Pagserbisyo diha sa Simbahan
Pagbati sa Iyang Gugma pinaagi sa Pagserbisyo
Duha ka semana sa wala pa ang Pasko, ug ang naandang kakapoy sa panahon anaa kanako. Ang mga gasa kinahanglan nakong paliton, usa ka Christmas tree nga kinahanglang adornohan, ug ang mga gasa ihatud.
Sulod sa pipila ka bulan nabug-atan nako sa mga buluhaton matag adlaw nga giatubang sa usa ka inahan nga may lima ka gagmayng anak. Gani mibati ko nga misimba ko tungod kay kinahanglan lang samtang nanlimbasug pa ko sa pagkontrolar sa akong mga anak. Nanghinaut ko og paglambo sa Espiritu ug sa espiritwal nga mga kasinatian sa akong kinabuhi.
Niining panahona ang akong igsoong babaye mipalit og bag-ong balay sa duol nga estado ug naningkamot nga mahan-ay ang mga butang sa wala pay Pasko. Kana nagpasabut og daghan kaayong buluhaton sa bisan kinsa nga pamilya apan alang kaniya kini mahimong mas lisud. Ang akong igsoong babaye walo ka bulan nga mabdos, inahan sa duha ka gagmayng mga anak, ug tig-amuma sa iyang naparalisar nga bana.
Nakaamgo sa kalisud nga iyang giatubang, gitawagan nako siya sa pagsusi kaniya. Siya positibo kabahin sa buluhaton ug naglaum nga ang mga miyembro sa iyang ward motabang. Human sa among pagsultihanay gibutang na nako ang telepono, nanghinaut og kaayohan ug naghunahuna kon unsaon nako sa pagtabang niya gikan sa 400 ka milya (650 km) kalayo.
Nianang gabhiona kanunay kong naghunahuna nga kinahanglan kong tua didto para makatabang. Apan sa akong pagtan-aw sa akong eskedyul, akong gibaliwala ang maong hunahuna ug nakatulog.
Pagkabuntag mibangon ko nga may sama nga pagdasig. Kusog kaayo ang pagbati niining higayona nga dili ko makalimud niini. Gitawagan nako ang akong bana ug miingon. “Kinahanglan nakong tabangan akong igsoon.” Sa walay pagduha-duha, siya mitubag, “Naghunahuna sab ko ana.”
Gitawagan nako ang akong igsoong babaye, gisultian nako siya sa akong mga plano, ug mi-book og flight nianang hapona. Dali-dali kong nag-impake, gihagkan ang akong mga anak sa pagpanamilit, ug miadto sa airport.
Sulod sa tulo ka adlaw gipang-ablihan nako ang mga kahon, gipanghan-ay ang mga kwarto, ug mitabang sa pag-adorno og Christmas tree. Human naablihan ang mga kahon, gitaparan nako akong igsoong babaye ug ang iyang pamilya, nagdayeg sa ilang nindot nga Christmas tree. Ang akong singko anyos nga pag-umangkong babaye, nalipay nga ang iyang pamilya andam na sa Pasko, misyagit, “Mahimong nindot ni kaayo karon nga Pasko!”
Samtang nagsakay ko sa eroplano padulong pauli, nasayud ko nga pinaagi sa paggahin sa akong kaugalingon niining buotang pamilya, nabati nako ang Espiritu, nga nanghinaut ko nga mabati. Nabati ko kini kay nakaserbisyo ko sa uban.
Sayon lang maghisgot kabahin sa pagserbisyo panahon sa Pasko, kon ang pagserbisyo mohaum sa atong eskedyul ug dili mahal o mobuhat sa mga butang nga dili ta komportabling buhaton. Apan para mabati ang tinuod nga diwa sa Pasko, kinahanglan ta nga motabang sa uban. Ang pagbuhat niini makatabang kanato nga makasabut sa gugma sa atong Manluluwas alang kanato.
Paghulagway sa litrato pinaagi ni Welden C. Andersen