2014
เยเรมีย์
ตุลาคม 2014


ศาสดาพยากรณ์พันธสัญญาเดิม

เยเรมีย์

“เยเรมีย์มีชีวิตอยู่ในเวลาและสถานที่ซึ่งยากแค้นแสนเข็ญ แต่พระเจ้าทรงยอมให้ท่านมองเห็นล่วงหน้าถึง ‘ช่วงเวลาแห่งความหวังขณะรวมอิสราเอลในยุคสุดท้าย’”1 —ลินดา เค. เบอร์ตัน ประธานสมาคมสงเคราะห์สามัญ

Composite photo's of a scroll on fire, colored paper, and a illustration of Jeremiah of the Old Testament.

ภาพม้วนหนังสือ โดย dimdimich/iStock/Thinkstock; เยเรมีย์, โดย วอลเตอร์ เรน © IRI

ข้าพเจ้าเป็นบุตรของฮิลคียาห์ ปุโรหิตในเมืองอานาโธทใกล้เยรูซาเล็ม ในช่วงวัยเยาว์ “พระวจนะของพระยาเวห์มาถึงข้าพเจ้าว่า

“เราได้รู้จักเจ้าก่อนที่เราได้ก่อร่างตัวเจ้าขึ้นในครรภ์ และก่อนที่เจ้าคลอดจากครรภ์ เราก็ได้กำหนดตัวเจ้าไว้ เราได้แต่งตั้งเจ้าเป็นผู้เผยพระวจนะแก่บรรดาประชาชาติ”

ข้าพเจ้ารู้สึกไม่พร้อมรับการเรียกนี้ และกราบทูลว่า “ดูเถิด ข้าพระองค์พูดไม่เป็น เพราะข้าพระองค์เป็นเด็ก”

พระเจ้าตรัสตอบว่า “อย่าพูดว่าเจ้าเป็นเด็ก เพราะเจ้าต้องไปหาทุกคนที่เราใช้ให้เจ้าไป และทุกสิ่งที่เราบัญชาเจ้า เจ้าต้องพูด

“อย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยกู้เจ้า” จากนั้นพระเจ้าทรง “สัมผัสปากข้าพเจ้า” และนำเอาถ้อยคำใส่ในปากข้าพเจ้า2

ข้าพเจ้าพยากรณ์ในเยรูซาเล็ม 40 ปี ตั้งแต่ 626 ถึง 586 ปี ก่อนคริสตกาล ในช่วงการปกครองของโยสิยาห์ เยโฮยาคิม และเศเดคียาห์3 ข้าพเจ้าเป็นศาสดาพยากรณ์สมัยเดียวกับลีไฮศาสดาพยากรณ์ในพระคัมภีร์มอรมอน เราทั้งคู่ประณามความชั่วร้ายของผู้คนในเยรูซาเล็มและทำนายความพินาศของมหานครแห่งนี้4

พระเจ้าทรงบัญชาให้ข้าพเจ้าบันทึกคำพยากรณ์ของข้าพเจ้าไว้ใน “หนังสือม้วน”5 เมื่อกษัตริย์เยโฮยาคิมได้ยินคำพยากรณ์ เขาเผาหนังสือม้วน พระเจ้าทรงบัญชาข้าพเจ้าให้เขียนคำพยากรณ์อีกครั้งและเขียนเพิ่มอีกมากมาย6

ข้าพเจ้าเผชิญการต่อต้านไม่หยุดหย่อนขณะสั่งสอนพระวจนะของพระเจ้า ปาชเฮอร์บุตรของหัวหน้าผู้ปกครอง ตีข้าพเจ้าและจับข้าพเจ้าใส่ขื่อคา ฝูงชนต้องการปลิดชีวิตข้าพเจ้าเพราะการสั่งสอนของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นศาสดาพยากรณ์ที่ผู้คนไม่นิยมชมชอบ ถูกโยนเข้าคุกใต้ดินและเรือนจำบ่อยครั้ง ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาของความชั่วร้ายใหญ่หลวงอย่างแท้จริง7

แม้จะมีชีวิตอยู่ท่ามกลางความยากลำบาก แต่พระเจ้าทรงให้ข้าพเจ้ามองเห็นล่วงหน้าว่าจะทรงรวบรวมชาวอิสราเอลในวันเวลาสุดท้าย พระเจ้าจะทรงเขียนกฎของพระองค์ “ในใจพวกเขา” และพระองค์จะทรงนำพวกเขามาสู่ไซอัน “เมืองละคนและตระกูลละสองคน”8

ขณะข้าพเจ้ายังคงสั่งสอนพระวจนะของพระเจ้า—แม้จะทำได้ยาก—ข้าพเจ้าเรียนรู้ว่าการทุ่มเทใจให้พระกิตติคุณนำไปสู่สันติสุข ขณะที่เราพัฒนาความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้า เราทุกคนจะประสบความหวังท่ามกลางการทดลองและความยากลำบาก