2014
คำสวดอ้อนวอนของผมในทะเลเหนือ
ตุลาคม 2014


คำสวดอ้อนวอนของผมในทะเลเหนือ

โอลาฟ ธอร์ลีฟ เจนเซ็น, ยูทาห์, สหรัฐอเมริกา

drawing for LDS Voices

ภาพประกอบโดย แบรดลีย์ เอช. คลาร์ก

เมื่อผมอายุ 17 ปี เราอาศัยอยู่บนเกาะแห่งหนึ่งทางภาคใต้ของนอร์เวย์เรียกว่าแอนดาเบอลอย คุณพ่อของผมเปลี่ยนใจเลื่อมใสศาสนจักรบนเกาะแอนดาเบอลอย และผมรับบัพติศมาในมหาสมุทรที่นั่น

ตอนนั้นผมเป็นชาวประมงและมีประสบการณ์โชกโชนในการควบคุมเรือ คุณพ่อให้ผมดูแลรับผิดชอบการบริการแท็กซี่ทางทะเลที่คนแถวนั้นใช้

วันหนึ่งในปี 1941 เราได้รับโทรศัพท์จากแพทย์ในเฟลคเคฟจอร์ดให้ขึ้นเหนือ ผู้หญิงที่อยู่ห่างออกไปประมาณสองชั่วโมงทางเรือต้องเข้ารับการรักษาเร่งด่วน คุณหมอฮอฟฟ์แมนถามว่าผมจะพาเขาไปพบเธอได้ไหม แต่พ่อแม่ผมเป็นห่วงเรื่องพายุที่กำลังโหมกระหน่ำในทะเลเหนือ เราตัดสินใจสวดอ้อนวอนทูลถามพระบิดาบนสวรรค์ว่าควรทำอะไร เราได้รับคำตอบว่าผมควรไป

เมื่อผมปล่อย Tryg เรือประมงขนาด 31 ฟุต (10 เมตร) ของผมลงทะเล สภาพอากาศไม่สู้ดีและคลื่นสูงมาก หลังจากแวะรับคุณหมอ ผมเริ่มแล่นเรือผ่านอ่าวแคบออกสู่ทะเลเปิด เราต้องเดินทางไปชุมชนทางเหนือของลิสตา ตั้งอยู่บนแนวชายฝั่งทะเลทางใต้ที่เต็มไปด้วยหินของนอร์เวย์—โด่งดังเรื่องสภาพอากาศแบบมีลมมรสุมและเรืออับปาง

ผมแล่นเรือฝ่าพายุจนเรามาถึงทางน้ำที่สร้างจากหิน กว้างประมาณ 40 ฟุต (12 เมตร) ซึ่งนำไปสู่จุดหมายของเรา คลื่นสูงมากจนผมไม่สามารถควบคุมเรือให้ผ่านทางน้ำไปได้และคลื่นกำลังซัดเข้ามาในทางน้ำและปะทะก้อนหิน

“เราจะทำอย่างไรดี” คุณหมอถามสู้เสียงกับพายุ

“เราต้องสวดอ้อนวอนครับ” ผมตอบ

ผมหยุดครู่หนึ่งและสวดอ้อนวอนทูลขอการนำทางจากพระบิดาบนสวรรค์ ทันทีที่ผมกล่าวเอเมน คำตอบมาถึงผมชัดเจน ผมนึกถึงเรื่องที่ผู้เฒ่าชาวประมงเคยเล่าให้ฟังขึ้นมาทันที เขาตกปลาบริเวณนี้ในช่วงเกิดพายุร้ายและไม่อาจเข้าฝั่งได้ ขณะรอให้พายุสงบ เขาสังเกตระลอกคลื่นที่เข้ามา หลังจากคลื่นลูกใหญ่สามลูกซัดสาด ความสงบช่วงสั้นๆ จะตามมา—นานพอให้เขาเข้าไปในทางน้ำได้

ผมเคยจับปลาบริเวณนี้หลายครั้งแต่ไม่เคยสังเกตระลอกคลื่นมาก่อน กระนั้นก็ตาม ผมนำเรือไปอยู่หน้าทางน้ำเพื่อรอดูขณะคลื่นลูกใหญ่สามลูกซัดมา ความสงบตามมาทันที ผมแล่นเรือไปอยู่เหนือน้ำนิ่งของอ่าวชั้นในและนำคุณหมอฮอฟฟ์แมนเข้าฝั่งอย่างปลอดภัย เขารีบไปพบผู้ป่วยขณะผมรออยู่ในเรือ ขอบพระทัยพระบิดาบนสวรรค์ที่ทรงตอบคำสวดอ้อนวอนของผม

เมื่อคุณหมอกลับมาหลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมง เขาประกาศว่า “เราช่วยชีวิตเธอ!”

ข่าวนั้นและสภาพอากาศที่ดีขึ้นทำให้ผมเบาใจ ผมขับเรือกลับบ้านโดยไม่เกิดเหตุการณ์ใดๆ

ผมเป็นพยานว่าเมื่อเราต้องการความช่วยเหลือ เราควรสวดอ้อนวอน ผมรู้ว่าพระบิดาบนสวรรค์จะทรงตอบ

คลื่นสูงมากจนผมไม่สามารถบังคับเรือผ่านทางน้ำได้