Kon kita magtuon ug mamalandong sa mga simbolo diha sa mga ordinansa sa ebanghelyo, ang atong mga hunahuna masentro diha kang Jesukristo.
Tungod kay ang mga simbolo naglibut kanato, dili kaayo kita maghunahuna niini. Apan ang makugihong pagbantay sa mga simbolo sa ebanghelyo mahimong usa ka yawe ngadto sa labaw nga panabut.
Ang mga kasulatan naggamit sa mga pulong sama sa matang, anino, simbolo, timaan, timailhan, sambingay, handumanan, saksi, o pagpamatuod sa paghulagway sa usa ka butang nga gituyo aron mapunting ang atong mga hunahuna ngadto sa lain pang butang (tan-awa sa Moises 6:63). Sama pananglit, sa dihang si Jesus mipasiugda sa sakrament diha sa Katapusang Panihapon, Siya mihatag sa Iyang mga disipulo sa gipikas-pikas nga tinapay nga ilang kaunon ug miingon, “Kini mao ang akong lawas nga gihatag alang kaninyo: buhata ninyo kini sa paghandum kanako” (Lucas 22:19). Karon, klaro kaayo nga ang tinapay dili literal nga Iyang lawas; sama sa Iyang giingon, gituyo kini sa pagpahinumdum kanato sa Iyang lawas—ug daghan pa. Kana ang nakahimo sa mga simbolo nga gamhanan kaayo—kini mopasabut bisan dili mogamit og mga pulong ug makaugmad og pipila ka mga susamang hunahuna diha-diha, nga nagdugang og gilawumon ug kahulugan.
Siyempre, ang mga ordinansa dili lamang pangsimbolo nga mga lihok; kini nagdala og tinuod nga gahum sa pagpanalangin kanato pinaagi sa awtoridad sa priesthood. Apan kini usab naglakip og mga simbolo nga nagtudlo kanato mahitungod sa Manluluwas ug mahitungod sa atong mga pakigsaad. Bisan ang buhat sa pagtugyan ngadto ug pagdawat og usa ka ordinansa sa priesthood mao ang usa ka makitang timailhan sa hugot nga pagtuo ug pagkamapainubsanon sa usa ka tawo. Ania ang kadaghanan sa mga simbolo nga may kalabutan sa mga ordinansa sa bunyag, kumpirmasyon, ug ang sakrament, ingon man ang pipila sa mga ideya nga may kalabutan niini.