Υπηρέτηση στην Εκκλησία
«Όλα αυτά με ευλογούν»
Αν είναι Σάββατο, θα βρείτε την Ελβίρα Γουαγλιαρέλο να δουλεύει πολυάσχολα στην κουζίνα του σπιτιού της στο Πουέρτο Μαδρίν, που βρίσκεται στις ακτές του Νουέβο Γκουλφ στο νότιο διαμέρισμα του Τσούμπουτ της Αργεντινής.
Μετρά το αλεύρι και το νερό και πιάνει τα άλλα συστατικά. Λέει λίγα καθώς δουλεύει, οι πράξεις της μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια της. Στο κάτω-κάτω, κάνει το θέλημα του Κυρίου.
«Αισθάνομαι καλά, γιατί ξέρω ότι κάνω κάτι καλό», λέει η αδελφή Γουαγλιαρέλο καθώς αναμιγνύει τα υλικά. Σκέφτεται τον Σωτήρα καθώς δουλεύει, ευτυχισμένη με την σκέψη ότι το προϊόν της υπηρέτησής της θα βοηθήσει άλλα μέλη της Εκκλησίας να Τον θυμούνται.
Η αδελφή Γουαγλιαρέλο, ετών 82, απολαμβάνει το να υπηρετεί ως επισκέπτρια διδασκάλισσα, βοηθά στη διεύθυνση της μουσικής στον τομέα της και φτιάχνει το ψωμί για χρήση στην διάταξη της μετάληψης—κλήση που τώρα μεγαλύνει για σχεδόν 10 χρόνια. Ετοιμάζει μια φραντζόλα ψωμί για τον εαυτό της στην αρχή της εβδομάδας, αλλά το Σάββατο βάζει κατά μέρος χρόνο, για να φτιάξει ψωμί «ειδικά για την Εκκλησία», λέει. «Σκέφτομαι: ‘Πρέπει να φτιάξω το ψωμί και πρέπει να πάω στην Εκκλησία’. Δεν θέλω να αποτύχω».
Όταν της το επιτρέπει η υγεία της, επίσης παρευρίσκεται στον ναό—κάνοντας ετησίως ένα ταξίδι 20 ωρών με λεωφορείο βόρεια προς τον ναό Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.
«Η αδελφή Γουαγλιαρέλο είναι πάντα ευτυχισμένη να υπηρετεί με όποιον τρόπο μπορεί», λέει ο επίσκοπός της, Χεσούς Σάντος Γουμιέλ. «Τα μέλη του τομέα ξέρουν ότι μπορούν να βασιστούν επάνω της. Παρά τα χρόνια της, είναι πιστή στο να προετοιμάζει το ψωμί κάθε Σάββατο και στο να έρχεται την Εκκλησία κάθε Κυριακή. Είναι ένα καλό παράδειγμα».
Η αδελφή Γουαγλιαρέλο συνάντησε τους ιεραποστόλους πλήρους απασχόλησης το 1962 στο Μαρ δελ Πλάτα, νότια του Μπουένος Άιρες, όταν δούλευε σε ένα οικοτροφείο, όπου ζούσαν. Όταν τους αναγνώρισε να χτυπάνε πόρτες 15 χρόνια αργότερα, αφού είχε μετακομίσει στο Πουέρτο Μαδρίν, έλαβε τις συζητήσεις, βαφτίστηκε και άρχισε την ζωή υπηρέτησης στην Εκκλησία.
Σήμερα ζει μόνη της, αλλά δεν αισθάνεται μόνη. Έχει τις γραφές της και την οικογένεια του τομέα της και συνομιλεί συχνά με τον Επουράνιο Πατέρα της μέσω προσευχής. Επιπρόσθετα, απολαμβάνει την συντροφιά του Πνεύματος, το οποίο ο Κύριος έχει υποσχεθεί σε εκείνους που Τον υπηρετούν με το να υπηρετούν άλλους.1
«Όλα αυτά με ευλογούν», λέει η αδελφή Γουαγλιαρέλο με ένα χαμόγελο. «Η Εκκλησία μας κάνει να εργαζόμαστε και αυτό με κάνει ευτυχισμένη. Πάντα βρίσκω χαρά στο να υπηρετώ τον Πατέρα μας στους Ουρανούς».
Ελβίρα Γουαγλιαρέλο
Επάνω: φωτογραφία από τον Μάικλ Μόρις