Hun lasten met gemak dragen
Door onze unieke lasten leren we vertrouwen op de verdiensten, barmhartigheid en genade van de heilige Messias.
Ik heb een goede vriend die in de beginjaren van zijn huwelijk zijn zinnen op een pick-up met vierwielaandrijving voor zijn gezin had gezet. Hij vond een dergelijke wagen echt nodig, maar zijn vrouw dacht daar anders over. In een speelse woordenwisseling kwamen deze man en vrouw uiteindelijk met de voor- en nadelen van een dergelijke aankoop op de proppen.
‘Schat, we hebben een pick-up met vierwielaandrijving nodig.’
Zij vroeg: ‘Waar hebben we zo’n nieuwe wagen dan voor nodig?’
Zijn antwoord op haar vraag was in zijn ogen geniaal: ‘Stel dat we in een vreselijke storm melk voor onze kinderen nodig hebben en ik de winkel alleen in een pick-up kan bereiken?’
Zijn vrouw reageerde met een glimlach: ‘Als we een nieuwe auto kopen, hebben we geen geld meer voor melk — dus waarom zou je je druk maken om in een noodgeval naar de winkel te gaan!’
Ze bleven er enige tijd over in gesprek en besloten uiteindelijk de pick-up aan te schaffen. Al snel nadat mijn vriend zijn nieuwe voertuig in bezit had, wilde hij het nut ervan aantonen en zijn redenen voor de aanschaf kracht bijzetten. Hij besloot dan ook een voorraad brandhout te kappen en naar huis te vervoeren. Het was herfsttijd en er lag al sneeuw in de bergen waar hij het hout wilde zoeken. Hoe hoger hij de berg op reed, hoe dikker het pak sneeuw werd. Mijn vriend zag het gevaar wel van de glibberige wegomstandigheden, maar reed vol vertrouwen in de nieuwe pick-up door.
Helaas reed mijn vriend de met sneeuw bedekte weg te ver omhoog. Toen hij de pick-up van de weg afdraaide op de plek waar hij hout wilde kappen, kwam het voertuig vast te zitten. De vier wielen van de truck draaiden vruchteloos rond in de sneeuw. Hij besefte meteen dat hij geen idee had hoe hij zich uit deze gevaarlijke situatie kon bevrijden. Hij schaamde zich en maakte zich zorgen.
Mijn vriend besloot: ‘Nou, ik blijf hier niet gewoon zitten.’ Hij klom uit het voertuig en begon hout te kappen. Hij stapelde de pick-up vol met de zware lading. Daarna besloot mijn vriend nog één poging te wagen om uit de sneeuw te geraken. Hij zette de pick-up in de eerste versnelling en begon gas te geven. Er kwam beweging in. Het voertuig reed langzaam uit de sneeuw terug naar de weg. Eindelijk was hij vrij om naar huis te gaan, blij en ontnuchterd.
Onze persoonlijke last
Ik bid om de hulp van de Heilige Geest terwijl ik belangrijke lessen bespreek die we uit dit verhaal over mijn vriend, de pick-up en het hout kunnen leren. De lading deed het. De lading hout zorgde ervoor dat de wielen de nodige grip kregen, zodat hij uit de sneeuw weer op de weg kon komen en verder rijden. De lading zorgde ervoor dat hij naar zijn gezin en naar huis kon terugkeren.
Ieder van ons draagt een zekere last mee. Onze persoonlijke last bestaat uit vereisten en kansen, verplichtingen en voorrechten, moeilijkheden en zegeningen, en mogelijkheden en beperkingen. Twee vragen kunnen ons tot leidraad zijn als we onze last op gezette tijden onder gebed overwegen: ‘Zorgt de last die ik draag voor de geestelijke grip die nodig is om met geloof in Christus op het rechte en smalle pad voorwaarts te gaan zonder vast te lopen? Zorgt de last die ik draag voor voldoende geestelijke grip zodat ik uiteindelijk bij mijn hemelse Vader thuis kan terugkeren?’
We gaan er misschien wel eens onterecht van uit dat we zonder last pas echt gelukkig zijn. Een last dragen is echter een noodzakelijk en essentieel onderdeel van het plan van geluk. Aangezien onze persoonlijke last voor geestelijke grip dient te zorgen, moeten we voorkomen dat we allerlei leuke maar onnodige zaken in ons leven meezeulen die ons afleiden en wegleiden van wat er werkelijk het meeste toe doet.
De versterkende kracht van de verzoening
De Heiland heeft gezegd:
‘Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven;
‘neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen;
‘want mijn juk is zacht en mijn last is licht’ (Matteüs 11:28–30).
Een juk is een houten balk, die gewoonlijk tussen een paar ossen of andere dieren wordt geplaatst waardoor ze samen een last kunnen trekken. Een juk plaatst dieren naast elkaar zodat ze zich samen kunnen verplaatsen om een taak uit te voeren.
Denk eens aan de unieke persoonlijke uitnodiging van de Heer: ‘Neemt mijn juk op u.’ Door heilige verbonden te sluiten en na te komen nemen we het juk van de Heer Jezus Christus op ons en verbinden we ons met Hem. De Heiland vraagt ons in wezen om op Hem te vertrouwen en samen met Hem de last te trekken, ook al kunnen wij in geen enkel opzicht aan Hem tippen. Als wij op Hem vertrouwen en gedurende onze levensreis onze last samen met Hem torsen, is zijn juk werkelijk zacht en is zijn last licht.
Wij zijn niet alleen en hoeven er nooit alleen voor te staan. Wij kunnen in ons dagelijks leven met hemelse hulp voorwaarts gaan. Door de verzoening van de Heiland kunnen we meer kracht en capaciteiten ontvangen dan we zelf in ons hebben. De Heer heeft verklaard: ‘Welnu, vervolgt uw reis en laat uw hart verheugd zijn; want zie, ja, zie, Ik ben met u, ja, tot het einde’ (LV 100:12).
Laten we even kijken naar het Boek van Mormon waar Amulon Alma en zijn volk vervolgde. De stem des Heren kwam tot deze discipelen in hun ellende: ‘Heft uw hoofd op en weest welgemoed, want Ik ben mij bewust van het verbond dat gij met Mij hebt gesloten; en Ik zal Mij jegens mijn volk verbinden en hen bevrijden uit hun knechtschap’ (Mosiah 24:13).
Let op het belang van verbonden in verband met de belofte van bevrijding. Verbonden die integer worden gesloten en nagekomen, en verordeningen die met het juiste priesterschapsgezag worden verricht, zijn vereist om alle zegeningen van de verzoening van Jezus Christus te ontvangen. Want in de verordeningen van het priesterschap is de macht der goddelijkheid kenbaar voor mannen en vrouwen in het vlees, met inbegrip van de zegeningen van de verzoening (zie LV 84:20–21).
Denk aan de woorden van de Heiland ‘want mijn juk is zacht en mijn last is licht’ (Matteüs 11:30) wanneer we naar het volgende vers over Alma en zijn volk kijken.
‘Tevens zal Ik de lasten verlichten die op uw schouders zijn gelegd, zodat gij ze zelfs niet op uw rug kunt voelen’ (Mosiah 24:14).
Velen van ons denken wellicht dat deze tekst suggereert dat een last ineens en blijvend wordt weggenomen. Het daaropvolgende vers geeft echter aan hoe de last verlicht werd.
‘En nu geschiedde het dat de lasten die Alma en zijn broeders waren opgelegd, licht werden gemaakt; ja, de Heer versterkte hen, zodat zij hun lasten met gemak konden dragen, en zij onderwierpen zich welgemoed en met geduld aan de gehele wil des Heren’ (Mosiah 24:15; cursivering toegevoegd).
Het volk werd niet onmiddellijk van de problemen en moeilijkheden verlost. Maar Alma en zijn volgelingen werden gesterkt. Hun toegenomen capaciteit maakte de last lichter. Deze goede mensen werden gesterkt door de verzoening, zodat ze konden handelen (zie LV 58:26–29) en invloed op hun omstandigheden konden uitoefenen. En ‘in de kracht des Heren’ (Woorden van Mormon 1:14; Mosiah 9:17; 10:10; Alma 20:4) werden Alma en zijn volk veilig naar het land Zarahemla geleid.
De verzoening van Jezus Christus doet weliswaar de gevolgen van de val van Adam teniet en maakt de vergeving van onze eigen zonden en overtredingen mogelijk, maar zijn verzoening helpt ons ook om het goede te doen en beter te worden dan we ooit op eigen kracht zouden kunnen. De meesten van ons weten dat wanneer we fouten begaan en hulp nodig hebben om de gevolgen van onze zonden teniet te doen, de Heiland het voor ons mogelijk heeft gemaakt om door zijn verlossende kracht rein te worden. Maar beseffen we ook dat de verzoening voor getrouwe mannen en vrouwen is die gehoorzaam, waardig en gewetensvol zijn, en die ernaar streven om een beter mens te worden en getrouw te dienen? Ik vraag me af of we dit versterkende aspect van de verzoening wel volledig erkennen, en ten onrechte geloven dat we onze last helemaal alleen moeten dragen — door onze vastberadenheid, wilskracht, discipline en onze duidelijk ontoereikende capaciteiten aan te spreken.
Het is goed om te weten dat Jezus Christus naar de aarde is gekomen om voor ons te sterven. Maar we dienen ook te beseffen dat de Heer door zijn verzoening en de macht van de Heilige Geest in ons wil leven — niet alleen om ons te leiden, maar ook om ons te sterken en te genezen.
De Heiland komt zijn volk te hulp
Alma legt uit waarom en hoe de Heiland ons kan sterken:
‘En Hij zal uitgaan en pijnen en benauwingen en allerlei verzoekingen doorstaan; en wel opdat het woord wordt vervuld dat zegt dat Hij de pijnen en ziekten van zijn volk op Zich zal nemen.
‘En Hij zal de dood op Zich nemen, om de banden des doods, die zijn volk binden, los te maken; en Hij zal hun zwakheden op Zich nemen, opdat zijn binnenste met barmhartigheid zal worden vervuld, naar het vlees, opdat Hij naar het vlees zal weten hoe zijn volk te hulp te komen naargelang hun zwakheden’ (Alma 7:11–12).
De Heiland heeft dus niet alleen voor onze zonden en ongerechtigheden geleden — maar ook voor onze lichamelijke pijnen en smarten, onze zwakheden en tekortkomingen, onze angsten en frustraties, onze teleurstellingen en ontmoediging, onze spijt en wroeging, onze wanhoop en uitzichtloosheid, het onrecht en kwaad die ons worden aangedaan, en de emotionele kwellingen die ons aangrijpen.
Er is geen lichamelijke pijn, geen geestelijke wond, geen zielenpijn of hartzeer, geen ziekte of zwakte waar u of ik ooit mee te maken krijgt die de Heiland niet al heeft doorgemaakt. In een moment van zwakte roepen we misschien uit: ‘Niemand weet wat ik doormaak. Niemand begrijpt me.’ Maar de Zoon van God begrijpt ons volkomen, want Hij heeft onze persoonlijke lasten gevoeld en gedragen. En vanwege zijn oneindige en eeuwige offer (zie Alma 34:14) heeft Hij een volmaakt invoelingsvermogen en kan Hij zijn arm van barmhartigheid naar ons uitstrekken. Hij kan zijn hand uitstrekken, ons aanraken, te hulp komen, genezen en sterken zodat we meer kunnen zijn dan we ooit zelf kunnen bewerkstelligen. Hij kan ons helpen om datgene te doen wat we nooit op eigen kracht kunnen doen. Zijn juk is inderdaad zacht en zijn last is licht.
Een uitnodiging, een belofte en een getuigenis
Ik nodig u uit de verzoening van de Heiland te bestuderen, erover te bidden en na te denken, en er meer over te weten te komen terwijl u uw persoonlijke last overweegt. Vele aspecten van de verzoening zijn met onze sterfelijke vermogens simpelweg niet te bevatten. Maar er zijn ook vele aspecten van de verzoening die we wel kunnen en moeten begrijpen.
Mijn vriend kreeg door de lading hout levensreddende grip. Het lege voertuig kon zich niet door de sneeuw verplaatsen, ook al was het met vierwielaandrijving uitgerust. Er was een zware lading nodig om voor grip te zorgen.
De lading deed het. De lading zorgde ervoor dat de wielen grip kregen, zodat mijn vriend niet langer vastzat, weer op de weg kon komen, verder kon rijden en naar zijn gezin kon terugkeren.
Door onze unieke lasten leren we vertrouwen op de verdiensten, barmhartigheid en genade van de heilige Messias (zie 2 Nephi 2:8). Ik getuig en beloof dat de Heiland ons zal helpen onze lasten met gemak te dragen (zie Mosiah 24:15). Als wij door middel van heilige verbonden samen met Hem het juk dragen en de versterkende kracht van zijn verzoening ontvangen, zullen we steeds meer zijn wil gaan begrijpen en naleven. We zullen ook om de kracht bidden om van onze omstandigheden te leren, die te veranderen of te aanvaarden in plaats van steeds te bidden of God onze omstandigheden naar onze wil kan veranderen. We gaan dan zelf handelen in plaats van met ons te laten handelen (zie 2 Nephi 2:14). We zullen met geestelijke grip gezegend worden.
Moge ieder van ons het beter doen en beter worden door de verzoening van de Heiland. Vandaag is het 6 april. We weten door openbaring dat vandaag de echte en juiste datum van de geboorte van de Heiland is. 6 April is ook de dag waarop De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen werd opgericht. (Zie LV 20:1; Harold B. Lee, ‘Strengthen the Stakes of Zion’, Ensign, juli 1973, p. 2; Spencer W. Kimball, ‘Why Call Me Lord, Lord, and Do Not the Things Which I Say?’, Ensign, mei 1975, p. 4; Spencer W. Kimball, ‘Remarks and Dedication of the Fayette, New York, Buildings’, Ensign, mei 1980, p. 54; Discourses of President Gordon B. Hinckley, deel 1: 1995–1999 [2005], p. 409.) Op deze bijzondere en heilige sabbatdag geef ik mijn getuigenis dat Jezus de Christus onze Verlosser is. Hij leeft en zal ons reinigen, genezen, leiden, beschermen en sterken. Daarvan getuig ik met vreugde in de heilige naam van Jezus Christus. Amen.