Hangtud Kita Magkita Pag-usab
Hugot nga Pagtuo sa mga Taga-Isla
Sa usa ka bag-ong biyahe gikan sa Estados Unidos padulong sa Marshall Islands ug Tonga, natandog ko sa putli nga hugot nga pagtuo niadtong akong nahimamat. Sa kasagaran, maingon og alang nako, ang ilang hugot nga pagtuo wala maapektuhi sa nagkausab nga kahulugan sa moraliad ug kamatuoran sa katilingban sa Kasadpan. Ang hugot nga pagtuo sa mga Taga-isla dako, sama sa gihulagway sa kanhi presidente sa misyon sa Tonga, si Elder John H. Groberg (sa Seventy, 1976–2005). Nakabase kini sa Pag-ula ug sa plano sa kaluwasan. Ang maong hugot nga pagtuo mohunong sa pagpangutana nianang nakat-unan pinaagi sa Espiritu.
Sa pipila ka mga paagi, ang kinabuhi sa mga Isla sa Pasipiko ingon og hinay moirog kay sa akong naandan. Bisan og ang mga taga-isla dunay mga sakyanan ug TV, sine ug Internet, sports ug daghang uban pang mga kalihokan, ang maong mga butang ingon nga dili kaayo makababag kay sa daghang laing mga kultura, lakip sa Estados Unidos.
Siyempre, ang mga taga-isla dunay ilang kaugalingon nga mga hagit. Sama kanako, sila kinahanglan mangita og mga paagi sa paghatag og pagkaon ug kapasilongan ingon man usab sa pagpanalipod sa ilang mga pagpamatuod. Apan matag karon ug unya, akong nasaksihan ang hugot nga pagtuo niadtong wala magduha-duha ubos sa kabug-at sa mga hagit o mapasimang tungod sa ka-busy o sa mga makabalda. Hinoon, sila nakahibalo sa mga kamot sa Ginoo sa ilang kinabuhi. Sama sa gipasabut ni Elder David S. Baxter sa Seventy (ug kanhi Presidente sa Area sa Pasipiko), “Sila motuo sa mga milagro, sila naglaum nga makadawat niini, ug nadawat gayud nila kini.”
Samtang mipauli ko gikan sa akong kasinatian sa South Pacific, namalandong ko sa daghang mga pangutana: Ngano man ang pipila ka mga tawo magpabilin nga lig-on sa ilang hugot nga pagtuo, samtang ang uban mitugot sa mga pangutana o pagduha-duha nga mosamok sa ilang mga hunahuna? Ngano man, nga human makaangkon og pagpamatuod, mitugot ang pipila nga mahuyang kini o daling mawala? Ngano man nga, sa dihang ang pipila nakasaksi sa kamot sa Ginoo sa ilang kinabuhi, nasurprisa sila?
Tingali ang mga tubag anaa kon unsa ka determinado gihalad sa usa ka tawo ang iyang kasingkasing diha sa altar sa Ginoo. Alang sa mga taga-isla nga akong nahimamat, dili sila kanunay mohimo og desisyon. Human makaestablisar sa ilang hugot nga pagtuo diha sa Bato sa ilang Manunubos, ang sigurado nga pundasyon, daghan mihunong sa pagpangutana; magdumili sila nga matarug ang ilang mga pagpamatuod. Sila modawat sa unsay ilang nahibaloan nga tinuod ug mowagtang sa pagduha-duha.
Mao kana nga kalidad nga gusto nakong hingpiton. Kon moabut ang mga hagit sa akong gituohan, gusto kong makabuhat unsay gisulti sa Ginoo ngadto ni Oliver Cowdery nga buhaton: “Hinumdumi ang gabii nga ikaw misangpit ngari kanako diha sa imong kasingkasing, nga ikaw unta mahibalo mahitungod sa kamatuoran niini nga mga butang. Wala ba Ako magsulti og kalinaw nganha sa imong hunahuna mahitungod niini nga butang? Unsa ka labaw nga kamatuoran ang imong maangkon kay sa gikan sa Dios?” (D&P 6:22–23). Ang mao nga paghinumdom mosangpot ngadto sa walay pagduha-duha nga hugot nga pagtuo.
Kini nga matang sa hugot nga pagtuo putli ug gawasnon sa mga makabalda. Mahalaron ug madawaton kini. Kini nagsiguro: “ako nasayud niini. Dili na kinahanglan nga mangutana ako niini pag-usab.”
Ang paggamit niini nga matang sa hugot nga pagtuo diha sa atong Langitnong Amahan ug sa Iyang plano nagtugot sa Iyang gahum nga mahimong aktibo sa atong mga kinabuhi. Kini dili magpadala sa mga pag-ataki sa atong tinuohan, sa ka kapoy, o ngadto sa wala pa mailhi. Kini nagtugot nato nga moingon, “Siya buhi!” Ug kana, alang kanako, igo na.
Gilitratohan ni Joshua J. Perkey