Andam sa Pagserbisyo
“Pagkat-on diha sa imong kabatan-on sa paghupot sa mga sugo sa Dios” (Alma 37:35).
Nagtubo ko sa siyudad sa Minas, Uruguay. Sa dihang sayis anyos pa ko, ang akong inahan ug mga magulang nga babaye nabunyagan sa Simbahan. Ang akong amahan wala gyud magpamiyembro sa Simbahan, apan kanunay siya nga nalipay nga moadto mi sa simbahan. Mituman pa gani siya sa Pulong sa Kaalam ug mibayad sa ikapulo.
Ang among branch gamay kaayo, ug wala kami building sa simbahan. Kami magpundok sa usa ka inabangan nga balay. Ang balay adunay gamay nga swimming pool sa gawas nga among gamiton alang sa bunyag.
Samtang nagkaduol na ang akong ikawalong birthday, naghinam-hinam ako nga mabunyagan. Apan sa adlaw sa bunyag, nag-ulan kini ug tugnaw kaayo. Ang akong mama miingon nga dili lang siguro ako magpabunyag nianang adlawa tungod sa bugnaw nga panahon. Apan birthday nako kadto, ug gusto kong magpabunyag nianang adlawa.
Nakahinumdom ko nga misul-ob sa akong puti nga sinina ug miadto sa pool aron sa pagpabunyag. Nasayud ko nga bugnaw kaayo ang tubig, apan wala nako batia ang kabugnaw. Ako nasayud nga ako nagbuhat sa sakto nga butang, ug ako adunay mainit nga pagbati.
Sa wala madugay gitukod ang usa ka chapel alang sa among branch. Niadtong panahona ang mga miyembro sa Simbahan mahimong makatabang sa pagtukod sa mga meetinghouse. Ang akong trabaho mao ang pagpamunit sa mga lansang ug mga turnilyo nga nangahulog sa yuta aron magamit pag-usab. Yano lang kadto nga trabaho, apan importante kaayo kini ngari kanako. Kini nagtudlo kanako unsaon sa pagserbisyo, ug kini mitabang kanako sa pagpangandam alang sa umaabut nga pagserbisyo sa Simbahan. Hinumdumi nga bisan og kamo mga batan-on pa, ang mga butang nga inyong gihimo karon importante.