugay sa bilanggoan o kon siya buhian pa. Naghunahuna ko kon ang mga damgo ni Jose nga iyang gidamgo sa dihang bata pa siya (tan-awa sa Genesis 37:5–11) naghatag ba kaniya og paglaum alang sa mas hayag nga kaugmaon.
Dayag lang, ang Dios nakahinumdom ni Jose, sama sa Iyang gihimo sa inahan ni Jose, si Raquel (tan-awa sa Genesis 30:22). Si Jose napanalanginan nga mouswag bisan sa bati nga mga sitwasyon. Imbis nga mopili sa pagrebelde, pagmug-ot, o pagtunglo sa Dios, si Jose mipakita og talagsaon nga hugot nga pagtuo. Isip resulta, siya napanalanginan pag-ayo.
Kita mahimong matintal nga moreklamo sa atong kaugalingong mga kasakit, posibleng makapabuta kanato sa mga panalangin nga gihatag na sa Dios kanato. Apan ang pagpadayon sa hugot nga pagtuo ug paglaum makadala og talagsaong mga panalangin, sama sa nabuhat niini kang Jose. Apan bisan kon ang atong hugot nga pagtuo wala magantihi sumala sa atong gusto, ang pagpadayon nianang hugot nga pagtuo makatabang gihapon kanato nga mopuyo og mas malipayong kinabuhi.
Ang kasinatian ni Jose usa usab ka pagpamatuod sa ka labaw sa gahum ug kaalam sa Dios. Sulod sa mga katuigan ang mga paningkamot ni Jose mora og walay kapaingnan, apan pinaagi sa kamot sa Dios, si Jose nakagawas sa bilanggoan ug natuboy nga ikaduha sa Paraon (tan-awa sa Genesis 41:41–43). Nakita ba kaha ning daan ni Jose o nagpaabut kaha sa ingon ka talagsaon nga mga oportunidad?
Usahay kita naningkamot sa pagkab-ut og usa ka butang, apan ang atong kaugalingong mga paningkamot, bisan unsa ka dako, dili paigo alang sa buluhaton. Nasayud ako nga ang Langitnong Amahan makapanalangin kanato alang sa atong hugot nga pagtuo ug pagkamasulundon uban sa mas dakong mga panalangin kay sa atong gituohan sa sinugdanan. Nasayud ako nga kon ako adunay maayo nga kinaiya ug mokugi sa labing maayo sa lisud nga mga sitwasyon, sama sa gibuhat ni Jose, inig abut sa panahon—panahon sa Ginoo—Siya “[mohukas] sa iyang balaan nga bukton” (Isaias 52:10). Ang akong kahago wala makawang. Siya mohinumdom kanato; sa pagkatinuod, Siya kanunayng nasayud ug nag-andam og nindot nga mga butang alang sa matag usa kanato kon kita magpabiling matinud-anon.
Abraham: Naghigugma sa Dios Labaw sa Tanan
Kaniadto ang usa ka relasyon sa pagpakig-date uban sa usa ka tawo nga akong gimahal pag-ayo natapos. Nabalaka nga wala pa maminyo, nagduha-duha ko kon ako makakita ba og laing tawo nga akong ikasinabut.
Sa wala madugay, napahinumdoman ako sa istorya ni Abraham nga gisugo sa paghalad ni Isaac (tan-awa sa Genesis 22:1–14). Nakaamgo ko nga kaming duha gisugo sa pagbiya sa usa ka tawo nga among gihigugma. Dayag lang, ang akong kasinatian layo ra kon itandi sa kang Abraham, apan akong nadiskobre nga kining kasinatian nakatudlo og mga sumbanan nga akong sundon.
Si Abraham nagpaabut og taas nga panahon alang sa usa ka anak nga lalaki nga matawo diha kaniya ug ni Sara. Ang pagkatawo ni Isaac usa ka milagro, ug si Abraham giingnan, “Pinaagi kang Isaac maoy pagahinganlan nga imong mga kaliwat” (Mga Hebreohanon 11:18). Apan ang Ginoo mimando kang Abraham sa paghalad ni Isaac. Sa unsang paagi nga ang mga kaliwat ni Abraham “pagahinganlan” diha ni Isaac kon si Isaac ihalad?
Nasayud—apan wala kinahanglana kon unsaon—sa Dios pagtuman sa Iyang mga saad, si Abraham nagmasulundon. Ang iyang gugma alang sa iyang anak nga lalaki hilabihan, apan ang iyang tubag nagpakita nga iyang gihigugma ang Ginoo labaw sa tanan nga butang. Kita gisugo sa pagpakita sa sama nga butang (tan-awa sa D&P 101:4–5), ug kita makaangkon usab sa saad sa dakong ganti depende sa atong matinud-anong paglahutay (tan-awa sa Mateo 24:13). Sa dihang natapos ang akong relasyon, lisud kaayo ang pagpadayon. Nakadawat sa saad nga ako maminyo, ang pagpadayon mora og wala matumong sa katumanan niadto nga saad. Apan ang saad naghatag kanako og paglaum, nga nakatabang kanako sa pagsulay og usab ug sa pagpakita sa Langitnong Amahan nga gihigugma nako Siya labaw sa tanang butang.
Ang pagkamatinud-anon ni Abraham gigantihan dili lamang sa kinabuhi sa iyang anak nga lalaki apan usab sa dili maihap nga kaliwatan ug uban pang mga panalangin (tan-awa sa Genesis 22:15–18). Kita usab pagagantihan sa paghimo og mga sakripisyo nga gisugo sa Dios kanato ug sa pagpakita sa atong gugma alang Kaniya. Kana mao ang kahulugan sa pagsulay sa atong hugot nga pagtuo.
Zacarias: Tuhoi Nga ang mga Saad sa Dios Tinuod
Usahay kita wala masayud sa unsang paagi nga ang mga saad sa Ginoo nga gihatag kanato matuman—sama sa saad nga kon kita magtinguha niini ug magpabiling matinud-anon, kita mapanalanginan og mahangturong kaminyoon. Si Presidente Dieter F. Uchtdorf, Ikaduhang Magtatambag sa Unang Kapangulohan, mitudlo kabahin niini nga paradox, “Tingali adunay mga panahon nga kita kinahanglan nga mohimo og maisugon nga desisyon nga molaum bisan pa man nga ang tanan sa atong palibut nahisupak sa [atong] paglaum.”1
Si Zacarias ug ang iyang asawa, si Elisabet, matinud-anong nag-ampo ug nagpaabut alang sa usa ka bata sa ilang kinabuhi. Sa katapusan, si Zacarias gisaaran sa usa ka anghel nga ang iyang tigulang nga asawa mamabdos ug manganak og usa ka bata nga moandam sa dalan sa Manluluwas. Dako kaayo ang panalangin nga kini halus wala masabti ni Zacarias. Bisan usa ka anghel ang mideklarar niini, si Zacarias nangutana, “Unsaon ko man pagpakaila nga mahimo kini?” (Lucas 1:18).
Sama ni Zacarias, kita mahimong naanad nga mobati nga mahigawad sa atong mga tinguha—o ang gisaad nga mga panalangin mora og dili katuohan—kita makalimot nga “sa Dios ang tanan mahimo” (Mateo 19:26). Ang kasinatian ni Zacarias nakapahinumdom kanako nga ang dakong mga saad sa Langitnong Amahan tinuod ug Siya kanunayng motuman niini.
Ang mga istorya ni Jose, Abraham, ug Zacarias dili lang mao ang nakapalig-on sa akong hugot nga pagtuo ug naghatag kanako og paglaum. Adunay daghang mga kasaysayan sa kasulatan sa mga tawo kinsang hugot nga pagtuo nagpahinumdom kanako sa pagbaton og hugot nga pagtuo kabahin sa gisaad sa Ginoo ngari kanako. Dili ko makabasa og usa ka kapitulo sa kasulatan karon nga dili mapahinumdoman nga ang Ginoo kanunay motuman sa Iyang mga saad. Kini nga pagsabut naghatag kanako og dakong paglaum alang sa umaabot.
Mga paghulagway pinaagi ni Jeff Ward