กิ่งแบล็กเบอรี่
ริแอนนัน กายเนอร์, แคลิฟอร์เนีย, สหรัฐอเมริกา
แบล็กเบอรี่เติบโตเหมือนวัชพืชทางฝั่งตะวันตกของแคนาดา ต้นเติบโตงอกงามทุกที่และจะปกคลุมทุกอย่างที่ไปถึง—ต้นแบล็กเบอรี่เรียงรายตามที่โล่ง ทางเดิน ริมถนน และชายหาด ในฤดูใบไม้ร่วงเพื่อนบ้านต่างพากันมาเก็บเบอรี่ไปใช้ในบ้านของพวกเขา
มีอยู่ปีหนึ่งเมื่อดิฉันไปเก็บแบล็กเบอรี่กับพวกเขา ดิฉันตั้งใจว่าจะไม่เก็บแค่พอทำแยมให้ตนเองกับครอบครัวเท่านั้น แต่จะทำเผื่อพี่น้องสตรีที่ดิฉันเยี่ยมสอนด้วย สถานที่ซึ่งเหมาะจะเก็บแบล็กเบอรี่มากที่สุดในละแวกนั้นคือแถวๆ โรงเรียนประถม ทางเดินและที่โล่งแถวนั้นเต็มไปด้วยพุ่มไม้มีหนามสูงถึงแปดฟุต (2.4 เมตร) ดิฉันเก็บที่นั่นไปแล้วเมื่อสัปดาห์ก่อน และรู้ว่ามีหลายคนไปเก็บที่นั่นด้วย ดังนั้นจึงน่าจะมีเหลือไม่มาก
ขณะเตรียมไปเก็บเบอรี่อีกครั้ง ดิฉันคิดว่าน่าจะลองไปเก็บอีกที่หนึ่ง ดิฉันมองเห็นที่ว่างติดกับถนนจากหน้าต่างห้องครัว แทบไม่มีใครไปที่นั่น และกิ่งเบอรี่แพร่กระจายอยู่ทั่วที่ดินผืนนั้น คงมีผลเยอะแน่นอนถ้ายังไม่มีใครเก็บ ดิฉันวางถังไว้ท้ายรถและขับไปที่นั่น
ไม่นานดิฉันก็ร้อน เนื้อตัวเป็นรอยขีดข่วน และงงงวยขณะยืนอยู่กลางพุ่มไม้มีหนาม กิ่งเบอรี่ไม่มีผล เต็มไปด้วยหนามแต่ไม่มีเค้าของดอกหรือผล ดิฉันพบเบอรี่เพียงสามลูกตรงบริเวณนั้นทั้งหมด และไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ขวดแยมยังต้องใส่แยม ด้วยเหตุนี้ดิฉันจึงขับรถไปที่โรงเรียนเพื่อดูว่ามีผลหลงเหลือที่นั่นบ้างหรือไม่
เมื่อไปถึงที่นั่น ดิฉันพบเบอรี่มากเกินความต้องการและผลใกล้สุกก็ยังมีอีกมาก แม้จะมีหลายคนเก็บไปแล้วก็ตาม ดิฉันนึกขึ้นได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น กิ่งแบล็กเบอรี่ออกผลมากขึ้นเมื่อเราเก็บผลของมัน เพราะเพื่อนบ้านของเราใช้ที่ดินผืนนั้นด้วยกันหลายปี กิ่งเบอรี่จึงออกผลปีแล้วปีเล่า ถ้าไม่ได้เก็บผลจากกิ่งใด กิ่งนั้นจะแห้งและไม่ออกผล การเก็บแบล็กเบอรี่ตรงที่ดินผืนนั้นมาตลอดหลายปีทำให้เกิดผลมากมาย—ออกผลมากเกินความต้องการของเราทุกคน
ประสบการณ์เตือนให้ดิฉันนึกถึงส่วนสิบและเงินบริจาคอดอาหารว่าเกิดผลอย่างไร พระเจ้าทรงสัญญากับเราว่าเมื่อเราจ่ายส่วนสิบ พระองค์จะทรง “เปิดหน้าต่างสวรรค์ให้เจ้า, และเทพรมาให้เจ้าจนไม่มีที่พอรับมัน” (3 นีไฟ 24:10) การแบ่งปันสิ่งที่เรามีผ่านโปรแกรมที่ได้รับการดลใจของศาสนจักรทำให้เกิดผลมากมายทางโลกและทางวิญญาณต่อครอบครัวเรา ชุมชนของเรา และตัวเราเอง