ตั้งใจจะ เลิก
ผู้เขียนอาศัยอยู่ในรัฐนิวยอร์ก สหรัฐอเมริกา
ทักษะเปียโนของฉันไม่ดีขึ้นทั้งที่ฝึกมาหลายปี พ่อแม่บอกว่าฉันจะเลิกได้โดยมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ นั่นคือ ฉันต้องฝึกเล่นเพลงสวด 50 เพลง
ฉันเดินกระทืบเท้าเข้าบ้าน น้ำตาคลอหลังจากผิดหวังเรื่องเรียนเปียโนอีกครั้ง ฉันเรียนเปียโนเป็นปีที่สี่ และแค่เล่นเพลง “Twinkle, Twinkle, Little Star.” ได้อย่างกระท่อนกระแท่น ครูพยายามพูดให้กำลังใจกับการเล่นที่แย่มากๆ ของฉัน แต่ฉันกลับรู้สึกแย่ยิ่งกว่าเดิม พ่อแม่จ่ายเงินค่าเรียนเปียโนที่ฉันไม่อยากเรียนและไม่มีความหวังเลย
ฉันต้องการให้พ่อแม่ยอมให้ฉันเลิกเรียน “ได้โปรดเถิด” ฉันขอร้อง “หนูจะทำทุกอย่าง อะไรก็ได้”
หลังจากพ่อแม่สนทนากันแล้ว ท่านบอกว่า “ถ้าลูกฝึกเล่นเพลงสวด 50 เพลง เราจะยอมให้ลูกเลิกเรียน”
ฉันเริ่มฝึกทันที ฉันอยากเลิกใจจะขาดจนยอมใช้เวลาฝึกเปียโนเพิ่ม เพลงสวดเพลงแรกคือ “เราขอบพระทัยสำหรับศาสดา” (เพลงสวด, บทเพลงที่ 10) ใช้เวลาเกือบเดือนกว่าจะคล่อง ฉันยังตั้งใจจะเลิกเหมือนเดิม ด้วยเหตุนี้จึงฝึกต่อไปเรื่อยๆ
สิ่งที่น่าสนใจเกิดขึ้นคือฉันเล่นเพลงสวดคล่องขึ้น ฉันมีความสุขมากขึ้นตลอดสัปดาห์ ฉันพบว่าตนเองฮัมเพลงสวดระหว่างวันและร้องเพลงในการประชุมศีลระลึกดังขึ้น
ในที่สุดฉันก็เลิกนับว่าฉันเล่นเพลงสวดได้กี่เพลง ขณะที่ฉันเล่นเปียโนเก่งขึ้น ฉันตระหนักว่าฉันสามารถฝึกเล่นเพลงสวดเพลงใหม่ได้เกือบถูกทั้งหมดในเวลาไม่ถึง 30 นาที
ในที่สุดเมื่อนับรวมๆ กันแล้วฉันเล่นได้เกิน 50 เพลง และไม่มีทางที่ฉันจะเลิกเล่นเปียโน ฉันมั่นใจมากยิ่งขึ้นในความสามารถของฉันและรู้สึกถึงพลังของเพลงสวดในชีวิต
เพลงสวดเป็นเหมือนพระคัมภีร์เพราะพูดความจริง เมื่อฉันเล่นเพลงสวด ฉันรู้สึกเหมือนกำลังฝังตัวอยู่ในพระคัมภีร์ การฝึกเล่นเพลงสวดเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างประจักษ์พยานและการเรียนรู้ความจริงของฉัน ฉันพบว่าตนเองกำลังอ่านเนื้อร้องของเพลงสวดต่างๆ เพื่อช่วยฉันตลอดวัน การเล่นเปียโนทำให้ประจักษ์พยานของฉันเข้มแข็งขึ้นและเปิดประตูให้ฉันทุกหนแห่งที่ฉันไป