Labing Maayong Pamilya sa Kahangturan
“Dinhi duna koy pamilya.Gipangga ko nila” (“Families Can Be Together Forever,” [Mga Pamilya Mahimong Manag-uban sa Hangtud] Children’s Songbook, 188).
Ang ubang mga babaye wala mopaapil ni Olivia. Makatabang ba ang usa ka baldi nga pintal?
Giduko ni Olivia ang iyang ulo samtang siya naminaw sa mga hunghong sa mga batang babaye nga naglingkod sa iyang luyo sa bus.
“Nalipay kaayo ko nga ang imong mama misugot nga ikaw makakanaog sa hununganan sa bus uban nako! Gidala nimo ang mga dulaan?”
“Gidala nako. Gipadad-an sad ko ni mama og usa ka bag nga popcorn!”
Nagmug-ot si Olivia samtang siya nagbasa. Wala ba sila masayud nga siya nakadungog? Wala gyud siya makagusto nga naminaw sa iyang duha ka amiga nga nagplano nga wala siya imbitara.
Si Stephanie, Rebecca, ug Olivia manag-amiga na sulod sa dugayng panahon. Mag-uban sila sa una sa paghimo og bisan unsang butang. Apan sa dihang nagsugod ang bag-ong tuig sa tingklase, si Stephanie ug Rebecca nakahibalo nga pareho ang ilang magtutudlo, samtang si Olivia didto sa laing klase! Nakahinumdom si Olivia sa iyang kaguol samtang ang duha ka batang babaye naghisgot sa ilang panagtupad sa paglingkod diha sa klase ug nagdungan sa pagpaniudto. Mao sad ang iyang gibati karon.
Mihunong ang bus atubangan sa balay ni Rebecca. Masulub-ong nagtan-aw si Olivia gikan sa bintana samtang nanganaog ang batang mga babaye sa bus ug midagan ngadto sa atubangan nga nataran.
Sa dihang ang bus sa katapusan miabut sa ilang Olivia, naglisud siya pagpugong sa iyang mga luha. Nagdali siyang misulod sa ilang balay.
Kumusta ang eskwela? Nangutana si Mama.
Nagsugod sa paghilak si Olivia. Bati kaayo! Si Rebecca ug Stephanie dili na gani makig-istorya nako, ug suod man unta mi nga manag-amiga sa kahangturan! Mibakho siya.
“Pasensya kaayo, Olivia. Lisud gyud kon ang panaghigalaay mausab,” miingon si Mama. Mihunong siya sa makadiyot. Nahinumdom ka sa dihang miadto ta sa templo aron magpa-sealed?” Nangutana siya, nagtudlo sa litrato nga gibitay sa bong-bong. Mitan-aw si Olivia ug nakita ang iyang pamilya nga nagpahiyom atubangan sa templo. Bata pa kaayo siya sa una, apan nakahinumdom gihapon siya nga uban sa iyang mga ginikanan ug magulang nga igsoong babaye, si Jane, diha sa maanindot nga sealing room.
“Nasayud ka ba nganong naningkamot kita pag-ayo sa pag-adto sa templo?”
“Tungod kay kita gusto nga mahimong pamilya hangtud sa kahangturan?” Mitubag si Olivia.
“Sakto. Bisan og dili ka suod nga amiga ni Rebecca ug Stephanie sa kahangturan, anaa gihapon ang imong pamilya nga imong mga higala sa kahangturan.”
“Oo, miingon si Olivia. “Apan dili kini pareha.”
“Nasayud ko nga nasakitan ka, miingon si Mama, “apan nalipay ko nga nakauli ka. Duna koy ipatrabaho nimo ug ni Jane.”
Wala makatuo si Olivia sa iyang nadungog. Imbis nga tabangan siya nga mahupay, patrabahoon na noon siya ni Mama!
“Pag-ilis didto ug adtoa ko sa luyo nga balkonahe. Sultihi usab si Jane nga moadto.”
Misaka sa taas si Olivia, nagpamundak sa iyang mga tiil kay sa kasagaran, ug misul-ob sa igtratrabaho nga sinina.
Sa dihang nakailis na ang batang mga babaye ug migawas, ilang nakita si Mama nga mibalik gikan sa balay-balay. Nagdala siya sa berde nga lata, mga brush sa pintal, ug linukot nga palid sa plastic. Sa pag-abut niya sa balkonahe, iyang gibutang ang plastic ug gitunulan ang mga batang babaye og brush.
“Papintalon mi nimo?” Nagduha-duhang nangutana si Olivia. Sa kasagaran si Papa ang mohimo niana nga matang sa mga proyekto.
“Oo, miingon si Mama “Gusto kong mapintalan ang luyo nga pultahan sa wa pay panihapon.” Ug dayon mibiya siya ug misulod sa balay.
Nagtinan-away og dugay-dugay ang mga batang babaye ug dayon nagngisi. Makalingaw ni. Ilang gituslob ang ilang brush sa hamis, green nga pintal ug mitrabaho. Giganahan si Olivia niini nga trabaho—ingon og dili kini sama sa mga buluhaton sa balay. Gipakita ni Jane kaniya unsaon sa pagpintal. Sa wala madugay ang mga babaye nangatawa ug nag-istoryahay. Nagsugod sa pagkahinumdom si Olivia sa tanang makalingaw nga higayon nga gisaw-an ni Jane ug niya. Nalipay siya nga siya dunay igsoong babaye nga iyang amiga.
Paglabay sa duha ka oras nagkapintal sila sa berde nga pintal ug nagpahiyom. Mainampingong giablihan ni Olivia ang sinaw nga berde nga pultahan ug gipasulod ang iyang ulo. “Ma, human namig pintal sa pultahan,” misulti siya. “Dali tan-awa unsa ka nindot kini tan-awon!”