Kabatan-onan
Pagserbisyo atol sa Ting-init
Ang tagsulat nagpuyo sa Virginia, USA.
Sa usa ka ting-init migahin ko og panahon sa laing nasud aron tabangan ang mga bata nga adunay espesyal nga panginahanglan. Sa unang higayon nga akong nahimamat ang mga bata, nakulbaan ko pag-ayo. Dili ko makasulti sa ilang pinulongan, apan misalig ko nga ang Espiritu mogiya nako sa akong pakig-inter-aksyon kanila. Sa dihang naila-ila nako ang kada bata, nakaamgo ko nga ang pinulongan dili babag sa paghigugma. Ako midula, mikatawa, ug mihimo og mga craft uban sa mga bata ug mibati gyud og hingpit nga paghigugma alang kanila. Akong nabati ang tipik sa gugma sa Langitnong Amahan alang sa Iyang mga anak, ug ang hingpit nga kalipay nga mipuno sa akong kasingkasing lisud ihulagway.
Kada higayon nga moserbisyo ko sa uban, wala lang nako mabati ang gugma alang niadtong akong giserbisyuhan apan ang gugma usab alang sa Langitnong Amahan. Nasayran gyud nako nga “kon kamo anaa sa pag-alagad sa inyong mga isigkatawo kamo anaa lamang sa pag-alagad sa inyong Dios” (Mosiah 2:17). Ang katuyoan sa akong pagserbisyo, dagko man nga mga proyekto sa pagserbisyo o ginagmay nga mga buhat sa pagkamabination, mao ang paghimaya sa Dios (tan-awa sa Mateo 5:16). Nanghinaut ko nga samtang nagserbisyo ko sa uban, ang mga tawo makaila sa akong gugma alang sa Langitnong Amahan ug sa Kahayag ni Kristo nga nagdilaab ngari kanako.